Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο προφορικός λόγος καταλαμβάνει σίγουρα μεγαλύτερο μέρος του τρόπου έκφρασης απ' ότι ο γραπτός. Ωστόσο, σήμερα, ελάχιστοι είναι εκείνοι που γνωρίζουν την ορθή προφορά της γλώσσας, είτε επειδή το επάγγελμά τους το απαιτεί, είτε από καθαρά προσωπικό ενδιαφέρον. Θα πρέπει επιτέλους να παρθούν κάποια μέτρα, όπως η καθιέρωση του ανάλογου μαθήματος στα σχολεία αλλά και την τριτοβάθμια εκπαίδευση, με ιδιαίτερη έμφαση στους επαγγελματικούς τομείς που σχετίζονται με το λόγο και των οποίων οι φορείς βρίσκονται σε καθημερινή επαφή με άλλους ανθρώπους. Παράλληλα και οι ίδιοι οι φορείς...

Το βιβλίο αυτό, που έχει τον τίτλο "Αγωγή του Λόγου", καρπός μιας ολάκερης τριακονταετίας αντιπροσωπεύει την ερευνητική δουλειά του συγγραφέα πάνω στη φωνή, τόσο σα φυσιολογικό φαινόμενο, όσο και σα φορέα του προφορικού λόγου (για την ελληνική γλώσσα). Εξετάζει τα θέματα από τη θεωρητική και πρακτική τους πλευρά (με ειδικές ασκήσεις για κάθε περίπτωση) και αποτελεί την πρώτη ολοκληρωμένη εργασία στον τομέα της ορθοφωνίας στον τόπο μας. Απαραίτητο για ηθοποιούς, δασκάλους, ομιλητές, εκφωνητές, δικηγόρους, πολιτικούς, ιερείς, ιεροψάλτες και όλους εκείνους, που η ορθή εκφορ...

Οι αγώνες για την απελευθέρωση και για την ενοποίηση του Έθνους άρχισαν με τη μεγάλη ελληνική επανάσταση του 1821. Η ενότητα του Ελληνισμού, ενότητα κοινού εθνικού αισθήματος, θρησκείας και γλώσσας αλλά συγχρόνως και η εμπορική ανάπτυξη του υπόδουλου Γένους σε όλη του την έκταση, προϋπήρχαν πριν ακόμα υπάρξει ελληνικό κράτος. Με τη σύσταση όμως του μικρού ελληνικού Βασιλείου, το μεγαλύτερο μέρος των ελληνικών πληθυσμών παρέμεινε έξω από τα στενά όρια της νέας επικράτειας και οι αγώνες για την ελευθερία των αλύτρωτων συνεχίστηκαν χωρίς διακοπή. [...] Μια σειρά από μελετήματ...

Υπάρχει μια μακρινή συγγένεια ανάμεσα σ' αυτά τα δύο έργα που δικαιολογεί κατά κάποιο τρόπο την συνύπαρξή τους σ' αυτόν εδώ τον τόμο. Στο "Αθήνα-Μόσχα" τρεις Ρωσίδες προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα στην σύγχρονη Αθήνα. Συμπτωματικά ονομάζονται Όλγα, Μάσα και Ειρήνα και σαν αυτό να μην ήταν αρκετό είναι και αδελφές μεταξύ τους! Στο φινάλε του "Τίποτα" έχουμε ένα μεγάλο απόσπασμα από τον τελευταίο μονόλογο της Νίνας από το "Γλάρο" του Τσέχωφ. Πάντοτε πίστευα ότι ο Τσέχωφ απλώς μου αρέσει πολύ. Ίσως, επειδή δεν θεωρώ τον εαυτό μου συγγραφέα -πόσο μάλλον θεατρικό συγγραφέα- έχ...

[..] Η αναγγελία της ανασύστασης των Ολυμπιακών Αγώνων ξεσήκωσε αντιλογίες και προκαλεί την περιέργεια και την ανησυχία όλου του κόσμου. Το 1896, πρώτη χρονιά των σύγχρονων Ολλυμπιακών Αγώνων, η Ελλάδα βγαίνει από τη λήθη και γίνεται ο στόχος ολόκληρου του κόσμου. Η Ελλάδα προσπαθεί να ζωντανέψει την αρχαία της παράδοση. Έτσι αντιγράφει τα αγωνίσματα της Ολυμπίας αποκαθιστώντας την σπασμένη αλυσίδα με το παρελθόν. Οι Γάλλοι, καλλιεργημένοι μέχρι τώρα με τα συγγράμματα και τις διαλέξεις (για την Ελλάδα), ποθούν ν' αγγίξουν το ένδοξο παρελθόν της και ν' αποκτήσουν ζωντανές...

[...] Καταβλήθηκε προσπάθεια να παρουσιαστούν όχι μόνο διάφορες περιοχές της πόλης με τα κτήρια όπως διαδοχικά μεταμορφώνονται στην πάροδο του χρόνου αλλά και όπως αυτά συνδέονται με τους ανθρώπους και τα γεγονότα. Η έκδοση που παρουσιάζεται σήμερα περιλαμβάνει εικόνες και στιγμιότυπα από τα διάφορα σημεία της πόλης -από τους πρώτους χρόνους που γεννήθηκε η φωτογραφική τέχνη ως τη σημερινή μας εποχή. Οι φωτογραφίες αυτές άλλες είναι από επαγγελματίες, από τους παλαιότερους γνωστούς φωτογράφους ως τους σημερινούς, και άλλες είναι παρμένες από ερασιτέχνες που με το φακό τους...

Το λεύκωμα "Αθήνα. Η πόλη - οι άνθρωποι - τα γεγονότα", μια επιλογή φωτογραφιών της Αθήνας από το Φωτογραφικό Αρχείο του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου που καλύπτουν χρονικά την περίοδο από τα τέλη της δεκαετίας του 1850 μέχρι τα τέλη του 20ού αιώνα. Πρόκειται για 649 φωτογραφίες ποικίλων τεχνικών από πρωτοπόρους επαγγελματίες, (αδελφοί Ρωμαϊδη, Π. Μωραϊτης, C. Boehringer κ.ά.), ξένους φωτογράφους που απαθανάτισαν την πόλη στη διάρκεια των ταξιδιών τους (P. Sebah, F. Bonfils, Fr. Boissonnas κ.ά.), φωτορεπόρτερ του 20ού αι. (Κ. Μεγαλοκονόμος, Π. Πουλίδης κ.ά.) αλλά και ερασιτ...

Με µεγάλη υπερηφάνεια -όπως δηλώνει ο ίδιος- ο ζωγράφος και ποιητής Νίκος Εγγονόπουλος παρουσιάζει το 1972 σε ένα λεύκωµα µεγάλου σχήµατος δεκαοκτώ έγχρωµες εκτυπώσεις ισαρίθµων ζωγραφικών του πινάκων που απεικονίζουν προσόψεις Ελληνικών Σπιτιών του 18ου και 19ου αιώνος. Ο αρχιτεκτονικός χαρακτήρ των κτισµάτων ποικίλλει, όπως ποικίλλει και η γεωγραφική προέλευσή τους. Ρυθµολογικά αναγνωρίζουµε σπίτια µε έντονη την επίδραση της δυτικής τέχνης (νεοαναγεννησιακά), άλλα µε την σφραγίδα της καθ'ηµάς βαλκανικής ανατολής (παραδοσιακές κατοικίες της βορείου Ελλάδος και της Κωνταντι...

-Θεέ μου, εγώ με που 'λεγα, πως δεν ήθελα να ξαναδώ άντρα; Και ποιος μου λέει πως αυτός με θέλει στο ελάχιστον και όχι εξ ανάγκης; Σάμπως εμείς δεν του δώσαμε, αυτή τη λύση του λευκού γάμου, για το χατίρι του παιδιού; Τώρα όμως αυτή η προσμονή όταν λείπει κι αυτό το δάγκωμα που νιώθω σαν ξανάρχεται τι είναι; Για το χατίρι του παιδιού; Μα το παιδί το 'θελες εσύ Κατερίνα, και έτσι δέχτηκες και το Μανουήλ, αυτόν τον άγριο, τον Σαρακηνό όπως τον χαρακτήρισες, σαν τον είδες ένα χρόνο πριν στη βάρκα. Κι αν μάθει για τη ζωή που 'κανες παλιά, πώς να σε εμπιστευθεί; -Να μ' εμπιστευ...

Το πόνημα αυτό είναι προσωπικός φόρος τιμής προς τους εύτολμους άνδρες που πολέμησαν στα βουνά της Ελλάδας και έχασαν τη ζωή τους για την πατρίδα· προς τους άνδρες που έχυσαν το αίμα τους και διακινδύνευσαν την υγεία τους· και προς όλους τους άνδρες και γυναίκες που αγωνίστηκαν ν' αποτρέψουν την είσοδο της χώρας στο παραπέτασμα και να ματαιώσουν τα σχέδια εκείνων που συνωμοτούσαν να σβήσουν την ελληνική μακεδονική κληρονομιά.