Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι διάσημοι Γάλλοι Ελληνιστές Jacqueline de Romilly και Jean - Pierre Vernant ζήτησαν από ανθρώπους των γραμμάτων, των τεχνών και των επιστημών, αλλά και από νέους φοιτητές και μαθητές, που όλοι τους κάθισαν στα θρανία της ελληνικής γλώσσας, να επιλέξουν ένα αρχαιοελληνικό κείμενο και να καταγράψουν ένα σχόλιο για την επιλογή τους και την αγάπη τους για την Ελλάδα. Τα σχόλια που συγκέντρωσαν, προσαρτημένα στα κείμενα που τα ενέπνευσαν, αποκλίνουν από τη στοιχισμένη γραμμή της θεωρητικής ανάλυσης, ανατρέπουν τον ίδιο τον κανόνα της εξάρτησης από το γράμμα των μεγάλων δημιου...

Μάστορας των τεχνικών της υπερβολής, της ασέβειας και της ολύμπιας αταραξίας, ο Μαρκ Τουέιν υπήρξε μεγάλος χιουμορίστας, ένας κυνικός, που οι αφορισμοί του έμειναν στην ιστορία. Κατερίνα Σχινά

Ίσως δεν υπάρχει άλλη γυναίκα που να αφοσιώθηκε με τόση θέρμη στη υπόθεση της επανάστασης και της κοινωνικής δικαιοσύνης όσο η Έμμα Γκόλντμαν. Η φωνή της έρχεται από μακριά, πολύ μακριά -απ' όταν οι άνθρωποι είχαν ακόμα όραμα και ελπίδες, έβλεπαν όλον τον κόσμο σαν λίκνο της αλλαγής και ονειρεύονταν την οικουμενική αδελφοσύνη. (Κατερίνα Σχινά, από τον πρόλογο)

Εν έτει 1630 ο ποιητής Τζον Τέιλορ συναντά τυχαία τον "Μέγα Φαγά του Κεντ" σε κάποιο πανδοχείο και τον παρακολουθεί εμβρόντητος να "σαβουρώνει" ένα πρωινό που περιλαμβάνει: ένα αρνίσιο μπούτι, εξήντα αυγά, τρεις μεγάλες πίτες και μια γιγάντια μαύρη πουτίγκα... Όλοι ήθελαν να πάνε στον Ασπρόμαυρο Χορό του Τρούμαν Καπότε... Ένας σύζυγος τηλεφώνησε να πει ότι η γυναίκα του δεν σηκωνόταν από το κρεβάτι και έκλαιγε συνεχώς επειδή δεν είχε λάβει πρόσκληση.... Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο Έλβις ζήτησε από τον Ρίτσαρντ Νίξον να του επιδοθεί η τιμητική διάκριση του ομοσπονδιακού πράκτ...

"Πάντα αναρωτιόμουν για τις ζωές των ανθρώπων που έβλεπα. Ωραία, τέλειωσε ο χτίστης το ρετιρέ, σε τι σπίτι γυρνάει; Πώς αγκαλιάζει ο "μπάτσος" και πώς ο κρατούμενός του; Η καλόγρια τι όνειρα βλέπει το βράδυ; Κάποια στιγμή άρχισα να ξεστρατίζω και να αναζητώ νέες εικόνες. Το πάθος της παρατήρησης έγινε σιγά σιγά επάγγελμα. Θυμάμαι με πόση έκπληξη έζησα το 1989 την εξέγερση στο Κόσσοβο. Με είχαν στείλει από την "Πρώτη" με κομμουνιστικές οδηγίες. Να γράψω πόσο καλοί είναι οι μεν και πόσο κακοί είναι οι δε. Και εγώ έγραφα ότι δεν βλέπω κανένα καλό. Το ένα χωριό το έκαιγαν ο...

Τι σπουδαίο ανακάλυψε ο Κωνσταντίνος Δοξιάδης στο Βερολίνο το 1936; Πώς τον κατηύθυνε ο δάσκαλός του Δημήτρης Πικιώνης; Ποιο ήταν το πολύτιμο δώρο του μαθητή στο δάσκαλο; Αυτά και άλλα ερωτήματα πραγματεύεται το παρόν βιβλίο. Σε ένα ταξίδι, το οποίο διατρέχει την Ευρώπη του Μεσοπολέμου, αναδεικνύονται γνωστές και άγνωστες σχέσεις ανάμεσα σε πρόσωπα, κτίρια, σχέδια, εικόνες και κείμενα και αναδύονται οι πολλαπλές διαστάσεις μιας συγκεκριμένης αισθητικής θεώρησης της αρχιτεκτονικής, η οποία αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι του ευρωπαϊκού μοντερνισμού.

Το έργο του Jack London, έργο βαθύτατου ανθρωπισμού και ενεργού στοχασμού δεν πάλιωσε μέσα στον χρόνο. Τον διαβάζουμε ακόμα, με τη συγκίνηση που γεννάει η απερίφραστη ειλικρίνεια και η γνησιότητά του. "Αν συνθλίψεις την αλήθεια, αν την κρύψεις, αν δεν την υψώσεις σαν έμβλημα, τότε είσαι καταδικασμένος στην ευτέλεια", είχε γράψει το 1914, δίνοντας το μέτρο της ευθύνης και του πνευματικού θάρρους -ένα αίτημα πιο επίκαιρο παρά ποτέ. Κατερίνα Σχινά

Ο William Hazlitt υπήρξε ένας θαρραλέος και οξύς σχολιαστής, κοινωνικός όταν ανέτεμνε τα ήθη των κοινωνικών τάξεων και καθαρά "πολιτικός" όταν κατακεραύνωνε την κοινοβουλευτική ψευδολογία και την ευτέλεια της λεγόμενης "κοινής γνώμης", όταν -με σπάνια διεισδυτικότητα- καταδίκαζε τις συμβάσεις που όριζαν την πολιτική κουλτούρα της εποχής του. (Κατερίνα Σχινά)

Η σχόλη ως υπέρτατη ευτυχία, σύμφωνα με τον Σοπενάουερ, (πρέπει να) αποδεσμεύεται από τα όρια της πράξης και της παράλειψης. Όμως, κάτι τέτοι "είναι ακόμα εφικτό στον κόσμο των E-mail, των iPhones και του BlackBerry, του συστήματος ηλεκτρονικού βομβαρδισμού;" αναρωτήθηκε πρόσφατα ο Spiegel, αφιερώνοντας εξώφυλλο και κύριο θέμα στην "τέχνη της σχόλης στην ψηφιακή εποχή". (Κώστας Καλφόπουλος)

Ο υπάλληλος μιας μεγάλης επιχείρησης που φέρει το όνομα Οργανισμός, συντάσσει νυχθημερόν περιλήψεις και εκθέσεις. Απαγορεύεται να έρθει σε επαφή με οιονδήποτε άλλον μέσα στον Οργανισμό, ο μηχανισμός είναι λεπτομερέστατος, οι κανόνες για την ελάχιστη πράξη απαρέγκλιτοι. Όλα είναι προδιαγεγραμμένα, εξαιρέσεις δεν υπάρχουν και τα πορίσματα κυκλοφορούν σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Η Κυριόλ υπογραμμίζει τη σύγχρονη καφκική εικόνα της πολιτικής ιεραρχίας και των διαδρόμων με το ύφος της, παγερά γκρίζο, αβάσταχτα ουδέτερο, εγκεφαλικό. Ακριβώς σαν τη ζωή που ζωγραφίζει, συμπαγή και ατ...

Κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Ποταμός τα "Ποιητικά (2010-1950)" του Πάρι Τακόπουλου. Το νέο και παλαιό βιβλίο του θεατρικού συγγραφέα και της Κενής Διαθήκης, κριτικού και αντικριτικού χωρίζεται σε οκτώ ενότητες : στα "Προλεγόμενα" γραμμένα το 2010 με πρώτο ελληνικό ποίημα το "Growing Young". Ακολουθούν σε ανάποδη σειρά, η προτελευταία και τελευταία συλλογή του "Tα Επιθαλάμια", εκδόσεις Ίκαρος 1985, και τα "Παραλυπόμενα" εκδόσεις Γιαλλελή 1991, και τα "Παραλειπόμενα των Παραλυπομένων" ανέκδοτα ποίηματα του 2010. Έπονται οι πέντε εκδόσεις από τον Ίκαρο : "Επιφαινόμενα" (1...

Ποιος δεν έχει βαρεθεί να ακούει ότι "η αδρεναλίνη" είναι πάντα "στα ύψη", ότι "το θερμόμετρο" πάντα "χτυπά κόκκινο", ότι "το σενάριο" είναι πάντα "εφιαλτικό", ότι "η επέμβαση" γίνεται πάντα "χωρίς αναισθητικό", ότι "η επίθεση που εξαπέλυσε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης" είναι πάντα "σφοδρή" και ότι "η καταστροφή" είναι πάντα "βιβλική";

"Εκεί, δίπλα στο αυλάκι, τα ξαδέρφια μου είχαν πιάσει έναν σκαντζόχοιρο μια φορά, τον είχαν βάλει στο ταψί και χτυπούσαν μια κατσαρόλα με την κουτάλα, σαν τύμπανο, για να χορέψει, αλλά δεν είχε χορέψει και πολύ. Η γιαγιά μου τους φώναζε που χτυπούσαν την κατσαρόλα και θα τη γέμιζαν γούβες, αν δεν έσπαζαν και την κουτάλα από πάνω. Ποιος την άκουγε όμως; Γελούσαν όλοι, γιατί είχαν πιάσει έναν σκαντζόχοιρο που δεν ήξερε χορό. Είναι πολύ όμορφο ζώο ο σκαντζόχοιρος. Έχει γλυκά μάτια, αφηρημένα, μυτερή μουσούδα με αραιά μουστάκια, και μια μπίλια πολύ μαύρη, ευκίνητη και γυαλιστερ...

Η Μονεμβασία ιδρύθηκε τον ΣΤ΄ μ.Χ. αιώνα πάνω σε ένα βράχο στην ανατολική ακτή της Πελοποννήσου από τους κατοίκους της Σπάρτης και εξελίχθηκε σε ένα σημαντικό λιμάνι. Οι πολίτες διατήρησαν τους αρχαίους θεσμούς τους και συγχρόνως ανέπτυξαν σταδιακά δραστηριότητες που σχετίζονταν με τη θάλασσα, στρατιωτικές και εμπορικές. Περίοδοι ιδιαίτερης ευημερίας για την πόλη υπήρξαν ο ΙΑ΄ και ο ΙΒ΄ αιώνας, ενώ παρέμεινε πολύ σημαντικό εμπορικό κέντρο και κατά την τελευταία Βυζαντινή περίοδο. Μετά την πτώση του Βυζαντίου η Μονεμβασία ετέθη πρώτα υπό την προστασία του Πάπα και μετά υ...

Η προσπάθεια διάσωσης της πολυειδίας και πολλαπλότητας του εμπειρικού οδήγησαν την αριστοτελική θεωρία σε αναλύσεις οι οποίες, παρότι δεν μπορούν να ιδωθούν υπό το πρίσμα του σχετικισμού, ωστόσο χαρακτηρίζονται από υψηλό βαθμό απροσδιοριστίας, ο οποίος όμως παρέχει τη δυνατότητα στις ιδιαίτερες σκοπιές να περιέχονται σε μια ενότητα εντός της πόλεως. Στο ζήτημα της επιείκειας, ο Αριστοτέλης προκαταλαμβάνει σύγχρονες αναλύσεις της φιλοσοφίας του δικαίου. Η επιείκεια αναγνωρίζεται ως επανόρθωμα της φορμαλιστικής ιδιότητας του δικαίου, που προκύπτει από την ανάγκη για την πραγμ...

Ο Ψυχοπαίδης γνώριζε, ίσως καλύτερα από κάθε άλλον σύγχρονό του, τις ιδιαιτερότητες του αντικειμένου και, παρότι δεν υπήρξε ποτέ του δογματικός, κατάφερε να αποφύγει τις δυσκολίες του σχετικισμού και να διατυπώσει μέσα από τα έργα του μια σταθερή θέση και αντίληψη κατανόησης των κοινωνικών σχέσεων και της ζωής. Στο κείμενο που ακολουθεί κάνει ακριβώς αυτό που επιτάσσει το ίδιο το αντικείμενο της Πολιτικής Επιστήμης. Προσεγγίζει όλες τις διαφορετικές σκοπιές με κριτικό και αναλυτικό τρόπο, αναδεικνύει το κρυμμένο πολιτικό απόθεμα κάθε θεώρησης και τη συνδέει με το ιδιαίτερο...

"Το ομολογώ δημόσια, ως πράξη εξαγνισμού: "Ναι, έχω αυνανιστεί -και μάλιστα επανειλημμένα!" Στη μεσαιωνική Ισπανία, η ομολογία ενός τέτοιου χαμερπούς εγκλήματος, το οποίο μάλιστα διαπράχθηκε κατ’ εξακολούθηση, θα αρκούσε ώστε να επιβληθεί στο δράστη η θανατική ποινή, ενώ κατά τον 18ο αιώνα η ίδια ομολογία θα είχε καταστήσει αναγκαία τη φυλάκισή του· τον 19ο θα είχε επισύρει ξυλοδαρμό και καταδίκη σε καταναγκαστικά έργα, ενώ μέχρι πρότινος θα προκαλούσε περιφρόνηση και σφοδρή αποδοκιμασία. Σήμερα, μπορεί να αφήνει αρκετούς αδιάφορους, εντούτοις επιφέρει σοβαρό πλήγμα σε εκε...

Ο σπουδαίος φωτογράφος γνώρισε τα Μετέωρα κατά τη δεκαετία του '50. Για τα επόμενα σαράντα χρόνια επέστρεφε γοητευμένος από τη μυστηριακή και υποβλητική ατμόσφαιρα του φυσικού και ανθρώπινου τοπίου της μοναστικής πολιτείας. Σκηνές της καθημερινής μοναστικής ζωής, προσωπογραφίες μοναχών, κομμάτια του καλλιτεχνικού θησαυρού καταγράφονται με τη ματιά και την απαράμιλλη τεχνική του μεγάλου φωτογράφου. Οι διακόσιες φωτογραφίες που συγκεντρώνονται στον τόμο απεικονίζουν όχι απλώς ένα αριστοτεχνικό δείγμα της χριστιανικής ορθόδοξης λατρευτικής αγωγής αλλά και μια συγκλονιστική ανθ...

"Αποτελεί, ενίοτε, ιδιαίτερη ευτυχία να είσαι σκηνοθέτης. Μια απροβάριστη ατάκα γεννιέται στη στιγμή και η κάμερα την καταγράφει. Αυτό ακριβώς συνέβη σήμερα. Ο Αλεξάντερ, δίχως προετοιμασία και πρόβα, έγινε κατάχλομος· στο πρόσωπό του διαγράφεται ένας γνήσιος πόνος. Η κάμερα καταγράφει τη σκηνή. Ο πόνος, αυτός ο ασύλληπτος πόνος, φάνηκε εκεί για μερικά δευτερόλεπτα και δεν ξαναφάνηκε ποτέ· ούτε είχε εμφανιστεί παλιότερα· αλλά η στιγμή αυτή αποτυπώθηκε στο σελιλόιντ. Τότε είναι που πιστεύω ότι μέρες και μήνες αναμενόμενης ρουτίνας απέδωσαν καρπούς. Ίσως και να ζω για κάτι τέ...