Κι όσοι αγαπιούνται χάνονται/ σε άγρια μονοπάτια/ κι όσα μπορούν ν΄αγαπηθούν/ δε σμίγουνε εδώ/ κι αν πρόλαβα τα χείλη της,/ δεν της φιλώ τα μάτια,/ γιατ' είμ' εγώ αθάνατος/ αθάνατα πονώ.
