Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Το σούρουπο εισχωρούσε δειλά στο δωμάτιο κι εγώ περιεργαζόμουν τις φωτογραφίες σας. Το άγριο προφίλ του Φρειδερίκου με τα φοβερά μουστάκια, το τεράστιο καμπυλωτό μέτωπο και τα πυκνά μαλλιά έρχονταν σε συμπληρωματική εναρμόνιση με το λιπόσαρκο πρόσωπο του Ιωάννη, που το καλογερίστικο σκουφί κάλυπτε μαζί με τα γένεια όλη σχεδόν την μορφή, τονίζοντας τα τεράστια, ασκητικά μάτια. Το βλέμμα σας ήταν κοινό: ένα βλέμμα άγριας ονειροπόλησης, πάνω και πέρα από τα ανθρώπινα, το ολόλαμπρο, απόσκομο βλέμμα του ερημίτη." Στην προσπάθειά της να αναπτύξει ένα ιδεολογικό σύστημα ερμηνεία...

- Να σου πω, είπε ο Γιάννης. - Να μη μου πεις, είπε η Ράνια. - Ακούς; είπε ο Γιάννης. -Όχι, είπε η Ράνια. - Είπες ότι τελειώσαμε, εντάξει; - Ναι, είπε η Ράνια. - Και θέλω το πουλόβερ μου να φύγω, είπε ο Γιάννης. - Ωραία, είπε η Ράνια. Ψάξε στο πατάρι ή στο μπαούλο. - Έψαξα, είπε ο Γιάννης. - Κι αυτό τι είναι; είπε η Ράνια. - Μάλιστα, είπε ο Γιάννης. - Αυτό τι είναι; ξαναείπε η Ράνια. - Κοίταξε, είπε ο Γιάννης. - Να κοιτάξω τι; - Είναι κομμάτια, είπε ο Γιάννης. Το 'χει φάει ο σκόρος. - Χα, είπε η Ράνια. Λες να καβγαδίζουν κι αυτοί; - Θα μπορούσες να του έχεις...

Στο μεσοδιάστημα σχολείου και πανεπιστημίου έφυγα, όπως πολλοί της γενιάς μου, και διέσχισα την Ευρώπη με ένα σακίδιο στην πλάτη και στόχο την Ασία, ωστόσο το χίπικο ταξίδι εξαντλήθηκε μέσα μου κάπου στην ανατολική Τουρκία. Ο πατέρας μου από την άλλη δεν θα μπορούσε ποτέ όχι απλώς να κάνει, αλλά ούτε να διανοηθεί κάτι παρόμοιο. Ως συγγραφέας, ο Γκράχαμ Σουίφτ δοκιμάζει όλες τις δυνατότητες της ανθρώπινης έκφρασης, εισδύοντας με επιτυχία στο μυαλό και στην καρδιά ενός μεγάλου φάσματος από χαρακτήρες. Στο "Φτιάχνοντας έναν ελέφαντα" το πρώτο του μη μυθοπλαστικό βιβλίο, η...

Σε τούτα τα μη αμιγώς λογοτεχνικά κείμενα, ο Δημήτρης Νόλλας δεν έχει την προστασία της φόρμας, του αμιγούς έργου τέχνης. Εδώ, στις εφημερίδες ή τα περιοδικά, στις ομιλίες ή στις επιστολές, στα σημειώματα και τα φαξ, γράφει χωρίς δίχτυ προστασίας, χωρίς την αφαίρεση που υπάρχει ενδιάθετα στο έργο τέχνης, χωρίς απόσταση και μετουσίωση. Εδώ μιλά σε ανθρώπους, για συγκεκριμένα θέματα, σχεδόν ευτελή και φθαρτά μα πραγματικά, άρα κινδυνώδη. Ώστε είτε θα καταφύγει στη λειασμένη και ακίνδυνη ηθικολογία είτε, όπως πράττει, θα ρισκάρει. Για να μιλήσει από ψυχής. Αυτό κάνει σε τούτα...

Τούτο το ημερολόγιο δεν το προόριζα για τη δημοσιότητα. Έγραφα και κάθε τόσο έρριχνα τα φύλλα του μέσα σ' ένα τενεκεδένιο κουτί, θαμμένο σε μια γωνιά του κήπου μας, για να το διαβάσουν κάποτε τα παιδιά μου. Πέρασαν περισσότερα από είκοσι χρόνια και βλέπω πως τα γεγονότα που συντάραξαν το Έθνος ολόκληρο λησμονήθηκαν. Το ψυχικό κλίμα της εποχής εκείνης έχει ολότελα εξαφανιστεί. Μυριάδες όμως τότε Ελληνίδες αισθάνθηκαν όπως εγώ και πράξανε όπως εγώ. Το βίωμα το δικό μου υπήρξε βίωμα σχεδόν καθολικό της Ελληνίδας γυναίκας. Πιστεύω πως η διατήρησή του στη μνήμη μας αποτελεί καθή...

Mικρά και μεγάλα αφηγήματα με διαφορετικό ύφος και γλώσσα το καθένα, με τη δική του ιστορία που συχνά η αλήθεια αγγίζει το μύθο, σε χρόνο τωρινό ή παρελθόντα.

Τι είναι άραγε αυτό που μεταμορφώνει, μέσα σε λίγες μέρες ή ώρες, ανθρώπους απλούς, καθημερινούς, σε ήρωες; Είναι κάποιο μαγικό βοτάνι ή κάποιο όπλο μυστικό; Τίποτε από αυτά. Στην ιστορία του Αντώνη, του Μανούσου, της Ανθής, του καπετάν-Κωνσταντή και των άλλων Κρητικών θα βρούμε την απάντηση. Μια ιστορία που άρχισε το 1866, κορυφώθηκε με το ολοκαύτωμα της Μονής Αρκαδίου και ολοκληρώθηκε χρόνια αργότερα, με την απελευθέρωση της Κρήτης από την οθωμανική κυριαρχία. Μέσα από τέτοιες πράξεις, μέσα από την καρτερία και τη γενναιοψυχία του κρητικού λαού, παίρνουμε την απάντηση πω...