Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Υπάρχουν ορισμένα πράγματα που δεν είναι δυνατό να επαναληφθούν, συμβαίνουν μόνο μια φορά, διαρκούν πολύ ή λίγο, κάτι που έχει να κάνει με τη σχετικότητα του χρόνου και μετά μένουν στις αναμνήσεις αυτών που τα έζησαν. Κάπως έτσι ήταν και η Μύκονος ή καλύτερα η Μύκονος που ερωτευθήκαμε. Λένε πως υπάρχει παράδεισος και πως πρέπει κανείς να κάνει πάρα πολλά για να μπορέσει να πάει εκεί. Για να πάει κανείς στη Μύκονο δεν είχε παρά να πάρει το καράβι από τον Πειραιά, για ένα ταξίδι που διαρκούσε βέβαια πολλές ώρες, χωρίς όμως αυτό να μας έχει ποτέ ενοχλήσει, μια και ζούσαμε...

Mέσα απ’ τα κείµενα του βιβλίου αυτού, ο αναγνώστης θα παρακολουθήσει την ιστορία του Δήµου Σολυγείας, από τη σύσταση έως σήμερα, ενώ θα έχει την ευκαιρία να πληροφορηθεί τα έργα και τις ηµέρες των δηµάρχων, που βρέθηκαν στο τιµόνι του Δήµου κατά τα 80 χρόνια της παρουσίας του στο διοικητικό προσκήνιο της Κορινθίας.

Τα "Στιγμογραφήματα" είναι στιγμές που ζω και καταγράφω, όποτε δε αργότερα και πάλι τα διαβάσω, τις ξαναζώ. Όλη μου η ζωή ήθελα να είναι μια Vita Poetica, δυστυχώς δεν έγινε, έμειναν όμως μερικές στιγμές, εξ ου και τα "Στιγμογραφήματα". Ο Kierkegaard έλεγε: Ο χρόνος είναι μια ατελείωτη διαδοχή στιγμών από το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Δεν μπορείς να σταματήσεις τη στιγμή. Με τα "Στιγμογραφήματα" έχω την αίσθηση ότι το προσπαθώ.

Η ιστορία διαδραματίζεται στην Αθήνα από το 1943 ως το 1962. Η Ντενίζ, κόρη Έλληνα μετανάστη από τη Γαλλία, αρπάζει μια ευκαιρία για ν' ανέβει κοινωνικά. Η δολοφονία του πρέσβη του Ισραήλ αλλάζει ριζικά τη ζωή της. Μαζί με την ηρωίδα αλλάζει και η Αθήνα, γίνεται μοντέρνα αλλά ψυχρότερη. Η δράση των ηρώων επηρεάζεται από την αλλαγή της πόλης κι απ' τα πολιτικά γεγονότα της εποχής που χαρακτηρίζονται από την οξυμένη μετεμφυλιακή περίοδο και την προσπάθεια οικονομικής ανασυγκρότησης. Ο αναγνώστης παρακολουθεί τους ήρωες να κινούνται σ' αυτό το ρευστό περιβάλλον κι αγωνιά για...

Είναι ιστορίες που θα μπορούσαν να έχουν συμβεί, χωρίς να λείπει και η μυθοπλασία. Σ' αυτές, συχνά με δόσεις σαρκαστικού χιούμορ, παρουσιάζονται διάφορες όψεις της σύγχρονης, αγγελικά πλασμένης, ελληνικής πραγματικότητας. Το εργασιακό κλίμα στις μεγάλες εταιρείες, η περιπέτεια της έκδοσης ενός διαζυγίου, η επίδραση των γάτων στην ερωτική διάθεση, ο αχώνευτος που παραμένει μέλος της παρέας, μια ιδιόρρυθμη κηδεία, ο απαραίτητος μετανάστης-εραστής, η διαδρομή ενός αφελούς από την ελληνική επαρχία στην Αραβία, αλλά και μια ιστορία από τα χρόνια της χούντας παρουσιάζονται σ' αυ...

Με φόντο τη Θεσσαλονίκη της μεταπολίτευσης, ο Αλέξανδρος, μισός άνθρωπος μισός ξωτικό, αφηγείται τη ζωή του εκπληρώνοντας την αποστολή που του ανέθεσαν τα ξωτικά χρίζοντάς τον "πρεσβευτή" τους: να ξαναφέρει, μ' ένα βιβλίο, στους ανθρώπους τον ξεχασμένο κόσμο της φαντασίας, των Μύθων και των παραμυθιών. Το κείμενο είναι αισιόδοξο κι αέρινο, "σαν παζλ που στροβιλίζεται". Ο ήρωας μάς καλεί, μέσ' απ' τον έρωτα και τη Φαντασία, να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και την αληθινή ζωή.

Έξι γυναίκες γνωρίστηκαν σε σεμινάριο δημιουργικής γραφής. Έκτοτε συναντιούνται επίμονα επί επτά χρόνια. Βουτώντας την πένα τους σε παρελθούσες και μέλλουσες εικόνες, γράφουν έχοντας προσηλωμένο το βλέμμα τους στο παρόν. Χαράζουν γράμματα σε λευκές σελίδες, όπου επιτρέπεται να κάνουν λάθη, να μοιράζονται, να αντιστέκονται στη μοναξιά του ενός. Η συλλογή διηγημάτων "7:30 μ.μ. στην οδό Μασσαλίας" προήλθε από τις συναντήσεις τους αυτές. Οι συγγραφείς ανήκουν επαγγελματικά σε διαφορετικούς χώρους και ηλικιακά σε διαφορετικές γενιές. Η καθεμία έχει το δικό της ύφος. Διαλέγει γ...

Είναι ευθυμογραφικές ιστορίες που προκαλούν στον αναγνώστη κλαυσι-γέλωτα, μιας και τα βάζουν, με χιούμορ, με ό,τι μας ταλαιπωρεί. Ο Μιχάλης Δήμας, που κείμενά του παίχτηκαν για τρία χρόνια στο Stand Up Comedy της Λουκίας Ρικάκη, περιγράφει, παρωδεί και σατιρίζει τα κα(λ)ώς κείμενα της ζωής μας μ' έναν υπόγειο, δηκτικό τρόπο που μας κάνει να τα λοιδορούμε, λες και δεν μας αφορούν. Ο συγγραφέας (ο γλωσσοκόπανος, δηλαδή) χρησιμοποιεί με απόλυτα λειτουργικό τρόπο τις πλούσιες εναλλαγές της γλώσσας, κι αυτό είναι το εύρημά του.

Η έκδοση του βιβλίου της Σαμοθρακίτισσας ποιήτριας, λαογράφου και ζωγράφου Μαρίας Βερβέρη-Κράουζε είναι στην γερμανική γλώσσα αυτή τη φορά. Διαβάζοντας τα πεζά κείμενα και τα ποιήματα του βιβλίου γνωρίζεις και αγαπάς το νησί, τη Σαμοθράκη. Το βουνό Σάος ή Φεγγάρι ανεμοδροσίζει. Οι αιωνόβιοι πλάτανοί της την κάνουν δροσερή και πράσινη, μα και οι γάργαροι καταρράκτες της ασταμάτητα ποτίζουν τη σαμοθρακίτικη γη. Μια γαλάζια αγκαλιά είναι η θάλασσά της και οι βοτσαλωτές ακρογιαλιές της μάς περιμένουν.

[...] Αναμφίβολα η πόλη είναι ένα από τα σημαντικότερα θέματα στη νεοελληνική ζωγραφική και στη σύγχρονη ελληνική τέχνη. Η πόλη αυτή μπορεί να είναι άλλοτε φανταστική, άλλοτε «πολιτική», άλλοτε απόλυτα ρεαλιστική. Μπορεί, ακόμη, να είναι ονειρική ή συμβολική. Όταν λέμε πόλη στην τέχνη μπορεί να εννοούμε τη γειτονιά, τους ανθρώπους και τις δραστηριότητες που αυτοί αναπτύσσουν, τη ζωή, δηλαδή, μέσα στο αστικό περιβάλλον. Πόλη μπορεί να είναι όμως και χάρτες, σχέδια, προορισμοί και υπόγειες διαδρομές. Εικόνες μοναξιάς και αποξένωσης. Ή μια οποιαδήποτε αναφορά στο θέμα πόλη ή...