Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Το διάβασμα είναι σαν τη σεξουαλική πράξη - γίνεται κατ' ιδίαν και συχνά στο κρεβάτι" έχει πει ο Αμερικανός ιστορικός και συγγραφέας Daniel J. Boorstin. Το βιβλίο αυτό φιλοδοξεί να ενώσει το σεξ με το διάβασμα "εις σάρκαν μίαν". Ξεκινά από το ανθρώπινο σώμα και τη σεξουαλική λειτουργία του, χωρίς να παραλείπει τα ερωτικά ζευγαρώματα διαφόρων ζώων. Παραθέτει τα πιο αφροδισιακά φαγητά, ποτά και επιδόρπια, "οσμίζεται" τα ανάλογα αρώματα και παρουσιάζει τα πιο πονηρά ερωτικά τρικ και γκάτζετ. Εξετάζει το κοινωνικό και ιστορικό πλαίσιο, καταγράφει τους δαιδάλους της ερωτική...

Η σχόλη ως υπέρτατη ευτυχία, σύμφωνα με τον Σοπενάουερ, (πρέπει να) αποδεσμεύεται από τα όρια της πράξης και της παράλειψης. Όμως, κάτι τέτοι "είναι ακόμα εφικτό στον κόσμο των E-mail, των iPhones και του BlackBerry, του συστήματος ηλεκτρονικού βομβαρδισμού;" αναρωτήθηκε πρόσφατα ο Spiegel, αφιερώνοντας εξώφυλλο και κύριο θέμα στην "τέχνη της σχόλης στην ψηφιακή εποχή". (Κώστας Καλφόπουλος)

Αυτή είναι η ιστορία του μετασχηματισμού του εγκαταλειμμένου μισού του ήδη μεταμορφωμένου από τον Ζενέτο κτιρίου της ζυθοποιίας Φιξ στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (στο βιβλίο αναφέρεται με τα ελληνικά αρχικά του ως ΕΜΣΤ). Το βιβλίο αποτελείται από τον πρόλογο, τρία μέρη και τον επίλογο. Ο Ηλίας Ζέγγελης με τίμησε γράφοντας τον πρόλογο και τον ευχαριστώ. Το πρώτο μέρος είναι μια σύντομη ιστορία του κτιρίου και των κυρίων χαρακτήρων που ενέχονται σε αυτήν. Παρατίθεται ένα χρονοδιάγραμμα που συνδέει τις δύο ζωές του κτιρίου, της ζυθοποιίας Φιξ και του ΕΜΣΤ. Ο κ. Φιξ, ο Τ...

"Ξεκινούν αισιόδοξα, παίζουν με τις "νέες ιδέες", τα ποδήλατα, το Opengov· το χιούμορ είναι αθώο, μια τρυφερή ειρωνεία. Σιγά σιγά όμως βαραίνουν· από τις πρωτοποριακές ιδέες έχουμε φτάσει στη βαθιά ύφεση, στο αδιέξοδο. Οι εικόνες γίνονται πιο πικρές. Πάντα όμως προκαλούν το αυθόρμητο γέλιο. Αυτό είναι το δεύτερο χαρακτηριστικό που ξεχωρίζει τη δουλειά του Αντρέα Π. Δεν ξεχνάει ποτέ ποιος είναι ο ρόλος του, δεν παρασύρεται σε διδακτισμούς και καταγγελίες, δεν προσπαθεί να πάρει θέση σαν να είναι κόμμα. Αντίθετα, αναζητεί πάντα το αστείο στην κάθε κατάσταση, προσπαθεί να αναδ...

"Όλοι όσοι έχουν επισκεφθεί ένα χώρο με ιστορία, έχουν πει κάποια στιγμή το γνωστό "τι έχουν δει και έχουν ακούσει αυτοί οι τοίχοι". Αυτό προσπαθώ να αποτυπώσω στο βιβλίο αυτό. Τι είδαν και τι άκουσαν συγκεκριμένοι γεωγραφικοί χώροι και ποιες ανθρώπινες ιστορίες που έχουν σχέση με το ροκ συνδέονται με τους χώρους αυτούς. Οι χώροι αυτοί μπορεί να είναι εξ ορισμού μουσικά σημεία ενδιαφέροντος (clubs, στούντιο ηχογραφήσεων, χώροι συναυλιών), μπορεί όμως και όχι. Η ζωή των μουσικών, όπως και όλων των ανθρώπων, εκτυλίσσεται σε σπίτια, σταθμούς μέσων μαζικής μεταφοράς, αυτοκίνητα...

[...] The examples included in this volume are essentially divided into two categories: the simple doors which, constructed with functionality in mind, display minimal decoration on the door leaves; and complex doors, where special care was taken over the surrounds, which often lend the whole a monumental character. Most of the decorative motifs used are taken from the familiar carved motifs of antiquity (rosettes, palmettes, etc.) which are often joined by Western Baroque elements and decorative motifs of an intensely orientalising nature in regions which witnessed the mee...

Μερικοί κοιτάζουν ένα ποτήρι φραππέ και βλέπουν μόνο το μείγμα από στιγμιαίο καφέ, ζάχαρη, νερό και πάγο. Οι συγγραφείς του βιβλίου Vivian Constantinopoulos και Daniel Young κοιτάζουν καλύτερα το ίδιο ποτήρι και βλέπουν ένα σύμβολο του ελληνικού καλοκαιριού. "Ο φραππέ", γράφουν, δεν πρόκειται μόνο για ένα πρωινό τονωτικό, ένα απογευματινό διάλειμμα, ή για μια υγρή, παγωμένη απάντηση, στο ξηρό, καυτό καλοκαίρι. Είναι ο ξεχωριστός παγωμένος καφές που φτάχνει το κέφι, υπογραμμίζει συζητήσεις, τονώνει τις ιδέες· δηλώνει τους δεσμούς σου με τον ελληνικό τρόπο ζωής και σε συνδέε...

[...] "Facing Athens"is dedicated to all those who love Athens or wish to understand it a little more deeply. Our intention was to search for the face of present-day Athens, guided by buildings which are standing and which help us follow the evolution of the city throughout the 20th century. This book is a travelogue of the Greek capital from 1900 to 2000, through the facades of the houses and apartment blocks in which the Athenians chose to live. These houses, all of which survive and which one can find and look at up close, are witnesses to an urban course in time which c...

[...] "Facing Athens"is dedicated to all those who love Athens or wish to understand it a little more deeply. Our intention was to search for the face of present-day Athens, guided by buildings which are standing and which help us follow the evolution of the city throughout the 20th century. This book is a travelogue of the Greek capital from 1900 to 2000, through the facades of the houses and apartment blocks in which the Athenians chose to live. These houses, all of which survive and which one can find and look at up close, are witnesses to an urban course in time which c...

"Ματαίως ασχολήθηκα με τη διαφήμιση. Ματαίως φλέρταρα, ματαίως χαμογέλασα, ματαίως άκουσα με τις ώρες ανοησίες, ματαίως προσπάθησα να ενταχθώ. Πολλοί λόγοι φαντάζομαι με οδήγησαν σ' αυτή τη ματαιότητα. Παγιδεύτηκα στην πεποίθηση πως όσο ανεβαίνεις, τόσο πιο ελεύθερος γίνεσαι. Πρώτα εξαντλήθηκαν οι δυνάμεις, μετά η υπομονή, μετά το ενδιαφέρον, μετά τα χρήματα στην αγορά, τέλος η υγεία κι η αυταπάτη".

Τέσσερις νέοι: δύο νοσοκόμες, ένας μηχανικός και ένας γιατρός είναι κάτι παραπάνω από φίλοι. Και τυχαίνει να ζουν σε μια περίοδο όπου η καθημερινότητα ωθεί τους ανθρώπους να αναζητήσουν έναν τρόπο να παραμείνουν ακέραιοι. Και όμως κάτι ενώνει ένα παιδί που κάθεται δίπλα στο παράθυρο, μια γυναίκα που εκπορνεύεται, τους ηλικιωμένους που προσπαθούν να ξεχάσουν το παρελθόν ή έναν άστεγο, με τους τέσσερις νέους: η σκέψη να αναγεννηθούν. Και όταν μια αυτοκτονία τους δώσει την ευκαιρία, κάποιοι από αυτούς θα ενώσουν τις δυνάμεις τους, ενώ άλλοι θα απομακρυνθούν ή θα απομονωθούν. Τ...

1. "Θέλω να κάνουμε ένα βιβλίο μαζί". 2. Η πρόταση μετράει τρία χρόνια, πίναμε καυτό τσάι με μαντζουράνα όρθιοι στο Αλάτσι. 3. "Να μην είναι αυστηρό, να μην έχει πολυλογίες, να μην είναι σκληρόδετο", μου είπε. 4. "Να είναι σαν εσένα, θα είναι εσύ", του απήντησα. 5. Τίποτε το περιττό. 6. Χαιρόμουν το φαγητό του από την πρώτη μέρα που το δοκίμασα. 7. Μαγειρεύει όπως μιλάει. 8. Μαγειρεύει όπως κοιτάει. 9. Μαγειρεύει όπως αγγίζει. 10. Χωρίς πόζες. Χωρίς νάζια. 11. Η στροφή έρχεται τελείως φυσικά, δεν είναι ποτέ εκζήτηση. 12. Δεν υπάρχουν στολίσματα, ούτε φλυαρίες....

Σα κουραμπιές. σα μελομακάρονο, σα μελιτζανάκι- γλυκό τού κουταλιού, σα μέλι θυμαρίσιο, σα γαλακτομπούρεκο, σαν αμυγδαλωτό με ζάχαρη άχνη, σα λουκουμάκι Σύρου, σα μαλλί της γριάς, σαν πετιμέζι από το πατάρι της γιαγιάς, σα γλυκό κρασί- άσπρος πάτος, σα μελάσα, σαν άσπρη σοκολάτα με λίγωσε. Το πένθος.

"Ο Σεφέρης εκεί, άλλοτε σκοτεινός, άλλοτε ευανάγνωστος διέτρεχε τα χρόνια, πιο πολύ στα δύσκολα, πιο αραιά στα εύκολα, σύντροφος στα κουπιά. Πάντοτε όμως, ένας οικείος άγνωστος. Πώς θα ήταν, αναρωτήθηκα, αν άνοιγα μια κουβέντα μαζί του; Να του ζητήσω να μας πει για τη Σμύρνη, το φευγιό για την Αθήνα, την ποίηση, τη διχασμένη του καρδιά, για την πολιτική, την Κύπρο που λάτρεψε, τον Θεόφιλο και τον Μακρυγιάννη, τη μουσική, την Μαρώ, το γυρισμό του ξενιτεμένου, τον ελληνισμό στον οποίον πίστεψε τόσο πολύ;" Μ. Χ.

Η καλλιτεχνική δημιουργία και η τέχνη παραμένουν αινιγματικές περιοχές σε ό,τι αφορά τις ψυχικές διαστάσεις. Ποιες είναι οι εμπλεκόμενες ψυχικές διεργασίες στον δημιουργό, η κατάληξη των οποίων είναι το έργο τέχνης; Τι συμβαίνει στην περίπτωση του αριστουργήματος, όπου το βίωμα του αποδέκτη του έργου Τέχνης αγγίζει τα όρια μιας εκστατικού τύπου εμπειρίας, πώς ο δημιουργός επιτυγχάνει ένα τέτοιο αποτέλεσμα που τροποποιεί την ίδια την ύπαρξη; Η παρούσα μελέτη επιχειρεί να αρθρώσει απαντήσεις με ενδιάμεσο υλικό το συγκλονιστικό καβαφικό έργο, το οποίο προσεγγίζεται διαθέτο...