Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το λεύκωμα "A Greek Portfolio", που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1972, είναι μια συλλογή φωτογραφιών που τραβήχτηκαν σε απομονωμένες περιοχές της ελληνικής υπαίθρου στις αρχές της δεκαετίας του '60. Το βιβλίο βραβεύτηκε στην Έκθεση Βιβλίου της Λειψίας και στην Αρλ και έχει γίνει περιζήτητο κλασικό κομμάτι. Οι φωτογραφίες που περιλαμβάνει έχουν εκτεθεί στο Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγου και στην Εθνική Βιβλιοθήκη του Παρισιού, ενώ ορισμένες από αυτές περιλαμβάνονται στη συλλογή του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης. [...] Για τη νέα αυτή έκδοση του "A Greek Port...

Ο κατάλογος αυτός από την έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, με τίτλο "Τα πορτραίτα του Φαγιούμ και η γενιά του '30 στην αναζήτηση της ελληνικότητας", περιέχει έργα καλλιτεχνών όπως ο Πικιώνης, ο Κόντογλου, ο Χατζηκυριάκος-Γκίκας, ο Νίκος Νικολάου, ο Εγγονόπουλος, ο Τσαρούχης, ο Μαυροϊδής, ο Πάππας και ο Μόραλης. Καλλιτέχνες που επηρεάστηκαν από τα πορτραίτα του Φαγιούμ εκτίθενται, δείχνοντας τη συνάντηση της τέχνης αυτής με το ελληνικό στοιχείο.

Πρόκειται για τον κατάλογο της ομώνυμης φωτογραφικής έκθεσης που παρουσιάστηκε το Νοέμβριο του 1998 στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Μέσα από τις σελίδες του λευκώματος αυτού παρουσιάζονται οι 44 φωτογραφίες του διακεκριμένου περιηγητή φωτογράφου James Robertson, δωρεά της Ρένας Ανδρεάδη στα Φωτογραφικά Αρχεία του Μουσείου Μπενάκη. Θεματογραφικά ο Robertson ακολουθεί την καθιερωμένη διαδρομή των φωτογράφων του 19ου αι. Με το φακό του απαθανατίζει τα μνημεία της Ακρόπολης και τα μνημεία της κάτω πόλης. Η σύγχρονη Αθήνα εικονίζεται είτε σε δεύτερο πλάνο είτε ως περίγυρος των αρ...

Η σχέση του Γκίκα με τη φωτογραφία ήταν ανέκαθεν ερωτική: αγαπούσε να φωτογραφίζει και να φωτογραφίζεται. Αυτό ο νέος εφοδιάζεται με διάφορες μηχανές και αποτελούν πολλές φορές βασικό εργαλείο της δουλειάς του και πηγή έμπνευσης. Παράλληλα, στέκεται ο ίδιος με άνεση μπροστά στο φακό, που του συμπεριφέρεται πάντα ευνοϊκά, μια και ο Γκίκας διαθέτει μεγάλη φωτογένεια. [...] Στα τέλη της δεκαετίας του '80, ο Γκίκας γνωρίζεται και συνδέεται φιλικά με τον Jean - Francois Bonhomme. Ο γνωστός γάλλος φωτογράφος δημιουργεί μια σειρά φωτογραφιών που αφορούν ένα μικρό διάστημα - μόλ...

Μέσα από έργα και αρχειακό υλικό του μεγάλου ζωγράφου Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα, αναδύεται η ιδιαίτερη σχέση που τον συνέδεε με το προγονικό του νησί, την Ύδρα.

[...] The character of the new Benaki Museum has now assumed its indented form as is, I believe, quite apparent in the pages of this volume. It is a publication that would have been among the residue of unfulfilled hopes had it been for certain dedicated friends of galvanic temperament who gave it its being. What I really want to say is that its materialization owes, much, if not everything, to the aesthetic genius, the heartfelt devotion and coercive perseverance of Dionissis Fotopoulos. Equally, it owes much to the spontaneous eagerness, enthusiastic response and unbound...

Συνεχίζοντας την ασκητική παράδοση του αρχέγονου χριστιανισμού η Μονή Σινά, κτισμένη με αυτοκρατορικές χορηγίες, ζει αδιάλειπτα την Ορθόδοξη λειτουργική παράδοση και διατηρεί ανόθευτο το ορθόδοξο φρόνημα και ήθος. Η υψηλή πνευματική ζωή της μονής, η αυτοκρατορική εύνοια, η παιδεία και η φιλοκαλία των μοναχών συνέτειναν ώστε να συγκεντρωθούν στη μονή εικόνες και χειρόγραφα εξαιρετικής ποιότητας και σημασίας. Καθώς η μονή δεν γνώρισε τις περιπέτειες της εικονομαχίας, τα θαυμαστά αυτά έργα - η μοναδική στον κόσμο συλλογή εικόνων και χειρογράφων - διασώθηκε μέχρι τις μέρες μας...

[...] Η μορφοποιημένη πλέον οντότητα του νέου Μουσείου Μπενάκη προβάλλει, αρκετά ευδιάκριτα νομίζω, μέσα από τις σελίδες του παρόντος τόμου. Πρόκειται για μια έκδοση που θα παρέμενε στα αποθέματα των ανεκπλήρωτων ευχών, αν δεν υπήρχαν κάποιοι αφοσιωμένοι φίλοι με εκρηκτική ιδιοσυγκρασία να την κινητοποιήσουν. Θέλω δηλαδή να πω ότι η πραγματικότητα της οφείλει πολλά - αν όχι τα πάντα - στην αισθητική ιδιοφυΐα, τη συναισθηματική προσήλωση και την πιεστική εμμονή του Διονύση Φωτόπουλου. Εξίσου πολλά οφείλει στην αυθόρμητη προθυμία, τη θερμή ανταπόκριση, την απεριόριστη γενναιο...

Σκοπός του βιβλιογραφικού αυτού καταλόγου είναι να διαγράψει, για πρώτη φορά, μέσα από κείμενα, μελέτες, άρθρα και άλλες δημοσιεύεις, την πορεία του πολύμορφου έργου του Νίκου Χατζηκυριάκου - Γκίκα (1906-1994). Είναι η πρώτη φορά επίσης, που επιχειρείται η καταγραφή και της συγγραφικής του δραστηριότητας, η οποία συναγωνίζεται με αξιώσεις την καλλιτεχνική του παραγωγή. Έτσι, η λέξη "εργογραφία" που προτάσσεται στον τίτλο του βιβλίου δεν παραπέμπει, όπως θα περίμενε κανείς, στην καταχώρηση των ζωγραφικών και άλλων δημιουργημάτων του, αλλά στις λογοτεχνικές του ενασχολήσεις,...

Η έκδοση "Παραδοσιακή αρχιτεκτονικής της Δημητσάνας: Έρευνα για αποκατάσταση και αξιοποίηση" συνεχίζει μια ηρωική προσπάθεια, που δεν έχει πλέον στόχο της τη σωτηρία του αντικειμένου καθεαυτού, αλλά την αποτύπωση των αντανακλάσεων του πάνω στην ευαισθησία της μνήμης μας. Μια προσπάθεια εμψυχωμένη από την ενεργοποιητική δύναμη της συγκίνησης και το χάρισμα να διακρίνει έγκαιρα τη σημασία των πραγμάτων, κυρίως όμως να την υπερασπίζεται με την ακατάβλητη μαχητικότητα της ιδεολογικής προσήλωσης και την αδιάπτωτη ζωντάνια της νεανικής φλόγας. Τέτοιες ευεργετικές παρεμβάσεις προ...

[...] Αυτό που κάνει σπουδαίο αυτό το βιβλίο, που καλούμαι να προλογίσω, είναι το γεγονός ότι, πέρα από μια αρχιτεκτονική καταγραφή, αποτελεί ουσιαστικά μια μαρτυρία. Λίγο μετά τον πόλεμο, το 1945, η Ζαγορησίου, νεαρή αρχιτεκτόνισσα τότε και υπάλληλος του Υπουργείου Δημοσίων Έργων, ξεκίνησε ένα οδοιπορικό στον τόπο που υπέφερε περισσότερο από τη θηριωδία της ναζιστικής κατοχής, στην Κρήτη, για να καταγράψει την καταστροφή που άφησε πίσω του ο κατακτητής. Όμως στην πραγματικότητα -χωρίς να το ξέρει ίσως εκείνη την περίοδο- αποτυπώνει στο χαρτί ολόκληρη την αρχιτεκτονική κληρ...

Τα ελληνικά κεντήματα - δεν αναφέρομαι βέβαια στη σύγχρονη παραγωγή - εκφράζουν με απόλυτη πληρότητα έναν ολόκληρο κόσμο. Τον ελληνικό κόσμο που, μετά από την πτώση του Βυζαντίου και έως την συνταρακτική εποποιία του 1821, όταν ορίζεται τελεσίδικα η ανιούσα της πολιτιστική του πορείας, αναπλάθει τα δεδομένα της παλιότερης παράδοσης μέσα στο κρυστάλλωμα της νέας του φυσιογνωμίας: το ήθος και οι αξίες, το μέγεθος και οι αρετές, η ιδιομορφία της αισθαντικότητας, στοιχεία από το γενικότερο πνεύμα που διέπει τη μεγάλη αυτή ιστορική περίοδο, αποτυπωμένα χάρη στην υπομονή της γυν...

Οι περιγραφές του βιβλίου αναφέρονται στο "κοριτσάκι των οχτώ χρονών", με τις αναμνήσεις από στιγμές της καθημερινή του ζωής στα Χανιά, δεν έχουν σημασία μόνο σαν γεγονότα, αλλά και σαν μέρος της προσωπικότητας της συγγραφέως. Η Λελέ Χαραλ. Φανδρίδου θυμάται, αναφέρει και περιγράφει τις κούκλες και τα παιχνίδια της, το πως και πότε τα απέκτησε και το πόσο αγάπησε καθένα ξεχωριστά. Διηγείται στιγμές από τα παιδικά της χρόνια, την προσμονή των Χριστουγέννων και κυρίως αναπλάθει γράφοντας, την τελετή του στολισμού του χριστουγεννιάτικου δέντρου, την οποία ξεκίνησε η μητέρα της...

[...] Η έκδοση ενός αναμνηστικού αφιερώματος δεν θα μπορούσε ποτέ να εξοφλήσει τις οφειλές του Ιδρύματος και τη μνήμη της Λασκαρίνας Μπούρα, όχι τόσο γιατί θα ήταν δύσκολο να βρεθούν κάποια ποσοτικά αντικρίσματα για να ζυγίσουν την προσφορά της, όσο γιατί οι σχέσεις που ανέπτυξε μέσα στο χώρο του και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε το δυναμικό του - η αβρότητα δηλαδή της επικοινωνίας της με τους ανθρώπους και η αμεσότητα της αφοσίωσής της στο υλικό - ξεπέρασαν ποιοτικά τα μέτρα κάθε συμβατικού χρέους. Άγγελος Δεληβορριάς

Η μελέτη της κοροπλαστικής δημιουργίας της Αιγύπτου κατά τους ελληνιστικούς και ρωμαϊκούς χρόνους προέκυψε από τη συγκρότηση ενός καταλόγου των πήλινων ειδωλίων αιγυπτιακής προέλευσης του Μουσείου Μπενάκη, την οποία ανέθεσε ο διευθυντής του κ. Άγγελος Δεληβορριάς. Για την εμπιστοσύνη του, την ουσιαστική βοήθειά του κατά τη διάρκεια της μελέτης και το ενδιαφέρον του για τη δημοσίευσή της αισθάνομαι βαθιά ευγνωμοσύνη και τον ευχαριστώ θερμά. [...]

Με τα σχέδια του δεύτερου αυτού τόμου που προσφέρω και πάλι στο Μουσείο Μπενάκη -κλείνει ο κύκλος των εφαρμογών σε σταυροβελονιά. Για να δείξω πόσο ευχάριστη είναι και η μεταφορά του υφαντού σε κέντημα, έχω προσθέσει άλλε δύο βελονιές που αποδίδουν ικανοποιητικά την αίσθησή του. Τα πρότυπα και των δύο τόμων αποτελούν μέρος μουσειακών συλλογών και από αυτά τα 45 βρίσκονται στο Μουσείο Μπενάκη, τα 11 στο Μουσείο Βικτωρίας και Αλβέρτου στο Λονδίνο, τα 6 στο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης στην Αθήνα και τα στο Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα του Ναυπλίου.[...] Αμαλία Μεγαπάνου