Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μετά από μακροχρόνια έρευνα καταγράφονται όσα ελληνικά ξενοδοχεία μπόρεσαν να βρεθούν, μια έρευνα δύσκολη αφού μονάχα το 1953 πάνω από 600 ξενοδοχεία και πανσιόν λειτουργούσαν σε ολόκληρη της Αίγυπτο. Κι αυτά όμως που καταγράφονται, ιδωμένα πλέον ως σύνολο, παρουσιάζουν εύγλωττα την αιγυπτιώτικη προσφορά σε ακόμη έναν τομέα επιχειρηματικής δράσης στη Νειλοχώρα.

Διαβαίνοντας τη ζωή, διαβαίνοντας τον χρόνο, διαβαίνοντας τον κόσμο... Θα ανταμώσουμε τις καμπάνες του Prenzlauer Berg να χτυπούν, την περήφανη λεύκα να μιλάει, την αγράμπελη να τραγουδάει, τον χορό των Περσειδών, τις βραδιές της Μυτιλήνης, τα χελιδόνια να φτερουγίζουν στο Μάτσου Πίτσου, τον Θησέα και την Αριάδνη, την Αρσινόη να καμαρώνει απ' το παλάτι την Αλεξάνδρεια, την Αρτεμισία της Αλικαρνασσού συγκλονιστική στην τριήρη της, την ποιήτρια Σαπφώ να γράφει για τις ζαβολιές του αδελφού της και στο τέλος θα φωνάξουμε όλοι μαζί: Αλαλά! Διαβαίνοντας τη ζωή, διαβαίνοντ...

Ο παρών τόμος, είναι ο τρίτος με διηγήματα, τον οποίον εκδίδει ο Γ. Βανταλής. Για να μπει ο αναγνώστης στο ιδιόμορφο και ιδιότυπο ύφος αλλά και τον τρόπο συγγραφής του διηγηματογράφου, θα συνιστούσα να μην διαβαστούν τα έργα του όπως τα έχει παραθέσει στον παρόντα τόμο. Θα προτιμούσα να διαβαστούν με άναρχη σειρά. Να μεταβεί ο αναγνώστης από τα πιο εύπεπτα στα πιο περίπλοκα, τα πιο ασυνήθιστα για Δυτικοευρωπαίο. Να μια σειρά, τυχαία, που θα πρότεινα: "Τρίκαλα, καλοκαίρι του 1943", "Με συγχωρείτε! W.C. έχετε;", "Ο αββάς Peters van der Hibuis", "Λόγια οιήσεως σκυλόψαρου...

Από πολύ νωρίς ο καπετάν Μανούσακας κατάλαβε πως η νεογέννητη κόρη του θα χρειαζόταν την προστασία του, αφού η γυναίκα του είχε χαθεί για πάντα. Αν μάθαιναν οι μουσουλμάνοι για την ύπαρξη αυτού του παιδιού, θα ήξεραν το αδύνατο σημείο του και θα κινδύνευαν και οι δυο. Έπρεπε να μεγαλώσει με άλλους γονείς. Η έμπιστή του είχε γεννήσει την ίδια εποχή το αγοράκι της. Αυτή μαζί με τον άντρα της θα μεγάλωναν τα παιδιά σαν δίδυμα. Δεν χόρτασε το "κόρη μου" ο καπετάν Μανούσακας. Ακόμα κι όταν αναγκάστηκε να της ομολογήσει την αλήθεια, πως ήταν ο πατέρας της, έπρεπε να τη λογοδώσ...

Η βιογραφία της Σωτηρίας Μπέλλου με τίτλο "Πότε ντόρτια πότε εξάρες", το βιβλίο που αγαπήθηκε ιδιαίτερα, επανεκδίδεται και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αγγελάκη. Είναι μια ιδιαίτερη στιγμή καθώς το 2021 συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γέννησή της. Η Σωτηρία Μπέλλου σφράγισε με τη μοναδική φωνή της δεκάδες μουσικές δημιουργίες. Οι ερμηνείες της δυνατές, συγκλονιστικές, δεν περιορίστηκαν στο να ψυχαγωγήσουν, αλλά κατάφεραν να συνεπάρουν, αγγίζοντας πολύ συχνά ευρύτερες κοινωνικές καταστάσεις. Η φωνή της, για μισό περίπου αιώνα, έδωσε φτερά σε δεκάδες τραγούδια, κάνοντάς...

Στον αχό της μοναξιάς Ίσκιος στον ίσκιο της σιωπής, στα χνάρια της βαδίζω και στον αχό της μοναξιάς τις ώρες ταλανίζω... Άλαλες μέσα μου φωνές λιγούν απελπισμένες, στον άξενο βουλιάξανε βυθό μαραζωμένες... Πώς να σ' αντέξω μοναξιά, τί ρήτρα μου ορίζεις; Μες στο δικό σου αργαλειό εσύ μ' ορθολογίζεις... Πώς να σταθμίσω τις στιγμές, τί χρώμα να τους δώσω; Μόνο το γκρίζο μου 'δωσες για φόντο να χρεώσω... Μες στο κατώφλι της ψυχής τ' αδιέξοδο με δέρνει, μέχρι στο χείλος του χαμού στην άβυσσο με σέρνει... Μες στο κρυφό σχολειό του νου ζητώ μιαν οπτασία, ό...

Δυο οικογένειες, και οι δυο διωγμένες από τον τόπο τους για διαφορετικούς λόγους η καθεμία, συναντιούνται σε μια φτωχογειτονιά του Πειραιά. Αφού συνδεθούν με φιλικούς δεσμούς ο έρωτας των παιδιών τους θα τους δέσει και με ακατάλυτους. Με φόντο τα ιστορικά γεγονότα και τις κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις που συγκλονίζουν τον τόπο, όπως η δικτατορία Μεταξά, ο πόλεμος, η κατοχή, ο εμφύλιος, οι ήρωες περνούν διά πυρός και σιδήρου προσπαθώντας να επιβιώσουν και να εκπληρώσουν τα όνειρά τους. Οικογένειες διαλύονται, άνθρωποι στέλνονται στην εξορία και άλλοι ανεβαίνουν στο βουνό. Μίσ...

Διαβάζει, λοιπόν, αυτήν την περίοδο κάποια πατερικά κείμενα και χαίρεται και απολαμβάνει τον λόγο αυτών των Πατέρων, οι οποίοι με το ανθηρόν των λέξεών των, (πολλές τις έχει συνειδητά εντάξει στην καθημερινή του ομιλία, ως ένα ιδιότυπο χρέος...) το ύψος και το πλάτος των νοημάτων των, την γαλακτομελιρρέουσα γλώσσα των, καταλαμπόμενοι από φως άπειρον (ω ιατήρες ψυχών τε και σωμάτων, ω ουράνιοι μυσταγωγοί!) παρακινούν πάντας ημάς να πράττωμεν το αγαθόν μετά προθυμίας, και να προτιμάμε την φιλίαν του Θεού, τον ένθεον έρωτα!... Φυσάει τόσο πολύ απόψε. Μακάρι αυτά που σκέφτε...

Οίνος της ευής. Σοφοκλής Εάν ένας ζωγράφος ήθελε να παρουσιάσει την αντίθεση μεταξύ έρωτα και αμαρτίας, τη μεν αμαρτία θα την απεικόνιζε ντυμένη άσεμνα, τον δε έρωτα ολόγυμνο. Σέγκιουρ Ο γλυκύτερος καρπός του δέντρου του έρωτα είναι το φιλί. Όσκαρ Ουάιλντ Έρωτα αποκαλούν την ισχυρή επιθυμία. Σωκράτης Έρωτας είναι η ανιδιοτελής προσπάθεια να δημιουργήσεις χώρο στον άλλο για να είναι όπως θέλει να είναι. Χόρχε Μπουκάι Δυο πράγματα νικούν τον έρωτα: Η φιλοδοξία του άνδρα και η φιλαρέσκεια της γυναίκας. Μυσσέ Εκείνος που αγαπά δεν έχει ανάγκη να συγκρίν...

Αυτό το μικρό βιβλίο είναι μια συλλογή μικρών ιστοριών που ποτέ δεν έχουν λεχθεί και είναι ανεπανάληπτες. Είναι τυχαίες ιστορίες που δεν μπορούσαν να γραφτούν από άλλο πρόσωπο εκτός από τον συγγραφέα επειδή ανήκουν σε μια μοναδική οπτική γωνία του κόσμου, όπως μοναδικός είναι ο καθένας από εμάς. Δημιουργούν μαζί, μια συλλογή αναμνήσεων και φαντασίας, βασισμένη σε χαρακτήρες και συναισθήματα που εμπνέουν. Τελικά πέρασαν δέκα χρόνια για να τις μοιραστώ. Καθεμία από τις ιστορίες φέρει μαζί της ένα μήνυμα σημαντικό, έμμεσα, αλλά την ίδια στιγμή είναι ιστορίες μικρές τω...

1962: Ένα σημείωμα από τον εξαφανισμένο, για τριάντα χρόνια, πατέρα του θα κάνει τον Αλέξανδρο Αλτόι να παρατήσει τα πάντα και να φύγει για την Αιθιοπία. Αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα τον έβλεπαν η γυναίκα του και ο πολυαγαπημένος του Κοσμάς. 2012: Δύο γενιές αργότερα, το μυστήριο της οικογένειας παραμένει άλυτο. Τρία νέα ζευγάρια, ανάμεσά τους και η Μόιρα Αλτόι, εγγονή του Αλέξανδρου, ξεκινούν για την Αιθιοπία αναζητώντας απαντήσεις. Με συνοδό τον αινιγματικό Έρικ Χέφνερ, οικογενειακό φίλο και εξερευνητή, αρχίζουν την ιχνηλάτηση από την Αντίς Αμπέμπα. Ακολουθώντ...

Μα σαν οι ανθρώποι αγαπηθούν στο λίγο δεν αρκούνται, φτιάχνουν βαρκούλα στ' όνειρο κι εκεί ξαναγεννιούνται. Μα σαν οι ανθρώποι αγαπηθούν χειμώνες αφοπλίζουν, σαν γιασεμιά μες το βοριά, που σ' ένα βράδυ ανθίζουν.

Ισπανία, τέλος 19ου αιώνα αρχές 20ου. Μία ιδιαίτερα ταραγμένη κοινωνικά και πολιτικά εποχή που σημαδεύεται από τις συνεχείς αγροτικές και εργατικές εξεγέρσεις εναντίον του καθεστώτος και τη βίαιη καταστολή τους. Ο απαρηγόρητος από τον χαμό της γυναίκας του μεγαλοϊδιοκτήτης γης Δον Αλφόνσο Φερνάντες και η έξυπνη και θαρραλέα μοναχοκόρη του Εστρέλλα, μετά τη φυγή τους από το αρχοντικό τους στη Μαδρίτη, ζουν ήσυχα σ' ένα μικρό ψαροχώρι της Μούρσιας. Ο ξαφνικός θάνατος του λατρεμένου της πατέρα και ένα καλά κρυμμένο οικογενειακό μυστικό που έρχεται στο φως, συγκλονίζουν...

Αμερική, Αμερική! Είμαι ποιητής του ποταμού Hudson και του ύψους πάνω από αυτόν, των φώτων, των άστρων και των γεφυρών Είμαι επίσης αυτο-ανακηρυσσόμενος ο βραβευμένος του Ατλαντικού των καρδιών των λαών, διασχίζοντάς τον στη νέα Αμερική. Delmore Schwartz (1913-1966)