Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Χρόνια τώρα, κάθε μέρα μας ξεκινά και μ' ένα ποίημα για την αγάπη. Λόγια ερωτικά, λόγια μοναδικά, λόγια που θα θέλαμε να ήταν δικά μας, στο ημερολόγιο που μας έμαθε να αγαπάμε την καλή ποίηση...

Χρόνια τώρα, κάθε μέρα μας ξεκινά και μ’ ένα ποίημα για την αγάπη. Λόγια ερωτικά, λόγια μοναδικά, λόγια που θα θέλαμε να ήταν δικά μας, στο ημερολόγιο που μας έμαθε να αγαπάμε την καλή ποίηση...

Τραγούδια γραμμένα με ψυχή, τραγούδια «που έχουν αίμα και καρδιά», όπως λέει ο Μάνος Ελευθερίου, φιλοξενούνται και φέτος στις σελίδες του. Τραγούδια-καταθέσεις, από αυτά που αξίζει τα στιχάκια τους κάπου να καταγραφούν σαν παρακαταθήκη για το μέλλον. Μία συνεπής, καθημερινή, σκεπτόμενη παρέα σε ανθρώπινες, όχι πάντα χαρούμενες στιγμές. Το στιχάκι φέρνει συνειρμικά τη μελωδία στο μυαλό κι η μέρα μπορεί να ξεκινήσει, ως συνήθως, με μια ματιά στις δουλειές, που θα την πνίξουν πιθανά, αλλά και με ένα τραγούδι για αντίβαρο στα δύσκολα. Κι αυτό είναι το κέρδος της. Φέτ...

Όλες οι ταινίες της χρονιάς, οι μεγάλοι ηθοποιοί, κορυφαίες ατάκες και τα σημαντικότερα γεγονότα που σημάδεψαν την ιστορία της 7ης τέχνης. Μέσα από τις σελίδες του, ενημερωθείτε για κάθε νέα ταινία, προγραμματίστε τα κινηματογραφικά ραντεβού σας και αφεθείτε στη μαγεία του καλού κινηματογράφου.

Χρόνια τώρα, κάθε μέρα μας ξεκινά και μ' ένα ποίημα για την αγάπη. Λόγια ερωτικά, λόγια μοναδικά, λόγια που θα θέλαμε να ήταν δικά μας, στο ημερολόγιο που μας έμαθε να αγαπάμε την καλή ποίηση...

Με αγάπη και τραγούδια... Χρόνια τώρα, πιστοί στο πιο μελωδικό μας ραντεβού, υποδεχόμαστε το νέο έτος με μια αγκαλιά τραγούδια. Στίχοι που έχουν πάντα κάτι να θυμίσουν, νότες που συντροφεύουν τις μέρες και τις νύχτες μας, που ταξιδεύουν τα αισθήματά μας μακριά, εκεί που η ζωή, μόνο όταν τραγουδιέται, αξίζει. Κάθε μήνας και ένας στιχουργός, κάθε μέρα και ένα τραγούδι!

Χρόνια τώρα, κάθε μέρα μας ξεκινά και μ' ένα ποίημα για την αγάπη. Λόγια ερωτικά, λόγια μοναδικά, λόγια που θα θέλαμε να ήταν δικά μας, στο ημερολόγιο που μας έμαθε να αγαπάμε την καλή ποίηση...

Με αγάπη και τραγούδια... Πιστοί στο πιο μελωδικό μας ραντεβού, υποδεχόμαστε το νέο έτος με μια αγκαλιά τραγούδια. Στίχοι που έχουν πάντα κάτι να θυμίσουν, νότες που συντροφεύουν τις μέρες και τις νύχτες μας, που ταξιδεύουν τα αισθήματά μας μακριά, εκεί που η ζωή, μόνο όταν τραγουδιέται, αξίζει. Κάθε μέρα και ένα τραγούδι!

Όλες οι ταινίες της χρονιάς, οι μεγάλοι ηθοποιοί, κορυφαίες ατάκες και τα σημαντικότερα γεγονότα που σημάδεψαν την ιστορία της 7ης τέχνης. Μέσα από τις σελίδες του, ενημερωθείτε για κάθε νέα ταινία, προγραμματίστε τα κινηματογραφικά ραντεβού σας και αφεθείτε στη μαγεία του καλού κινηματογράφου.

Δέκα χρόνια τώρα, κάθε μέρα μας ξεκινά και μ' ένα ποίημα για την αγάπη. Λόγια ερωτικά, λόγια μοναδικά, λόγια που θα θέλαμε να ήταν δικά μας, στο ημερολόγιο που μας έμαθε να αγαπάμε την καλή ποίηση...

Χρόνια τώρα, πιστοί στο πιο μελωδικό μας ραντεβού, υποδεχόμαστε το νέο έτος με αγαπημένες μουσικές, στίχους, δημιουργούς κι ερμηνευτές. Φέτος, έχουμε τη χαρά να σας παρουσιάσουμε την ιστορία της παγκόσμιας μουσικής μέρα-μέρα. Σπουδαίοι συνθέτες και το έργο τους, αλησμόνητοι καλλιτέχνες και ερμηνείες που άφησαν εποχή, γιατί η μουσική δεν έχει και δεν πρέπει να έχει σύνορα...

Δώδεκα μήνες με τους συνθέτες μας. Με τη μουσική που μεγαλώσαμε, δουλέψαμε, διαδηλώσαμε, ερωτευτήκαμε. Μαζί της ψυχαγωγηθήκαμε, γελάσαμε, κλάψαμε. Σιγοψιθυρίσαμε τον ρυθμό της πάμπολλες φορές. Μ' αυτήν τη μουσική ταξιδέψαμε στον χρόνο. Πώς μπορεί όμως ν' αποτυπώσει μουσική κανείς σ' ένα χαρτί; Η μουσική ακούγεται. Εδώ είναι που αναδύεται η ιδιαιτερότητα της ελληνικής μουσικής. Ίσως και μοναδικότητα στον κόσμο. Η έντεχνη μουσική μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ποίηση. Μέσα από τις νότες της γνωρίσαμε ποιητές και στιχουργούς ποιητές. Γνωρίσαμε τον Ρίτσο, τον Καβάφη, τον...

Η ποίηση είναι έξοχο έργο του ανθρώπου. Ακόμη και σε μία εποχή "αντιποιητική" είναι έργο που αντιστέκεται στον σαδισμό των οικονομικών μεγεθών, στη σκληρότητα της μονομέρειας του "εγώ". Ο Σεφέρης γράφει: "Ο ποιητής δεν είναι ποιητής, αν δεν νιώθει την ανάγκη και αν δεν επιτυχαίνει να μεταδώσει την ποιητική κατάσταση στους άλλους". Και αυτή η ποιητική κατάσταση είναι ένας τόπος ελευθερίας: ελευθερίας της σκέψης, ελευθερίας της έκφρασης, ελευθερίας της γλώσσας, ελευθερίας του βιώματος. Ναι, η ποίηση είναι μια από τις ελευθερίες μας. Ο χώρος της αλήθειας του ενός που δεν...

Δύο έρωτες παθιασμένοι και βασανιστικοί, μιας μοναχής και μιας γυναίκας μονάχης. Με τριακόσια πενήντα χρόνια και τις σελίδες αυτού του βιβλίου ανάμεσά τους να τους χωρίζουν και ταυτόχρονα να τους ενώνουν. Εικόνες-τοπία, μες απ' τα τζάμια του τραίνου της μνήμης και της ζωής. Δράμα και γέλιο, έρωτας και ερωτισμός, μοναξιά και φαντασία, ποίηση και ρεαλισμός, θρύψαλα υδραργύρου σκόρπια κι απρόβλεπτα πάνω σε μια παράξενη τοιχογραφία. Αποσπάσματα καθημερινότητας στο "πεπερασμένο" της Ιστορίας και στην "αιωνιότητα" της στιγμής. Σκέψεις, συμβάντα, σκόρπιες κουβέντες, στιγμ...

Οι "Ηχηρές σιωπές... του έρωτα", είναι ένα κράμα πεζογραφίας και ποίησης στο οποίο εκτυλίσσεται η ιστορία μιας Μεγάλης Αγάπης που αφήνει την κραυγή ενός απαγορευμένου έρωτα μέσα από σκέψεις, προβληματισμούς και έντονα συναισθήματα. Πρωταγωνιστές, ο 47χρονος Αλέξης που δεν υλοποίησε τα "θέλω" του εγκλωβισμένος στο "κέλυφος" της συμβατικότητας και η 29χρονη Άννα που επέλεξε να αποτυπώνει πάνω στα χαρτιά της στιγμές της "αξιολάτρευτα αθώας ενοχής" τους... Μια Κυριακή κρίσιμης απόφασης για τη ζωή τους, θα αναπτύξουν μια ιδιότυπη εσωτερική αντίσταση με θιασώτες ιδεολογίες πο...

Θα ήθελα να μην έχω καθόλου παρελθόν ή να ξαναζήσω όλο μου το παρελθόν μαζί σου και εσύ να είσαι παρών στο παρελθόν μου κι έτσι που θα είμαστε μαζί και θα ξαναζούμε το παρελθόν μου να στεκόμαστε και να γελάμε και να ξεκαρδιζόμαστε στα γέλια με το παρελθόν μου γιατί μαζί θα συνειδητοποιούμε ότι το παρελθόν δεν είχε και δεν έχει και δεν πρόκειται να έχει ποτέ του καμία αξία εάν δεν είσαι κι εσύ μέσα στο παρελθόν μου εννοώ ως παρατηρητής στο ανύπαρκτο παρελθόν μου και να με έχεις αγκαλιά και να με παρηγορείς για το ανύπαρκτο και το άχαρο χωρίς εσένα παρελθόν μου και εγώ να αισ...

Ο Στέργιος έκλεισε τα μάτια του και άφησε το γλυκό ποτάμι της ευτυχίας να κυλήσει στο κορμί του απολαυστικά, σαν βάλσαμο. Είχαν περάσει τόσα χρόνια, είχε πάρει η ζωή του το δικό της δρόμο και τώρα ξαφνικά, εκεί που δεν το περίμενε, την ξαναείδε μπροστά του. Κι ήταν γι' αυτόν όλα τα όνειρα που έμειναν μισά, όση ζωή στερήθηκε μακριά της... Η Δώρα, με τα μεταξωτά της, γλίστρησε πιο βαθιά μέσα στα μυρωμένα της σεντόνια. Πολυτέλεια· η ανταμοιβή του αγώνα της ή το κουκούλωμα άλυτων προβλημάτων; Ο φόβος της απώλειας και της αποτυχίας την κατέτρωγε. Και χθες, που τον ξανασυνάντη...