Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Εγώ κι εσύ μια ανάσα θα βαδίζουμε μαζί υπάρχω να θυμάσαι σε όλη σου τη ζωή"

"Θαλασσινά Παράθυρα", η νέα ποιητική συλλογή της Ελένης Παρασκευά και με πλεούμενο τους λογισμούς της, μας προσκαλεί σε ταξίδια ζωής και νόστου. Με μια γλώσσα λιτή αλλά και συναισθη- ματικά φορτισμένη - η γλώσσα είναι το σπίτι του ποιητή - με εκφραστική αρτιότητα, καλεί τον ανα- γνώστη να θεαθεί από κερκίδες νοητές, την ποιητική της περιπέτεια. Πέντε ενότητες απαρτίζουν το ποιητικό σώμα: "Ημέρες Νόστου", "Μυθιστορίες", "Του Βράχου", "Έρωτες Οργισμένοι" και "Διάδρομοι Παράλληλοι, Παράλογοι" με τριάντα οκτώ, συνολικά, ποιήματα. Η ανάγνωση των λογοτεχνικών έργων, γι...

Η συμβολή του Θεοδ. Γρίβα στην επιτυχία της Επαναστάσεως το 1821 υπήρξε μεγίστη. Σε ηλικία 14 ετών θητεύει για 2 χρόνια στον αρματολό των Αγράφων Μπουκουβάλα, και άλλα 4 χρόνια στον αρματολό Σαλώνων Πανουργιά. Ο Αλή-Πασάς θαυμάζοντας την παληκαριά του και την απάντηση που του έδωσε μπροστά στο δήμο, του χαρίζει τη ζωή και τον κάνει σωματοφύλακά του. Στις 10 Μαΐου του 1821, απελευθερώνει το Βραχώρι μαζί με τους Σαδήμα, Κατσαμάνη, Αλέξη Βλαχόπουλο και Γεώργιος Βαλτινό και επαινείται η παληκαριά του από όλους τους οπλαρχηγούς. Στέλνεται στο Μακρυνόρος, όπου πρωτοστατεί στη νίκ...

Είναι ν' απορεί κανείς και ν' αναρωτιέται, γιατί ο άνθρωπος σ' όλη την ιστορική του διαδρομή και εξέλιξη δεν προσπάθησε πραγματικά να θριαμβεύσει μέσα από το μεγάλο του λογικό και τις αμέτρητες ιστορικές διαχρονικά εμπειρίες του, ώστε να του δοθεί κάποτε η πιθανότητα, να βρει και ν' αγγίξει την πλανητική του ισορροπία και ασφάλεια ως είδος καθώς και την ευδαιμονία του. Έτσι, λοιπόν, αποφάσισα κι εγώ να συγγράψω κάποιες από τις σκέψεις μου σε ένα δικό μου συμβόλαιο τιμής και αντίληψης της ζωής, ώστε να μπορέσω να συνυπάρξω με όλους εσάς πιο αρμονικά, πιο οικουμενικά και π...

Είναι ν' απορεί κανείς και ν' αναρωτιέται, γιατί ο άνθρωπος σ' όλη την ιστορική του διαδρομή και εξέλιξη δεν προσπάθησε πραγματικά να θριαμβεύσει μέσα από το μεγάλο του λογικό και τις αμέτρητες ιστορικές διαχρονικά εμπειρίες του, ώστε να του δοθεί κάποτε η πιθανότητα, να βρει και ν' αγγίξει την πλανητική του ισορροπία και ασφάλεια ως είδος καθώς και την ευδαιμονία του. Έτσι, λοιπόν, αποφάσισα κι εγώ να συγγράψω κάποιες από τις σκέψεις μου σε ένα δικό μου συμβόλαιο τιμής και αντίληψης της ζωής, ώστε να μπορέσω να συνυπάρξω με όλους εσάς πιο αρμονικά, πιο οικουμενικά και π...

Ο Ιακώβ, ο αρλεκίνος ξυλοπόδαρος άλλες φορές χαίρεται και άλλες φορές λυπάται με τις εικόνες που βλέπει στο δρόμο. Μα δεν το δείχνει. Φοράει τη μάσκα του και μας αποκαλύπτει. Τι; Όλη την πραγματικότητα. Ίσως ανακαλύψεις και συ τον εαυτό σου μέσα σ' αυτήν, αν διαβάσεις τους στίχους αυτού του βιβλίου.

Ένας ουρανός ποιήματα. Μια θάλασσα στίχοι που κοχλάζουν. Σε βέβηλη εποχή η Νόπη Χατζηιγνατιάδου, μπορεί να βαδίζει κόντρα σε κάθε ανοησία, κάθε αιχμαλωσία. Στο ανήλιαγα δεν περιφέρεται, μήτε πύργους, μήτε σε σπηλιές. Σε ουρανούς και θάλασσες μονάχα, όπου περιφέρονται οι ποητές. Ανάλαφρη και ανάερη στέκεται ψηλά, να μας φωτίζει. Φως! Φως που πατεί τον Άδη. Κι άλλοτε κολυμπά στον βυθό της θάλασσάς της να εξορύξει λέξεις, να τις σμίξει με συναισθήματα βαθιά και υψηλά, να γεννηθεί νέο φως, να το σηκώσει στους ουρανούς των ανθρώπων που δέχονται την ποίηση...

Διάφοροι ομογενείς μ' επαρακίνησαν πολλάκις να δευτεροτυπώσω την ιστορίαν του Σουλλίου, και Πάργας, διότι κατέστη σπάνια· και η παρακίνησις αυτών μ' εφάνη πατριωτική, και η έκδοσις αναγκαία, ουχί τόσον δια την σπανιότητα της ιστορίας, όσον δια τινας ελλείψεις προκυψάσας εκ των ρηθησομένων περιστάσεων. Τα κύρια της παρούσης ιστορίας αντικείμενα υπάρχουσι το Σούλλι, η Πάργα, και ο Αλή Πασάς· εις των δύω πρώτων τα τελευταία συμβάντα και αυτόπτης, και συνεργός φανερός, και μυστικός εχρημάτισα καθ' όλην αυτών την διάρκειαν, του δε τρίτου, του Αλή Πασά, εκτός της γνώσεως των...

Ιστορίαν δεν γράφω, ουδέ σκοπόν είχον να δημοσιεύσω τας σημειώσεις τας οποίας ετήρουν διαρκούντος του Ελληνικού Αγώνος. Αλλά εν τω γήρατι λαβών ανά χείρας συγγραφείς τινας ξένους και Έλληνας, οίτινες εξιστόρησαν τα της Ελληνικής Επαναστάσεως, και θεωρών οπόσον παρεμορφώθη η αλήθεια πολλών γεγονότων, είτε εξ' αγνοίας είτε εκ φαντασίας, και οπόσον εσυγχίσθησαν τα πρόσωπα, αι εποχαί, και αυτά τα γεγονότα, απεφάσισα να γράφω τα Απομνημονεύματα ταύτα. Περιοριζόμενος μόνον εις την διήγησιν των συμβάντων ων ήμην αυτόπτης, και των πράξεών μου, απέφυγον την περιγραφήν εκείνην των γ...

Ξημερώματα του Ευαγγελισμού του 1857, ένα κρητικό καΐκι αγκυροβολεί στο απόμερο ακρογιάλι της "Κακιάς Λαγκάδας" των Κυθήρων. Ο καπετάνιος, που έχει μαζί του και τη δεκατριάχρονη κόρη του, αλλά και το πλήρωμα είναι παλικάρια κατατρεγμένα από τους Τούρκους που πηγαίνουν στην Πάργα για να περάσουν στη Μακεδονία και να ενωθούν με τον Καρατάσο που κρατάει αναμμένη τη φλόγα της επανάστασης. Οι Κρητικοί συναντιούνται με μια παρέα νεαρών που με "αρχηγό" τον Μηνά περιμένουν να τραβήξουν την τράτα του καπεταν-Γιώργη, για να πάρουν ψάρια για τις οικογένειές τους. Μετά από ολιγόλεπτους...

"Σε μια τεράστια σκοταδοφυή σπηλιά ζούσαν κάτι αλλόκοτες, απερίγραπτα αποτρόπαιες, τρομακτικές σκιές..." "... Όμως, θα επαναστατήσουν οι φιγούρες, τα αντικείμενα, και θα θελήσουν να πεθάνουν, να σβήσουν. "Έλα, Ελευθερία!", θα φωνάξουν, θα ουρλιάξουν κι αυτή θα έρθει, θα καταστρέψει, θα σώσει. Και θα ακουστεί."

Οι ευθύνες σήμερα των μεγάλων είναι τεράστιες για τα παιδιά, γιατί τους παραδίδουν ένα κόσμο διεφθαρμένο, σαθρό, χωρίς βάσεις, χωρίς θεμέλια, με σκοτεινό μέλλον. Οι νέοι συχνά είναι μελαγχολικοί και μοναχικοί. Είναι τα παιδιά εκείνα που τους λείπει η αγάπη, η ζεστή αγκαλιά, η αφοσίωση, τους λείπει η κάλυψη του συναισθηματικού τους κόσμου.

Η ποίηση της Χρύσας Παπαδάκη έχει τη σφραγίδα της έμπνευσης. Τη χαρακτηρίζει ο λεκτικός πλούτος κα η πλατιά φραστική ανάπτυξη. Γνωρίζει να ξεχωρίζει τις λέξεις και μ' αυτές να χτίζει τους όμορφους ποιητικούς της πύργους. Ο στίχος της είναι δείγμα ευαισθησίας και δύναμης. Τα ποιήματά της αποτελούν μια διαμαρτυρία προς το άδικο που συντελείται στον κόσμο. Είναι βαθειά συνειδητοποιημένο και μαχητικό άτομο, που προσπαθεί ν' αφυπνίσει την κοινωνία από την αδιαφορία και την παθητικότητα που δείχνει και προβάλλει την αξία της αγωνιστικότητας. Μέσα από την αδυναμία και το φόβο ξεπ...

Ναυάγια του Αυγούστου με αίμα ραντισμένα από την ανοιχτή πληγή αίμα καυτό κυλάει... Αιμορραγεί η πανσέληνος χωρίς σταματημό... Κύματα από αίμα τεράστια σηκώνει η θάλασσα. Συντρίμμια αφήνει η νύχτα ναυάγια κι ερείπια η άγρια θύελλα σωριάζει στις αυταπάτες τους οι κόσμοι συντρίβονται η κολασμένη νύχτα βουλιάζει στην άβυσσο μια άγρια θάλασσα υποδέχεται τον ορίζοντα στην επιφάνεια πτώματα πλέουν το ξημέρωμα.