Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Το παρόν λεύκωμα αποτελεί απτό δείγμα του πνευματικού διαλόγου των δύο λαών. Περιέχει εκατόν δέκα εικονογραφικά αντικείμενα, που εκδιπλώνονται σε εκατόν σαράντα θέματα. Οι περισσότερες εικόνες προέρχονται από περιοχές που σήμερα ονομάζονται ελληνικές και που τότε ήταν βενετοκρατούμενες ή τουρκοκρατούμενες, ενώ οι υπόλοιπες εικόνες προέρχονται από περιοχές της Μόσχας και των περιχώρων της, καθώς και περιοχές των βορείων Βαλκανίων. Όλες αυτές οι εικόνες βρίσκονται σήμερα σε Συλλογές της Μόσχας και των προαστίων της, και ως ενότητα συγκεντρώθηκαν για να εκτεθούν στην Έκθ...

Μετά την κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων και την έκρηξη της γιουγκοσλαβικής κρίσης, τα Βαλκάνια έχουν εισέλθει σε μια τροχιά ραγδαίων εξελίξεων με απρόβλεπτη κατάληξη. Τα έως τώρα σταθερά δεδομένα που όριζαν το βαλκανικό status quo φαίνεται πως κλονίζονται ανεπανόρθωτα. Οι απειλές και οι κίνδυνοι είναι λίγο ως πολύ γνωστοί. Όμως μέσα απ' αυτήν την κρίση προβάλλουν και οι προϋποθέσεις για την αυτοσυνειδησία και την αυτοδιάθεση των λαών της Βαλκανικής. Με δεδομένη πλέον τη ρευστότητα, το πεδίο είναι ανοικτό για τη διατύπωση σκέψεων και προτάσεων που πριν λίγα χρόνια...

[...] Τα 32 ελληνόγλωσσα στιχουργήματα που συνέθεσαν -σε ελεγειακά κυρίως δίστιχα- μέλη της Arcadia, κατά τους ΙΖ΄-ΙΘ΄ αιώνες, και που δημοσιεύω στον παρόντα τόμο, τα επεσήμανα στο Αρχείο της Ακαδημίας αυτής, και συγκεκριμένα σε ορισμένους από τους εκεί φυλασσόμενους 41 ογκώδεις τόμους των αρκαδικών Manoscritti. Στους τόμους αυτούς έχουν συρραφεί όλα τα σωζόμενα κείμενα που είχαν γράψει στα ιταλικά, λατινικά ή ελληνικά οι Arcadi και που τα απήγγειλαν στις συναθροίσεις τους (adunanze), από την Ίδρυση της Ακαδημίας τους (1690) έως και τις αρχές του ΙΘ΄ αιώνα. Στον εντοπισ...

[...] Δεν είμαι ενήμερος πόσο η νεώτερη Ελλάδα, ως χώρα, έχει απεικονιστεί στα έργα των Ιταλών λογοτεχνών όμως την έλξη, που ασκεί η Ιταλία στους Έλληνες λογοτέχνες θα τη χαρακτήριζα... ερωτική. Κάθε άξιος λογοτέχνης μας αισθάνεται την ανάγκη να κάνει τον πνευματικό "μήνα του μέλιτος" στην Ιταλία. Στο οδοιπορικό αυτού του ταξιδιού, μέσα στην έξαρση του έρωτά του, την εξιδανικεύει όπως ο εραστής την αγαπημένη του. Σχεδόν κάθε άξιος ταξιδευτής θ' αφιερώσει σελίδες στην παραμονή του στην Ιταλία. Θυμίζω τις μοναδικές για τη λυρική θέρμη τους περιγραφές του Ζαχαρία Παπαντωνίου,...

Το καλοκαίρι του 1990 ο αγαπητός συνάδελφος Vincenzo Rotolo, σε μια συζήτησή μας για τον κοινό μας φίλο ποιητή Νικηφόρο Βρεττάκο, παρατήρησε πως ήταν πια καιρός να προχωρήσουμε στην έκδοση ενός τιμητικού αφιερώματος με πρωτότυπες εργασίες ειδικών μελετητών για τον ποιητή και το έργο του, στις οποίες θα γινόταν για πρώτη φορά μια πολλαπλή και συνολική θεώρηση της προσφοράς του στα νεοελληνικά γράμματα. Ο τόμος αυτός θα ήταν εορταστήριος και θα επιδιδόταν στον Βρεττάκο όταν θα συμπλήρωνε τα ογδοντάχρονά του (1992). Ανακοινώσαμε την πρόθεσή μας στον ποιητή και κατόπιν απευθυνθ...

"Η τρικυμία μου είχε ήδη αρχίσει. Δεν είχα όμως τη δυνατότητα να δώσω ερμηνείες, ούτε στον ίδιο μου τον εαυτό δεν μπορούσα να απαντήσω. Το μεθυσμένο μου καράβι συνέχιζε την πορεία του ισορροπώντας ανάμεσα στο λογικό και στο παράλογο, το πιθανό και το δυνατό. Πέρασα από την εφηβική φαντασίωση στο χώρο της πραγματικότητας με ταχύτητα εκπληκτική - το καράβι μου ισορροπούσε πάντα. Γύρω του χιλιάδες μάτια περίμεναν να κάνουν χάζι με τον καταποντισμό του. Κάθε μέρα έπρεπε να νικάω τη δύναμη που με τραβούσε στο βυθό. Αναμετράω το χρόνο. Μπορεί να πέρασε μια αιωνιότητα. Ίσως όλ...

[...] Η σημειολογική προσέγγιση, αντικείμενο της παρούσης μελέτης, προωθεί την αμιγώς θεωρητική αντιμετώπιση του θεάτρου, αξιοποιώντας πορίσματα αναλύσεων του ίδιου φαινομένου από άλλες επιστήμες του άνθρωπου. Εκκινώντας από τη διάκριση του γλωσσικού και παραγλωσσικού σημείου σε σημαίνον και σημαινόμενον, αναλύει τα πρόσωπα ενός θεατρικού έργου σε δυνάμεις, σε ιδέες και σε λειτουργίες. Η Σημειολογία είναι ως εκ τούτου η επιστήμη που επιχειρεί, μετερχομένη αυστηρών μεθοδολογικών κριτηρίων και αρχών, να ταξινομήσει τα επίπεδα επικοινωνίας και να ιεραρχήσει ορισμένες παραμέ...

Η συμπλήρωση, το 1992, δέκα χρόνων από τον θάνατο του πατέρα μου Γεωργίου Θ. Ζώρα (1908-1982) με ώθησε στην απόφαση να αφιερώσω στη μνήμη του έναν τόμο με εργασίες που συνέθεσα μέσα στη δεκαετία αυτή και που τα θέματά τους ξεκινούν από την ιδιαίτερα προσφιλή σ' εκείνον μεταβυζαντινή περίοδο και φθάνουν ως τη νεώτερη εποχή. Η εδώ αναδημοσίευση των εργασιών -με τις αναγκαίες προσθήκες και τις απαραίτητες βελτιώσεις- γίνεται σύμφωνα με τη χρονική κυρίως σχέση των προσώπων και των θεμάτων που αυτές εξετάζουν, και όχι με τη χρονολογική σειρά της πρώτης εμφανίσεώς τους στα περιοδ...

Ο γράφων, αφού ασχολήθηκε αρκετό διάστημα με τους πολίτες ζωγράφους και αγιογράφους του δέκατου ένατου και εικοστού αιώνα, απεφάσισε να εκδώσει μια μονογραφία για τον γελοιογράφο Κ. Θεοδωρίδη (Togo), εφ' όσον αυτός κατέχει οπωσδήποτε μια σημαντική θέση, όχι μόνο μέσα στην αξιόλογη πολιτική γελοιογραφία, η οποία δυστυχώς στο μεγαλύτερο μέρος της δεν έχει μέχρι σήμερον ερευνηθεί συστηματικά, αλλά και κατά την ομολογία των ειδικών συγκαταλέγεται μεταξύ των πρωτοπόρων Τούρκων γελοιογράφων του πρώτου μισού του εικοστού αιώνα. Δεν υπάρχει όμως αμφιβολία, ότι το εγχείρημα αυτό...

[...] Η Μικρά Σύρτις είναι ένα τομίδιο δυσεύρετο. Χάρη στην προθυμία και την αγάπη φίλων μπορείς μονάχα να το βρεις. Από το 1955 πού τυπώθηκε ίσαμε σήμερα λίγα λόγια αξιώθηκαν να πουν γι' αυτό επίλεκτοι άνθρωποι. Παραδόξως, ο Σεφέρης θαρρεί πώς "ο ρυθμός λασκάρει, ή πίεση δεν είναι αρκετά δυνατή. "Ίσως να μην είμαι ο κατάλληλος δέκτης", συμπληρώνει. (Αύτη την στάση θα εξηγήσει ο Σεφέρης σε ένα άλλο γράμμα του προς τον Γ. Π. Σαββίδη.) Ο Σαββίδης, ο Τριανταφυλλόπουλος και ο Δασκαλόπουλος εξίστανται για την αγνόηση του βιβλίου. Δεν θάπρεπε όμως ας κοιτάξουμε την εποχή του "ενδ...