Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Και τότε, την ώρα της πιο μεγάλης φρίκης, έγινε το θαύμα: Άρχισα να σπρώχνω κι εγώ! Μάλιστα πάτησα και το πόδι του νέου που μου είχε δώσει το σκαμνί. Κωπηλατούσα με τους ώμους, με τους αγκώνες, προσπαθώντας να βρεθώ κοντά στη φωτιά. Και τελικά τα κατάφερα! Τι τέλεια που ήταν! Τι θαλπωρή! Τι συναρπαστικό να βλέπεις τα σανίδια να σκαν και να πετάν σπίθες ολόγυρα. Έτριψα τα χέρια μου κι ένιωσα το αίμα μου, βραστό, να επιστρέφει στην καρδιά και στο κεφάλι μου. Ένιωσα ευτυχία. Κάποιος με σκούντηξε, τον σκούντηξα κι εγώ. Γύρισα και είδα τα σκαμμένα μάγουλα του γέρου που πριν από...

Στις μικρές αυτές ιστορίες που διατρεχουν πάνω από μισό αιώνα, από το μεσοπόλεμο μέχρι τη δεκαετία του ΄90, σκοντάφτει κανείς σε ανθρώπινα πάθη και δοκιμασίες της ζωής, έρωτες και απογοητεύσεις, πόνο αλλά και ελπίδα που, μαζί με την πίστη, κρατά εντέλει όρθιους τους ανθρώπους στα πόδια τους. Η προσφυγιά, οι στερήσεις, το ασφυκτικά συντηρητικό περιβάλλον της ελληνικής επαρχίας εκείνων των χρόνων διαμορφώνουν τους χαρακτήρες των πρωταγωνιστών που παλεύουν με τα καμώματα της μοίρας, σε μια εποχή που οι άνθρωποι ήταν ολιγαρκείς και οι αρχές που κανοναρχούσαν τη ζωή τους δύσκ...

Το χειρόγραφο που δημοσιεύεται στην παρούσα έκδοση ανήκει στο αρχείο της οικογένειας Βούλγαρι. Διαβάζεται σαν ιστορικό θρίλερ, καθώς καταγράφει γεγονότα από τη μεσαιωνική ιστορία του βουλγαρικού "έθνους" και άλλων λαών της Βαλκανικής, καλύπτει δε μια χρονική περίοδο περίπου οκτώ αιώνων. Περιγράφει τις σχέσεις όλων αυτών των λαών μεταξύ τους, αλλά και με το Βυζάντιο, αποτυπώνει τις προσπάθειες τους για επικράτηση, εξιστορεί φοβερές μάχες, παρακολουθεί τις θρησκευτικές ζυμώσεις, αναφέρεται σε Βυζαντινούς αυτοκράτορες και σε μεγάλους τοπικούς αρχηγούς, αφηγείται δολοπλοκίες...

Όποιος θέλει να ερμηνεύσει την πλατωνική φιλοσοφία πρέπει να μάθει να χωρίζει αυστηρά την λογική από την ποίηση της φιλοσοφίας αυτής. Από τ' άλλο μέρος όμως, είναι ανάγκη κάποτε αυτός ο χωρισμός να υπερπηδηθεί, δηλαδή λογική και ποίηση στον Πλάτωνα να ερμηνευθούν όχι μόνο χωριστά, αλλά και στη βαθύτατη αμοιβαία σχέση που έχει το ένα με το άλλο. Το αίτημα τούτο της ερμηνείας με παρακολουθούσε όλη την τελευταία δεκαετία που είχα την ευκαιρία να διδάσκω Πλάτωνα στη νέα μας γενεά. Ι.Ν. Θεοδωρακόπουλος, Πρόλογος στην έκδοση του 1941

Το αντικείμενο της ποιητικής δεν είναι το κείμενο αλλά το αρχικείμενο, το σύνολο δηλαδή των γενικών ή υπερβατικών κατηγοριών -τύποι λόγου, τρόποι εκφοράς, λογοτεχνικά γένη κλπ.- στις οποίες ανάγεται κάθε επιμέρους κείμενο. Από τον Αριστοτέλη και εξής, η δυτική ποιητική κατέβαλε ποικίλες προσπάθειες ώστε να συνθέσει τις κατηγορίες αυτές σε ενιαίο σύστημα και να καλύψει, με τον τρόπο αυτό, το σύνολο του λογοτεχνικού πεδίου. Με το κλασικό αυτό βιβλίο, ο Ζεράρ Ζενέτ, ανοίγει, έστω και κατά τρόπον οξύμωρο, το δρόμο σε μια ενδεχόμενη γενική θεωρία των λογοτεχνικών μορφών.

Η φιλοσοφία δημιουργεί πάντοτε μόνη της την έννοιά της. Συνεπώς δεν υπάρχει άλλο κριτήριο ανώτερό της για να κριθή και να ορισθή τι είναι φιλοσοφία. Μόνον τότε καταλαβαίνω τι είναι φιλοσοφία, όταν ζω ο ίδιος μέσα της, όταν δηλαδή φιλοσοφώ" σημειώνει προοιμιακά ο Ιωάννης Ν. Θεοδωρακόπουλος και αυτό ακριβώς ορίζει την ουσιαστική επιδίωξη της τετράτομης "Εισαγωγής στη φιλοσοφία:" να οδηγήσει τον αναγνώστη της στο φιλοσοφείν. Φιλοσοφώ σημαίνει μετατρέπω σε ερώτημα αυτό που εκ πρώτης όψεως φαίνεται αυτονόητο και προφανές, και, με αυτή την έννοια, η φιλοσοφία δεν είναι μια δυσνό...

Η φιλοσοφία δημιουργεί πάντοτε μόνη της την έννοιά της. Συνεπώς δεν υπάρχει άλλο κριτήριο ανώτερό της για να κριθή και να ορισθή τι είναι φιλοσοφία. Μόνον τότε καταλαβαίνω τι είναι φιλοσοφία, όταν ζω ο ίδιος μέσα της, όταν δηλαδή φιλοσοφώ" σημειώνει προοιμιακά ο Ιωάννης Ν. Θεοδωρακόπουλος και αυτό ακριβώς ορίζει την ουσιαστική επιδίωξη της τετράτομης "Εισαγωγής στη φιλοσοφία:" να οδηγήσει τον αναγνώστη της στο φιλοσοφείν. Φιλοσοφώ σημαίνει μετατρέπω σε ερώτημα αυτό που εκ πρώτης όψεως φαίνεται αυτονόητο και προφανές, και, με αυτή την έννοια, η φιλοσοφία δεν είναι μια δυσνό...

Η φιλοσοφία δημιουργεί πάντοτε μόνη της την έννοιά της. Συνεπώς δεν υπάρχει άλλο κριτήριο ανώτερό της για να κριθή και να ορισθή τι είναι φιλοσοφία. Μόνον τότε καταλαβαίνω τι είναι φιλοσοφία, όταν ζω ο ίδιος μέσα της, όταν δηλαδή φιλοσοφώ" σημειώνει προοιμιακά ο Ιωάννης Ν. Θεοδωρακόπουλος και αυτό ακριβώς ορίζει την ουσιαστική επιδίωξη της τετράτομης "Εισαγωγής στη φιλοσοφία:" να οδηγήσει τον αναγνώστη της στο φιλοσοφείν. Φιλοσοφώ σημαίνει μετατρέπω σε ερώτημα αυτό που εκ πρώτης όψεως φαίνεται αυτονόητο και προφανές, και, με αυτή την έννοια, η φιλοσοφία δεν είναι μια δυσνό...

Η φιλοσοφία δημιουργεί πάντοτε μόνη της την έννοιά της. Συνεπώς δεν υπάρχει άλλο κριτήριο ανώτερό της για να κριθή και να ορισθή τι είναι φιλοσοφία. Μόνον τότε καταλαβαίνω τι είναι φιλοσοφία, όταν ζω ο ίδιος μέσα της, όταν δηλαδή φιλοσοφώ" σημειώνει προοιμιακά ο Ιωάννης Ν. Θεοδωρακόπουλος και αυτό ακριβώς ορίζει την ουσιαστική επιδίωξη της τετράτομης "Εισαγωγής στη φιλοσοφία:" να οδηγήσει τον αναγνώστη της στο φιλοσοφείν. Φιλοσοφώ σημαίνει μετατρέπω σε ερώτημα αυτό που εκ πρώτης όψεως φαίνεται αυτονόητο και προφανές, και, με αυτή την έννοια, η φιλοσοφία δεν είναι μια δυσνό...

Στην Ελλάδα των ετών 1917-1920, ο Αλέξανδρος Α΄, Βασιλιάς των Ελλήνων παρά τη θέλησή του, φανατικός αυτοκινητιστής, δεινός σπόρτσμαν και παθιασμένος μηχανολόγος, συνδέεται φιλικά με έναν ιταλοτραφή φουτουριστή ποιητή και επίδοξο κοινωνικό επαναστάτη, που ταλαντεύεται αμήχανα ανάμεσα σε δύο αντιθετικούς τρόπους ύπαρξης: την ειρωνική και την ηρωική στάση ζωής. Η αναπάντεχη αυτή φιλία, που σφυρηλατείται στο περιβάλλον του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, της Οκτωβριανής Επανάστασης και της Εκστρατείας της Ουκρανίας, εκβάλλει σε ανήκουστες περιπέτειες των δύο ηρώων και των συντρόφων τους...

- Ήρθα να σε πάρω μαζί μου ως τη θάλασσα! Θέλεις; Η Λουίζα ανεσήκωσε μετά δειλίας το βλέμμα από του χώματος. Ο νέος ίστατο τώρα όρθιος όπισθεν της θύρας του κήπου, επανέλαβε δε μετά σοβαρότητος: - Θέλεις; - Θέλω! απήντησεν. Κατείχε δε αυτήν έρως και έκστασις. Ο βραχίων ος υψώθη και η χειρ η ακυρώσασα ακαριαίως την θύραν ήσαν τοσούτον λευκά, ώστε η νέα δεν είδε παρά μίαν ριπήν φωτός να εκτινάσσει μακράν το φοβερόν κιγκλίδωμα. Ήτο δε βεβαία ότι εάν έστρεφε την κεφαλήν προς τα οπίσω, μηδέ ο οίκος του πατρός της ήθελεν υπάρχει πλέον, μηδέ η μέχρι τούδε νεκρώσιμος ακολουθί...

Όταν λέμε για έναν πολιτικό ότι είναι μακιαβελλικός, ότι προσφεύγει σε ανήθικα μέσα υπηρετώντας την κρατική σκοπιμότητα, αγνοούμε συνήθως πως η έννοια αυτή δεν πλάσθηκε με βάση την ανάγνωση του Μακιαβέλλι. Άλλοι έχουν δείξει ότι η έννοια «μακιαβελλισμός» δεν προκύπτει άμεσα από το έργο του Μακιαβέλλι· ο Θεοδόσης Νικολαΐδης, στην παρούσα μελέτη ιστορίας των ιδεών, δείχνει πώς προέκυψε: από τον αγώνα των ουγενότων για αναγνώριση και με αφορμή την φλωρεντινή καταγωγή της Αικατερίνης των Μεδίκων, βασίλισσας της Γαλλίας που κρίθηκε ένοχη για τη σφαγή των προτεσταντών. Ενώ οι "...