Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Με την πρώτη της συλλογή ποιημάτων η Έλενα Γιασεμάκη μας συστήνει τον κόσμο του ποιητικού της γίγνεσθαι, εισάγοντάς μας στην εσωτερική εκείνη ζωή του δημιουργού που ζυμώνεται επί μακρόν με τον Λόγο έως ότου να ωριμάσει και αποδώσει με πρωτοτυπία ανομολόγητα βιώματα, πικρές διαπιστώσεις, διαψεύσεις αλλά και αγωνιώδη αναπάντητα ερωτηματικά της ανθρώπινης ύπαρξης. Η πάλη μαζί με την άσκηση στο μοναχικό δωμάτιο της δημιουργίας, αποδίδει στίχους απέριττους και πυκνούς, όπου εντέλει ο τρόπος της χρήσης των λέξεων τις εμφανίζει ως καινούργιες και ασυνήθιστες, εικονογραφώντας την...

"Το Ξυράφι" τέμνει σε βάθος τον ψυχικό κόσμο "μιας γυναίκας υπεράνω πάσης υποψίας", άλλης εποχής, που η παραφορά του ερωτικού πάθους μαζί με την αποκαθήλωση του ερωτικού της ειδώλου, την ωθούν στο σχεδιασμό και τη διάπραξη εγκλήματος σε βάρος του εραστή της. Η συγγραφέας με διεισδυτικό πνεύμα και οξεία παρατηρητικότητα, φιλτραρισμένη μέσα από ουσιαστική γνώση της ψυχολογίας, τολμάει να εμφανίσει ασχολίαστες τις σκέψεις, τη ζωή και τα συναισθήματα της ηρωίδας όταν αυτή οδηγείται πλέον στη φυλακή, δίνοντας εναύσματα στον αναγνώστη να υποψιαστεί ότι το ανθρώπινο ον που φτάν...

Το βιβλίο ασχολείται με όλα εκείνα τα ζητήματα ή έστω με τα περισσότερα από αυτά που θεωρούνται κεφαλαιώδη στην ψυχοθεραπεία, αλλά αυτό το κάνει κατά βάση με τον τρόπο της μυθοπλασίας. Γραμμένο από έναν κλινικό ψυχολόγο, που γνωρίζει το αντικείμενό του άλλοτε με πλάγιο και έμμεσο τρόπο και άλλοτε με την καθαρή γλώσσα μίας όμως εύληπτης επιστήμης, εξετάζει τα ζητήματα αυτά, τα οποία εισάγει μια νέα κοπέλα στην προσπάθειά της να κατανοήσει τον εαυτό της και τον κόσμο και αγωνιώντας να βρει τη θέση που της αρμόζει μέσα σε αυτόν. "Η Βαλέρια τινάχτηκε από το ύψωμα σαν ελατήρι...

"Το άλογο του Καλιγούλα" είναι μια συλλογή σκωπτικών κειμένων του Δημήτρη Μπόσκου. Πρόκειται για μια λοξή ματιά στον καταιγιστικό αιώνα μας! Μια ειρωνική και αδιάκριτη ματιά στα αυτονόητα από έναν διακεκριμένο θετικό επιστήμονα. Μια λογική ματιά στο παράλογο της θρησκείας, της πολιτικής, της ιδεολογίας και της καθημερινότητας. Ο Δ. Μπόσκου δεν αποσκοπεί να μας παραπλανήσει, να μας παρηγορήσει ή να μας πει ότι όλα έχουν καλώς, κάθε άλλο. Με θάρρος, δύναμη και αποφασιστικότητα, "πλην δίχως μίσος για τους ψευδομένους", φέρνει εμπρός μας την ζοφερή πραγματικότητα ως έχει. Μ...

Πρόκειται για σαράντα πέντε πολύ προσεκτικά επιλεγμένα ποιήματα που ενώ ενσωματώνουν όλη την μοντέρνα σκέψη δεν στερούνται κλασικής παιδείας, έχουν υψηλό γλωσσικό επίπεδο και αποδίδονται σε στέρεα και δύσκολη αντι/μοντέρνα φόρμα. Τα ποιήματα αυτά αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς ότι ξεφεύγουν επιτυχώς από τα στενά πλαίσια που ο χώρος και ο χρόνος θέτει συνήθως στον δημιουργό και μπορούν, δίχως καμία αμφιβολία, να ενταχτούν σε ένα είδος παγκόσμιας ποιητικής και μεταϊστορικής αφήγησης. Δεν αφορούν την επικαιρότητα, ούτε την ιστορική στιγμή, δεν ασχολούνται με πολιτικά δικαιώματα...

Το παρόν βιβλίο αποτελείται από τέσσερις ομιλίες. Η πρώτη κατέχει θέση προγραμματικού διαγγέλματος και οι τρεις ομιλίες που ακολουθούν αναφέρονται στα βιβλία: "Νεκροταφείο Φορεμάτων - Arcana Lustra" της Ισμήνης Λιόση, "Οι φίλοι που με ακούν" του Μάξιμου Οσύρου και "Μητροκτονία" του Γιάννη Παλαμιώτη, που έχουν εκδοθεί από τις εκδόσεις Τύρφη. Η σειρά με την οποία βρίσκονται οι ομιλίες, εκτός της πρώτης, ακολουθούν την ημερομηνία έκδοσης των βιβλίων. Στο τέλος υπάρχει ενδεικτική βιβλιογραφία, από όπου αντλήθηκαν σκέψεις ή και ατόφυα αποσπάσματα.

"Πολύ συζητήθηκε η ανωνυμία αυτού του βιβλίου. Αυτό που εγώ συζητούσα μέσα μου, εν τω μεταξύ, ήταν αν έπρεπε ή όχι να το βγάλω από την στενή προέλευσή του: να αποκαλύψω την καταγωγή του ήταν να ξεγυμνώσω τα ιδιωτικά περιστατικά της γέννησής του. Και δεν μου φαινόταν πως μια τέτοια πράξη θα ήταν πιστή στα αρπάγματα του έρωτα και της τρέλας, στο απαρηγόρητο και φλεγόμενο κλίμα της εξορίας που το γέννησε. Από την άλλη σκέφτομαι πως όλα τα βιβλία θα έπρεπε να είναι ανώνυμα. Αλλά ανάμεσα στο να αφήσω σε όλα τα δικά μου το όνομά μου ή να τα παραδώσω σε κάτι πλέον μυστηριώδες,...

Το βιβλίο αποτελείται από κείμενα που βασίζονται στα βιώματα της συγγραφέως τόσο όσον αφορά την ενασχόληση με την εργασία της όσο και πιο προσωπικών αφηγήσεων και που έχουν ένα κοινό κέντρο. Βασικό ζήτημα είναι η διαδικασία της ενηλικίωσης και οτιδήποτε συμπεριλαμβάνει αυτό, αλλά κυρίως η διαδικασία αυτή μέσα από τα μάτια ενός χαρακτηρισμένου "δύσκολου παιδιού". Πρόκειται επί της ουσίας για μια διαμαρτυρία από την πλευρά του ίδιου του παιδιού για όλα αυτά που κάποτε μετατρέπουν τη ζωή του σε εφιάλτη ενώ σε καμία περίπτωση δεν δικαιούται μια παρόμοια τύχη. Οι "γονείς", οι "π...

Η "Επιστροφή Στην Θεσσαλονίκη" είναι η Οδύσσεια της Σοφίας που ανασκαλεύει τα περασμένα, για να μάθει την πραγματική ιστορία της οικογένειας Ροΐδη μετά τον θάνατο των γονέων της, για τον γάμο τους, το διαζύγιο και τα μυστικά που ο χρόνος και η απόσταση είχαν θάψει. Γυρίζοντας από την μακρινή Αμερική, στην αγαπημένη Θεσσαλονίκη, κάνοντας χρονικά άλματα στο παρελθόν και την ατμόσφαιρά του, μέσα από ένα αγωνιώδες παρόν, ζητάει να βρει απαντήσεις σε απορίες και ερωτήματα που είχαν μείνει αναπάντητα από τα παιδικά της χρόνια. Άραγε τι μυστικά θα ξεκλείδωνε; Όμως γιατί αυτή η...

Το βιβλίο αποτελείται από υψηλής αξίας ζωγραφιές που αντιστοιχίζονται με σκέψεις - φράσεις του συγγραφέα δίνοντας αφορμή για μια συνολική αισθητική εμπειρία, χωρίς να δεσμεύουν τον αναγνώστη σε μονομερείς και μονοσήμαντες προσεγγίσεις, αλλά μέσα από μια ποιητική σύνθεση οδηγούν σε ένα μυστικό σύμπαν επιβίωσης και θέασης του κόσμου που απελευθερώνει και θεραπεύει από το άλγος του συσχετισμού με το πραγματικό. "Στο μέσα μου κοχύλι / κατοικώ / με επικίνδυνη ασφάλεια" "Ο ασκός του Αιόλου ανοιχτός / Μακρυά έχεις αφήσει τη στεριά / Μέσα στα κύματα θα βρεις / φίλους αγαπημέν...

Το βιβλίο είναι διαφορετικό από κάθε άλλη πολυφωνική έκδοση που έχει κυκλοφορήσει, είναι δε το αποτέλεσμα τόσο της προσωπικής πορείας των συγγραφέων που συμμετέχουν στην έκδοση, όσο και συλλογικής. Επί του ουσιαστικού όμως και πλέον σημαντικού, είναι μια δημιουργία "Εκ του μη Όντος". Της γραφής, στο πλαίσιο της ομάδας του "Λογοτεχνικού Καφενείου", προηγήθηκαν πολλοί μήνες προσέγγισης και μελέτης σημαντικών και πραγματικών λογοτεχνών, οι οποίοι έχουν δώσει περίβλεπτα εξομολογητικά κείμενα από τον 17ο αιώνα μέχρι και σήμερα. Η ομάδα, όσοι θέλησαν να πάρουν ενεργό μέρος σε αυ...

"Τα μαξιλάρια μερικές φορές βλέπουν και γέλια ή ζεσταίνονται από ανάσες ανακούφισης, όμως αυτό που κρατάνε καλά κλεισμένο στο εσωτερικό τους είναι οι λυγμοί. Κι όταν οι νοικοκυρές τα βγάζουν στον ήλιο, όλοι αυτοί οι λυγμοί σαν προσευχές ανεβαίνουν στον ουρανό. Γι' αυτό μερικές φορές ακόμα κι οι ανομολόγητες ευχές μας γίνονται πραγματικότητα." "Οι σκέψεις ορμούσαν στο κεφάλι του, διαρρηγνύοντας την ηρεμία που με κόπο κάθε φορά ύφαινε. Πάλευε να τις αποφύγει, μα δεν κατάφερνε τίποτα. Οι σκέψεις ήταν επίμονες. Το καλό και το κακό. Το καλό το κάνουμε πάντα. Το κακό δεν το κά...

Ίσως την άλλη Τρίτη Κάθε Τρίτη πάω στο σταθμό των τραίνων. Χρόνια τώρα χειμώνα-καλοκαίρι. Δε θυμάμαι ποια Τρίτη ήταν η πρώτη. Το μυαλό αρνείται να ορίσει ημερομηνία, πεισματικά δε λέει ούτε εποχή. Πάω πρωί βιαστικά, χωρίς αποσκευές, θέλω να είμαι εντάξει με τα ψέματά μου, κοροϊδεύω ελεγχόμενα τον εαυτό μου. Συνήθως οι αφίξεις είναι η πρώτη βόλτα. Φαντάζομαι ότι κάποιον περιμένω να έρθει, ταυτίζομαι με τα χαρούμενα πρόσωπα που αδιάφορα με σπρώχνουν, σηκώνονται στις μύτες των ποδιών τους για να δουν την πολυπόθητη άφιξη, αδημονούν, σηκώνομαι στις μύτες κι εγώ. Παρασύρομ...

ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ Να προσέχεις την καρδιά σου μου είπε ο γιατρός γιατί μ' αυτήν γράφεις μακριά από συγκινήσεις και λόγια περιττά. Απλό πρέπει να' ναι το ποίημα όπως κι ο χτύπος της. Η ποίηση του Γιώργου Οικονόμου ακολουθεί κλασική και λιτή φόρμα, είναι απλή, βιωματική και αφηγηματική, ενώ φαίνεται ότι δεν τον απασχολούν μοντέρνες ή μεταμοντέρνες εκδοχές του λόγου. Με άμεσες αναφορές σε προσωπικά βιώματα αλλά και σε στιγμές της σύγχρονης μικροϊστορίας της πόλης είναι βέβαιο ότι βρίσκει το στόχο της δίχως περιττές περιστροφές και ασαφείς υπαινιγμούς. Πατώντας σ...

Το έργο του "Η καρδιά της κούκλας" είναι το πρώτο μέρος της τριλογίας με τίτλο " In Nomine Domini ". Η τοπική κοινωνία δεν έχει και τόσο οξυμένα αντανακλαστικά. Παρά ταύτα πολλοί θα είναι αυτοί που θα σταθούν στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, ειδικά όταν μιλούν για ένα άγριο έγκλημα που γίνεται στις τουαλέτες γνωστής ψυχιατρικής κλινικής από έναν άγνωστο δράστη. Ένας δράστης που κινείται στα όρια του πραγματικού, μια μυθιστορηματική μορφή εκδικητή που λαμβάνει εντολές από έναν ακόμη πιο αφανή ηθικό αυτουργό. Τι όμως μπορεί να συνδέει αυτόν τον σκοτεινό τύπο με έναν δολοφον...

arcanα lustrα I με αστικούς μύθους και προλεταριακά κουμπιά το φόρεμα -ή μήπως το ποίημα;- κατεβαίνει την σκάλα τα βλέμματα όλων στρέφονται στα γυμνά του γόνατα σκέπτεται ενασμενίζεται γράφει αιματηρά τα μελάνια της γλώσσας του κι οι σίελοι του μπλε γιασεμί με ροζ βλεφαρίδες -βεντάλιες του έρωτος- κοιτάζει προς την -ένδον- φωνή αφουγκράζεται το ποδοβολητό του πλήθους ριγμένο στο στήθος του κάθε εραστή καπνίζει την πίπα του μέλλοντος σα να κρατάει ένα τραγικό πουλάκι ανάμεσα στα δόντια βλέπει το κελί-δωμάτιο όπως η βασίλισσα αντικρίζει την αγχόνη...

"Στη γενέθλια πόλη, όπου κυριαρχεί το εκνευριστικό ψιλόβροχο κι όλα διαβρώνονται ύπουλα από την υγρασία, πέρασα τη ζωή μου αδιάβροχος. Δεν πήρα τίποτε στα σοβαρά, πλην του θανάτου. Εξ αποστάσεως παρατηρούσα τις μελαγχολικές και νυσταγμένες σκιές να ακροβατούν. Όταν έκανα κέφι, κυλιόμουν κι εγώ στο βούρκο, αλλά καμιά άλλη λάσπη δεν έπιανε πάνω μου. Καλύτερος σύμμαχος των διαφυγών μου, η πηχτή ομίχλη." "Δεν έμαθα, ούτε και θέλησα να κάνω απολογισμούς. Όπως ένας άνεμος μας έφερε, κάποιος αντίστροφος μας παρασέρνει στην αφάνεια. Αυτό ήταν, θα είναι και έτσι θα παραμένει." Γ...