Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένας κομήτης μαγικός Ένας κομήτης μαγικός Είν' ο επάνω χρόνος Σχίζει την άβυσσο στα δυο Κι ανοίγει ο δικός σου δρόμος Φέρνει στα μάτια σου το φως Κι ανθίζουν όλες οι απορίες Σπέρνει τον ήχο στη σιωπή Να βγάλεις γλώσσα στις χίλιες δυο Σειρήνες Ανηφορίζει στη βροχή Να ξεδιψάσουν τα φτερά σου Αναβλύζει σαν πηγή Με το πάθος της ματιάς σου Φέρνει δακτύλιους στη γη Να μείνει το αποτύπωμα σου Φέρνει δακτύλιους στη γη Να στολιστεί! Ένας κομήτης μαγικός Είν' ο επάνω χρόνος Σπάει του ανέμου το γλυπτό Κι ανοίγει ο δικός σου δρόμος Σέρνει του πάθους το...

Διαδρομές παράλληλες η καθεμιά με τη δική της ζωή και ιστορία, ευχάριστες ή όχι πετυχημένες ή μη, όλα αναμενόμενα. Ανθρώπων που ερωτεύονται αγαπούν δημιουργούν προσφέρουν, αλλά και άλλων που μισούν, που καταστρέφουν και βασανίζουν καθετί ωραίο και ιδανικό. Κι εκείνων ακόμη που έφυγαν και των επί μέρους του Σύμπαντος, μια κι όλα έχουν τη δική τους νομοτέλεια και διαδρομή...

ΟΝΟΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ Τέσσερα κορίτσια κι εσύ χαράζεις με κοπίδι τα αρχικά τους οι κορμοί μαλακοί το μαχαίρι διαπερνά τον φλοιό μα δεν τους ματώνει Ζ, Μ, Ε, Σ. Τέσσερα κορίτσια κι εσύ έμεινες μόνος περπατάς αγέρωχα λουκούμι κέρασμα για τη μικρή σου κόρη χριστουγεννιάτικό δέντρο με μπαλόνια στολισμένο τα τελευταία άσπρα παπούτσια για την παρέλαση καλωσόρισμα στην άνοιξη μόνιμη θέα το απέναντι χωριό. Τέσσερα κορίτσια κι εσύ σε μια υπόγεια στοά χαμένος· Εύβοια, Αθήνα, Μύκονος Τα δέντρα υπάρχουν ακόμα Εσύ;

Ο Αλέξανδρος γυρίζει στην Αθήνα ύστερα από ένα μεγάλο διάστημα που ήταν στην Αμερική. Σκοπός του ταξιδιού του είναι η τακτοποίηση των περιουσιακών του θεμάτων. Εκεί, στην Αθήνα, συναντά το παρελθόν του και παρατηρεί την πόλη όπου μεγάλωσε, τη γειτονιά του και τις αλλαγές που έχουν συμβεί τα χρόνια που ήταν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Θυμάται πρόσωπα και πράγματα και εικόνες από το παρελθόν. Πρόσωπα που έπαιξαν ρόλο στη σύγχρονη Αθήνα και στον πολιτισμό της χώρας. Ταυτόχρονα, ζει στην Αθήνα και πηγαίνει σε διάφορα μέρη. Επισκέπτεται επίσης την Επίδαυρο, την Αίγινα και την Ύδρα....

Όλα ξεκίνησαν, τον Σεπτέμβριο του 2014 στις Νύχτες Πρεμιέρας, στο διάβασμα μίας και μόνο φράσης: "Imagine the world without music". Οι συνειρμοί έφεραν μνήμες που αβίαστα έγιναν αφηγήσεις μιας ζωής γεμάτης μουσική. Από τον Παπακωνσταντίνου στον Ατρόμητο, μέχρι τον Mark E. Smith στο Gagarin, κι από τα dj sets στα εφηβικά πάρτι, μέχρι εκείνα της ενηλικίωσης σε πολύβουα μπαρ της Αθήνας. Από τις κασέτες, στο Spotify, και από τα μπλοκάκια και τις μυστικές ηχογραφήσεις στο Ρόδον, στο Shazam. Τα ταξίδια, τα δισκάδικα, τα fanzines, τα live ξεδιπλώνονται αυθόρμητα μ’ ένα αστραπιαίο...

ΤΟΥ ΚΑΘΡΕΦΤΗ Εσύ βάζεις το σώμα και ο καθρέφτης το βάραθρο. Ένα βάραθρο ξαφνικό σαν να το έσκαψαν οι ώμοι σου. Σκύβεις σ’ αυτό και απορείς πόσο σου μοιάζει το ανύπαρκτο. Αναρωτιέσαι μήπως είσαι εσύ που τελικά το καθρεφτίζεις. Χωράς. Αφήνεσαι. Μόνον ο καθρέφτης σε ανέχεται άφωνο και περιττό. Θραύσμα αλήθειας φοβίζει όπως όλα τα θραύσματα. Με τα δικά σου χείλη σε αποσιωπά ο καθρέφτης με το ίδιο σου το βλέμμα σε αρνείται.

ΤΟ ΦΤΕΡΟ Το λαχάνιασμα της καρδιάς σου Ήταν παιχνίδισμα στα όνειρά μου Μα τώρα είσαι μια κόκκινη παραζάλη Που μου τρυπάει το κεφάλι Ήθελα ένα κυνηγόσκυλο Άριστης ράτσας Από υψηλή τάξη Μα εσύ ούτε ένα φτερό δεν μπορείς να πιάσεις Όλη την ώρα γκρινιάζεις Το μυαλό σου το έχεις στο σεργιάνι Σε ένιωθα κολλητό Και τώρα ούτε καν φίλο δεν μπορώ να σε πω Γνώριζες ότι μου είπαν ψέματα Και έκανες τον χαζό Μια μικρή σπίθα στα μάτια σου Πυροδότησε την κίνησή μου Ήθελα ένα κυνηγόσκυλο Που να μπαίνει σε τάξη Κι εσύ ούτε ένα φτερό δεν μπορείς...

ΑΠΟΜΕΙΝΑΡΙΑ Σαν του Πενθέα το κομματιασμένο σώμα Μαζεύω ό,τι απόμεινε απ’ την αγάπη - Ένα φιλί απάνω στο βουνό (Κνήμη που φορά ακόμη τ’ άρβυλο) Ένα τελευταίο χάδι Σαν τον κομμένο τον βραχίονα Και ένα πρόσωπο που στρέφει να με δει Το ίδιο το κεφάλι του Πενθέα Κομμένο Τα απαλά, τα τρυφερά Τα χτύπησα με τη μανία Βάκχης Τα λόγια της αγάπης Με φοβέρισαν σαν μούγκρισμα λιονταριού Και από φόβο Όχι από δύναμη Έμοιασα τις Βάκχες Τα σκυλιά

Από την τοξοβολία έως τη διαμόρφωση του εν τω γίγνεσθαι ψυχαναλυτή και την ψυχική του λειτουργία στην ανάλυση και στη ζωή, τίθενται πολλά ζητήματα. Κατά τον Φρόυντ, "φαίνεται σχεδόν ότι το αναλύειν αποτελεί το τρίτο από τα ανέφικτα επαγγέλματα στα οποία μπορεί κανείς να είναι εκ προοιμίου βέβαιος για την ανεπαρκή επιτυχία του. Τα δύο άλλα που είναι γνωστά από πολύ παλιά είναι το εκπαιδεύειν και το κυβερνάν". Τι να σκεφτεί κανείς για τους δρόμους που οδηγούν στην άσκηση ενός "σχεδόν ανέφικτου"επαγγέλματος, αν όχι ότι είναι δύσβατοι, δύσκολοι, επώδυνοι, κι ότι απαιτούν υπομον...

ΜΟΝΟΙ Ψυχές κατάμονες αθλίως προϊστάμενες μοναχικών Σαββατοκύριακων κλαίουσες και ευαίσθητες κλείνουν παραθυρόφυλλα προς ασφάλεια των μετρίου αναστήματος εγωδικών τους πραγμάτων των με κόπο συλλεχθέντων και με ιδρώτα κεκτημένων. Ψίχουλα και γράμματα κλωστές, άχυρα και κονιορτός και κατόπιν αέρας στεγνωμένος μοριοδοτεί τις κλειδαριές τους προς απομάκρυνση των εκτός των τειχών κινδύνων και πάντων των ανθρώπων καθώς πίνουν τσάι κρατώντας το λεπτό χεράκι της αγνής πορσελάνης με τα χονδρά τους δάκτυλα.

Έχεις και δεν Έχεις Αντίσταση ενάντια στην υπόταξη, σπουδαία πράγματα οι λέξεις, ζήτησα στα φτερά τους να με πάρουν, νοιώθω ασφάλεια σε όλες τις εκδοχές τους, καταλήγουν στην αποκάλυψη, σταματούν την άγνοια, σε διδάσκουν, μαθαίνεις, η αξίνα, το όργωμα βαθειά να φτάνουν, εκεί που οι ρίζες υψώνουν την απαίτηση και το νερό ασταμάτητο,- συμμερίζεσαι σκέψεις τέτοιες, την ευθανασία απορρίπτεις, το απρόοπτο σταθμός έξω από την συνήθεια. Οι λέξεις παραμερίζουν συνηθισμένες πράξεις. Την κιβωτό κράτησε για αργότερα. Μετανοιωμένος μόνο για όσα δεν έκτ...

39 κείμενα και συνεντεύξεις, 82 Νεοέλληνες λογοτέχνες

σουφιστής γύρναγα γύρω γύρω μέχρι να βρω τις λέξεις είμαι σε στύση είναι hard on me κάτι μήνες τώρα δυσλεξία

Μια σειρά μικρών βιβλίων που μας συστήνουν έναν άλλο τρόπο ζωής. Αφηγήσεις για τον λυρικό βίο της πόλης. Οδηγίες χρήσης του χρόνου. Χάρτινα survival kit για τους ιχνηλάτες του αστικού τοπίου. Από τον Γιώργο-Ίκαρο Μπαμπασάκη, την Ομάδα Καντράν, και τις Εκδόσεις Γαβριηλίδης.

[η λίστα] Είμαι οι λέξεις που λένε εκείνοι το άσθμα το χάσμα στο ποίμα η κουβαρίστρα τους είμαι το υφάδι το σπίτι κι ο κήπος τους το χώμα και το κινούμενο κτέρισμα του σώματος μνήμη και τα ονοματά τους κρυφά είμαι ό,τι αιμοραγεί πάνω στους τάφους

Δέκα και τρεις μικρές ιστορίες που αναφέρονται σε κορυφαίες στιγμές της προσωπικής ζωής των ηρώων τους. Στιγμές που κάποιες φορές συμπίπτουν με καθοριστικά γεγονότα της νεώτερης πολιτικής μας ιστορίας και της θεατρικής τέχνης. Πώς μπλέκονται οι καταστάσεις στη ζωή με τέτοιον τρόπο που το γεγονός της δολοφονικής απόπειρας εναντίον του Ελευθερίου Βενιζέλου, ή της δίκης των έξι υπευθύνων για τη Μικρασιατική Καταστροφή, να μπορεί να αποβεί μοιραίο για πρόσωπα τελείως άσχετα προς αυτά τα γεγονότα; Πώς διαχειρίζεται η ζωή και πώς η τέχνη τον ανθρώπινο πόνο; Πότε κερδί...