Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Λέανδρος, ένας νεαρός από την Άβυδο, κάθε βράδυ διασχίζει κολυμπώντας τον Ελλήσποντο, για να συναντήσει την αγαπημένη του Ηρώ, που ζει στη Σηστό, στην απέναντι θρακική ακτή. Ένα λυχνάρι, που κρατά αναμμένο η αγαπημένη του, τον βοηθάει στον προσανατολισμό του μέσα στο σκοτάδι. Οι δύο νέοι περνούν τη νύχτα μέσα στο ερωτικό πάθος και, μόλις ξημερώνει, ο Λέανδρος επιστρέφει στην πατρίδα του. Μια μοιραία νύχτα με σφοδρή κακοκαιρία ο λύχνος σβήνει και ο Λέανδρος πνίγεται στη φουρτουνιασμένη θάλασσα. Το κύμα οδηγεί το άψυχο σώμα του στην ακτή της Σηστού, η Ηρώ το βρίσκει το επόμ...

Πώς μπορούμε να γίνουμε ελεύθεροι; Η "αγωγή στην ελευθερία" είναι κάτι εφικτό ή παράλογο; Αν οι παιδαγωγοί μάς αναγκάζουν να γίνουμε "ελεύθεροι", τότε αυτό που θα γίνουμε θα είναι κάτι άλλο από ελεύθεροι, γιατί θα είναι προϊόν εξαναγκασμού. Αν αντιθέτως μας αφήνουν "ελεύθερους" να γίνουμε ό,τι θέλουμε, πάλι δεν θα γίνουμε ελεύθεροι, γιατί δεν θα αποκτήσουμε τα μέσα, ώστε να πραγματώσουμε την ελευθερία μας. Πώς μπορεί να λυθεί αυτό το πρόβλημα; Σύμφωνα με τον Γιώργο Σαγκριώτη, η λύση μπορεί να εξαχθεί από τον Καντ, και συνίσταται στο να ορίζουμε την αγωγή όχι ως κάτι που παρ...

"Όταν κάποιος πήγαινε επίσκεψη σπίτι του, εκείνος φορούσε συχνά ποδιά επειδή καθάριζε εκείνη τη στιγμή πατάτες. Η γυναίκα του δούλευε. Δεν τον πείραζε καθόλου· δεν είχε τη μανία του ανδρισμού και δεν ένιωθε ότι οι δουλειές του σπιτιού πλήγωναν τον εγωισμό του. Την άλλη μέρα έπαιρνε το πιστόλι κι έβγαινε στον δρόμο για να τα βάλει με έναν κόσμο κοινωνικής καταστολής. Το έκανε με τον ίδιο φυσικό τρόπο, όπως την προηγουμένη το βράδυ είχε αλλάξει πάνες στην κορούλα του, την Κολέτ." Το κλασικό πια έργο του Χανς-Μάγκνους Εντσενσμπέργκερ "Το σύντομο καλοκαίρι της αναρχίας" είνα...

Στον ανά χείρας τόμο δημοσιεύονται 12 διηγήματα [...] από τα τέσσερα χρωματιστά βιβλία του Μυριβήλη: το "Πράσινο" (1936), το "Γαλάζιο" (1939), το "Κόκκινο" (1952), το "Βυσσινί" (1959). Δύσκολα θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς την ύπαρξη απολύτως αντικειμενικών κριτηρίων στην κατάρτιση ανθολογιών, είτε ποιητική ύλη αφορούν είτε πεζογραφική. Ο στόχος εδώ, πάντως, ήταν να δοθούν συγκεντρωμένες χαρακτηριστικές ψηφίδες από την όλη διηγηματική σύνθεση που κατόρθωσε ο συγγραφέας. Και φυσικά να μη λείψει κανένα από τα διηγήματά του που τιμήθηκαν από τον ομόθυμο έπαινο της κριτικής...

Ο Στράτης Μυριβήλης (1890-1969) είναι ευρύτερα γνωστός ως ο συγγραφέας της Ζωής εν τάφω. [...] Μία, ωστόσο, άγνωστη σχεδόν πτυχή του έργου του περιλαμβάνει την έκδοση μιας ποιητικής συλλογής στην περίοδο της γερμανικής Κατοχής. [...] Η συλλογή εκδίδεται το 1942, έναν χρόνο μετά την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα. [...] Σχεδόν ογδόντα χρόνια, λοιπόν, από την έκδοσή τους, οι "Μικρές φωτιές" βλέπουν ξανά το φως της έκδοσης. Στα ογδόντα, όμως, αυτά χρόνια δεν είναι λίγα όσα μεσολάβησαν ως προς τη σχέση του Μυριβήλη και του αναγνωστικού κοινού. Ο Μυτιληνιός συγγραφέας διαβάζε...

Ένα βιβλίο δεν μπορεί να τα πει όλα, πόσο μάλλον όταν είναι μια εισαγωγική μελέτη, με δοκιμιακό χαρακτήρα, που πραγματεύεται την ιστορία ενός κράτους στη διάρκεια ενός αιώνα. Οφείλει, κυρίως, να αναδείξει τα μεγάλα σχήματα και να περιγράψει τις κυρίαρχες τάσεις αλλά και τις μεγάλες αντιφάσεις μέσα από τις οποίες εξελίχθηκε η διαδικασία του εκσυγχρονισμού και των οπισθοδρομήσεων, όπως άλλωστε και κάθε ιστορική τροχιά κράτους στην περίοδο της ευρωπαϊκής νεωτερικότητας. Πρωτίστως, να δοκιμάσει ερμηνείες και να ξανασκεφτεί πάνω στα μεγάλα ερωτήματα της σύγχρονης ελληνικής ιστορ...

"Πάντοτε με έτρωγε περιέργεια μεγάλη για το μυστήριο αυτό της προγιαγιάς μας και μια αμφιβολία για τη φύτρα μου την είχα σε όλη μου τη ζωή· τελευταία όμως, μετά και από το μοιραίο ναυάγιο, τον περασμένο Αύγουστο, τότε που τα 'φερε έτσι η ώρα η κακιά και μπατάραμε με κάλμα μπουνάτσα και έγινε ό, τι έγινε, μου μπήκανε ιδέες διάφορες μες στο κεφάλι μου και σιγά-σιγά, σαν άρχισα να συνέρχομαι κάπως από το σοκ, έπιασα, κρυφά από την Ελένη βεβαίως, για να μην καταλάβει ότι κάπως συνήλθα και πιάσει πάλι την γκρίνια της τη γνωστή για τα περιστέρια, να καταγράφω και να μελετώ τα μοι...

"Οι ήχοι από το όργανο γαλήνευαν την ατμόσφαιρα. Οι ψηλές νότες ήταν σαν ακτίνες φωτός σε δάσος, οι βαθιές σαν ηφαίστειο που γουργουρίζει. Ήταν και αυτό το πετάλι, που ο οργανίστας χρησιμοποιούσε σαν γκάζι, αυξομειώνοντας την έντασή τους κατά βούληση. Η Ευγενία ένιωσε όλα τα ερεθίσματα από το ταξίδι να κοχλάζουν και υπέκυψε αμέσως σε μια γλυκιά ψυχική αποφόρτιση, η οποία συνέβη τόσο μαζικά που ήταν σχεδόν επώδυνη. Την απευθείας πτήση για Αθήνα την πέρασε έχοντας στ' αυτιά της ακόμα τον ήχο του εκκλησιαστικού οργάνου. Το "γκάζι" ήταν κάτι που κανένα πιάνο δεν μπορούσε να προ...

Ο Ηλίας Βενέζης (Αϊβαλί, 4/17 Μαρτίου 1904 Αθήνα - 3 Αυγούστου 1973), στα πενήντα χρόνια (1924-1973) της πλούσιας συγγραφικής παραγωγής του, εξέδωσε, όσο ζούσε, είκοσι δύο βιβλία: επτά συλλογές διηγημάτων, τέσσερα μυθιστορήματα, ένα θεατρικό έργο, τέσσερα ταξιδιωτικά και έξι ακόμα έργα ("αφηγήσεις" και "χρονικά"). Δεν πρόλαβε να δει τυπωμένο το τελευταίο βιβλίο που είχε ετοιμάσει, το "Μικρασία, χαίρε", το οποίο κυκλοφόρησε λίγο μετά τον θάνατό του. Μεγάλο, ωστόσο, μέρος του έργου του παραμένει ακόμα διάσπαρτο στον Τύπο (ημερήσιο και περιοδικό), με συνέπεια, πενήντα πέντε...

Γράμμα προς τη Νίκη που βρίσκεται στην Άνδρο, λίγες μέρες πριν φύγει ο Καραγάτσης για την Αμερική. Νίκη μου, Ήθελα να σου πω πως σ' αγαπώ πολύ. Ίσως να μη τόχεις καταλάβει. Μα φταίω εγώ. Μου αρέσει να εκδηλώνω παραμορφωμένα τα αισθήματά μου. Δύστροπος, στραβοκέφαλος, ανοικονόμητος, ανυπόφορος. Όχι όμως ψεύτης ούτε κάλπης. Έχεις κι εσύ τα ελαττώματά σου. Ελπίζω όμως ότι μ' έχεις πια καταλάβει. Τίποτα δε λογαριάζω πιο πολύ από το παιδί και σένα. Εγώ - αν κι αρκετά εγωιστής - έρχομαι παρακάτω. Τα υπόλοιπα δεν λογαριάζουν... Αρχές Αυγούστου 1950 Δεν θεωρώ ότι ο βίο...

Έχουμε την τύχη να κρατάμε στα χέρια μας έναν σπάνιο αυτοβιογραφικό θησαυρό για τη σχέση γκούρου-μαθητή, γραμμένο από μια συγγραφέα και πνευματική δασκάλα η οποία έχει αφιερώσει τη ζωή της στο έργο του δασκάλου της, του Σουάμι Σατυανάντα Σαρασουάτι. Ακολουθώντας τις οδηγίες του, η Σουάμι Σιβαμούρτι ήρθε στην Ελλάδα τη δεκαετία του 1970 και έκτοτε διαδίδει στη Δύση το έργο αυτού του μεγάλου σοφού του 20ού αιώνα. Η διεισδυτική ματιά μιας σύγχρονης γυναίκας εκπαιδευμένης με τα δυτικά πρότυπα αποτελεί πολύ σημαντική μαρτυρία για τη βαθιά σύνδεση που αναπτύσσεται στη σχέση αυ...

Τι είναι η Αναγέννηση; Είναι η αναβίωση του πνεύματος της κλασικής αρχαιότητας ή η απαγκίστρωση από τον Μεσαίωνα; Από τον 18ο αιώνα έως σήμερα έχουν διατυπωθεί πολλές θεωρίες για τους όρους εμφάνισης και χαρακτήρα της Αναγέννησης. Κεντρική παραμένει η θεώρηση του Ελβετού ιστορικού Γιάκομπ Μπούρκχαρτ, ο οποίος ανέδειξε την Αναγέννηση σε διακριτή ιστορική περίοδο, κατά την οποία έκαναν την εμφάνισή τους η ατομικότητα και η νεωτερικότητα. Το έργο του επαινέθηκε και αμφισβητήθηκε, αλλά γεγονός είναι ότι η έννοια της Αναγέννησης εδραιώθηκε στην παγκόσμια συλλογική μνήμη....

Από το 1977 έως το 2012 η ελληνική πολιτική ζωή οργανώθηκε στη βάση ενός ισχυρού δικομματικού συστήματος με τη Νέα Δημοκρατία (ΝΔ) και το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠαΣοΚ). Επί τριάντα πέντε χρόνια το σύστημα αυτό, με την εναλλαγή των κομμάτων που το συγκροτούσαν στην εξουσία, διασφάλισε τη μακρότερη περίοδο πολιτικής σταθερότητας, δημοκρατικής ομαλότητας και οικονομικής ευημερίας της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Πώς διαμορφώθηκε, ποιοι ήταν οι πρωταγωνιστές του, πώς λειτούργησε, πώς διασφάλισε την ανανέωση και την αναπαραγωγή του σε δώδεκα συνεχόμενες εκλογικές...

1913-1928. Η Ίνγκρι Μπαρόυ μεγαλώνει σ' ένα μικρό νησί στα δυτικά της Νορβηγίας, ένα νησί ανάμεσα σε χιλιάδες όμοιά του κατά μήκος της νορβηγικής ακτής. Η ζωή της είναι περιπέτεια. Είναι η θάλασσα, τα ψάρια, οι καταιγίδες, η φτώχεια. Της ανήκουν οι εποχές, τα πουλιά, ο ορίζοντας. Η ζωή στο νησί είναι σκληρή: γεννιέται από το χώμα, ψαρεύεται απ' τα κύματα. Έτσι, σαν μεγαλώσει λίγο η Ίνγκρι, στέλνεται στη στεριά να εργαστεί για μια από τις πλούσιες οικογένειες της περιοχής. Μαζί με το δικό της ξύπνημα ξυπνάει κι η Νορβηγία· εισέρχεται σ' έναν νέο, ευρύτερο, πολυπλοκότερο, σύγ...

"Γεννιόμαστε χωρίς να το θέλουμε. Θα πρέπει και να πεθάνουμε χωρίς να το θέλουμε; Δεν είναι απόδειξη του ανθρώπινου μεγαλείου η άρνηση να δεχτούμε τη μοίρα που μας ορίστηκε;" Ο Ρος Λόκχαρτ είναι ένας εξηντάρης αυτοδημιούργητος δισεκατομμυριούχος. Όταν η δεύτερη γυναίκα του, η χαρισματική αρχαιολόγος Άρτις Μαρτινό, αρχίζει να φθίνει από ανίατη ασθένεια, αποφασίζει να επενδύσει στην επιστήμη αιχμής που υπόσχεται την ανάσχεση του θανάτου και την παράταση της ζωής. Ο Τζέφρι, ο γιος του από τον πρώτο του γάμο, θα τους συναντήσει σε μυστικές εγκαταστάσεις στα βάθη της Ασίας γι...

Η "Σεροτονίνη" (από το όνομα μιας ευφορικής ορμόνης) διασχίζει μια Γαλλία που αναμασά τις παραδόσεις της, τυποποιεί τις πόλεις της και καταστρέφει τις εξοχές της φέρνοντας τους ανθρώπους στα όριά τους. Ο μεσήλικας πρωταγωνιστής, ένας γεωργικός μηχανικός, αφηγείται όλη τη ζωή του, τη φιλία του μ’ έναν αριστοκράτη γεωργό (αξέχαστο μυθιστορηματικό ήρωα και ανεστραμμένο είδωλο του πρωταγωνιστή), την αποτυχία των ιδανικών της νιότης τους, τη χαμένη του λίμπιντο, την ίσως παράλογη ελπίδα του να ξαναβρεί έναν χαμένο έρωτα. Το μυθιστόρημα θεωρήθηκε "προφητικό" -συμβαίνει συχνά...

"Οδός Οφθαλμιατρείου" είναι ο τίτλος του μυθιστορήματος. Είναι ο δρόμος όπου άρχισε το δράμα του ποιητή και πεζογράφου. Το υπόγειο του τυπογραφείου Παπαγεωργίου φιλοξένησε τις πρώιμες φιλοδοξίες του. Να γράψει και να γίνει αποδεκτός από το λογοτεχνικό σινάφι και την κοινωνία της Αθήνας. Μια μάχη άνιση. Πρόσφυγας στην Αθήνα του 1889, χωρίς πόρους και με τις ένθερμες υποσχέσεις να φυλλοροούν αφήνοντάς τον μόνο του. Η αγωνία για την επιβίωση αλλά και η υπέρβαση των δυσκολιών. Η πάλη με το αδύναμο σώμα και η φλόγα της δημιουργίας. Ενάμιση αιώνα μετά ο Κώστας Κρυστάλλης επιστ...

Ο Ηλίας Μαριολόπουλος ανήκει αναμφισβήτητα στη χορεία των επιστημόνων που σφράγισαν με τη ζωή και το έργο τους την επιστήμη της Κλιματολογίας και συνετέλεσαν στην εμπέδωση των Επιστημών Περιβάλλοντος στον τόπο μας. Η μελέτη της διαδρομής των προσώπων αυτών, των θεσμών που δημιούργησαν και διηύθυναν, αλλά και των ιδεών ή θεωριών που πρέσβευαν, καθώς και του τρόπου με τον οποίο η κοινωνία τις δεξιώθηκε, αποτελεί ένα πρωτότυπο παρατηρητήριο, αφενός για να αναδείξει κανείς τις προσωπικές διαδρομές, αφετέρου για να αφηγηθεί την κοινωνική, πολιτική, επιστημονική και θεσμική ι...

Το βιβλίο αυτό είναι αφιερωμένο σε εκείνους που· δεν αμφιβάλλουν ποτέ για τις ιδέες τους, ούτε καν για το ότι είναι δικές τους· είναι βέβαιοι ότι η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα· πιστεύουν (για τον εαυτό τους) ότι άλλοτε προοδευτικός = πάντα προοδευτικός· φρονούν ότι η ανοιχτή κοινωνία κινδυνεύει μόνο από όσους θέλουν να την κλείσουν· υπερασπίζονται με πάθος τη διαφορετικότητα, αλλά θέλουν να στομώσουν ό,τι την κάνει διαφορετική· απολαμβάνουν στη λογοτεχνία και την τέχνη ό,τι έχει πιστοποιηθεί ως απολαυστικό· θεωρούν ότι το σεξ είναι ζήτημα δικαιωμάτων και καλών τρόπων· έχου...

"Η έβδομη ιστορία". Σα να έπεσε από σύννεφο. Η μεγαλύτερη εκδοτική επιτυχία στην ιστορία της ανθρωπότητας. Μεταφράζεται ταυτόχρονα σε όλες τις ζωντανές γλώσσες και σε όσες νεκρές σώζονται. Διαβάζεται από δισεκατομμύρια αναγνώστες μέσα σε λίγους μήνες. Η κριτική άναυδη, οι σχολιογράφοι, οι φιλόσοφοι, οι συνωμοσιολόγοι αντλούν έμπνευση για θεωρίες και προφητείες. Μια ιστορία χωρίς προηγούμενο, χωρίς εκδότη, χωρίς συγγραφέα. Την πατρότητα διεκδικούν ένας ψηφιακός βοηθός, με το όνομα Σεσάτ κι ο Τσιπ ΄Ωμο, άσημος συγγραφέας της Γενιάς Ζ. Ο δρυς Πεσούσης έρχεται να μας αποκαλύψει...