Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όταν το 1605 ο Θερβάντες συστηνόταν στο υποψήφιο αναγνωστικό κοινό του ως "πατριός" του Ευφάνταστου ιδαλγού δον Κιχότε ντε λα Μάντσα, πιθανότατα γνώριζε ότι το έργο του ήταν ένα πειραματικό λογοτέχνημα που βρισκόταν πολύ μπροστά από την εποχή του. Ίσως ήταν δύσκολο να προβλέψει ότι την ίδια κιόλας χρονιά οι δύο ήρωές του θα παρήλαυναν σε μια μασκαράτα στο Βαγιαδολίδ και, μόλις δύο χρόνια αργότερα, στο Περού. Αλλά μάλλον δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι έκτοτε το βιβλίο του δεν θα έπαυε να εκδίδεται και να μεταφράζεται σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, ότι θα θεμελίωνε το μοντ...

Το 1953 θα εκδοθούν σε πρώτη μεταθανάτια έκδοση τα ποιήματα του Kώστα Oυράνη (1890-1953), με τον γενικό τίτλο Ποιήματα. Επηρεασμένος από τον Mπωντλαίρ και τους Γάλλους συμβολιστές, ο Oυράνης καλλιέργησε μια ποίηση χαμηλών τόνων, στην οποία κυριαρχούν τα αισθήματα της ανίας, της συγκρατημένης απελπισίας, της νοσταλγίας και της φυγής. O Kώστας Oυράνης συγκαταλέγεται στους σημαντικότερους Nεοέλληνες ποιητές. Η παρούσα έκδοση φιλοδοξεί να φέρει σε επαφή το ευρύ κοινό με τον κόσμο του ποιητή. Την έκδοση προλογίζει η ποιήτρια Κική Δημουλά.

Μπορεί ένα ταξίδι στην πατρίδα των γονιών μας να αποτελέσει το έναυσμα για μια διπλή εξερεύνηση, μια εξερεύνηση του χώρου και της Ιστορίας αλλά και της ψυχής μας; Η απάντηση που δίνει το παρόν βιβλίο είναι καταφατική. Μαρτυρία, ταξιδιωτικό χρονικό, αυτοβιογραφικό αφήγημα, αλλά και εκτενές σχόλιο πάνω στα εξιστορούμενα, το "Ρόδι της Περσεφόνης" είναι ένα σύνθετο και αφηγηματικά υβριδικό κείμενο. Ο Ουίλλιαμ Σπάνος, Ελληνοαμερικανός ακαδημαϊκός και θεωρητικός της λογοτεχνίας, με προβληματική σχέση τόσο με την ελληνικότητά του όσο και με το γεγονός ότι συστήνεται στον κόσμο...

Οι θεοί, οι άνθρωποι, τα ζώα, έχουν τους μύθους τους; Έχουν και τα φυτά τους δικούς τους. Μήπως δεν είναι κι αυτά ζωντανά κομμάτια του απέραντου κόσμου, που ακολουθούν τον ίδιο πάνω-κάτω βιολογικό κύκλο: γεννιούνται, μεγαλώνουν, αφήνουν απογόνους και, τέλος, πεθαίνουν; Και μήπως ακόμη, δεν κρύβουν ένα σωρό μυστικά, ένα πλήθος από περίεργα και θαυμαστά, που απ' τα πολύ παλιά χρόνια έχουν βάλει τους ανθρώπους σε σκέψεις; Όλα τούτα: το μυστήριο της γέννησής τους, ο τρόπος που μεγαλώνουν, το σχήμα και το χρώμα ή ακόμα και η τοποθέτηση των φύλλων τους και των κλαδιών τους, το...

Τα μαθήματα ελευθερίας, αξιοπρέπειας, και αλληλεγγύης που διαπερνούν (και) τις σελίδες των "Στιγμών ΙΙΙ", δημιουργούν στον αναγνώστη τους την αίσθηση ότι ο Λεωνίδας Κύρκος θέλει να μας υπενθυμίσει με τον δικό του τρόπο ότι πολιτική χωρίς ανθρωπιά είναι αδιανόητη.

Bαθιά κριτική προσέγγιση του ποιητικού έργου του Nίκου Φωκά, πού αναδεικνύει τόσο τη βαθύτερη ουσία όσο και καθοριστικές λεπτομέρειές του, ώστε να προσφέρει στον αναγνώστη τα απαραίτητα κλειδιά για την κατανόησή του. Το πρώτο βιβλίο για την ποίηση του Nίκου Φωκά, από τον καλύτερο γνώστη του έργου του.

Το πρώτο δημοσιευμένο έργο του Νίτσε (1844-1900), η "Γέννηση της τραγωδίας", είναι και το γνωστότερο. Μέσα από μια πρωτότυπη ανάλυση της αρχαίας τραγωδίας περιγράφει μια στάση ζωής χαρακτηριστική της νεωτερικότητας: το "τραγικό αίσθημα της ζωής", σύμφωνα με το οποίο μόνον η ζωή δίνει νόημα στον κόσμο, αλλά η ίδια η ζωή δεν έχει κανένα νόημα. Κατά τον Νίτσε, αυτό το αίσθημα εκφράζεται κατ' εξοχήν μέσα από τη μουσική. Γι' αυτό τον λόγο, η "Γέννηση της τραγωδίας" επηρέασε καθοριστικά τις αισθητικές αντιλήψεις από την εποχή της μέχρι σήμερα. Η παρούσα έκδοση πλαισιώνει τη...

"Η πλοκή του μυθιστορήματος εκτυλίσσεται, στη βυζαντινή εποχή, και συγκεκριμένα τον 10ο αιώνα. Είναι η ιστορία δύο νέων, του Ασώτη Ταρωνίτη και του Αλέξιου Αργυρού, τους οποίους αιχμαλωτίζουν οι Βούλγαροι όταν καταλαμβάνουν τη Θεσσαλονίκη το 995. [...] Το "Για την Πατρίδα" είναι το πρώτο μυθιστόρημα της Δέλτα. [...] Το ενδιαφέρον της για τη συγγραφή ήταν στενά συνυφασμένο με αυτό που η ίδια αντιλαμβανόταν ως ανάγκη για τη διαπαιδαγώγηση των Ελληνοπαίδων. Διακηρυγμένος στόχος της παρέμεινε ως το τέλος της ζωής της να ξυπνήσει "στα Ελληνόπαιδα [...] όμορφα και μεγάλα ιδανι...

Μνήμες από τη ζωή των Ελλήνων στην Αίγυπτο από το 1930 ως το 1960. Η μικρή ελληνική παροικία του Ζαγαζίκ, μιας πόλεως στο Δέλτα του Νείλου, και η στενή επαφή με τους Αιγυπτίους. Η διήγηση περνά από την ελληνική κοινότητα και τα εκπαιδευτήρια ως τις διομολογήσεις και το προσκύνημα στη Μέκκα καθώς και τις γιορτές του Ραμαζανιού, σκιαγραφεί τον Έλληνα μηχανικό για τις αρδεύσεις, τον παπά, τον Αιγύπτιο κουρέα, τα καφενεία, τις μικρές χαρές και τις λύπες, το χορό της κοιλιάς, τους Έλληνες και Αιγυπτίους γιατρούς, τους υπαίθριους κινηματογράφους. Ακολουθεί η πνευματική κοσμοπ...

[set δύο τόμων] Το εντελβάις (στο σκούφο και στα μανίκια της στολής) -σύμβολο μέχρι και σήμερα "άριστου γερμανικού στρατιωτικού ήθους τόσο σε καιρό ειρήνης όσο και σε καιρό πολέμου"- ήταν το διακριτικό της 1ης Ορεινής Μεραρχίας της Βέρμαχτ, μιας επίλεκτης μονάδας που ανασυστήθηκε με το ίδιο ακριβώς όνομα στις τάξεις της Μπούντεσβερ, του γερμανικού ομοσπονδιακού στρατού, από πρώην ηγετικά στελέχη της Βέρμαχτ έντεκα χρόνια μετά τη λήξη του πολέμου. Στην καλλιέργεια ωστόσο αυτής της παράδοσης, αλλά και ενός ολόκληρου μύθου, αποσιωπώνται τα εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν...

Το εντελβάις (στο σκούφο και στα μανίκια της στολής) -σύμβολο μέχρι και σήμερα "άριστου γερμανικού στρατιωτικού ήθους τόσο σε καιρό ειρήνης όσο και σε καιρό πολέμου"- ήταν το διακριτικό της 1ης Ορεινής Μεραρχίας της Βέρμαχτ, μιας επίλεκτης μονάδας που ανασυστήθηκε με το ίδιο ακριβώς όνομα στις τάξεις της Μπούντεσβερ, του γερμανικού ομοσπονδιακού στρατού, από πρώην ηγετικά στελέχη της Βέρμαχτ έντεκα χρόνια μετά τη λήξη του πολέμου. Στην καλλιέργεια ωστόσο αυτής της παράδοσης, αλλά και ενός ολόκληρου μύθου, αποσιωπώνται τα εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια τ...

Πέρασα απ' τα Εξάρχεια το μεσημέρι, για βόλτα, με τη Σάντρα. Οι αναρχοαυτόνομοι την είχαν δει φαρσέρ και ζητούσαν απ' τους περαστικούς ταυτότητα. Με σταμάτησε ένας τύπος, όταν είχε μπει η Σάντρα στο φαρμακείο, με μια κουκούλα του σκι και μου είπε "Δεσποινίς, την ταυτότητα σας, παρακαλώ". Έβαλα τα γέλια αλλά ίσως θίχτηκε και είπε "Δεν υπακούς;" εντελώς σοβαρά κι εγώ είπα "Είσαι αστυνόμος;" κι εκείνος είπε "Να μη ρωτάς" κι εγώ είπα "Τι κάνετε εδώ, γιατί ζητάτε ταυτότητες σα να είναι δικτατορία;" κι εκείνος είπε "Έτσι και ήμουν μπάτσος τώρα θα σου 'χα ανοίξει το κεφάλι" κι εγώ...

Απρίλιος 1736: έτος σημαδιακό ανάμεσα στην Αγγλική Επανάσταση του 1688 και στη Γαλλική Επανάσταση του 1789. Μια ιστορική στιγμή αισθηματικού διαφωτισμού, η οδυνηρή ανάδυση του σπόρου της ατομικότητας μέσα από το σκληρό έδαφος μιας κοινωνίας ανορθολογικής και δέσμιας των παραδόσεων. Είναι παραμονή πρωτομαγιάς. Πέντε έφιπποι ταξιδιώτες -ο γιος ενός αριστοκράτη, ο κωφάλαλος υπηρέτης του, μία πόρνη και δύο ηθοποιοί- καλπάζουν με κατεύθυνση ένα πανδοχείο της νοτιοδυτικής Αγγλίας. Λίγο καιρό αργότερα ο Ντικ, ο υπηρέτης, βρίσκεται κρεμασμένος στο δάσος με ένα μπουκέτο βιολέτες...

Ένας άντρας και μια γυναίκα ταξιδεύουν στη Μεσόγειο. Ο ταξιδιώτης, Ελβετός διπλωμάτης με μεσογειακές ρίζες, αναζητά ένα παλιό κτήμα της οικογένειας στην Κύπρο και κυρίως το βιβλίο με τις καταπληκτικές συνταγές του ζαχαροπλάστη παππού στην Αλεξάνδρεια. Η βοτανολόγος, μια Βερολινέζα που της αρέσει ο Νότος και ζει στη Βαρκελώνη, ψάχνει νέες εσωτερικές ισορροπίες. Η παλιά σχέση τους έχει τελειώσει, αλλά οι διαδρομές τους αλληλοσυμπληρώνονται. Περιδιαβαίνουμε μαζί τους, ανάμεσα σε λογιών λογιών λιχουδιές και μυρωδιές, τα μεσογειακά κέντρα: Αλεξάνδρεια και Σμύρνη, Αθήνα και Λ...

Μια καλοκαιρινή νύχτα, η Πώλα μένει άγρυπνη στο κρεβάτι. Δίπλα της κοιμάται ο επί εικοσιπενταετία άντρας της, ο Μάικ, ενώ το ίδιο κάνουν καττα δύο δεκαεξάχρονα παιδιά της, ο Νικ και η Κέιτ, καθένα στο δωμάτιο του. Η Πώλα ξέρει ότι η επόμενη μέρα θα αλλάξει τα πάντα στη ζωή τους. Βρισκόμαστε στο 1995. Επίκειται μια αποκάλυψη. Τα παιδιά της θα βρεθούν αντιμέτωπα με το μέλλον τους. Καθώς αναθυμάται τα χρόνια που προηγήθηκαν και εκείνα που ακολούθησαν τη γέννηση των παιδιών, διηγείται μια ιστορία που είναι ταυτόχρονα ύμνος στην αγάπη και συγκινητική ομολογία για το φόβο της απώ...

Μακεδονία, 1951: Στην πόλη της Δράμας, ένα ευφάνταστο αγόρι προσπαθεί να επιβιώσει ταυτιζόμενο με όποιον ήρωα βρεθεί στο δρόμο του, από τον ιππότη Ιβανόη ως τον μικρόσωμο, πολεμικό Ωντυ Μόρφυ του σινεμά. Ζώντας τη μυθική ανάμνηση της σχετικά πρόσφατης "βουλγαρο-εαμοκρατίας", ο μικρός ταυτίζεται με έναν άλλο προσφιλή ήρωά του, τον κατά Πηνελόπη Δέλτα Βασίλειο Βουλγαροκτόνο. Και μάλιστα την ημέρα που αντιλαμβάνεται ότι στην πόλη πρόκειται να εκτελεστεί δια τυφεκισμού ένας κομμουνιστής. Ο οποίος, για να αναστατωθούν ακόμη πιο πολύ τα συναισθήματα του παιδιού, είναι και οικογεν...

Πέμπτη Βράδυ, 16 Φεβρουαρίου 2006 Αγαπημένο μου ημερολόγιο, Διάβασα κάτι λυπηρό. Υπάρχουν πεταλούδες που ζουν μόνο μία μέρα. Δεν θα ήθελα να είχα γεννηθεί αν ήμουν πεταλούδα. Δεν προλαβαίνεις τίποτα. Σούνιο. Το πτώμα μιας εικοσιτριάχρονης στα βράχια. Στην τσάντα της, μια παράξενη ξύλινη κούκλα. Ένας ιατροδικαστής απευθύνεται σε μια κοινωνική ανθρωπολόγο, προκειμένου να ανακαλύψει την ταυτότητα της νεκρής. Ένας ιδιόρρυθμος και μοναχικός προϊστάμενος της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών συναντά τη μικρή Παντβίκα, που ζει στην Πολωνία σέρνοντας μια πανομοιότυπη κούκλα σ...

Ο "Αδελφός του προηγουμένου" (Βραβείο Medicis για το δοκίμιο 2006) δεν είναι κλασικό δοκίμιο. Ο Ζαν-Μπερτράν Πονταλίς και εδώ, όπως στα "Παράθυρα", εμπιστεύεται περισσότερο την "ονειρευόμενη σκέψη" από ό,τι τον κυριαρχημένο λόγο. Ιστορίες με ζευγάρια αδελφών από μυθιστορήματα, βιογραφίες και διηγήσεις με πρωταρχική αναφορά τον Κάιν και τον Άβελ.Έριδες, άλυτες διαφορές και αδελφοκτόνες συγκρούσεις, μίση και πάθη διαπλέκονται με προσωπικές αναμνήσεις, αυτοβιογραφικά στοιχεία, στιγμές αυτοανάλυσης και στοχαστικές παρατηρήσεις. Όλα δοσμένα με απλότητα ύφους, αυθορμησία γραφής κ...

Η Λουκρητία Δούναβη με τη νέα, τέταρτη κατά σειρά, ποιητική συλλογή της συμπληρώνει τον κόσμο που οικοδομεί χρόνια τώρα, τόσο με την ποίηση όσο και με την πεζογραφία της, έναν κόσμο που, όσο πόνο και αν έχει, μπορεί να τον εκφράσει συμπυκνωμένα η σολωμική ιδέα για τη ζωή ως "μέγα καλό και πρώτο".