Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Δέκατη τρίτη συλλογή, μετά από πενταετή (ποιητική) ανάπαυλα, του εκ Θεσσαλονίκης Τόλη Νικηφόρου, που αποδεικνύει με το γνώριμο λιτό, διαφανή και ρητά διατυπωμένο λόγο του, την εξακολουθητική ζώσα πνοή της ποίησης, παρά (και πέρα από) τη μαζική αδιαφορία των σύγχρονων κοινωνιών. Το νικηφόρο της ποιητικής του πρότασης είναι ακριβώς η σύνδεση του μοναχικού-ατομικού-προσωπικού συναισθήματος, με το συλλογικό-οικουμενικό-πανανθρώπινο αίτημα της τέχνης.

Με την πρώτη ποιητική συλλογή "Νεκρές θάλασσες" η Άρτεμις Βαζιργιαντζίκη επιχειρεί αξιοποιώντας τη ζωοποιό και συνάμα εξαγνιστική διάσταση του νερού, μέσα από την ελευθερία αλλά και τις πολλαπλές αναγνώσεις που μας παρέχει η θάλασσα, να μιλήσει μεταφορικά και ν’ ανιχνεύσει τις αλήθειες, τα όνειρα/αιτήματα και τους ανθρώπινους καημούς. Η σιωπή που πάλλεται ακόμα μέσα σ' ένα κοχύλι, τα μάτια-απέραντες θάλασσες, ο δισταγμός του έρωτα, η συστοιχία των συντριμμιών ζωής και καραβιού, μετεωρίτες τ' ουρανού και ανεμώνες της θάλασσας, ο πυρήνας μια θάλασσας συνεκδοχικά με το μαύ...

[...] Χάρη στην τοπική αυτοδιοίκηση, και ακριβέστερα χάρη στον δήμαρχο Κομοτηνής κ. Τάσο Βαβατσικλή, κατέστη δυνατή η πραγματοποίηση, από κοινού με τον Τομέα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, τον Παναγιώτη Νούτσο, τον Ερατοσθένη Καψωμένο και ασφαλώς τον Νάνο Βαλαωρίτη, του Πρώτου Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου για τον Νικόλαο Κάλα, με τη συμμετοχή επιστημόνων όχι μόνο από την Ελλάδα, αλλά και από τις Η.Π.Α., την Αγγλία, την Αυστραλία και την Κύπρο. Στον παρόντα τόμο συγκεντρώνονται οι απόψεις του μεγαλύτερου μέρους των ερευνητών που έχουν ασχοληθεί συστηματικά με όλ...

Νότος μια κρύπτη μες στα βάραθρα για την απελπισία που θέλει να πλαγιάσει στα νερά της πριν την καταπιεί πάλι η πηγή Όπως ο πληγωμένος ταύρος στην αρένα καταφέρνει με κόπο τα τελευταία βήματα για να διαλέξει το σημείο που θα ξεψυχήσει Ο Νότος στραγγίζει τους αποχωρισμούς και τη μελαγχολία που πίνουν οι αποκομμένοι κάτι ξεριζώνεται από μέσα σου και κοιτάζει το σώμα σου ακατοίκητο σπίτι Νομίζω πως εκεί σε κάποιο δρόμο του Σαν Τέλμο κι όπως θ' ακούγεται υπαίθρια μπάντα με μπαντονεόν μια νότα θα κλέψω για να πυροβολήσω την τελευταία ελπί...

Τα ποιήματα του τόμου γράφτηκαν στη διάρκεια της επτάχρονης δικτατορίας στην Ελλάδα και δημοσιεύθηκαν αρχικά στο εξωτερικό, σε βιβλία ή στον ξένο Τύπο. Στην Ελλάδα πρωτοτυπώθηκαν, με φροντίδα και επιμέλεια του ποιητή Νίκου Καρούζoυ, σε τρεις χωριστές ενότητες. Σαράντα χρόνια μετά παρουσιάζονται στο ελληνικό κοινό με τον γενικό τίτλο "Νυχτερίδες". Η συλλογή αφιερώνεται στην ηθοποιό Αλίκη -κόρη της σπουδαίας ηθοποιού Κυβέλης, στον θεατρικό συγγραφέα, γνωστό επιθεωρησιογράφο, Πωλ Νόρ που βρέθηκαν στη διάρκεια της δικτατορίας στη Στοκχόλμη, στενοί φίλοι του Παπακόγκου.

Ηχεί παράξενα η φωνή μου μέσα στο άδειο σπίτι όταν μιλώ με τις σκιές μου. Εκείνες δεν μιλούν. Κάθονται στις γωνίες ακούν σκέφτονται αλλόκοτα. Προσπαθώ να είμαι καλή μαζί τους κομμάτια γίνομαι να τις ευχαριστήσω.

Μέσοι άνθρωποι διατεινόμαστε ότι είμαστε, που παρακολουθούμε στους πέριξ της "Ξούθου & Μενάνδρου γωνίας" δρόμους όσα συμβαίνουν στη χώρα (και τον αριστερό χώρο μας, κι ίσως αυτό ενόχλησε). Τα κείμενα που ακολουθούν συντάχτηκαν από τον Φεβρουάριο του 2010 μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2013 για τις ανάγκες μιας μόνιμης στήλης στην εφημερίδα ΕΠΟΧΗ, με όλες τις γνωστές ατέλειές τους -αφού ως γνωστόν μόνο ο Θεός, οι ηγέτες και οι επί γης εκπρόσωποί τους στις τηλεοράσεις παραμένουν αλάνθαστοι. Κι όπως συμβαίνει με όλους τους μόνιμους του καιρού μας, μπήκε κι αυτή σε (αναγκαστική) δ...

Έκτη ποιητική συλλογή του Θεσσαλονικιού Βασίλη Φαϊτά που από το 1966 συνεχίζει με σταθερά ώριμα ποιητικά βήματα να αναμετριέται με τους αντικατοπτρισμούς του πεπρωμένου, τα παιχνίδια της αυταπάτης που σκαρώνει το απρόσμενο της ζωής και διαπερνά στα σκοτεινά του περάσματα ο θάνατος. Μια ποίηση κοινωνικού υπαρξιακού προβληματισμού, μια προσπάθεια κατανόησης του Είναι μέσα στα πλαίσια της περιπλάνησης του ανθρώπου ως όντος και μέλος μιας σκληρής πραγματικότητας.

Οι πρωταγωνιστές, η Μάρτα, ο Μπένιο και ο Μπερνάρδο, ευφυείς και καλλιεργημένοι νέοι, όμως με έναν ιδιαίτερο ψυχισμό, δίνουν την προσωπική τους μάχη καθένας με τον "άλλο" εαυτό, στην κόψη μεταξύ ζωής και θανάτου. Οι δρόμοι τους συναντιούνται και από τους διαλόγους τους ξεπηδούν εικόνες, ιστορίες και φιλοσοφικές αναζητήσεις. Από τη μία, η Χιλή της δικτατορίας του Πινοτσέτ. Από την άλλη, η σύγχρονη Γερμανία. Στιγμιότυπα από τη φύση, την ιστορία και την κοινωνική διαπάλη στη Χιλή αναμειγνύονται με την ιστορία των οπιούχων ουσιών και το φιλοσοφικό ζήτημα του δικαιώματος στην αυ...

Μετά τη διάσπαση του ΚΚΕ εσωτερικού, το μικρό κομμάτι που συνέχισε τον δύσβατο δρόμο της κομμουνιστικής ανανέωσης στηρίχτηκε σε μεγάλο βαθμό απο την έκδοση της "Εποχής". Οι αγωνίες, οι προβληματισμοί, οι διαφωνίες και τα αδιέξοδα μιας μικρής εξωκοινοβουλευτικής οργάνωσης, πρώτα ως ΚΚΕ εσωτερικού Ανανεωτική Αριστερά και μετά ως ΑΚΟΑ, έβρισκαν απάγκιο στις σελίδες της εφημερίδας μας. Το πρώτο κείμενό μου δημοσιεύτηκε με αρκετά κοψίματα τον Σεπτέμβρη του 1989 και αφορούσε τις μεγάλες πυρκαγιές στην Θάσο, μετά όμως απο έντονες διαμαρτυρίες μου τα κομμένα κομμάτια δημοσιεύτηκαν...

"Ο καρδιακός" και 21 ακόμα διηγήματα με το γενικό τίτλο "Νοσταλγημένα" περιλαμβάνονται στην πρόσφατη έκδοση από τα χειρόγραφα του Σωτήρη Ηρ. Παλαιολόγου γραμμένα μεταξύ των ετών 1944-1947. Έχει προηγηθεί η έκδοση με πεζοτράγουδα και ποιήματα του ιδίου (Γαβριηλίδης, 2004) -όλα σε επιμέλεια της κ. Μαρίας Παλαιολόγου-Σκλήρη. Με ένα πλούσιο λεξιλόγιο, με γλωσσοπλαστική ικανότητα κι ένα πλήθος παρηχήσεων, ο Παλαιολόγος συνθέτει προσεκτικά το υλικό του που καταφέρνει ακόμα και σήμερα να κεντρίζει το ενδιαφέρον του αναγνώστη που μεταφέρεται ολοζώντανα στην ατμόσφαιρα μιας άλλης...

Απλώς αναρωτήθηκα για το πώς θα μπορούσαν να ανακτηθούν κάποια από τα "χαμένα" στην πορεία της αστικοποίησης. Πώς θα μπορούσε να έχει μια συνέχεια η γοητευτική μαθητεία στη γη, στις οσμές, τις εποχές, τις γεύσεις, στα χρώματα, στους ανοιχτούς ορίζοντες και τις ζωντανές υπάρξεις του κόσμου. Πώς θα μπορούσε να επανεισαχθεί στον αστικό χώρο κάτι ανάλογο με την ευωδιά του ώριμου βερίκοκου. Με ποιες συνταγές πολεοδόμων μάγων, με ποιους γητευτές των αστικών επιφανειών θα μπορούσε να μεταφρασθεί σε σύγχρονους όρους η ομορφιά μιας κότας που κουρνιάζει σιωπηλά στο κλαδί ενός δ...

Ο Φαίδων Πατρικαλάκις στο πρόσφατο βιβλίο του αναλύει τον τρόπο και τη σημειολογία της δουλειάς του, ενώ αναφέρεται εμμέσως στις επιδράσεις που δέχτηκε: ένα ευρετήριο δεκάδων σημαντικών ονομάτων από το χώρο της μουσικής, της ζωγραφικής και του θεάτρου παρατίθεται στο βιβλίο του όπου μεταξύ άλλων φιγουράρουν οι Μπέρνχαρντ, Μπετόβεν, Μπονάρ, Μπόρχες, Μπουσέ, Μπρανκούζι, Μπρακ, Ντα Βίντσι, Ντβόρζακ, Ραβέλ, Πικάσο, Σαγκάλ, Τζακομέτι κ.ά. Η εμπλοκή με την τέχνη είναι μια πάλη και μια δια βίου αγωνία: "Το να είσαι καλλιτέχνης είναι οδυνηρό και δύσκολο. Όταν ζωγραφίζω δίνω έναν...

"Στο μέλλον όμως στο μέλλον" Συνέχεια πρέπει να είσαι με μια σκούπα στο χέρι Ο ουρανός αδειάζει μαύρες στάχτες μικρές. Πέφτουν αργά, με τις ώρες. Δεν τις κοιτάω άλλο, φτάνει, ποιος ξέρει από πότε έχει αποθέματα. Θα περιμένω να τελειώσουν να πλύνω. Μυρίζει σαν καμένο μαλλί, στις ειδήσεις δεν είπε τίποτα για πυρκαγιά. Η γειτόνισσα λέει πως καίγεται καρδιά φτιαγμένη από νύχια, γι' αυτό μυρίζει έτσι. Η γειτόνισσα είναι τρελή. Γλυτώνει και δεν τη μαζεύουν στα Σφουγγαράδικα γιατί είναι πιο μπαμπόγρια από μένα. Όσο και να λένε τα κλείσανε δεν κάνει να πιστεύεις καν...

Το μουγκρητό είναι ο πρώτος ήχος της τέχνης. Στο μουγκρητό περιέχεται η αγωνία, η δειλία, η τόλμη, η απελπισία, ο κίνδυνος, ο πανικός, η εξέγερση, η ηδονή, το στρες, η αδυναμία, η χαρά και ενθουσιασμός. Το μουγκρητό του πρωτόγονου ανθρώπου ή ζώου έδωσε το έναυσμα στην τέχνη να εκδηλωθεί. Με το μουγκρητό ο πρόγονός μας εξεδήλωσε την επιθυμία του να εκφράσθεί, κι από αυτό προήλθε η γλώσσα και η μουσική. Με το μουγκρητό η ιστορία της τέχνης ξεκίνησε. [...] (απόσπασμα από το αφήγημα: "Ο μουσικός των μουγκρητών")