Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΓΛΥΠΤΑ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ Άυλα πρόσωπα λαξεμένα στους βράχους, άπονη η ζωή στα κατάρτια του ανέμου. Θολά τα πρωινά κι οι βράχοι σκληροί. Πληγώνουν! Ψυχές σκαρφαλωμένες στη μοίρα ισορροπούν σε μια χούφτα ήλιο, αγωνίζονται με το άπιαστο. Κανείς ποτέ δεν έμαθε τον πόνο της αγάπης τους, οι θύελλες σφυρίζουν. Χιλιάδες βράχοι ανθρωπόμορφοι αναμετριούνται με την άβυσσο, παλεύουν οι αντρειωμένοι με τα κορμιά τους. Πόσος πόνος να χαράξουν τη μορφή τους, να κερδίσουν μια πατρίδα. Σκληρός ο αγώνας, η πέτρινη σάρκα πονά. Κι οι βράχοι μαλακώνουν απ' τη θλίψη τους, τ' αγέρι θ...

Διαβάζοντας και μελετώντας με προσοχή κι ενδιαφέρον την εργασία των συναδέλφων και φίλων λογοτεχνών κι επιθυμώντας, προς διδαχήν μου, να σημειώσω και διατηρήσω στη μνήμη εντυπώσεις κι αισθήματα που μου γέννησαν τα πονήματά τους, προσπάθησα να προσεγγίσω και να εισχωρήσω, εργασία δυσκολότατη ομολογουμένως, στο βαθύτερο νόημα της γραφής τους και να φτάσω, με το μίτο της φιλίας, της αγάπης και της εκτίμησης για τον πνευματικό μόχθο, στα βαθύτερα αίτια, που υπήρξαν το έναυσμα για να ριχτούν στο χαρτί όλες αυτές οι ωραίες ιδέες τους. Μ' αυτό τον τρόπο συγκεντρώθηκε το υλικό γ...

Καταθέτοντας τη συγκίνησή μου για ό,τι βίωσα μελετώντας αυτό το θαυμάσιο ποιητικό και φωτογραφικό έργο, συγχαίρω θερμά και ευχαριστώ επίσης θερμά τους πανάξιους συντελεστές του. Αλήθεια, ποιο σημείο στίξης μπορεί να βάλει κανείς στη συγκίνηση; Αντώνης Ι. Αϊλαμάκης Επίτιμος Σχολικός Σύμβουλος

Το λεξικό που περιέχει και αναλύει διεξοδικά οικονομικούς, εμπορικούς, τραπεζικούς, ναυτιλιακούς και χρηματηστηριακούς όρους. Πολύτιμος σύμβουλος εμπόρων, στελεχών επιχειρήσεων,τραπεζικών υπαλλήλων, οικονομικών και λοιπών υπαλλήλων του δημοσίου, επενδυτών του χρηματιστηρίου, φοιτητών και κάθε ασχολούμενου στον οικονομικό και επιχειρηματικό χώρο.

Η άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Τούρκους το 1453 είναι ένα από τα μεγαλύτερα γεγονότα της παγκόσμιας ιστορίας και η αποφράδα ημέρα του Βυζαντινού Ελληνισμού. Ανέλαβα να γράψω το λεγόμενο "Ημερήσιο Χρονικό της Πολιορκίας", αποδίδοντας κατά λέξη τις κυριότερες διηγήσεις των αυτόπτων μαρτύρων και των σύγχρονων ή σχεδόν σύγχρονων ιστορικών της εποχής, που είχαν την δυνατόν άριστη γνώση των γεγονότων. Ανάμεσα στις πολύ σπουδαίες περιγραφές, καταθέτω εκείνες του Βενετού Βάρβαρου, του Καρδινάλιου Ισίδωρου, του Λατίνου αρχιεπισκόπου Μυτιλήνης Λεονάρδου και του Έλληνα Κριτό...

Ναυάγια του Αυγούστου με αίμα ραντισμένα από την ανοιχτή πληγή αίμα καυτό κυλάει... Αιμορραγεί η πανσέληνος χωρίς σταματημό... Κύματα από αίμα τεράστια σηκώνει η θάλασσα. Συντρίμμια αφήνει η νύχτα ναυάγια κι ερείπια η άγρια θύελλα σωριάζει στις αυταπάτες τους οι κόσμοι συντρίβονται η κολασμένη νύχτα βουλιάζει στην άβυσσο μια άγρια θάλασσα υποδέχεται τον ορίζοντα στην επιφάνεια πτώματα πλέουν το ξημέρωμα.

Η ποίηση της Χρύσας Παπαδάκη έχει τη σφραγίδα της έμπνευσης. Τη χαρακτηρίζει ο λεκτικός πλούτος κα η πλατιά φραστική ανάπτυξη. Γνωρίζει να ξεχωρίζει τις λέξεις και μ' αυτές να χτίζει τους όμορφους ποιητικούς της πύργους. Ο στίχος της είναι δείγμα ευαισθησίας και δύναμης. Τα ποιήματά της αποτελούν μια διαμαρτυρία προς το άδικο που συντελείται στον κόσμο. Είναι βαθειά συνειδητοποιημένο και μαχητικό άτομο, που προσπαθεί ν' αφυπνίσει την κοινωνία από την αδιαφορία και την παθητικότητα που δείχνει και προβάλλει την αξία της αγωνιστικότητας. Μέσα από την αδυναμία και το φόβο ξεπ...

Οι ευθύνες σήμερα των μεγάλων είναι τεράστιες για τα παιδιά, γιατί τους παραδίδουν ένα κόσμο διεφθαρμένο, σαθρό, χωρίς βάσεις, χωρίς θεμέλια, με σκοτεινό μέλλον. Οι νέοι συχνά είναι μελαγχολικοί και μοναχικοί. Είναι τα παιδιά εκείνα που τους λείπει η αγάπη, η ζεστή αγκαλιά, η αφοσίωση, τους λείπει η κάλυψη του συναισθηματικού τους κόσμου.

"Σε μια τεράστια σκοταδοφυή σπηλιά ζούσαν κάτι αλλόκοτες, απερίγραπτα αποτρόπαιες, τρομακτικές σκιές..." "... Όμως, θα επαναστατήσουν οι φιγούρες, τα αντικείμενα, και θα θελήσουν να πεθάνουν, να σβήσουν. "Έλα, Ελευθερία!", θα φωνάξουν, θα ουρλιάξουν κι αυτή θα έρθει, θα καταστρέψει, θα σώσει. Και θα ακουστεί."

Ξημερώματα του Ευαγγελισμού του 1857, ένα κρητικό καΐκι αγκυροβολεί στο απόμερο ακρογιάλι της "Κακιάς Λαγκάδας" των Κυθήρων. Ο καπετάνιος, που έχει μαζί του και τη δεκατριάχρονη κόρη του, αλλά και το πλήρωμα είναι παλικάρια κατατρεγμένα από τους Τούρκους που πηγαίνουν στην Πάργα για να περάσουν στη Μακεδονία και να ενωθούν με τον Καρατάσο που κρατάει αναμμένη τη φλόγα της επανάστασης. Οι Κρητικοί συναντιούνται με μια παρέα νεαρών που με "αρχηγό" τον Μηνά περιμένουν να τραβήξουν την τράτα του καπεταν-Γιώργη, για να πάρουν ψάρια για τις οικογένειές τους. Μετά από ολιγόλεπτους...