Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων της Αγγελικής Ελευθερίου περιλαμβανει τις συλλογές: "Μια γυναίκα" (Κέδρος, 1978), "Ωδίνες" (Κέδρος, 1982), "Αργά τ' απόγευμα" (Καστανιώτης, 1990), "Από τότε" (Πλανόδιον, 1995), "Θα καπνίζω" (Γαβριηλίδης, 2004), "Μια άδεια θέση" (Γαβριηλίδης, 2011). Εγγονή Ευαγγελία Εβάρυνες απ' την κληρονομιά. Βάζεις τις πόρπες τις χρυσές Κι ενώνεις τα κουρέλια που φοράς. Το σώμα -λες- το σώμα σου Να το φυλάς.

Φιλήστε Μέχρι τα χείλη σας να ματώσουν Ουρλιάξτε Μέχρι οι φωνητικές σας χορδές να σπάσουν Πετάξτε Μέχρι να διαλυθούν τα φτερά σας Αγαπήστε Μέχρι να γίνουν θρύψαλα οι καρδιές σας Ζήστε Μέχρι θανάτου Τότε μόνο θα μάθετε Τι σημαίνει ελευθερία.

"Ύστερα από την "αστική" επανάσταση που έφερε στο προσκήνιο τον Ελευθέριο Βενιζέλο, μέσα σε μια φορτισμένη ατμόσφαιρα από τον πολιτικό διχασμό, προσαρτώνται τα Ιωάννινα, η Θεσσαλονίκη, η Χίος, η Σάμος, η Μυτιλήνη, η Κρήτη [...]. Το 1923 ο Βενιζέλος συνάπτει με τον Κεμάλ συμφωνία για την υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών. Στην ήδη δοκιμασμένη Ελλάδα καταφθάνουν τα κύματα των προσφύγων. Τις συγκλονιστικές αυτές καταστάσεις αντιμετωπίζουν όλοι οι Έλληνες, χωρίς εξαίρεση· και οι συγγραφείς, φυσικά, που κι αυτοί έχουν πολεμήσει σε διάφορα μέτωπα [...]. Οι νέοι σμίγουν στα υπόγεια,...

Η μνήμη μου αρχαίος λύκος και τυφλός. Έστησα δόκανα στο χιόνι για να σε θυμηθώ. Καθρέφτες τρεις μαγκώνει η πάχνη απ' το λειωμένο χιόνι και ραγίζουν θαμπωμένοι. Από τρεις προσωπίδες τρέχει το νερό, καθώς στον Άδη τα ποτάμια.

Ζωή σα σπίθες κρυμμένες στη χόβολη. Θερινό ηλιοστάσιο. Μήνες στριμώχνονται να μπουν όλοι μαζί -Φλεβάρης, Αύγουστος, Οκτώβρης, Μάιος- μα δεν χωρούν στη μέρα που έσπασε ο κλώνος Κι αποσυναρμολογήθηκαν τα μυστήρια. Φυσά ισημερία τις καρδιές από παλιά, μα τι να πεις που μία η ζωή Κι αρχίζει και τελειώνει σ' ένα δευτερόλεπτο; Αύριο θα σου χρωστώ δυο καλοκαίρια, μα Δεν ξέρω αν θα σε ξαναδώ να σου τα επιστρέψω.

Ο τίτλος "Τα ρέστα", μοιάζει να θέλει να πιστέψουμε ότι δεν έχουμε μπροστά μας παρά "μαζέματα", υπολείμματα της συγγραφικής παραγωγής του Κώστα Ταχτσή, ή ιστορίες πρόχειρα συγκεντρωμένες κάτω από το ίδιο εξώφυλλο. Πρόκειται, βεβαίως, για παγίδα - και, όπως ανακαλύπτει γρήγορα ο αναγνώστης, δεν είναι η μόνη παγίδα που του έχει στήσει ο συγγραφέας. Τα ρέστα δεν είναι απλά ιστορίες που περίσσεψαν στο συγγραφικό εργαστήρι, όσο και αν κάποιοι χαρακτήρες (η επιβλητική γιαγιά, ο θείος, η μητέρα) και, λεπτομέρειες (οι δυο χειροβομβίδες στο μπάνιο, η δουλειά του θείου σε εφημερίδα,...

Σταματά πάλι. Η μνήμη του όλο και περισσότερο τον ταλαιπωρεί. Όμως σήμερα επιμένει. Δεν παραιτείται. Πρέπει να τα θυμηθεί όλα. Μεγάλωσε. Πολύ. Να τα ξέρουν τα παιδιά του. Θέλει να ζει και μετά τον θάνατο του. Είναι φανερό. "Τη μια φορά ήμουνε στο χωριό και μιας κοπανιάς να τσι Γερμανούς. Δεν εκαταλάβαμε από πού 'ρθαν. Πέφτω μέσα σε ένα άδειο ασβεστόλακκο από πάνω μου ρίχνουν κλαδιά και με κρύβουν. Από δίπλα περάσανε οι Γερμανοί και δε με είδαν. Δίπλα έστεκενε η μανα σου και έτρεμε".

Παραλλαγή Ανάμεσα στα αγκάθια· τριαντάφυλλα. Λευκά οστά τυλιγμένα σε κόκκινο πηλό. Σαβανωμένα γραπτά αποκαλύπτει ο ήλιος. Πολλές οι αρχές και αυτές γεννημένες από μία. Οι επιθυμίες σκιές του εαυτού μας. Οι αισθήσεις μας πουλιά φυλακισμένα σε ελεύθερο αέρα.

Ο ΓΕΛΩΤΟΠΟΙΟΣ Μια νύχτα λοιπόν είπα κι εγώ να βγω στο παζάρι αψηφώντας κάθε πιθανό κι απίθανο κίνδυνο Φόρεσα ένα τρύπιο μανδύα για να καλύπτω το κουτσό μου πόδι, πήρα ένα ραβδί και περπάτησα στην αγορά Συνάντησα πόρνες, προφήτες και αγύρτες Οι πόρνες μου δώσαν έρωτα Οι προφήτες μου τάξαν όμορφες μέρες Οι αγύρτες παίξαν το τομάρι μου στα ζάρια Τώρα γυρίζω από πόλη σε πόλη, από βασίλειο σε [ # ] βασίλειο με την στολή που μου φόρεσαν διασκεδάζοντας τους περίεργους

Ο κόσμος γύρω μας αλλάζει βαθιά κυρίως με την ώθηση των αδιάκοπων επιστημονικών και τεχνολογικών καινοτομιών. Αλλάζει και η προσωπική μας ζωή. Πώς κυβερνώνται αυτές οι αλλαγές; Ποιοί κατορθώνουν να τις ελέγξουν, με τι δύναμη και με ποια όρια; Κάθε μέρα αναπροσαρμόζονται τα χαρακτηριστικά της κοινωνίας μας. Η δικαιοσύνη και το δίκαιο αποτελούν επαρκή κοινωνική θεραπεία; Προκειμένου να σταθμίσουμε τους κανόνες που η κοινωνία έχει θεσπίσει, είμαστε υποχρεωμένοι να φθάσουμε στο βάθος της ύπαρξής μας. Η ζωή, ο θάνατος, ο στοχασμός πάνω στον εαυτό μας και στο σώμα μας, στις σχέσε...

27 ΠΟΖΕΣ: 4 + 10 + 9 + 4 [...] Ο κύκλος έκλεισε. Λατινική Αμερική, η Έλια, η μισή ζωή σου (να πούμε/ τα τρία τέταρτα;). Και ύστερα, Αθήνα και Ναύπλιο, οι ρίζες. Στο ίδιο φιλμ 27 πόζες, η ζωή σου όλη.

Ο Κώστας Κινδύνης εμφανίστηκε πολύ νέος στη δισκογραφία σε μια εποχή που επικρατούσε ακόμα το ελαφρό τραγούδι έκανε την εμφάνιση του το νέο κύμα και διαμορφωνόταν το έντεχνο λαϊκό και έγραψε και για τα τρία είδη τραγούδια που τραγουδιούνται μέχρι σήμερα. Παρά την καταξίωση του διέκοψε για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα για ν' αφοσιωθεί στην ποίηση και το ποιητικό του έργο. Επανεμφανίσθηκε την δεκαετία του '80 με στίχο πιο δουλεμένο και μεστό. Ο Κώστας Κινδύνης πίστευε στο ποιοτικό τραγούδι και το ταιριαστό πάντρεμα στίχου, μουσικής και εκτέλεσης τον συγκινούσε βαθύτατα. Αν κα...

Κι όσοι αγαπιούνται χάνονται/ σε άγρια μονοπάτια/ κι όσα μπορούν ν΄αγαπηθούν/ δε σμίγουνε εδώ/ κι αν πρόλαβα τα χείλη της,/ δεν της φιλώ τα μάτια,/ γιατ' είμ' εγώ αθάνατος/ αθάνατα πονώ.