Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το Ημερολόγιο του 2019 είναι αφιερωμένο στον Άγγελο Δεληβοριά, τον μεγάλο φίλο της Σπάρτης και του Ημερολογίου μας, που δεν βρίσκεται πια κοντά μας. Το φετινό ημερολόγιο εγκαινιάζει καινούργιους δρόμους στη θεματική που διατρέχει τις σελίδες του. Δεν περιλαμβάνει κάποιο αφιέρωμα σε επιμέρους περιοχές της Λακωνίας, θεωρώντας ότι ωρίμασε ο χρόνος για να ανοιχτεί σε θέματα ευρύτερα, που αγκαλιάζουν συνολικά την περιοχή και ενδιαφέρουν το σύνολο των ανθρώπων της. [...]

Έγραψα αυτά τα αφηγήματα, γιατί πιστεύω ότι δεν χρωστάμε στις επόμενες γενιές. Κάθε νέα γενιά χαράζει τη δική της πορεία. Το ίδιο κάνει και η σημερινή. Αντίθετα, οφείλουμε σε όλους αυτούς που έζησαν πριν από μας. Που πολέμησαν, πόνεσαν, στερήθηκαν, έπαθαν, βασανίστηκαν, σκοτώθηκαν μεταξύ τους, έζησαν με τον φόβο και τη φρίκη, χωρίς ελευθερίες, για να μπορούμε εμείς να ζούμε με στοιχειώδη αξιοπρέπεια, να μιλάμε ανοιχτά χωρίς τον κίνδυνο να καταλήξουμε σε κανένα μπουντρούμι, σε κανένα χαντάκι ή στα χέρια κανενός δράκου. Σ' αυτούς μόνον οφείλουμε.

Το βιβλίο αυτό το έγραψα ως φιλόλογος και ως άνθρωπος. Έζησα το βαθύ πόνο μιας εποχής και μόχθησα να την ανεβάσω στην αντικειμενική γνώση. Το αληθινό είναι πάντα στη σύνθεση. Αναλυτική σκέψη και κατανοούσα συμπάθεια. Τα πράγματα τα γνωρίζουμε με τη λογική, τους ανθρώπους με την αγάπη, και, τελικά, δεν γνωρίζουμε καλά παρά μονάχα ό,τι αγαπάμε. Από την άποψη αυτή δεν υπάρχει κάποια φιλοδοξία θεωρητικής-επιστημονικής παρουσίασης. Αθλοθέτημα υπαρξιακής αναζήτησης του συγγραφέα μέσα στην Ιστορία είναι το βιβλίο αυτό. Το γέννησε ο γόνιμος θαυμασμός και ο πόνος μεγάλων ψυχών. Για...

Θέατρο. Να μια λέξη με μακρά σταδιοδρομία. Τόπος μικρός σαν μια μεγάλη αγκαλιά που χωράει όλη την ανθρωπότητα. Όλους εμάς, ηθοποιούς - θεατές, μας εμπλέκει σ' ένα δεσμό αμοιβαιότητας, μας μπάζει στο "παιχνίδι" του Κόσμου, όπου παίζεται η τύχη του ανθρώπου. Με τη δύναμη μιας γλώσσας αποκαλυπτικής παρά λογικής επιχειρηματολογίας, μας παρουσιάζει μια πλασματική μορφή ζωής με όλα τα χαρακτηριστικά της πραγματικής, κρατάει σε εγρήγορση το στοχασμό, μεταβάλλει και ανυψώνει τη ζωή. Κι αυτό, γιατί ο άνθρωπος προχωρεί με μια ερώτηση και μια απάντηση στα προβλήματα της ζωής, γιατί πά...

Η αναδίφηση του πρόσφατου παρελθόντος, που επιχειρεί με τα ατελή της μέσα η παρούσα έκθεση-έρευνα, τελείται σε κομβική περίοδο: το 2012 δεν σημαίνει μόνο τον θυελλώδη τερματισμό της εγχώριας Μεταπολίτευσης, αλλά και την αλλαγή Παραδείγματος για την Ευρώπη και τις δυτικές δημοκρατίες. Ενώ λοιπόν το μέλλον μας έρχεται σαν αναδυόμενος σωρός ερειπίων, τυπικά μπενγιαμινικά, εμείς στρέφουμε το βλέμμα μας προς το παρελθόν, για να ξαναδούμε, μάλλον να ανασυστήσουμε, το παλαιό οικοδόμημα που τώρα γκρεμίζεται, το οικοδόμημα που χτίσαμε και μας έχτισε. Κοιτάμε κυρίως τους κρυφούς α...

Το μοναστήρι της Γόλας έχει μακρά παράδοση. Δημιουργήθηκε σε χρόνους χαλεπούς και αντιμετώπισε επιβουλές και δηώσεις. Παρέμεινε όμως πάντα φωτεινή εστία πίστης και περισυλλογής. Οι μοναχοί με τον σεπτό τους αγώνα κατέστησαν το μοναστήρι πνευματικό κέντρο, όπως και η απεικόνιση στον νάρθηκα αρχαίων σοφών σαφώς δηλώνει. Εμείς οφείλουμε να στηρίζουμε με κάθε τρόπο τα μοναστήρια και να τιμάμε τον αγωνιστικό μόχθο των λειτουργών τους. Οι μοναχοί "ουδέν έχοντες και τα πάντα κατέχοντες" πλουτίζουν με το να ξοδεύουν ανιδιοτελώς τα ψυχικά τους υπάρχοντα. Χρέος μας να διατηρήσουμε θ...

Η αρχική ιδέα για την παρούσα ιστορική μελέτη προήλθε από ένα έντονο προσωπικό ενδιαφέρον για το γερμανικό αεροδρόμιο που λειτούργησε στην περιοχή των Μολάων κατά την περίοδο της Κατοχής. Κάποια στιγμή, πριν από επτά χρόνια περίπου, αποφάσισα να ασχοληθώ συστηματικά με το θέμα αυτό και άρχισα να συλλέγω σχετική βιβλιογραφία και προφορικές μαρτυρίες. Κατά τη διάρκεια της αναζήτησης αυτής είχα την τύχη να έλθω σε επαφή με αξιόλογους ανθρώπους και να νιώσω πολλές φορές τη χαρά της ανακάλυψης καινούργιων στοιχείων. Όσο προχωρούσε η έρευνα, ο όγκος των στοιχείων μεγάλωνε και παρ...

Ο Οδυσσέας Τακτικός, βρήκε τελικά μια θέση διακόσια πενήντα χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Αθήνας. Έτσι απέκτησε την ιδιότητα του συμβασιούχου υπαλλήλου. Μπροστά του, μέσα στο μικρόκοσμο του γραφείου, μια ολόκληρη κοινωνία. Από τη μια, οι υπάλληλοι, οι πολίτες, η εξουσία, οι προστατευόμενοι, οι οπαδοί, οι δικοί μας και οι άλλοι. Και από την άλλη, οι νόμοι, οι εγκύκλιοι, οι αποφάσεις, οι τελικές και οι μεταβατικές διατάξεις. Όλοι σφιχταγκαλιασμένοι σαν ένα μπερδεμένο κουβάρι. Κανείς δεν μπορεί να βρει την άκρη του. Γιατί, υπήρχε άκρη;

Γιατί η συγκολύμβηση είναι απαραίτητη μεταξύ των ανθρώπων και των σκηνοθετών, για την δημιουργία της Αρμονίας, μέσω του έρωτα και της επανάστασης;!

[...] Τα Συναξάρια των Αγίων μας εξακολουθούν να διατηρούν την επικαιρότητά τους ακόμα και στην εποχή μας, μια εποχή δύσκολη που οδηγεί πολλούς νέους ανθρώπους στο μηδενισμό και στο ψεύτικο καταφύγιο των τεχνητών παραδείσων. Οι άνθρωποι αυτοί χάνονται καθημερινά, πνιγμένοι στα υπαρξιακά τους αδιέξοδα ή στον απατηλό κόσμο των ναρκωτικών, γιατί ξέμαθαν να αγωνίζονται ή γιατί δεν το έμαθαν ποτέ τους και αδυνατούν πλέον να βρουν νόημα και περιεχόμενο στη ζωή τους. Αυτή, όμως, είναι η έσχατη πτώση, πνευματική και σωματική, αφού αναποδογυρίζουν την τάξη του κόσμου και "ζουν" για...

Στην Κουμαντάρειο Πινακοθήκη Σπάρτης - Παράρτημα της Εθνικής Πινακοθήκης, στο πλαίσιο των εκπαιδευτικών προγραμμάτων πραγματοποιήθηκε, κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους 1998-1999, το εκπαιδευτικό πρόγραμμα "Σπάρτη: Από τον αρχαίο μύθο έως σήμερα". Στο πρόγραμμα πήραν μέρος όλα τα σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της Σπάρτης και του γειτονικού Ξηροκαμπίου. Οι προτεινόμενες μέθοδοι διδασκαλίας και μάθησης στηρίχτηκαν κυρίως στη θεωρία των πολλαπλών τύπων νοημοσύνης (Multiple Ingelligences) του Howard Gardner και στις κονστρουκτιβιστικές αντιλήψεις, που θεωρούνται οι...

Στην παρούσα μελέτη γίνεται μια προσπάθεια να παρουσιαστεί όσο το δυνατόν διεξοδικότερα, εντός του κατ' ανάγκην περιορισμένου της μεγέθους, η υστεροβυζαντινή εκκλησιαστική αρχιτεκτονική του Μυστρά μέσω των σημαντικότερων ναών του, από τα πρώτα χρόνια της δημιουργίας του, κατά τις τελευταίες δεκαετίες του 13ου αιώνα, μέχρι και την τελική του πτώση στα χέρια των Τούρκων, το 1460. Στόχος της μελέτης αυτής αποτελεί επίσης η κατάδειξη των γενικότερων μορφολογικών χαρακτηριστικών που επικράτησαν στην αρχιτεκτονική του Μυστρά, τα οποία και αποτέλεσαν αναμφισβήτητα έναν από τους π...

Το "Πριγκιπάτο του Μορέως", η Νέα Γαλλία, όπως είχε ονομάσει ο Πάπας την ηγεμονία που ίδρυσαν οι Γάλλοι ιππότες της Δ΄ Σταυροφορίας στην Πελοπόννησο, είναι πολύ λίγο γνωστό στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό. Ο σκοπός, επομένως, του βιβλίου είναι πληροφοριακός. Δίστασα, αλλά βρήκα το θάρρος τελικά να φέρω πιο κοντά στον "Ελληνα αναγνώστη μια μακρινή εποχή για να την αγαπήσει και να την εκτιμήσει κι αυτός. Αλλά ο σκοπός καθόρισε και τον τρόπο με τον όποιο γράφτηκε, γι' αυτό απουσιάζει μια δομική ανάλυση που θα έκανε πανεπιστημιακός ιστορικός. Η ιστορία, βέβαια, γίνεται με πηγ...

Από τις σελίδες νεοελλήνων λογοτεχνών: Βέης Α. Νίκος, Βενέζης Ηλίας, Γκίκας Π, Γιάννης, Δούκαρης Δημήτρης, Ελύτης Οδυσσέας, Θέρος Άγις, Καζαντζάκης Νίκος, Κόντογλου Φώτης, Κράνης Α. Δημήτρης, Μυριβήλης Στρατής, Ουράνης Κώστας, Παναγιωτόπουλος Ι. Μ., Παπαδιαμάντης Αλέξανδρος, Πασαγιάννης Κώστας, Ρίτσος Γιάννης, Σικελιανός Άγγελος, Σταύρου Τατιάνα, Ταρσούλη Ν, Αθηνά, Τερζάκης Άγγελος

Μια ιστορία σαν παραμύθι με τέσσερα αδερφάκια, που περνούσαν όλα τους τα καλοκαίρια σε μια μικρή καλύβα στις πλαγιές του Ταϋγέτου, στο Βαρσινίκο, ένα χωριό που σήμερα το λένε Ταϋγέτη. Ένα νοσταλγικό ξετύλιγμα της μνήμης που ζωντανεύει τους ανθρώπους του χωριού, την καθημερινότητά τους, τις χαρές και τις λύπες τους, τα ξεφαντώματά τους.