Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι "Τρεις Ελληνικοί Χοροί" είναι το πέμπτο κατά χρονολογική σειρά καθαρά ορχηστρικό έργο του Μανώλη Καλομοίρη, μετά τη "Ρωμέικη Σουίτα", τη "Συμφωνία της Λεβεντιάς", τις "Νησιώτικες ζωγραφιές" για βιολί και ορχήστρα, και τη "Συμφωνία των Ανίδεων και των Καλών Ανθρώπων". Το έργο γράφτηκε για μεγάλη συμφωνική ορχήστρα και πήρε την οριστική του μορφή στην Πράγα το 1934. Ωστόσο, και τα τρία μέρη από τα οποία αποτελείται έχουν στην πραγματικότητα συντεθεί στην πρωτότυπη μορφή τους πολύ νωρίτερα, ήδη κατά τη δεκαετία του 1910, ως μέρος άλλων συνθέσεων του Καλομοίρη. [...] (Νίκ...

Σημείωμα του ενορχηστρωτή και επιμελητή της έκδοσης Η "Σουίτα για βιολί και μικρή ορχήστρα" (1929) του Νίκου Σκαλκώτα (1904-1949) είναι ένα από τα έργα που ο συνθέτης άφησε πίσω του στο Βερολίνο γύρω στον Μάρτιο του 1933, νομίζοντας ότι η επιστροφή του στην Αθήνα θα ήταν προσωρινή. Ώριμη σύνθεση της περιόδου μαθητείας του στην τάξη του Άρνολντ Σαίνμπεργκ, γραμμένη από έναν δεινό βιολονίστα-συνθέτη, αφιερώθηκε στον διακεκριμένο Ρώσο σολίστ του βιολιού και αρχιμουσικό Anatol [Anatoly] Knorre, ο οποίος την παρουσίασε για πρώτη φορά δημόσια τον Απρίλιο του 1930 σε συναυλία...

Σημείωμα του ενορχηστρωτή και επιμελητή της έκδοσης Η "Σουίτα για βιολί και μικρή ορχήστρα" (1929) του Νίκου Σκαλκώτα (1904-1949) είναι ένα από τα έργα που ο συνθέτης άφησε πίσω του στο Βερολίνο γύρω στον Μάρτιο του 1933, νομίζοντας ότι η επιστροφή του στην Αθήνα θα ήταν προσωρινή. Ώριμη σύνθεση της περιόδου μαθητείας του στην τάξη του Άρνολντ Σαίνμπεργκ, γραμμένη από έναν δεινό βιολονίστα-συνθέτη, αφιερώθηκε στον διακεκριμένο Ρώσο σολίστ του βιολιού και αρχιμουσικό Anatol [Anatoly] Knorre, ο οποίος την παρουσίασε για πρώτη φορά δημόσια τον Απρίλιο του 1930 σε συναυλία...

Πρόλογος Ο Γιώργος Κουμεντάκης με τη "Μαντινάδα για πιάνο" (2016) προσεγγίζει την κρητική παραδοσιακή μουσική μέσω ενός κλασικού οργάνου, του πιάνου. Το κομμάτι παραπέμπει στις συγγενείς για τον κρητικής καταγωγής συνθέτη κοντυλιές, σύντομες μουσικές φράσεις, δηλαδή, που παίζονταν αρχικά σ' ένα κομμάτι καλαμένιου αυλού μεταξύ δύο διαδοχικών κονδύλων (κοντύλων), και στη συνέχεια πέρασαν και στη μουσική για έγχορδα παραδοσιακά όργανα (λύρα, βιολί). Όπως η κάθε δοξαριά έχει πολλά γυρίσματα-επεξεργασίες, έτσι και ο συνθέτης αυτοσχεδιάζει με νότες που αντιστοιχούν στις "δαχτυ...

CHAPTER I The "Diabolus" in Sibelius' Fourth Symphony The catharsis effected by the tritone CHAPTER II Continuity in the Seventh Symphony Conclusion APPENDIX An analysis of the third expansion wave (mm. 72-88) of the Fourth Symphony's first movement

Το θέμα του παρόντος βιβλίου είναι η μουσική σαλονιού, ένας συχνά παρεξηγημένος θεσμός ο οποίος βρήκε τη θέση που του άξιζε στις αρχές του δεκάτου ενάτου αιώνα ως συστατικό-κλειδί της τυποποιημένης κοινωνικότητας. Το σαλόνι περιελάμβανε μια ποικιλία δραστηριοτήτων [...] και μια ποικιλία κοινωνικών ομάδων, από τα αστικά σουαρέ μέχρι τις λαμπρές αριστοκρατικές συγκεντρώσεις όπου συναθροίζονταν οι πιο διάσημες προσωπικότητες της εποχής. Αλλά το κοινό σημείο των περισσοτέρων ήταν η μουσική [...]. Αυτό το βιβλίο φωτίζει ένα μικρό κομμάτι μιας γενικότερης ιστορίας μουσικών εκ...

Σημείωμα του συνθέτη Τα τελευταία χρόνια, η ελληνική παραδοσιακή μουσική έχει γίνει η κινητήρια δύναμη του συνθετικού μου έργου. Επανεφευρίσκω, ανασυντάσσω και ανασυνθέτω παραδοσιακά μουσικά θέματα, διατηρώντας την ενέργεια και τη λεπτότητά τους, την αυθεντικότητα του αρχέγονου μοντέλου τους, τον παλμό και την ψυχή τους, ακολουθώντας τα χνάρια των "ανωνύμων" που έφτιαχναν τα δημοτικά τραγούδια. Των κάθε λογής "ανωνύμων" και χωρίς σύνορα συνθετών, έξω από κάθε φυλετικό αυτοθαυμασμό. Καθώς το υλικό αυτό στροβιλίζεται στα χέρια μου, παίρνει αναγκαστικά κάτι από την προσωπικ...

Εισαγωγικό σημείωμα Η "Σουίτα για ορχήστρα εγχόρδων" γράφτηκε για το Preparatory String Ensemble, ένα από τα σύνολα που αποτελούν την Greater Princeton Youth Orchestra (GPYO). Ολοκληρώθηκε στις 10 Ιανουαρίου 1993 και παίχτηκε τον Μάιο του 1993· είναι αφιερωμένη στον John Enz, τσελίστα της Princeton Symphony Orchestra, άλλου συνόλου της GPYO, και μουσικό ταγμένο στην οργάνωση και διδασκαλία νέων μουσικών -όχι μόνο του Πρίνστον. Η αφιέρωση κατοπτρίζει την αφοσίωση του ίδιου του Δυμιώτη στην μουσική εκπαίδευση της νεολαίας, και στην διδασκαλία της μουσικής ως κοινωνική προ...

Με την αγάπη του για την ποίηση και τη φυσική του κλίση προς την τέχνη των στίχων, ο συνθέτης και αρχιμουσικός Λεωνίδας Ζώρας (1905-1987) θα αναγνωρίσει εν έτει 1925, πρώτος μεταξύ των ελλήνων μουσουργών, την ποιητική αξία του Καρυωτάκη. Πολύ πριν από την έκδοση της ποιητικής συλλογής "Ελεγεία και Σάτιρες" (1927) και τον εντυπωσιακό απόηχό της, [...] ο Ζώρας καταπιάνεται με τον "Γύφτο", από τη δεύτερη συλλογή του ποιητή, τα Νηπενθή (1921). Με εξαίρεση τον κύκλο 5 τραγουδιών του συνθέτη Θεόδωρου Καρυωτάκη, που εκδόθηκε το 1934 ως αφιέρωμα στη μνήμη του εξάδελφου του ποιητή...

Η πρώτη μουσικολογική έκδοση μεγάλης κλίμακας γραμμένη στην αγγλική γλώσσα, εκδομένη στην Ελλάδα από ελληνικό φορέα (Κέντρο Ελληνικής Μουσικής - Hellenic Music Centre). Ο συγγραφέας εξετάζει τους όρους και τις προϋποθέσεις της εισαγωγής του μουσικού μοντερνισμού στην Ελλάδα, επικεντρώνοντας στα πρώτα νεοελληνικά πρωτοποριακά έργα που συνέθεσε ο Δημήτρης Μητρόπουλος στη δεκαετία του 1920: "Παν" (1923-24), "Αφροδίτη Ουρανία" (1924), Passacaglia, Intermezzo e Fuga (1924), 14 Invenzioni (1925), Ostinata in tre parti (1926-27) και Concerto Grosso (1928). Το βιβλίο χωρίζεται σε τ...

Εισαγωγικό σημείωμα Ο ιδιοφυής Κύπριος βιολιστής και συνθέτης Φάνος Δυμιώτης (1965-2007) τελείωσε την σύνθεση του Νονέτου για 2 φλάουτα, 2 όμποε, 2 κλαρινέτα, 2 φαγκότα και πιάνο στις 20 Ιανουαρίου του 1986, όντας προπτυχιακός φοιτητής στο Κολέγιο Trinity Hall του Κέιμπριτζ. Πήρε το πτυχίο του τον Ιούνιο του ίδιου έτους (με μία εξαιρετικά σπάνια διπλή ύψιστη διάκριση), και εν συνεχεία παρακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στην σύνθεση (από τον Σεπτέμβριο 1986 ώς τον Αύγουστο 1987) στο ίδιο το Trinity Hall College, και μετά στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον, που το Νοέμβριο του 199...

Το όνομα της Ρένας Κυριακού (1917-1994) έχει πρωτίστως συνδεθεί με τις υψηλού επιπέδου πιανιστικές ερμηνείες της. [...] Η συνθετική της δραστηριότητα, εντούτοις, παραμένει ελάχιστα γνωστή, παρά το γεγονός ότι συνιστούσε αναπόσπαστο τμήμα των σπουδών και των απαρχών της μακράς καλλιτεχνικής της σταδιοδρομίας, από τις αρχές της δεκαετίας του 1920 (σε ηλικία πέντε ετών) έως τις αρχές της δεκαετίας του 1940. Στο Αρχείο Ρένας Κυριακού σώζονται 75 ολοκληρωμένα έργα της, στην συντριπτική τους πλειονότητα για σόλο πιάνο, καθώς επίσης ευάριθμα τραγούδια για φωνή και πιάνο, κομμάτια...

Το όνομα της Ρένας Κυριακού (1917-1994) έχει πρωτίστως συνδεθεί με τις υψηλού επιπέδου πιανιστικές ερμηνείες της. [...] Η συνθετική της δραστηριότητα, εντούτοις, παραμένει ελάχιστα γνωστή, παρά το γεγονός ότι συνιστούσε αναπόσπαστο τμήμα των σπουδών και των απαρχών της μακράς καλλιτεχνικής της σταδιοδρομίας, από τις αρχές της δεκαετίας του 1920 (σε ηλικία πέντε ετών) έως τις αρχές της δεκαετίας του 1940. Στο Αρχείο Ρένας Κυριακού σώζονται 75 ολοκληρωμένα έργα της, στην συντριπτική τους πλειονότητα για σόλο πιάνο, καθώς επίσης ευάριθμα τραγούδια για φωνή και πιάνο, κομμάτια...

Η μονογραφία του Μανώλη Σειραγάκη για τον κερκυραίο συνθέτη Ναπολέοντα Λαμπελέτ (1864-1932) παρουσιάζει τεκμηριωμένα τη μυθική καριέρα του συνθέτη στο West End του Λονδίνου και το παράδοξο ότι αυτή δεν μπόρεσε να επηρεάσει τη μουσική και θεατρική ζωή της Αθήνας.

Το κουιντέτο πνευστών Ηπειρώτικο Χρονικό γράφτηκε από τον Οκτώβριο του 2004 ως τις 2 Μαρτίου του 2005, μετά από παραγγελία της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών. Βασίζεται σε παραδοσιακό υλικό της Ηπείρου (πολυφωνικά τραγούδια, καθαρές συνηχήσεις, χαρακτηριστική ρυθμολογία, ανατολίτικες προσμίξεις, κ.λπ.) που συνδυάζεται με στοιχεία της σύγχρονης δυτικής μουσικής. Εκφράζει έτσι μια ακόμα πτυχή της αείζωης Εθνικής μας Σχολής. Στο γνωστό δημοτικό τραγούδι "Βασιλική προστάζει βεζύρη Αλή Πασά" χρησιμοποιείται ως πυρήνας η εκδοχή που υπάρχει στη συλλογή του Ν. Λάβδα. Το υπόλοιπο "θεμελι...

Πρόλογος Το δημιουργικό έργο του Ανέστη Λογοθέτη (1921-1994) χωρίζεται σε δύο περιόδους: η πρώτη (1943-1959) περιλαμβάνει έργα σε παραδοσιακή μουσική σημειογραφία, ενώ η δεύτερη (1959-1994) έργα σε μη συμβατική μουσική σημειογραφία (κατά το συνθέτη "γραφική" ή "πολυμορφική"). Βασικό χαρακτηριστικό του προσωπικού του συστήματος σημειογραφίας είναι μια πρωτότυπη σύζευξη μουσικής και εικαστικών τεχνών, με την οποία ο συνθέτης προσπάθησε να περιγράψει τη δομή των έργων του και την εξέλιξή της στο χρόνο. Η Σουίτα για σόλο βιολοντσέλο, LWN 33 (Δεκέμβριος 1952), με τον αρχικό...

Σημείωμα του συνθέτη Το καλοκαίρι του 1970 συμμετείχα ως βιολίστας-υπότροφος των "Μουσικών Νιάτων Ελλάδος" στην "Παγκόσμια Ορχήστρα Νέων" σε μουσική κατασκήνωση στον Καναδά. Συνάδελφοί μου, νέοι μουσικοί της ορχήστρας, με παρότρυναν να γράψω ένα έργο για κουιντέτο ξύλινων που να έχει ελληνικό χρώμα. Έτσι γεννήθηκε η Μικρή Σουίτα, η οποία παρουσιάστηκε για πρώτη φορά εκείνο το καλοκαίρι σε απογευματινή συναυλία από μουσικούς της ορχήστρας. Τα πέντε σύντομα μέρη του έργου διαφοροποιούνται ως προς τη ρυθμική αγωγή και το χαρακτήρα τους. Τα μουσικά θέματα που χρησιμοποιούν...

Σημείωμα του συνθέτη Έγραψα το έργο The Soldier’s Blues από το καλοκαίρι του 2006 μέχρι τις αρχές του 2007 κατόπιν ανάθεσης από τη Mid-Atlantic Symphony Orchestra. Καθώς το έργο προοριζόταν εξαρχής ως συνοδοιπορικό του έργου του Stravinsky L’histoire du soldat (Η ιστορία του στρατιώτη) και καθώς η ενορχήστρωση είναι πραγματικά ταυτόσημη, αποφάσισα να αποτίσω φόρο τιμής στο αριστούργημα του Stravinsky με μικρές αναφορές από τις οποίες αντλείται μεγάλο μέρος του θεματικού υλικού. Ο στρατιώτης του τίτλου δεν είναι φυσικά ένας στρατιώτης με σάρκα και οστά, αλλά μια στεν...

Τα τελευταία χρόνια, η ελληνική παραδοσιακή μουσική έχει γίνει η κινητήρια δύναμη του συνθετικού μου έργου. Επανεφευρίσκω, ανασυντάσσω και ανασυνθέτω παραδοσιακά μουσικά θέματα, διατηρώντας την ενέργεια και τη λεπτότητά τους, την αυθεντικότητα του αρχέγονου μοντέλου τους, τον παλμό και την ψυχή τους, ακολουθώντας τα χνάρια των "ανωνύμων" που έφτιαχναν τα δημοτικά τραγούδια. Των κάθε λογής "ανωνύμων" και χωρίς σύνορα συνθετών, έξω από κάθε φυλετικό αυτοθαυμασμό. Καθώς το υλικό αυτό στροβιλίζεται στα χέρια μου, παίρνει αναγκαστικά κάτι από την προσωπικότητά μου (τη δόση την κ...

Τα τελευταία χρόνια, η ελληνική παραδοσιακή μουσική έχει γίνει η κινητήρια δύναμη του συνθετικού μου έργου. Επανεφευρίσκω, ανασυντάσσω και ανασυνθέτω παραδοσιακά μουσικά θέματα, διατηρώντας την ενέργεια και τη λεπτότητά τους, την αυθεντικότητα του αρχέγονου μοντέλου τους, τον παλμό και την ψυχή τους, ακολουθώντας τα χνάρια των "ανωνύμων" που έφτιαχναν τα δημοτικά τραγούδια. Των κάθε λογής "ανωνύμων" και χωρίς σύνορα συνθετών, έξω από κάθε φυλετικό αυτοθαυμασμό. Καθώς το υλικό αυτό στροβιλίζεται στα χέρια μου, παίρνει αναγκαστικά κάτι από την προσωπικότητά μου (τη δόση την κ...