Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το χρονικό ενός Σαλονικιού Εβραίου στα ναζιστικά στρατόπεδα εξόντωσης Άουσβιτς, Μαουτχάουζεν, Μελκ, Έμπενζεε και τα μετά την απελευθέρωση. Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη, ο Μωσέ Αελιών στάλθηκε, 17 ετών, στο Άουσβιτς μαζί με την οικογένειά του. Μονάχα αυτός επιβίωσε από εκεί, όπως κι από τη φοβερή "πορεία θανάτου" και τα άλλα στρατόπεδα που γνώρισε στη συνέχεια. Μετά την απελευθέρωσή του, το 1945, βρέθηκε στην Ιταλία, απ’ όπου πέρασε στο Ισραήλ σαν «παράνομος» μετανάστης. Στον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας κατατάχθηκε στον στρατό, όπου παρέμεινε για είκοσι δύο χρόνια. Σ’ όλο αυτό...

Στη Σαλαμίνα το '89, το φέρι-μποτ λέγεται μουσκεμένη παντόφλα και ο φάρος, τσιμεντένιος φύλακας. Ο πύραυλος είναι παγωτό απ' το διάστημα και η μαρέγκα μια άσπρη ρέγγα. Δεν πρόκειται όμως για υπαρκτές λέξεις, λέξεις που κάνει να πούμε φωναχτά. Αντίθετα είναι λέξεις που λέμε σιγανά, λέξεις κρυφές και είναι οι λέξεις του Άγη, ενός δωδεκάχρονου μαθητή. Το καλοκαίρι του '89 ο Άγης θα γνωρίσει το Μπάμπη, το μνηστήρα της μαμάς. Και έπειτα η μαμά θα θελήσει να τον πάρει από την Κούλουρη για να εγκατασταθούν στο Πέραμα, στην αντίπερα όχθη που εκείνος μισεί...

Η ιστορία είναι ένας από τους πάμπολλους τρόπους πραγματοποίησης του παλαιότατου ονείρου των ανθρώπων να ελέγξουν το επιστητό τους, με τεχνικές, εργαλεία, γνώση και πολιτική, και όπως αλλιώς μπορούν. Η ιστορία, όταν δεν αναλώνεται στην τυπική αναπαραγωγή του ομοιώματός της, αποτελεί μια θαυμάσια μέθοδο λογικής πρόσβασης στο επιστητό των ανθρώπων. Με τυπικό ρόλο να οργανώνει το χάος του παρελθόντος με άξονα την τάξη των ιστορικών χρόνων, επιλέγει από αυτό ό,τι θεωρεί άξιο, δηλαδή σημαντικό για την κοινωνική και για την ατομική ζωή των ανθρώπων στο εκάστοτε παρόν. Το βιβλίο...

Τον Αύγουστο του 1974 οι περισσότεροι κάτοικοι του Αργακιού, ενός πλούσιου χωριού στη δυτική Κύπρο, εγκατέλειψαν τα σπίτια τους μπροστά στην προέλαση του τουρκικού στρατού. Μέσα σε λίγες μέρες είχαν γίνει πρόσφυγες πολέμου. Το βιβλίο αυτό εξιστορεί τη ζωή τους στο Αργάκι πριν το '74 τα γεγονότα εκείνης της χρονιάς -το πραξικόπημα κατά του Μακάριου και την τουρκική εισβολή- που οδήγησαν στη φυγή τους, τέλος τον αγώνα τους για την επιβίωση και την οδυνηρή τους συνειδητοποίηση πως δεν επρόκειτο να γυρίσουν σύντομα στον τόπο τους, πως ήταν αναγκασμένοι να επωμιστούν την ταυτότη...

Στο βιβλίο επιχειρείται η αποδόμηση της νέας δανειακής συμφωνίας και του πλαισίου οικονομικής πολιτικής του Μνημονίου ΙΙ ως βιώσιμης στρατηγικής εξόδου της Ελλάδας από την "παγίδα χρεοκοπίας". Η υλοποίησή τους ωθεί την Ελλάδα σε διαδικασία δομικού μετασχηματισμού προς ένα laissez faire μοντέλο ασταθούς χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού με μικρό κράτος, συρρικνωμένο και αποδυναμωμένο σύστημα παραγωγής, πολύ υψηλή ανεργία, πολύ χαμηλούς μισθούς και χαμηλό βιοτικό επίπεδο για την πλειονότητα των μισθωτών, συνταξιούχων και αυτοαπασχολούμενων. Η ανάλυση δείχνει ότι χρειάζετα...

Τι θα συμβεί λοιπόν όταν έρθει η ώρα να βγουν οι μάσκες; Αν τα πρόσωπα που θα φανερωθούν είναι άλλα από αυτά που κρύφτηκαν μέσα στη ζάλη του χορού; Και τι μπορεί αυτό να σημαίνει; Τι γίνεται σ’ ένα λούνα παρκ με ξύλινα ζωάκια και μαγνητοφωνημένες φωνές όταν κελαηδήσει ένα αληθινό πουλί;

Ο Εβραίος Θεσσαλονικιός Μαρσέλ Νατζαρή υπήρξε ένας από τους ελάχιστους επιζώντες του Ζόντερκομάντο, της "ειδικής ομάδας" των θαλάμων αερίων και των κρεματορίων του Άουσβιτς-Μπίρκεναου. Έγραψε ένα από τα 9 χειρόγραφα που βρέθηκαν θαμμένα στον περίβολο των κρεματορίων του στρατοπέδου, γνωστά ως "κύλινδροι του Άουσβιτς". Με τη μορφή επιστολής και με σπαρακτική αμεσότητα, ο Νατζαρή καταγγέλλει, υπό την απειλή του θανάτου, το έγκλημα των ναζί, προσπαθώντας να εκφράσει με λέξεις το "αδιανόητο". Το κείμενο αυτό που βρέθηκε εξαιρετικά δυσανάγνωστο, δημοσιεύεται εδώ σχεδόν πλήρες κα...

Γέρασε η ξηρασία, αργοπεθαίνει. Είναι ζωή. Δεν είναι θάνατος. Ό,τι γεννιέται είναι ζωή. Ό,τι πεθαίνει δεν είναι θάνατος. Όχι, δε θα πάρω άλλη αγορά. Μου φτάνουν τόσοι αιώνες. Έρχομαι από δρόμο μακρύ. Θα πάω πίσω, ίσαμε την πηγή. Εκεί απ' όπου ξεκίνησα για να ξανάρθω. Εγώ το σύννεφο, εγώ και η βροχή. Εγώ το χώμα, το νερό. "Περπατώ αργά, διστακτικά. Κεφάλι σκυφτό, ώμοι κατεβασμένοι. Φτάνω στη στροφή του δρόμου. Η πινακίδα του δείχνει σταθερά την επικίνδυνη ζώνη. Το βήμα μου γίνεται ακόμα πιο αργό, ακόμα πιο διστακτικό. Βρέχει πάλι απόψε, όπως κάθε φορά. Με...

Ιούλιος - Τι έγινε; - Τι θες να γίνει; - Πήγες απέναντι; ... Για δε μιλάς; Πήγες στην αντίπερα όχθη; - Πήγα. - Λοιπόν; - Μην πας. Δύσκολο πράγμα. - Ποιο; - Η επιστροφή. Μην πας!

Η φεμινιστική σκέψη δεν περιορίζεται στην κριτική για την υποτελή θέση των γυναικών στις σύγχρονες κοινωνίες και την ιδεολογική της νομιμοποίηση. Εκτείνεται στους τρόπους με τους οποίους γνωρίζουμε συστηματικά τους κόσμους που μας περιβάλλουν. Με λίγα λόγια, ακουμπά τον πυρήνα των επιστημών του ανθρώπου και της κοινωνίας. Ο συλλογικός αυτός τόμος συνιστά έναν απολογισμό της επίδρασης της φεμινιστικής σκέψης στις ελληνικές κοινωνικές επιστήμες τη μεταπολιτευτική περίοδο. Γνωστές ερευνήτριες, οι οποίες έχουν συμβάλει συστηματικά στην ανάδειξη της έμφυλης διάστασης των κοινων...

Παρά τις καλές προθέσεις της, η Αμελί-σαν, μια Ευρωπαία στο Τόκιο, δεν προσαρμόζεται εύκολα στους αυστηρούς κανόνες της ιαπωνικής εταιρείας Γιουμιμότο. Τραβάει υπέρ το δέον την προσοχή των ανωτέρων της και δυσκολεύεται να τους προσεγγίσει όπως πρέπει - "με φόβο και τρόμο", κατά το αρχαίο αυτοκρατορικό ιαπωνικό πρωτόκολλο. Η τιμωρία της θα είναι σκληρή και ο καταποντισμός της ραγδαίος, μέχρι το πιο ταπεινό σκαλοπάτι της ιεραρχίας... Η Νοτόμπ εστιάζει όπως πάντα στην εξωφρενική δυναμική των ανθρώπινων σχέσεων, αλλά οι ματιές της ηρωίδας της έξω από το παράθυρο του ουρανοξύστ...

Για πολλούς σχολιαστές, η 11η Σεπτεμβρίου εγκαινίασε μια νέα εποχή φόβου. Αλλά όπως δείχνει ο Κόρεϋ Ρόμπιν σ' αυτή την ανησυχητική περιήγηση της δυτικής φαντασίας -την πρώτη πνευματική ιστορία του είδους- από τον Χομπς, τον Μοντεσκιέ και τον Τοκβίλ μέχρι τη Χάννα Άρεντ, ο φόβος διαμορφώνει την πολιτική και την κουλτούρα μας από αμνημονεύτων χρόνων. Από τον Κήπο της Εδέμ μέχρι το Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ και ώς τους σημερινούς τίτλους ειδήσεων, το βιβλίο ανιχνεύει την ολοένα και μεγαλύτερη σαγήνη που μας ασκούν οι κίνδυνοι και οι καταστροφές της πολιτικής. Καθώς η πίστη μας...