Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η μέθη είναι σχεδόν οικουμενική. Όλοι σχεδόν οι πολιτισμοί ανά τον κόσμο πίνουν αλκοόλ. Η μέθη είναι εορτασμός, είναι τελετουργία, είναι ένα πρόσχημα για ξυλοδαρμούς, ένας τρόπος λήψης αποφάσεων ή επικύρωσης συμβολαίων... Μπορεί να είναι θρησκευτική, μπορεί σεξουαλική, μπορεί να ‘ναι η συνήθεια των βασιλέων ή η παρηγοριά των απόκληρων. Η μέθη σε στέλνει για ύπνο αλλά σε στέλνει και στη μάχη.

Από τον Στρίνμπεργκ μέχρι τον Μπέργκμαν οι Σκανδιναβοί έχουν αποδειχθεί άφθαστοι, όταν ανατέμνουν τις συζυγικές σχέσεις. Αυτό το νήμα συνεχίζει φέρνοντάς το στον 21ο αιώνα ο Γκάιρ Γκούλικσεν, περιγράφοντας με ωμή και λυρική ακρίβεια τη διάλυση ενός γάμου. Όλα πάνε καλά, μέχρι που ξαφνικά πέφτει ο πέλεκυς. Το μυθιστόρημα πλέκεται γύρω από αυτό που συμβαίνει, όταν κάποιοι παύουν να αγαπιούνται. Ένας άντρας προσπαθεί να καταλάβει πώς έγινε και διαλύθηκε ο γάμος του, ενώ αγαπιόντουσαν με τόσο πάθος και ήθελαν το καλό ο ένας του άλλου, κάνοντας αναδρομή σε όλα τα χρόνια που έζησ...

Υπάρχει αντίδοτο στην ελληνική απατεωνιά; Μονάχα ένας υπερήρωας μπορεί να βάλει -προσωρινά- τα πράγματα στη θέση τους, μοιράζοντας τις απαιτούμενες σφαλιάρες. Ο Ζαχαρίας Σκριπ με το λεπτό μουστάκι ζεν πρεμιέ, το λευκό φράκο και τη μάσκα του Φαντομά, την απαραίτητη μπέρτα και τις ανάλογες υπερδυνάμεις, αποκαθιστά την τάξη στον Βόλο των αδιάλλακτων δημάρχων, δημοσιογράφων, παραεμπόρων και των ζάμπλουτων ξενόφερτων κροίσων εν έτει 1914. Μια σπιρτόζικη, παιχνιδιάρικη, γλυκά απολαυστική νουβέλα άλλης εποχής, διασταύρωση περιπέτειας της Μάρβελ με το ρομαντικό κλίμα της Μπελ Επό...

Η πραγματική πόλη του Ρίο με τη βία και τον ερωτισμό της γίνεται η μεταφορική εσωτερική διαδρομή της πρωταγωνίστριας προς τη μοίρα της, συμπλέκοντας την δίψα και το πάθος με την έκσταση και τον θάνατο. Δύο ομόκεντρες ιστορίες, της ηρωίδας και της αφηγήτριας, που θα ταυτιστούν ως θριαμβευτικός αποχαιρετισμός του Ρίο και ως ύμνος στην αιωνιότητα της γραφής.

Το ζεύγος της λαλίστατης συντηρητικής Κάρμεν και του βουβού (ακόμα και όταν βρισκόταν εν ζωή) Μάριο είναι από τα συγκλονιστικότερα ζευγάρια της ισπανικής λογοτεχνίας, πλασμένο ιδιοφυώς από έναν απίθανο καλλιτέχνη της ισπανικής γλώσσας, τον Μιγκέλ Ντελίμπες. Διαβάστε, μαζεμένους εδώ, ως πρόγευση τους 33 τρόπους με τους οποίους η Κάρμεν απευθύνεται στον Μάριο, τον Μάριό της, στις πέντε ώρες αυτής της σκληρής αγρυπνίας: καλέ μου, χαζούλιακα, παλιοπεισματάρη, σπαστικέ, βλίτο, ισχυρογνώμονα, κακορίζικε, δειλέ, γλυκέ μου, κατεργάρη, αθεόφοβε, ψυχή μου, βλάκα με περικεφαλαία, αγόρ...

Ανεπιθύμητος για τις βαυαρικές αρχές και μακριά από την πολιτική ζωή του τόπου, ο "πρωθυπουργός" του Ιωάννη Καποδίστρια, ο Νικόλαος Σπηλιάδης, αφιέρωσε τον ύστερο βίο του στη συγγραφή των απομνημονευμάτων του. Στα 1838, ωστόσο, στη σκιά της απολυταρχίας του Όθωνα και στο απόγειο της εκστρατείας αποδόμησης της υστεροφημίας του Κυβερνήτη, ο Σπηλιάδης επιστράτευσε τη γραφίδα του για να αναιρέσει το αντικαποδιστριακό κατηγορητήριο που είχε εξαπολύσει ο επιφανέστερος ίσως πολέμιος της Ελληνικής Πολιτείας (1828-1832), ο Βαυαρός φιλέλληνας Friedrich Thiersch. Πρωταρχική έγνοια...

Ποια ήταν η εφηβεία του Σίγκμουντ Φρόιντ; Πώς αυτή επηρέασε τη γέννηση της ψυχανάλυσης; Παρά τις ποικίλες αναμνήσεις που φανερώθηκαν στο έργο του, η εφηβεία του αποτελεί τη λιγότερο γνωστή περίοδο της ζωής του. Χρόνια συναισθηματικής μοναξιάς και φαντασιωσικής ζωής που συνοδεύονται από χαρά και αναστάτωση, συγκρούσεις και αντιφάσεις. Γιος πολλά υποσχόμενος, με προσδοκίες κυρίως εκ μητρός να εξελιχθεί σε έναν σπουδαίο άνδρα, επιτρέπει στις φαντασιώσεις του, οι οποίες έχουν αιμομικτικό και πατροκτονικό χαρακτήρα, να διεισδύσουν στις διαπροσωπικές του σχέσεις και στα όνειρά τ...

Μετά το τέλος του Β/ Παγκοσμίου Πολέμου οι εβραϊκές κοινότητες στην Ελλάδα ήρθαν αντιμέτωπες με τεράστιες δυσκολίες. Δεν ήταν μόνο το τραύμα που άφησε η Καταστροφή και οι αμέτρητες ανθρώπινες απώλειες τις οποίες έπρεπε να διαχειριστούν όσοι επέζησαν και οι οικογένειές τους. Υπήρχε ανάγκη για τη δημιουργία νέων υποδομών για όσους επέστρεφαν από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ενώ ήταν επιτακτική η εύρεση σπιτιών και χώρων κοινοτικής και θρησκευτικής δράσης. Για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι, συνέδραμαν -όχι χωρίς προβλήματα- διεθνείς ανθρωπιστικοί οργανισμοί, όπως ο Jewish Mate...

Οι Εθνομάρτυρες αποτελούν θεμελιακό στοιχείο της εθνικής ιδιοσυστασίας των νεωτερικών κρατών είτε αυτή υφίσταται ως συνέχεια μιας προ-εθνικής ταυτότητας είτε τυγχάνει αποτέλεσμα σύγχρονης εθνογένεσης. Στην παλαιά βυζαντινή ενδοχώρα, στα σκληρά Βαλκάνια και τη θεήλατο Ανατολή, ο Ελληνισμός συνεχίζει να ολοκληρώνεται μέσα στην Εκκλησία. Παράγει, δηλαδή, μία θεολογία γεγονότων εντός της οποίας ο Ιερομάρτυρας ταυτίζεται με τον Εθνομάρτυρα και βιώνεται η διαλεκτική σχέση μεταξύ αγωνιστή και αγίου. Καθώς η αρχαία Εκκλησία θεμελιώθηκε στο αίμα των Μαρτύρων έτσι και η Εκκλησία της...

Οι 10 βασικοί κανόνες του Savoir Vivre στο Facebook. 1) Δηλώνουμε πάντα το πραγματικό μας όνομα. Ψευδώνυμα και υποκοριστικά μειώνουν την φερεγγυότητά μας σαν πρόσωπα, ως προς τις απόψεις και τα πιστεύω μας. Καλό είναι να φανεί, έστω διακριτικά σε κάποια φωτογραφία και το πρόσωπό μας. 2) Γράφουμε πάντα στην ελληνική γλώσσα,εφόσον απευθύνεται το κείμενό μας σε Ελληνες,ακόμα κι αν γνωρίζουμε εξαιρετικά καλά Αγγλικά ή Γαλλικά και πάντα με ελληνικούς χαρακτήρες, προσέχοντας όσο μπορούμε την ορθογραφία, τη διαύγεια, και τη σύνταξη όσων θέλουμε να πούμε και να εκφράσουμε....

Δύο ώριμες στην ηλικία, ετεροθαλείς αδελφές, με έναυσμα τις κρυφές ματιές της μιας προς τα αποδυτήρια ενός γυμναστηρίου απέναντι απ' την μπαλκονόπορτά τους, περνούν τις μέρες τους εξιστορώντας η μία στην άλλη τα καθέκαστα (δεν αποκλείεται και επινοημένα απ' τις ίδιες) μιας φρικτής ιστορίας. Επάλληλες αφηγήσεις, δεμένες συνειρμικά, μαζί με πολλές αναδρομές, σε φόντο σκοτεινού ερωτισμού, που καθώς αλληλοσυμπληρώνονται αποδίδουν την αλήθεια, δηλαδή τον μύθο της ζωής των δύο γυναικών. Κι αν η αλήθεια είναι αυτή, γιατί να ενδιαφέρει τελικά αν η πραγματικότητα υπήρξε άλλη...

Ο Ιωσήφ Ρεμούνδος, συνταξιούχος κατασκευαστής κουμπιών, σκέφτεται να αφήσει την τελευταία του πνοή κάνοντας αχαλίνωτο σεξ. Μόνο μια τέτοια έξοδος θα ήταν αντάξια της ζωής του, μιας ζωής πλήρους γυναικών, τις οποίες αγάπησες όλες, για πολύ ή για λίγο, αλλά τις αγάπησε. Γεννημένος σε ένα μέρος το λένε Αγάπι έζησε την ανάπτυξη και την πτώση της Ελλάδας, οικότροφος στο Λεόντειο, φοιτητής στη Ρώμη, βιοτέχνης και έμπορος, οικογενειάρχης, από το διαμέρισμα στην Κυψέλη των σέβεντις στη μονοκατοικία της Φιλοθέης και ανάθεμα τους πέντε πρωθυπουργούς που τον κατάντησαν να μην μπορ...

Όταν ο Αντονίν Καρέμ έβαζε τις βάσεις της σύγχρονης ζαχαροπλαστικής στην ταραγμένη μεταεπαναστατική Παρισινή κοινωνία, δεν φανταζόταν ότι 250 χρόνια μετά, ελάχιστα θα άλλαζαν στις σημερινές κουζίνες. Δέκα ιστορίες βασισμένες σε πραγματικά ιστορικά γεγονότα και πλαισιωμένες από δέκα συνταγές των πιο κλασικών γλυκών ενώνονται σε ένα βιβλίο που υμνεί το μεγαλείο της απλότητας και περιγράφει το βάσανο της επίτευξής της.

Η αυτοκτονία, αποδεκτή στην αρχαιότητα, αμάρτημα στον χριστιανισμό, βασανίζει άτομα και κοινωνίες ως δυνατότητα και ως διαρκής απορία στο ερώτημα αν αξίζει να ζεις. Μια ιστορική και θεολογική επισκόπηση, μια κριτική ανάγνωση διάσημων σημειωμάτων πριν το διάβημα και μια ενδοσκόπηση γεμάτη χιούμορ είναι τα κλειδιά του Simon Critchley για να καταπιαστεί με αυτό που ο αυτόχειρας Cesare Pavese αποτύπωσε - "σε κανένα μας δεν λείπουν σπουδαίοι λόγοι για να αυτοκτονήσουμε".

Ο αρχιτέκτονας Γιάννης Κούκης (γεν. 1941, Αθήνα) δραστηριοποιείται στην Ελλάδα μετά τα μέσα της δεκαετίας του 1970, συνεργαζόμενος για ένα μεγάλο διάστημα, με τον φίλο και νεότερο συμφοιτητή του στο Πολυτεχνείο της Καρλσρούης Άγγελο Αλτσιτζόγλου (1945-2005), αλλά κατά καιρούς και με άλλους αρχιτέκτονες. Με το έργο του διαφοροποιείται με σαφήνεια τόσο από τον διεθνή φονξιοναλισμό και τον υστερομοντέρνο φορμαλισμό όσο και από τη μεταμοντέρνα εικονογραφία, ακολουθώντας από την αρχή μια έρευνα πάνω στις ανθρωπολογικές, χωρικές και γεωμετρικές συνιστώσες του αρχιτεκτονικού έργου...

Επιστημονική φαντασία με ελληνικότατα, πατριωτικότατα υλικά. O Γιάννης Βαλτής με οίστρο αχαλίνωτο και συχνά βλάσφημο ανατινάσσει όλα τα εθνοπατριωτικά, θρησκευτικά στερεότυπα, τις παγιωμένες εθνικές εμμονές και προκαταλήψεις, από το Μακεδονικό ώς την Θεσσαλονίκη ερωτική πόλη. Η Θεσσαλονίκη ειναι η σκηνή και τα πρόσωπα, υπαρκτά και ιστορικά οι ήρωες του. Επιστημονική φαντασία με υλικά της ιστορίας και της επικαιρότητας.

Υπάρχει ελπίδα για το χρεοκοπημένο βασίλειο των μοιρολατρών; Ο Παναγής Βουρλούμης απαντά στο ερώτημα αντλώντας από την πείρα του. Υπηρετώντας σε διοικητικές θέσεις κοντά στα κέντρα των πολιτικών αποφάσεων έζησε από πρώτο χέρι τις αιτίες της διάλυσης της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες. Χωρίς αυταπάτες, ο ίδιος όμως απέδειξε ότι με την εφαρμογή σωστών κανόνων διακυβέρνησης πολλά διορθώνονται. Βέβαια αυτό προϋποθέτει συγκρούσεις με ισχυρά συμφέροντα και βαθιά ριζωμένες κακές συνήθειες. Αυτήν την πείρα του ο συγγραφέας θέλει να μεταφέρει, καταλήγοντας στην ανάγκη ριζικής αν...

"Κι έπειτα, κοιτάξτε τα γραπτά της! Εκλαμβάνει την ασάφεια ως βαθύτητα, τον στόμφο ως ευγλωττία και την προσποίηση ως πρωτοτυπία. Στη μια σελίδα κομπάζει, αγανακτεί στην επόμενη, μορφάζει στην τρίτη και γίνεται υστερική στην τέταρτη". H μεγάλη βικτωριανή συγγραφέας (που υποχρεώθηκε να γράφει με ανδρικό όνομα) λοιδωρεί τα γυναικεία μυθιστορήματα της εποχής της. Ενάμιση αιώνα αργότερα το πεδίο παραμένει αναλλοίωτο.

Για την οικογένειά σου θα πέθαινες. Θα σκότωνες κιόλας; O αρχισυντάκτης του Spiegel Ντιρκ Κουρμπγιουβάιτ έγραψε για τον φόβο μέσα στο ευρωπαϊκό κράτος δικαίου, την αυτοδικία, τη χειραγώγηση, την αστική ενοχή και την υποκρισία. Ο "Φόβος" (μυθιστόρημα ή μαρτυρία;) διαβάζεται σαν σύγχρονο θρίλερ ή σαν κοινωνικό σχόλιο.