Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αυτό το βιβλίο-συνέντευξη του κατασυκοφαντημένου Μάριο Μορέττι μας βοηθάει να κατανοήσουμε τι πραγματικά σημαίνει να αφιερώνεις τη ζωή σου στον ένοπλο αγώνα, να μάχεσαι για πάνω από μία δεκαετία και τελικά να βιώνεις την υποχώρηση, έπειτα τη φυλακή και τέλος την απώλεια της συλλογικής ταυτότητας που πρόσφερε σε αυτούς τους ανθρώπους την αξιοζήλευτη δυνατότητα να νιώθουν ο ένας τον άλλο "σύντροφο". Ο Μορέττι δεν μασάει τα λόγια του όταν φτάνει στο σημείο της αυτοκριτικής, δεν κάνει μια αγιογραφία του αντάρτικου και των ανταρτών πόλης. Κάνει κάτι πολύ πιο σημαντικό, αποδεικνύ...

Είναι η σπαραξικάρδια κραυγή του ανθρώπου που ξέρει ότι κανένας δεν θα σεβαστεί την ακεραιότητα του σπιτιού του, την αξιοπρέπεια της γης του και την ελευθερία των δικών του, αν δεν επιβάλλει το σεβασμό σε εχθρούς και αντιπάλους. Η σπαραξικάρδια και βαθιά κραυγή ενός λαού, που έχει σιχαθεί τον εξαναγκασμό, την επιβολή και τις συκοφαντίες κάθε είδους και που έχει μάθει καλά το δίδαγμα της ιστορίας: κανένα δικαίωμα δεν αναγνωρίζεται και δεν παραχωρείται χωρίς μακρόχρονο αγώνα που απαιτεί, ταυτόχρονα, πίστη και θάρρος. Η ανεξάρτητη Χώρα των Βάσκων θα περάσει από το σχέδιο στην...

Δεκαετία του '70. Η Ιταλία βρίσκεται στο επίκεντρο των εξελίξεων. Ο αναβρασμός είναι διάχυτος σε όλους τους τομείς. Από τους εργασιακούς χώρους μέχρι τα πανεπιστήμια. Το κύμα καταστολής έχει σαν αποτέλεσμα τις πρώτες φυλακίσεις αγωνιστών. Η επαφή πολιτικών και ποινικών κρατουμένων σε επίπεδο αγώνων και διεκδικήσεων μετατρέπει τη φυλακή -για πρώτη φορά τόσο μαζικά- σε επαναστατικό εργαστήρι. Οι έγκλειστοι αρχίζουν να έρχονται σε επαφή με επαναστατικές ιδέες. Οι αγώνες στο εσωτερικό των φυλακών δεν αφήνουν ανεπηρέαστη την κοινωνία. Η αλληλεγγύη που εκφράζεται από αρκετές οργα...

Στο βιβλίο αυτό ο Όρστ Φαντατσίνι ο αναρχικός ληστής που πέθανε στις ιταλικές φυλακές τα χριστούγεννα του 2001 στα 62 του χρόνια, διηγείται μια απόπειρα απόδρασης που έκανε τον Ιούλη του 1973. Παράλληλα δεν χάνει την ευκαιρία με εύγλωττο όσο και με σεμνό τρόπο να αποτυπώσει τις σκέψεις του σχετικά με τις φυλακές ως θεμέλιο του αστικού κράτους. Η ζωή του Φαντατσίνι σημαδεύτηκε από την συνεχή αναζήτηση της ελευθερίας, μιας ελευθερίας χωρίς όρους και εκπτώσεις, όπως την εννοούσε ο ίδιος σαν αναρχικός και που του στερήθηκε ακόμα και στην πιο στοιχειώδη μορφή της για 32 χρόνια....

"Είναι δύσκολο να σας διηγηθώ σε λίγες γραμμές, την εμπειρία τόσων χρόνων που 'χω περάσει στις Ισπανικές φυλακές, ίσως αδύνατον. Τόσες στιγμές στεναχώριας, ελπίδας, βίας, χαράς, κακίας, κατάθλιψης, διασκέδασης, δεν μπορώ να τις περιγράψω με την ανεπαρκή μου πένα, όμως θα προσπαθήσω να σου μεταφέρω έστω μερικές πινελιές αυτής της πραγματικότητας, σε σένα που ότι φτάνει μέχρι τα αυτιά σου, σχετικά με μας, είναι προϊόν παραπληροφόρησης." (Ινιάκι ντε Χουάνα Τσάος, Βάσκος πολιτικός κρατούμενος)