Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ήταν ο Σκάμπερ που μυρίστηκε τον απρόσκλητο επισκέπτη που μεταμφιέστηκε σαν μέλος της παρέας και πήρε μέρος σε μια από τις συγκεντρώσεις τους. Κι αργότερα συμμετείχε σε μια βραδυνή παρακολούθηση όταν ένα πολύ νευρικό μέλος των Μυστικών Εφτά περίμενε... -τι όμως;

Οι Κουώρελς απειλούν να διαλύσουν τους Μυστικούς 7, όταν ένα αξιόλογο μέλος τους αποσύρεται. Αλλά όταν αρχίζουν να εξαφανίζονται τα σκυλιά από το χωριό και πρώτ' απ' όλα το τσοπανόσκυλο του Ματ, και κατόπιν ο Σκάμπερ, τα παιδιά σταματούν να νοιώθουν λυπημένα και ξαναγίνονται οι δυναμικοί ντετέκτιβς!

Κανένας από τους Μ.7 δεν είναι ευχαριστημένος όταν η αδερφή του Γιάννη δημιουργεί μια αντίπαλή τους ομάδα. Αλλά, μπορεί άραγε η Σούζη να είναι εκείνη που έκλεψε τα ρούχα και τα χρήματά τους;

Οι Μ. 7 έχουν τώρα ένα νέο χώρο συνάντησης, σε μια κρυμμένη σπηλιά, αλλά ανακαλύπτουν ότι κάποιος μυστηριώδης επισκέπτης πηγαίνει εκεί κάθε βράδυ. Ένα ίχνος τους βάζει σε σκέψεις αλλά τελικά η σκανταλιάρα αδερφή του Γιάννη η Σούζη τους βοηθάει να βρουν την απάντηση.

Οι "Μ. 7" ψάχνουν για ένα κορίτσι που έφυγε απ' το σπίτι του. Η σκανταλιάρα αδερφή του Γιάννη, η Σούζη κάνει τα συνηθισμένα της κόλπα, αλλά παρά τις δυσκολίες που βρίσκουν οι Μυστικοί Εφτά τα καταφέρνουν μια χαρά!

Ο Φατ-Φρουμός, κείνος που τόνε γέννησαν τα δάκρυα, δεν είναι ένα βασιλόπουλο σαν και τ' άλλα του καιρού του. Δεν ψηλώνει όπως ένα φυσιολογικό παιδί, μήτε παίζει τα παιχνίδια των συνομηλίκων του. Ο Φατ-Φρουμός τρανεύει και γιγαντώνει, και σύντομα σχεδόν κανείς δε μπορεί να τα βάλει μαζί του και να τον νικήσει -σχεδόν κανείς... Γιατί οι δυνάμεις της σκοτεινής μαγείας είναι τεράστιες, υπερφυσικές, κι όταν ο Δακρυγέννητος χιμήξει καταπάνω της, ακόμα κι αυτουνού το ατσάλινο κορμί θα υποταχτεί. Μα μένει υποταγμένο το σώμα, όσο τούτο τον κόσμο διαφεντεύει η αγάπη; Ο Φατ-Φρουμός λέ...

Πολύ πριν ο άνθρωπος πατήσει το πόδι του στη Γη μας, ένα τρανό βασίλειο διαφέντευε την πλάση: των ζώων το βασίλειο. Μονάρχης ήτανε το Λιοντάρι, κι όλοι οι άλλοι υποταχτικοί του -καλοί και κακοί, πανούργοι κι ευκολόπιστοι. Τα ζώα κείνο τον καιρό είχανε λαλιά· και λέγαν, και λέγαν, και σταματημό δεν είχαν. Ίδια με μας, τους σοφούς πιθήκους, που έτσι και γεννηθήκαμε, σωπάσαμε ευθύς τα ζώα να μιλούν. Μα ένας παραμυθάς μεγάλος, μπορεί κι ο μεγαλύτερος, έστησ' αφτί στων ζώων τη γειτονιά και μέσα στο βιβλίο ετούτο έγραψε όσα είδε κι όσα άκουσε. Γιατί κατιτίς ψιθυριζότανε ακόμα...

Έχουν σταματημό οι ιστορίες των ζώων; έχουνε τέλος ποτέ οι καβγάδες κι οι φασαρίες οπού ξεσηκώνουνε; οι σοφές τους οι κουβέντες; "Όχι", λέει ο παραμυθάς -κι άπαξ και το 'πε αυτός, που ξέρει τα ζώα και απ' την καλή τους και απ' την ανάποδη, εμείς καλά θα κάνουμε να τόνε πιστεύουμε. Ακούτε; Να: η Αλεπού χώνεται μέσα στο θάμνο κάτι να ξετρυπώσει· το Άλογο -πόσο μεγαλόπρεπα κουβαλάει το φορτίο του! Να και το Βατράχι, νά τος κι ο Ποντικός, να και- όλα τα ζώα είναι πάλι εδώ μαζεμένα. Κι εμείς... εμείς ας ακούσουμε καλά τι έχουν να μας πουν. Είναι σοφά τα ζώα.

Η θάλασσα δεν κρύβει μόνο τους γνωστούς κατοίκους της. Όχι. Αν κάποιος μπορούσε να καταδυθεί βαθιά, πραγματικά βαθιά, τότε θα γνώριζε και κάποια άλλα... κάποια πολύ παλιά και πολύ παράξενα όντα. Όπως το Νηρέα, για παράδειγμα, και τις θυγατέρες του. Ή και τον Τρίτωνα ακόμα. Μα, δυστυχώς, στα βάθη της θάλασσας κρύβονται κι όλα τα τέρατα της ζωντανής μυθολογίας μας... Και κάποια στιγμή ξυπνούν, αποφασισμένα να πολεμήσουν τη Γη, την ανθρωπότητα ολόκληρη. Κι η περιπέτεια αρχίζει!

Μεσολόγγι: στεριά και θάλασσα. Ήλιος και φεγγάρι. Οι ψαράδες τρυγούν τα νερά καθώς τ' αστέρια τους νανουρίζουν. Μέσα σ' όλους τους, κάποιοι ξεχωρίζουν. Άλλος για το καλαμπούρι του, άλλος για τον πόνο του, άλλος για τον έρωτά του. Κι έν' αγόρι, ψαράς για ένα καλοκαίρι, ψάχνοντας μέσα στα δίχτυα για ψάρια, ψάχνει και μες στο ημερολόγιο της αγαπημένης του, για την ψυχή της... Τούτο το καλοκαίρι θα 'ναι μακρύ, πικρό και καυτό. Αλλά κι ένα καλοκαίρι μαθητείας - στη μοναξιά, την αγάπη και τη φιλία.

Σαν τη θάλασσα είναι ο χορός, σαν τη θάλασσα με τα κύματά της τα αέρινα. Η Αλίκη ζει τη ζωή της, τα νιάτα της, χορεύοντας. Είναι ζωντανή. Καμιά φορά όμως τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα κανονίζουμε μεις στο μυαλό μας. Η Αλίκη θέλει να γίνει χορεύτρια, μα -η Μοίρα έχει άλλες διαθέσεις. Μια ξαφνική, απρόσκλητη, άδικη αρρώστια θα τη ρίξει στο κρεβάτι, αναγκάζοντάς τη να μη χορεύει πια, παρά μόνο στα όνειρά της. Όμως πάντα, μες στην καρδιά των ζωντανών, υπάρχει θέση για την Ελπίδα.

Ο γάτος αυτός, ο πρωταγωνιστής σε τούτη την ιστορία, δεν είναι ένας όποιος κι όποιος γάτος. Όχι βέβαια! Ο Τυπικούλης -έτσι τον βγάλανε- κάτι έχει που τον ξεχωρίζει από τους άλλους: είναι μεγάλος τραγουδιστής, σπουδαίος! Και κάτι ακόμα παραπάνω: η περιέργειά του είναι πια ξακουστή. Δεν αφήνει τίποτε χωρίς να το σκαλίσει, είτε είναι ένα καλάθι με κουβάρια κλωστές αυτό, είτε είναι ένα αστυνομικό αίνιγμα. Ναι! Ο Τυπικούλης είναι ίσως ο μοναδικός γάτος-ντετέκτιβ στον κόσμο. Κι όταν κάποιο αόρατο χέρι κλέψει τα κοσμήματα της αφέντρας του, αναλαμβάνει δράση. Κι ό,τι γίνει!

Τα αγριότερα μωρά είναι το δεύτερο βιβλίο του Κώστα Μητρόπουλου με θέμα ένα τετράχρονο φιλόσοφο, ποιητή και ψιλοαπατεώνα που προσπαθεί απεγνωσμένα να περάσει έστω και μισοπεθαμένος με το αμαξάκι του την παρακμιακή τραγωδία των ημερών μας. Κρατώντας την δολιότητα της πολιτικής σε απόσταση προτιμά την ενασχόληση με απλά καθημερινά θέματα όπως οι θεσμοί, η κοινωνία, ο έρωτας, ο θάνατος, ο Θεός και οι τέχνες. Η σειρά στο μεγαλύτερο ποσοστό της δημοσιεύτηκε στα ΝΕΑ και σχολιαζόταν συχνά σε γεύματα εργασίας μεταξύ τυρού και μήλου, μετά την ανατίμηση των αχλαδιών. Όλα αυτά τα μωρά...