Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η ανάδυση της αντίστασης των πολιτών στην Ελλάδα κατά την περίοδο 1941-1944 ήταν αποτέλεσμα τόσο της ραγδαίας και σχεδόν ομόθυμης άρσης της κοινωνικής συναίνεσης του πληθυσμού προς την κατοχική εξουσία όσο και της απαξίωσης όλων των θεσμών του κράτους, πλην της Εκκλησίας. Η αντίσταση των πολιτών ακολούθησε τη στρατηγική της ευθείας ή συγκεκαλυμμένης άρνησης συνεργασίας με τον κατακτητή ή με τους εγχώριους υποστηρικτές του. Εκδηλώθηκε κυρίως στα μεγαλύτερα αστικά κέντρα του χώρας μέσα από τη μη ένοπλη δράση κοινωνικών, οικονομικών, θρησκευτικών, νομικών, ιατρικών, εκπαιδευτι...

Ποιος ήταν ο πολιτειακός χαρακτήρας του καθεστώτος Ιωάννη Μεταξά; Ποιες ήταν οι πηγές έμπνευσης, οι προθέσεις και οι καθεστωτικές πρακτικές του; Είχαμε άραγε ποτέ φασισμό (με την κλασική, μεσοπολεμική και ιστορικοποιημένη έννοια του όρου) στη χώρα μας; Η μελέτη του καθεστώτος του Ιωάννη Μεταξά οδηγεί αυτομάτως τον νου στο ζήτημα του φασιστικού φαινομένου. Σε αυτά τα θεμελιώδη ερωτήματα αποσκοπεί να απαντήσει το παρόν βιβλίο. Τα φασιστοειδή εξωτερικά σύμβολα (π.χ. ο χαιρετισμός διά της προτεταμένης παλάμης, ο διπλούς μινωϊκός πέλεκυς κ.ά.) και τα φασίζοντα δομικά στοιχεία τ...

Τι συνιστά παράταξη, σε αντιδιαστολή προς το κόμμα; Πρόκειται για μια πολιτική ταύτιση η οποία βασίζεται στην ιδεολογία, τη νοοτροπία, την προδιάθεση ή και την ιστορία. Συχνά οι παρατάξεις σχηματίζονται και παγιώνονται μετά από ένα βαθύ διχασμό ο οποίος δημιουργεί πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές διαιρέσεις. Τα πολιτικά στρατόπεδα μπορούν και επιβιώνουν ακόμα και όταν οι συνθήκες που τα δημιούργησαν μεταβάλλονται. Η παράταξη διαθέτει κοινωνική βάση και ιστορικό βάθος. Αν και τα κόμματα εμφανίζονται στο δημόσιο λόγο ως φορείς της παράταξης, αυτό συχνά αποτελεί αξίωση κα...

Οι εικόνες μου προστίθενται σ’ αυτές ενός τόπου που πλήθει μνημών, λαών, θρησκειών. Οι κάτοικοί του συχνά ξεχνούν τις οβρέικες γειτονιές, τα μουσουλμανικά μνημεία, τα βενετσιάνικα ονόματα, τις χαλικούτικες μνήμες, το πολύχρωμο αίμα τους, την αρχαιότατη ευγένεια του τόπου, την ώσμωση των πολιτισμών, που εκών άκων τους φιλοξένησε. Προδίδουν (ανεπιστρεπτί;) την ίδια τη στόφα τους: από περήφανοι και αξιοπρεπείς γίνονται προκατειλημμένοι και μίζεροι. Αντί ανοιχτοί, κλείνουν. Οι άνθρωποι του κόσμου ξεπέφτουν σε μικροαστούς. Οι αυτάρκεις σε αετονύχηδες. Το καρτ ποστάλ λιμάνι καταρ...

Υπόμνηση της μοναδικής μας εξόδου στην Αρκαδία.: το γεύμα στο χάνι Κοσκινά στο Δραγούνι και ύστερα το κατέβασμα στην πηγή που ανάβλυζε χαμηλότερα μέσα στα βούρλα. Εκείνη η τεράστια σιγαλιά και εγώ από θέση υπτία, με τους μηρούς έκθετους στην ψύχρα του δειλινού να βυθομετρώ τον ατέρμονα διάφανο ουρανό. Τέλη Σεπτεμβρίου - του πρώτου μας.

Η πρώτη εκδοχή της "Χίμαιρας", η γυμνή κι απέριττη, του 1936, λες και πρόκειται για έργο διαφορετικό σε σχέση με την κατοπινή, ευρύτερα γνωστή, εκδοχή του '53. Χωρίς τις εκτενείς μυθολογικές αναφορές, τα ποιητικά παραθέματα, τις πολλές φιλοσοφικές αναλύσεις, ο λόγος εδώ, που δεν "θυμίζει τη θάλασσα", επιγραμματικός, νηφάλιος, παραθετικός, ακολουθεί με γαλήνη, σαν ενιαία κινηματογραφική σεκάνς, την απεγνωσμένη εσωτερική πορεία της Ξένης από την κουπαστή του καραβιού της άφιξης μέχρι "το τρομερό βήμα" στα χείλη του γκρεμού της τελικής πτώσης. Περισσότερο νουβέλα παρά ρομάντζο...

Μέσα στο ήρεμο κι άσπιλο πρωινό, Η ελπίδα επικρεμάται πάνω απ' την πόλη Διστάζει να επιστρέψει στους ανθρώπους. (Μια κάποια ποιότητα χαράς Στη μέση της νύχτας Είναι πολύτιμη.) Τελευταία (πρώτη στα ελληνικά) συλλογή ποιημάτων ενός διάσημου συγγραφέα που οι περισσότεροι γνώρισαν από την πεζογραφία του, η "Μορφολογία της τελευταίας όχθης" συγκεντρώνει ποιήματα με έξοχη ρίμα ή χωρίς, σκοτεινά, προκλητικά, ειρωνικά ή λυρικά. Εδώ κατοικοεδρεύει ο γοητευτικός ποιητής, κι η "αθώα ροπή του προς την ευτυχία πλάι πλάι με την πιο βαθιά απόγνωση, η ρομαντική μουσική του αλ...

"Είναι η υποταγή", είπε απαλά ο Ρεντιζέ. "Η ανατρεπτική και απλή ιδέα, που ως τότε δεν είχε ποτέ εκφραστεί με τόση δύναμη, ότι το απόγειο της ανθρώπινης ευτυχίας έγκειται στην απόλυτη υποταγή". Σε μια Γαλλία αρκετά κοντινή στή σημερινή, ένας άντρας ακολουθεί πανεπιστημιακή καριέρα. Η διδασκαλία τον ενδιαφέρει ελάχιστα, προσδοκά μια βαρετή αλλά ήρεμη ζωή, μακριά από τα μεγάλα ιστορικά δρώμενα. Ωστόσο, οι δυνάμεις που δρουν στη χώρα έχουν διασπάσει το πολιτικό σύστημα, επιφέροντας τελικά την κατάρρευσή του. Αυτή η εσωτερική ρήξη χωρίς αναταράξεις, χωρίς αληθινή επανάσταση,...

Το βιβλίο πραγματεύεται δύο διαφορετικά αλλά συναφή ζητήματα. Το πρώτο εξ αυτών είναι η σύνθεση και η δράση των τριών ελληνικών κατοχικών κυβερνήσεων. Το δεύτερο αναφέρεται στις διεξαχθείσες δίκες αφενός κατά των μελών των κατοχικών αυτών κυβερνήσεων ως δοσιλόγων και αφετέρου κατά των εγκληματιών πολέμου, με βαρύτατες κατηγορίες, ακόμη και της εσχάτης προδοσίας. Πρόκειται για πολιτική ανάλυση μιας κρίσιμης περιόδου της νεότερης ελληνικής ιστορίας, που έχει αφήσει βαθιά και διαχρονικά τα ίχνη της μέχρι και τη σημερινή πολιτική πραγματικότητα.

Ψυχαναλύτρια και ψυχοσωματίστρια, μέλος του Διεθνούς Κολεγίου Ψυχανάλυσης και Ανθρωπολογίας, καθώς και του Ινστιτούτου Ψυχοσωματικής του Παρισιού, η Μαρία Πιερράκου ξεκίνησε την επαγγελματική σταδιοδρομία της ως στενοτυπίστρια συνεδρίων και, με αυτή την ιδιότητά της, υπήρξε επί δώδεκα χρόνια η στενοτυπίστρια του Λακάν. Αυτή την εμπειρία της διηγείται σε τούτο το γραμμένο με ένταση μικρό βιβλίο - μια εμπειρία στο νόημα της οποίας μπόρεσε να εμβαθύνει μόνο όταν έγινε και η ίδια αναλύτρια, μη λακανική. Οι διαδοχικές θέσεις της συγγραφέως είναι το στοιχείο που δίνει στο βιβλ...

Έχει λεχθεί ότι η Ιστορία γράφεται από τους νικητές. Σύμφωνα με αυτή τη θεώρηση, η Αλεξάνδρα Κριεζή ανήκει στο στρατόπεδο των νικητών του ελληνικού Εμφυλίου πολέμου. Πόσο «νικήτρια» όμως είναι στ’ αλήθεια; Το σπίτι της λεηλατημένο και καμένο, ο άντρας και η μία της κόρη νεκροί. Πού έγκειται η νίκη και ο θρίαμβος; Εάν η απάντηση είναι κάτι σαν «πουθενά», ας αναλογιστούμε σήμερα πόσο τραγική ήταν η θέση των ηττημένων. Αν πρέπει να θυμόμαστε, ας τα θυμόμαστε όλα. Το χρονικό της Κριεζή προσθέτει κάτι διαφορετικό στην εκτενή τοιχογραφία της μικροϊστορίας του ελληνικού Εμφυλίου....

Στη Γαλλία, ό,τι μετράει και είναι υπολογίσιμο θέλει να είναι και να λέγεται «δίχως σύνορα». Αν όμως η ιδεολογία του «δίχως σύνορα» δεν είναι παρά απάτη, απόδραση, δειλία; Παντού στον πλανήτη, και πέρα από κάθε προσδοκία, χαράσσονται ή αναβιώνουν νέα και αρχαία σύνορα. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Σαν καλός Ευρωπαίος, επιλέγω να εξυμνήσω εκείνο για το οποίο άλλοι θρηνούν: τα σύνορα ως εμβόλιο κατά της επιδημίας των τειχών, αντίδοτο στην αδιαφορία και προστασία για ό,τι ζωντανό. Αποτέλεσμα, αυτό το Μανιφέστο, που πάει αντίθετα στο ρεύμα, παράδοξο και παράφωνο, και το οποί...

Νέο μυθιστόρημα, αντιμυθιστόρημα, κείμενο, μυθιστόρημα-ντοκουμέντο, όπως και να ορίσει κανείς το ειδολογικό αποτύπωμα αυτής της γραφής, εκείνο που έχει σημασία είναι το μέγεθος της ρήξης που προκάλεσε στη λογοτεχνική μας παράδοση. Στο μέτρο μάλιστα που ο συγγραφέας βίωσε και αναδιαπραγματεύτηκε ανάλογα τη λογοτεχνική εμπειρία της ιστορίας, μακριά από τα ιδεολογικά ιζήματα που θόλωναν ή επιχωμάτωναν το περιεχόμενό της, η σημασία του έργου του (λέξη που ο φιλάνθρωπος κυνισμός του θα την απέρριπτε αναφανδόν) μοιάζει αδιαμφισβήτητη. Ο συγγραφέας Βαλτινός ανήκει από χρόνια στην...

Τον Μάρτιο του 2014 η Αντιγόνη, ο Ικερ, η Μέλανι και ο Κάι είναι στο τρένο για το Πορ' Μπόου, το ανεμοδαρμένο παραθαλάσσιο χωριό της Καταλονίας όπου πέθανε ο Βάλτερ Μπένγιαμιν το 1940, επιχειρώντας να ξεφύγει από τον φασισμό αλλά χωρίς να πιστεύει ότι μπορεί. Δεν είναι σίγουροι για το πώς πείστηκαν γι' αυτό το ταξίδι, ούτε σε τι αποσκοπεί. Όμως, όπως λένε, η ιστορία θα δείξει. Όπως ο Μπένγιαμιν, οι πέντε πρωταγωνιστές του "Αεροπλάστ" αισθάνονται έκπτωτοι της μελαγχολικής ευρωπαϊκής κοινωνίας. Οι ιστορίες τους συνθέτουν μιαν αγωνιώδη περιπλάνηση σε τοπία της ηπείρου που ε...

Στην πόλη του Μίσιγκαν όπου γεννήθηκε η Έιμι, μεταξύ σούπερ μάρκετ, αυτοκινητοδρόμου και λυκείου, όλα την προόριζαν για την ήρεμη εφηβεία μιας τυπικής Αμερικανίδας. Αυτή ήταν και η επιθυμία της μητέρας της, μιας Πολωνέζας εβραϊκής καταγωγής, η οποία ήρθε στην αμερικανική ήπειρο προσπαθώντας να ξεφύγει από το οικογενειακό παρελθόν της. Αλλά μέσα στο λαμαρινένιο σπίτι της Βερόνικα Λέιν, τα φαντάσματα δεν είναι δυνατόν να ξεχαστούν. Οι νύχτες της Έιμι στοιχειώνονται από φοβερούς εφιάλτες, όπου παραδόξως ξεπροβάλλουν όλοι οι μάρτυρες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς επίσης και...

"Γιατί το ζωηρό αυτό παιδί στο τελευταίο θρανίο δικαιούται την προσοχή και την αγάπη μας. Γιατί η διδασκαλία δεν αρνείται την ατομικότητα, αλλά αξιοποιεί την ανθρωπολογική πολυπλοκότητα που συνεπάγεται η παρουσία του κάθε μαθητή. Γιατί ο δάσκαλος έχει ηθικό χρέος να ωθήσει όλους τους μαθητές στην περιέργεια, στη φαντασία, στην κριτική, στην περιπέτεια δηλαδή της γνώσης." Η επιστολή αυτή απευθύνεται στον ανήσυχο μαθητή, αλλά και στον δάσκαλο, στον γονιό, στον κάθε πολίτη που θεωρεί την εκπαίδευση αναγκαία συνθήκη για την ευτυχία του ανθρώπου. Παρακάμπτοντας παιδαγωγικές...

Ένας κύκλος περίπου είκοσι ανθρώπων, ανδρόγυνα, συγγενείς διαφόρων βαθμών, φίλοι, εραστές, ετεροφυλόφιλοι, ομοφυλόφιλοι, νέοι, γέροι, δίνουν το όνομά τους στα αντίστοιχα κεφάλαια και παίρνουν διαδοχικά τον λόγο, βάζοντάς μας βαθιά μέσα στον κόσμο τους. Στιγμές ευτυχίας, υπαρξιακά αδιέξοδα αλλά και πολλά ευτράπελα, καθώς ο αναγνώστης βλέπει από διαφορετικές οπτικές γωνίες τα περιστατικά της ζωής που τους συνδέουν. Στο τέλος, θα παραβρεθούν όλοι μαζί στην ίδια κηδεία. Ένα βαθύ αλλά και διασκεδαστικό μυθιστόρημα σχέσεων με στοιχεία φαρσοκωμωδίας, από μια συγγραφέα που ξέρει...

Το ανά χείρας βιβλιάριο είναι προϊόν έμπρακτης αγάπης. Την ιδέα του συνέλαβε η Κατρίν Βελισσάρη και την έκδοση ανέλαβε το Βιβλιοπωλείο της Εστίας, ενόψει της εκδήλωσης στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών στη μνήμη της Μάνιας Καραϊτίδη (26 Μαΐου 2015). Μέρος των εσόδων από την πώληση των αντιτύπων του βιβλίου θα προσφερθεί στα Παιδικά Χωριά SOS, που αγάπησε και στήριξε η Μάνια Καραϊτίδη=Si le present ouvrage a vu le jour, c’est grace a l’amour ayant genere sa publication. Il a ete concu par Catherine Velissaris et pulie par les editions Hestia, en vue de la manifestation organise...