Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Καθώς εκτυλισσόταν μέσα του αυτή η εξέγερση ενάντια στην αγάπη, η επιθυμία του μεγάλωνε ακόμη περισσότερο. Κάπου κάπου, ένιωσε να τον κατακλύζουν κύματα οργής στη σκέψη της οδύνης που του είχε επιβληθεί, και η ανάγκη να θριαμβεύσει, να προκαλέσει κι εκείνος κακό με τη σειρά του, ερχόταν να τον κατασπαράξει. Τι ωραία που ήταν η οία! Τι χαρά να κάνει εκείνη που τον ταπείνωσε να σκύψει το κεφάλι ως το χώμα! Είχε την αίσθηση ότι ένα σθένος πρωτόγνωρο κυκλοφορούσε κατά μήκος των χεριών του, ως τις άκρες των δαχτύλων του' και τα χέρια του, σαν πλάσματα που αποκτούσαν δική τους ζ...

Την αισθητική απόλαυση που δοκίμαζα κάθε φορά που διέτρεχα το φωτογραφικό υλικό των γυναικείων καπέλων, μέσα από μοναδικά περιοδικά των πρώτων δεκαετιών του περασμένου αιώνα, είπα να τη μοιραστώ μαζί σας, σ' ένα ημερολόγιο-φωτογραφικό λεύκωμα, με ανθολογημένα κείμενα για τα γυναικεία καπέλα. Αυτή η περιπλάνηση σε διαλεκτά κείμενα του παγκοσμίου θεάτρου και της πεζογραφίας νομίζω ότι εξασφάλισε στο διάβημά μου αυτό, μια νέα όσμωση, μια νέα αφήγηση. Τάκης Δ. Ψαράκης, Σεπτέμβριος 2007

Την αισθητική απόλαυση που δοκίμαζα κάθε φορά που διέτρεχα το φωτογραφικό υλικό των γυναικείων κομμώσεων μέσα από μοναδικά περιοδικά και άλλα έντυπα των πρώτων δεκαετιών του περασμένου αιώνα, είπα να τη μοιραστώ τώρα μαζί σας. Σ' ένα ημερολόγιο-φωτογραφικό λεύκωμα, με ανθολογημένα κείμενα για τη γυναικεία κόμη. Αυτή η περιπλάνηση σε ξεχωριστά κείμενα του παγκοσμίου θεάτρου και της πεζογραφίας, νομίζω ότι εξασφάλισε στο διάβημά μου αυτό μια νέα όσμωση, μια νέα αφήγηση. Τάκης Δ. Ψαράκης, Σεπτέμβριος 2007

Για να γνωρίσουμε καλύτερα τα ζώα του ζωολογικού κήπου και τα χαρακτηριστικά τους. Η μικρή μου εγκυκλοπαίδεια Larousse: συναρπαστικές πληροφορίες, διασκεδαστικές εικόνες.

Η μικρή μου εγκυκλοπαίδεια Larousse: ανακαλύψτε, διασκεδάζοντας. Πώς ζουν οι αγελάδες, τα άλογα, τα γουρούνια, τα πουλερικά, τα κουνέλια, με συναρπαστικές λεπτομέρειες και διασκεδαστικές εικόνες.

Η μικρή μου εγκυκλοπαίδεια Larousse: ανακαλύψτε, διασκεδάζοντας. Πώς ζούσαν οι ιππότες πίσω από τα ψηλά τείχη των κάστρων τους, με συναρπαστικές λεπτομέρειες και διασκεδαστικές εικόνες.

"Τα μάτια του είχαν στεγνώσει από τα δάκρυα και έτσουζαν. Ο μεσημεριάτικος ήλιος γυάλιζε τις γυμνές στρογγυλές κορφές των βουνών απέναντι και τις έκανε γλιστερές, μεθυστικές, σαν τα αλαβάστρινα στήθια γυναίκας. Δεν μπόρεσε να μην τη σκεφτεί. Χθες βράδυ δεν μπόρεσε να κλείσει μάτι. Όλη νύχτα στριφογύριζε εφιαλτικά στο στρώμα του. Και, παρόλο που η ψυχή του αιμορραγούσε από τα λόγια της, τα μάτια της Άννας έρχονταν συνέχεια μπροστά του, έτσι όπως τα είδε σε κείνα τα δευτερόλεπτα στη βρύση, και του σάλευαν το μυαλό..." Ο Πάνος, φτωχόπαιδο από το χωριό Αγράμπελη της Ναυπακτί...

"Το δωμάτιο, που ήταν σαν εγκαταλειμμένο παλιατζίδικο, είχε μετατραπεί σε παρθενικό δώμα, με νταντελένιες άσπρες κουρτίνες και λαχταριστά σκεπάσματα που άφηναν ένα άρωμα άγριου ζουμπουλιού. Εδώ ενώθηκαν και χάθηκαν στην απεραντοσύνη του σύμπαντος, που κανένα ανθρώπινο μάτι δεν μπορεί να παρακολουθήσει ή να καταγράψει. (...) Για ένα μήνα ο Μπρούνο εξαφανίστηκε από προσώπου γης. Ούτε μπαρ ούτε η καθιερωμένη έξοδος με τους φίλους του. Η ζωή του άλλαξε απότομα από το πρώτο πρωινό που ξύπνησε και είδε τη Λουντμίλα να κοιμάται πλάι του. Το πρόσωπο της είχε ένα φωτοστέφανο. Στα χε...

Η ιστορία του Χαλεπά περιέχει τον εγκλωβισμό του σε μια κοινωνία, όπου η μοίρα του είχε οριστεί εκ των προτέρων από τους δικούς του. Περιλαμβάνει την προσπάθειά του ν' αντιταχτεί στο πεπρωμένο του, να κλονίσει με την εκφραστική τέχνη του την κυρίαρχη τάξη του νεοελληνικού καλλιτεχνικού κατεστημένου και να πληρώσει την απείθειά του με τα δεινά του αποκλεισμού και της περιφρόνησης, που θα τον οδηγήσουν στη σύγχυση του ψυχικού του κόσμου. Με τη διαφορά πως αυτοί που θέλησαν να του επιβάλλουν τους δικούς τους νόμους δεν ήταν θεοί. Απλά, θεώρησαν τους εαυτούς τους πανίσχυρους, σ...

Στη ζωή του Περικλή Γιαννόπουλου έβρεχε διαρκώς. Είχε γεννηθεί σε μια πόλη υγρή, την Πάτρα. Όταν πέθανε ο πατέρας του, έγινε ένας τσακισμένος άνθρωπος. Τότε ήταν που άρχισε να βρέχει παντού στον κόσμο γι' αυτόν. Βιαζόταν -όχι πως τον ένοιαζε πια η βροχή που τον είχε μουλιάσει. Τα βράδια πνιγόταν στα δάκρυά του. Το έδαφος είχε γίνει ολισθηρό. Βούλιαζε! Η θλίψη φαίνεται πως είναι υγρή. Καθόταν στο στενό του γραφείο και κοίταζε τα χέρια του. Λευκά, με καλοκομμένα νύχια, μακριά δάχτυλα. Κοίταξε την παλάμη του. Τη γραμμή της ζωής. Θαύμασε την ομορφιά της. Ερωτεύτηκε την οσμή της...

Η Ζωή, που είχε μείνει για αρκετή ώρα σιωπηλή κι επειδή είχε καταλάβει πως για το συγκεκριμένο θέμα ο παππούς της δεν ήθελε να μιλήσει, για να μη διακόψει τη διήγησή του, ρώτησε: "Εσύ, λοιπόν, τελικά πώς το έσκασες;" "Σε μια στιγμή που δεν το περίμενα καθόλου, η τύχη μου χαμογέλασε. Όλο αυτό εδώ, το Κε, ήταν γεμάτο ανθρώπους που έτρεχαν όλοι μαζί, πότε αποδώ και πότε από κει, δίχως να ξέρουν τι να κάνουν. Και στις μαούνες ακόμα, που ήταν δεμένες στην παραλία, ο κόσμος ξεχείλιζε. Περίμεναν να τους τραβήξουν τα ξένα πλοία, αλλά εκείνα δεν έπαιρναν κανέναν. Μέσα στο πλήθος...

"Ο πατέρας μου, λοιπόν, ήταν ο ράφτης του Ντελόν. Αυτό υπήρξε για μένα το αντικλείδι στο σχολείο, όταν ερχόταν η σειρά μου να υπάρξω για λίγο, ν' ανοίξω τη δική μου πόρτα του κρυμμένου θησαυρού. Εγώ, το παιδί των μεταναστών, που δεν είχε νταντά και προσωπικό δάσκαλο ξιφασκίας, ούτε έκανε ιδιαίτερα μαθήματα αγγειοπλαστικής την Τετάρτη το απόγευμα πριν από το τένις. Εγώ, το εξάχρονο παιδί που κοιτούσε με θαυμασμό τον πατέρα του να ράβει. Κοιτούσε τον Έλληνα ράφτη να γίνεται ένα με τα υφάσματα που χάιδευε, έκοβε, σιδέρωνε, έραβε με ευλάβεια και προσοχή -τα μικρά χέρια γενν...

"Γύρισα αστραπιαία, με τα δάχτυλα μου να σφίγγονται γύρω από τη λαβή του μπαστουνιού μου. Εκεί, στη μέση της φαρδιάς, φωτισμένης από το φεγγάρι δημοσιάς, εκεί -σαν να είχε ξεπηδήσει εκείνη τη στιγμή μέσα από τη γη ή να είχε πέσει από τον ουρανό- στεκόταν μια μοναχική γυναίκα, ντυμένη από την κορυφή ως τα νύχια με λευκά ρούχα, με το πρόσωπο της να κοιτάξει ερωτηματικά το δικό μου και το χέρι της να δείχνει το σκοτεινό σύννεφο πάνω από το Λονδίνο.(...) Η αλλόκοτη γυναίκα μίλησε πρώτη. "Αυτός είναι ο δρόμος για το Λονδίνο;" είπε. (...) Τι είδους γυναίκα ήταν, και πώς είχε τύχ...

Αυτοβιογραφία του ανθρώπου που χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως ο "Βραζιλιάνος Bob Dylan". Μέσα από το βιβλίο αυτό ξεδιπλώνεται παράλληλα η βιογραφία ενός πολιτικού, καλλιτεχνικού και αισθητικού κινήματος το οποίο άλλαξε τη βραζιλιάνικη μουσική. Ο Βελόζο γράφει για την ταραγμένη εποχή του tropicalismo. Γράφει για τον εαυτό του, για τους διανοούμενους και μποέμ φίλους του -για το είδωλό του, τον Ζοάο Ζιλμπέρτο, για τον Ντέιβιντ Μπερν. Για τη σύγκρουση με τη Δεξιά που τον οδήγησε στη φυλακή και την εξορία αλλά και τη σύγκρουσή του με την οργανωμένη Αριστερά. Την τελευταία την πλ...

Βγήκε για κυνήγι. Το άλογο καλπάζει και, κάπου-κάπου, κοντοστέκεται σε κάποιο σταυροδρόμι ή στην κορυφή ενός λόφου. Τότε, ο άνδρας ορθώνεται στους αναβολείς και χαϊδεύει το άλογο. Άλογο και αναβάτης είναι μια σκιά που περνά σαν πνοή κάτω από τα φθινοπωρινά δέντρα, απογυμνωμένα από τα φύλλα τους. (...) Μια τέτοια νύχτα όλα μπορούν να συμβούν, οι λύκοι ορμούν στα δάση, οι κουκουβάγιες πετούν κρώζοντας πάνω από τις βουνοκορφές, οι δαίμονες ψάλλουν τον ύμνο τους. Είναι η νύχτα του Μαύρου Θηρευτή (...) Κάιζερστουλ. 1740. Αλλεπάλληλοι φόνοι μικρών παιδιών συγκλονίζουν την πόλη...

...Αν τελικά σώθηκε κάτι από το Χαμό είναι αυτές οι επιστολές. Τις βρήκα κατά τη διάρκεια των περιπλανήσεών μου σε μια πόλη, έρημη όπως τόσες άλλες πια. Ήταν ακουμπισμένες πάνω σε ένα γραφείο, ανάμεσα σε δυο λούτρινα αρκουδάκια. Οι επιστολές αυτές φαίνεται πως είναι γραμμένες από έναν νεαρό άντρα προς την αγαπημένη του. Αν κι έχουν έντονο προσωπικό ύφος, δεν μπορείς να τις πεις μόνο προσωπικές. Διαβάζοντας τις κανείς, βλέπει μικρές στιγμές, αποσπάσματα από όλη αυτή τη τρέλα, όλη αυτή τη παράνοια που μας κυρίεψε. Αλλά κι αυτά τα αποσπάσματα είναι αρκετά για να καταλάβει κάπο...

Ο Ιούλιος Βερν γεννήθηκε στη Νάντη στις 8 Φεβρουαρίου 1828 και πέθανε στην Αμιένη στις 24 Μαρτίου 1905. Έχει ήδη συμπληρώσει σχεδόν ενάμιση αιώνα διεθνούς φήμης. Στο διάστημα αυτό ο κόσμος άλλαξε πάρα πολύ. Ωστόσο ο Ιούλιος Βερν δεν έχασε τη θέση του. Η φήμη του είναι σταθερή και η λογοτεχνική του αναγνώριση βρίσκεται σε άνοδο. Στον καιρό του διαβάστηκε πολύ, αλλά τα βιβλία του θεωρούνταν κατάλληλα κυρίως για εφήβους. Στην εποχή μας, ο Ιούλιος Βερν έχει γίνει μύθος προκαλώντας πολλές και αντιφατικές ερμηνείες. Υπήρξε πρωτοπόρος της μοντέρνας επιστήμης και τεχνολογίας (υπο...