Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τι σημαίνουν τα ονόματα Έλλην και Ελλάς και οι όροι Ελληνισμός και έθνος των Ελλήνων. Πως ο συρφετός των λεπρών Αιγυπτίων αυτοανακηρύχθηκε "η εκλεκτή φυλή" και "ο περιούσιος λαός του Θεού". Γιατί οι Εβραίοι δεν είναι φυλή. Δεν είναι εθνότητα αλλά ήταν και είναι θρησκευτικοπολιτκή ληστοσυμμοριακή οργάνωση. Γιατί η Βίβλος είναι κακέκτυπο αντίγραφο της κοσμογονίας, της ιστορίας, της θρησκείας και της φιλοσοφίας των Ελλήνων, Αιγυπτίων και Ασσυρίων.

Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Τροία, Άγκυρα, Σεβάστεια, Τοκάτ, Ντιαρμπεκήρ, Βαν, Αραράτ. Ο Τιμ Κέλση περιόδευσε την Τουρκία, ερευνώντας τη σημερινή πραγματικότητα μιας χώρας που βρίσκεται στο χείλος του χάους. Μιας Τουρκίας που μεταλλάσσεται από το οθωμανικό παρελθόν της πολυεθνικότητας στο σημερινό καθεστώς της μισαλλοδοξίας και της καταπίεσης κάθε διαφορετικής εθνότητας ή τάσης. Η ισλαμική αναζωπύρωση, η εξόντωση του Κουρδικού λαού, ο πόλεμος με το ΡΚΚ, είναι διλήμματα ενός κράτους που παραπαίει ανάμεσα στην προσκόλληση στο παρελθόν και σε ένα αβέβαιο μέλλον, που προσπαθ...

Ο Εντγκάρ Μορέν κάνει σκέψεις πάνω σ' αυτές τις τρεις πραγματικότητες -τον έρωτα, την ποίηση, τη σοφία- που φωτίζουν τις ζωές μας ενώ ταυτόχρονα κρύβουν το αίνιγμα και την πολυπλοκότητά τους. Ο έρωτας δε ζει, υποστηρίζει, παρά μόνο σε μια κατάσταση "innamoramento", αναγεννώμενος από τον εαυτό του. Η ποίηση, εντεύθεν και εκείθεν του λογοτεχνικού τρόπου έκφρασής της, είναι αυτή η "δεύτερη κατάσταση" που μας κατακλύζει όταν βρισκόμαστε σε μια κατάσταση ζέσης, δέους, μετάληψης, ταραχής και, βέβαια έρωτα· που μας κάνει να ζούμε και ποιητικά, εκτός από πεζά, σ' αυτή τη γη. Όσο γι...

Παγωμένη και μουντή, η Αλβανία του Ισμαήλ Κανταρέ μοιάζει όσο ποτέ άλλοτε με τα τοπία του Μακμπέθ και τις γερμανικές μπαλάντες. Ο αναγνώστης, αιχμάλωτος αυτού του τυραννικού κόσμου, τριγυρνάει ανάμεσα στις παγίδες, τις ραδιουργίες και τα πολλαπλά προσωπεία. Καθημερινές χειρονομίες καταλήγουν σε αρχαίες τραγωδίες, γνωστά χαρακτηριστικά γίνονται γκριμάτσες. Επινόηση μάγου, αλλά και τέχνη ενός συγγραφέα που υφαίνει δίχως νήματα, με τις ζωντανές ίνες απ' τη σάρκα του, για να δημιουργήσει ένα ολοκληρωμένο σύμπαν, απ' το οποίο μπορείς να ξεφύγεις μόνο με το πέταγμα του γλάρου ή τ...

Τα νησιά του Ιονίου στη γεωγραφική τους σύνδεση από βορρά σε νότο, αποκομμένα από τον ελληνικό κορμό, αδελφοποιούνται σε μοναχική ενότητα περιβαλλόμενη από το μητρικό τους πέλαγος, διαμορφώνοντας έναν ενιαίο, πάντα ελληνικό πολιτισμό. Ονομάζοντάς τον επτανησιακό, κατά τους τελευταίους αιώνες, επισημαίνουμε τα χαρακτηριστικά ενός ιδιαίτερα σημαντικού μέρους του νεοελληνικού μας πολιτισμού. Τα Επτά Νησιά με τη συμβολή τους στην τέχνη, στο λόγο, στους αγώνες για την ελευθερία περνούν στο δικαίωμα της ιδιαιτερότητας. Οι Επτανήσιοι ακόμα πορεύονται μέσα σ' αυτή· συμπεριφορά, πν...

Η περιήγηση στην Ερυθραία, εβδομηνταπέντε χρόνια μετά την καταστροφή, δεν είναι απλώς μια προσπάθεια καταγραφής των όσων διασώθηκαν επί τόπου, σε μία χώρα που εκσυγχρονίζεται με ανεξέλεγκτους ρυθμούς την τελευταία δεκαπενταετία. Είναι μια σπουδή στις αντοχές της μνήμης. Γιατί, πέρα από τα σημαντικά επιτεύγματα της αρχαιολογίας η Ερυθραία υπάρχει όσο θα υπάρχουν εκείνοι που γεννήθηκαν εκεί. Αυτοί μας καθοδήγησαν· μας "έδειξαν" τον τόπο· μας ακολούθησαν σε κάθε βήμα· μας υποχρέωσαν να φωτογραφήσουμε και να καταγράψουμε το κάθε τι, με κάθε λεπτομέρεια, μην τύχει και ξεχαστεί έ...

Η δομή αυτού του βιβλίου στηρίζεται στο αντικείμενο της έρευνας: Το Τόπλες. Τα κεφάλαια αναλύουν έναν προς έναν τους κανόνες συμπεριφοράς και επιχειρούν να καταγράψουν αυτό που έχουμε στο μυαλό μας. Η ανάγνωση του βιβλίου μπορεί να περιοριστεί σ' αυτό το επίπεδο. Μπορεί δηλαδή το βιβλίο να χρησιμοποιηθεί ως εγχειρίδιο καλών τρόπων, ένας οδηγός για την παραλία. Για όποιον όμως θέλει να εμβαθύνει, η διαδρομή είναι απεριόριστη.

[...] τόσο πολύ σε γουστάρω που ξέχασα πια το σ' αγαπώ (σ. 15) [τσαϊράδα] το θυμάρι το άτιμο εξαφανίζει χαιρέκακα την ευωδιά του κορμιού σου μονάχα το κρεβάτι τη σέβεται (σ. 17) [υστερόγραφο Πορτογαλίδας μοναχής] γνώρισα άντρες πολλούς τα χνότα τους μύριζαν τα πόδια τους βρωμούσαν Χριστέ μου μονάχα εσύ μοσκοβολάς (σ. 8)