Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η μοναδικότητα ενός δακτυλικού αποτυπώματος οφείλεται στo ανεπανάληπτο δερματογλυφικό ενός δακτύλου. To δερματογλυφικό ως γενική σχεδιαστική δομή -τόξο, ελατοειδές τόξο, ωλένιος βρόχος, κερκιδικός βρόχος, κυκλικός στρόβιλος, ελλειψοειδής στρόβιλος, ελικοειδής στρόβιλος, στρόβιλος με πλευρικό θύλακα, δίδυμος βρόχος- κληρονομείται δίχως ολοκληρωμένες αυλακώσεις. Κατά την εμβρυακή ζωή είναι ένα γενικό πρότυπο δερματογλυφικού. Ένα πρωτόλειο γενετικό σχέδιο, που θα εξελίσσεται μοναδικά κατά το υπόλοιπο της κύησης, μέχρι να ολοκληρωθεί. Άρα, το οριστικό δακτυλικό αποτύπωμα που αφ...

Μύθοι, ποιήματα και δοκίμια περί Έρωτα και Ερωτισμού. Με κάθε σκέψη που κάνουμε όταν είμαστε ερωτευμένοι γεννιέται και ένα Άνθος ή ένας Αργυροκύανος μάγος. Μερικές τέτοιες σκέψεις, μάγους και Άνθη θα δείτε εδώ.

Ένα βιβλίο ύμνος στον έρωτα, τη συντροφικότητα και το θεσμό της οικογένειας Στο έργο ο συγγραφέας αφηγείται την αληθινή ιστορία ενός ζευγαριού, του Μιχάλη και της Άννας, που έμεινε ο ένας στο πλευρό του άλλου για 45 ολόκληρα χρόνια αλλά δυστυχώς η ζωή επιφύλαξε στον καθένα ξεχωριστά, ένα άδοξο τέλος. Όπως και ο ίδιος ο συγγραφέας αναφέρει: "Το νέο μου βιβλίο αναφέρεται σε μια αληθινά συγκινητική ιστορία που θα σας κάνει να νιώσετε για πρώτη φορά το τι σημαίνει πραγματική και ανιδιοτελής αγάπη. Είναι ένα βιβλίο "ύμνος" στον έρωτα, στη συντροφικότητα και στο θεσμό της ο...

Δύο διηγήματα με φιλοσοφικές προεκτάσεις περι ανυπαρξίας του χρόνου. Επιστημονική Φαντασία με στοιχεία Νεο-Γοτθικής λογοτεχνίας. Χωρίς σφαγές και αίματα, καθημερινά αλλά και κοινωνικά. Ο τρόμος είναι χειρότερος όταν δούμε ότι ζούμε κάτω απο την τιμωρία σαν αυτήν του Σίσυφου. Ο καθημερινός τρόμος όλων αυτών που βλέπουμε είναι ο χειρότερος αν δούμε το αληθινό του πρόσωπο. Το χειρότερο που έχουμε να κάνουμε είναι να προσπαθήσουμε να δραπετεύσουμε από την τιμωριά της καθημερινότητας των πόλεων.

Ποίηση και εικόνες με κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις και σύγκριση της κοινωνικής και πολιτικής σημερινής πραγματικότητας με καθαρές φιλοσοφικές ιδέες, τις οποίες αν ακολουθούσαμε θα ζούσαμε σε έναν τελείως διαφορετικό πλανήτη σήμερα. Όχι δεν είναι ουτοπία. Ουτοπιστές είναι αυτοί που δεν πιστεύουν ότι κάποια ημέρα όλα θα αλλάξουν και θα γίνουν σωστά και δίκαια. Ουτοπιστές είναι αυτοί που επιμένουν στις σάπιζόμενες ιδέες που προσπαθούν να συντηρήσουν νομίζοντας ότι οι πολίτες είναι ηλίθιοι.

Θα θυμάστε τι έλεγαν οι Πυθαγόρειοι "Να τα έχετε όλοι όλα" -Γιατί το έλεγαν; Τι ήξεραν το οποίο οι σημερινοί αγνοούν-, αλλά και πολλοί θα γνωρίζετε τις λέξεις Αλληλοβοήθεια, Συνάνθρωπος, Ισομοιρία, Ισοκτημοσύνη και Ισηγορία. Αυτά είναι η Αναρχία και όχι όλα τα άλλα, τα όσα κακώς και δολίως πολλοί διαδίδουν και υποστηρίζουν. Σήμερα η Αναρχία δεν περιορίζεται μόνο στα ανθρώπινα δικαιώματα όλων αλλά και στα δικαιώματα όλων των άλλων ειδών ζωής τα οποία έχουν γίνει σκλάβοι των ανθρώπων. Θυμάστε τι έλεγαν οι προσωκρατικοί για τον πανψυχισμό και την πανσπερμία: "Όποιος θεωρεί πως...

Το βιβλίο αυτό είναι το πρώτο που έγραψε ο Γλαύκωψ περίπου κατά την δεκαετία 1980 ακούγοντας μουσικές των Cramps, Bauhaus, Tuxedomoon, Birthday Party, Stooges, Bowie, Ultravox και άλλων της δεκατίας των 80ς. Πολλά σημεία έχουν γραφτεί ακόμα και μέσα στην παλιά Rebound στα καφέ της Φωκίωνος Νέγρη και στην Πλάκα πριν ανακατασκευαστεί και κάτω στην σπηλιά κάτω από τον Αρειο Πάγο στην Ακρόπολη όπου καμιά φορά ξεχασμένος γράφοντας έμενε εκεί. Μέρη του κειμένου έχουν γραφτεί και στο Αστυνομικό Τμήμα της Πλάκας όπου είναι γνωστό ότι τότε σεχδόν κάθε μέρα μάζευαν πολλούς για αυτήν...

Αμαυρές πικρόχολες εξωπραγματικές και κυνικές κωμωδίες. Κοινωνικό Black Humor.

Δεν θα θέλατε αυτό το βιβλίο αν δεν αισθάνεστε ότι χρειάζεστε ποίηση -έμμετρο λόγο- που ψάχνει βαθιά στα καλύτερα αλλά και στα χειρότερα σημεία της ανθρώπινης ψυχής. Μονόλογοι των Ερινυών και σκέψεις που δεν θα θέλαμε να έχουμε.

Ένα πολύ όμορφο βιβλίο ποίησης, του οποίου το πρωτότυπο είναι σχεδιασμένο με μολύβι σε χαρτί. Τα σχέδια του πρωτότυπου συνοδεύουν το κείμενο.

Βιβλίο συμβολαίων μεταξύ ζώντων του νοταρίου Καρυάς Θεόδωρου Π. Κατωπόδη 1827-28 με συμπληρωματικές σημειώσεις και αναφορές από το νοταριακό βιβλίο τού Κωνσταντίνου Ν. Σταύρακα, το βιβλίο του Θεόδωρου Κατωπόδη και του Θεόδωρου Θερμού.

Ο συγγραφέας στο ΚΕΧΑΟΘΕΙΟΝ κατορθώνει ελεύθερα, αδέσμευτα και απαλλαγμένος από το βάρος της υλικής του ύπαρξης να προσεγγίσει τον έρωτα στον απέραντο χώρο. Η μαγεία που μας υποβάλλει η πένα του έχει σαν υπόβαθρο την ψυχολογική τάση του έρωτα στην πλήρη και ιδανική καθαρότητα του. Η έφεση του συγγραφέα προς το νόημα της ομορφιάς του έρωτα αφυπνίζει μέσα από τα άρρητα βάθη της ψυχής του με μια μυστική υπόκρουση, θραύοντας το φράγμα του τόπου και του χρόνου και υπερακοντίζοντας την εφημερότητα του εδώ και τώρα. [...] (Θωμάς Μιχαλιέρης, από τον πρόλογο)

Παράλογες και surreal, κυνικές και μαύρες κωμωδίες με προεκτάσεις προς κοινωνικό και πολιτικό υπαρξισμό, αλλά και προς μπίτνικ λογοτεχνία. Αν σας αρέσουν οι ταινίες των Monty Pythons και τα surreal κείμενα, αυτό είναι ένα βιβλίο, το οποίο θα χρειαστείτε, διότι διαβάζοντάς θα αναθεωρήσετε ό,τι θεωρείτε δογματίζοντας λογοτεχνία.

Άλλο ένα βιβλίο με παράλογες και surreal, κυνικές και μαύρες κωμωδίες με προεκτάσεις προς κοινωνικό και πολιτικό υπαρξισμό, αλλά και προς μπίτνικ λογοτεχνία ή έχετε διαβάσει σοφιστές όπως τον Αιλιάνο για το ακόλαστο δελφίνι και την καμηλοπάρδαλη που μιλούσε μαυριτανικά; Αυτοί οι αρχαίοι δεν μας άφησαν πολλά περιθώρια! Για να μην νομίζουν μερικοί ότι κάνουμε κάτι νέο! Αν σας αρέσουν οι ταινίες των Monty Pythons και τα surreal κείμενα, αυτό είναι ένα βιβλίο, το οποίο θα χρειαστείτε, διότι διαβάζοντάς θα αναθεωρήσετε ό,τι θεωρείτε δογματίζοντας λογοτεχνία. Σπάνιο, αλλά όχι ανυ...

Ποιήματα και μερικά έργα ζωγραφικής τού Νικόλα Βερνίκου και μεταφράσεις τού ίδιου, έργων των: Ομάρ Καγιάμ, Barrunto Canario, David Diop,Bernard Noel, Jacques Prevert, Kalevala, Walcott Derek, Angus MacMhuirich, Rabidranath Tagore. Αντί Προλόγου (Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα από τα "Σκόρπια Ποιήματα") Θάθελα ν' αφήσω μέσα στο βιβλίο τούτο τη ψυχή μου όλη. Μες σε τούτο το βιβλίο, πούχει δει μαζύ με μέ τη φύση, και τις άγιες ώρες έχει ζήσει. Ω! μελαγχολία των βιβλίων μου γεμίζουνε τα χέρια από ρόδα, κι' απ αστέρια, και αργά μετά σ' αφήνουν. Η βαθειά η θλίψη το...

Όταν το παράλογο ενώνεται με τον ποιητικό έμμετρο και πεζό λόγο έχουμε αποτελέσματα δυσνόητα αλλά και αναμοχλεύοντα τις ασθήσεις. Χρειαζόμαστε τροφή -έννοιες- για να ψάξουμε βαθιά, όσο περισσότερο γίνεται, διότι ξεχνάμε γρήγορα όσα έγιναν και επαναλαμβάνουμε με όλο και χειρότερο τρόπο τον μύθο με τον βράχο που κατρακυλάει πίσω από την κορυφή του βουνού ως να αποφασίσουμε να τερματίσουμε την τιμωρία.