Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το "Ορφανό αριστούργημα" τοποθετείται στη φανταστική χώρα Εολάνδη, που είναι χτυπημένη από μια πρωτόγνωρη και πολυεπίπεδη κρίση. Εκεί, ο καταξιωμένος συγγραφέας Ίπκες Γκέρεμι συλλαμβάνεται λόγω του σατιρικού του βιβλίου "Η Καμπάνια". Αφήνει πίσω του μια πλειάδα ανέκδοτων πεζών, μεταξύ των οποίων και το κατ’ αυτόν σπουδαιότερο μυθιστόρημα που έγραψε ποτέ, την 'Άλλη Αισθηματική Αγωγή'. Η 'Άλλη Αισθηματική Αγωγή' είναι ένα κείμενο που δεν αξίζει να μείνει στην αφάνεια - ποιος, όμως, θα μπορούσε να είναι ο τρόπος να φτάσει στο κοινό, τώρα που ο συγγραφέας του έχει καταστεί pers...

Πώς ήταν να ζεις στην κατοχική Αθήνα; Πώς ήταν να ζεις στην πρωτεύουσα ενός κράτους που για πρώτη φορά μετά τη δημιουργία του βρισκόταν κάτω από ξένη στρατιωτική κατοχή; Πώς άλλαξε η καθημερινότητα των ανθρώπων όταν βρέθηκαν μόνοι, εγκαταλελειμμένοι από την πολιτική, στρατιωτική και πνευματική τους ηγεσία, απέναντι στην τρομοκρατία των δυνάμεων κατοχής; Επτά δεκαετίες μετά, το ημερολόγιο της Ειρήνης Ζαχαρία μας δίνει την ευκαιρία να σκεφτούμε αυτή την τραγική περίοδο. Μια περίοδο που άφησε το βαρύ της αποτύπωμα στην ελληνική κοινωνία, καθορίζοντας τις πολιτικές και κοινωνικ...

Με αυτή την πρώτη της ποιητική συλλογή η Ανδρεοπούλη έρχεται σαν την πρωινή δροσιά όπως λέει ο τίτλος της στην κρητική διάλεκτο της γιαγιάς της -σαν την πρωινή ψύχρα σωστότερα που αλλού τη λέγανε "απογειάδα"- να μας ξυπνήσει συναισθήματα και συγκινήσεις. Πάνω στο "είναι" και στο "επέκεινα". Με γλώσσα λιτή και λέξεις διαλεγμένες μία-μία, σαν τις πέτρες του καλού χτίστη, οικοδομεί τον κόσμο της που είναι και οδικός μας. Μπολιασμένη παιδιόθεν από την ομορφιά του τοπίου και την απεραντοσύνη της θάλασσας: "Θυμάρια κέδροι/ αλμυρίκια/ κι ένα χωριό/ στις πλάτες μου/ μικρό θαλασσ...

Μια βαρκαρόλα αλλιώτικη, μακριά από τους απαλούς παφλασμούς των λεμβούχων και γονδολιέρηδων. Δέκα διηγήματα από την κοίτη της πόλης, με τον ορυμαγδό της καθημερινότητας πανταχού παρόντα. Πρόσωπα μοναδικά και περίεργες καταστάσεις. Γεγονότα περίπλοκα που εξελίσσονται δίπλα μας. Η ζωή με τις εντάσεις της και τους ανασασμούς της. Όλα προχωρούν όπως δεν ήταν πριν. Και όπως δεν θα ‘ναι αύριο. Ίδια μόνο η λαχτάρα για προσέγγιση μέσα στη μοναξιά. Κάποιο πλησίασμα του λόγου και του τρυφερού αγγίγματος. Αυτά τα πραγματάκια τα αιώνια τα... συναρπαστικά!

Αυτά τα παραμύθια τα είπαμε πορτοκαλί, γιατί ακούστηκαν στο Πορτοκαλί Ραδιόφωνο, αλλά και παραμύθια της αλληλεγγύης, γιατί γράφτηκαν για την εκπομπή του Δικτύου Αλληλεγγύης Καλλιθέας. Είναι παραμύθια φτιαγμένα με το χρώμα και τη φωνή της αλληλεγγύης, που μας έρχεται από πολύ παλιά, κάθε φορά που την έχουμε ανάγκη. Μια φορά, λοιπόν, τα παλιά χρόνια... "... μαύρισε μεμιάς ο τόπος κι όλα τα πετεινά του ουρανού μαζεύτηκαν ένα γύρω και κρώζανε. - Δώσε κι εμένα, μάνα, δώσε κι εμένα, μάνα. Συλλογίστηκε τότες τα παιδιά της στην ξενιτιά η γριά, ανοίγει το σακί κι αρχίζει να ξεσπυρ...

Οι έντεκα αφηγήσεις του "Λίγες τσίχλες η ζωή" είναι στάσεις στη διαδρομή της Ζωής Καλογήρου από τα τέλη της δεκαετίας του '60 μέχρι τις μέρες μας. "Στρίβει το τιμόνι αλλά δεν φεύγει. Περιμένει. Περιμένει αυτό που έτρεξε να της φέρει χωρίς να της το πει. Έρχεται. Σκύβει και ανοίγει το τζάμι του συνοδηγού. "Λίγες τσίχλες χωρίς ζάχαρη για τα παιδιά", αφήνει καμιά δεκαριά στο κάθισμα. "Σας ευχαριστώ πολύ". "Ευχαριστούμε πολύ", μ' ένα στόμα τα καλά παιδιά που επί τόπου σκαρφάλωσαν και τις πήρανε. "Παρακαλώ. Καληνύχτα σας". "Καληνύχτα σας". "Καλέ μαμά τι καλός κύριος. Χωρίς...

Η γλαφυρή αναπαράσταση μιας εποχής και όλου αυτού του πολύχρωμου γαλαξία της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, που ορμητικά ενέσκηψε αμέσως με την πτώση της χούντας. Επέπεσε σαν πύρινη λαίλαπα στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Πυρπόλησε όνειρα νέων ανθρώπων και πυροδότησε όλες τις απεργίες των μεγάλων εργοστασίων. Συγκλόνισε τους δρόμους της Αθήνας με τα ακραία συνθήματα της. Χωρίς να αποκτήσει ποτέ και κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, αν και θα μπορούσε. Είτε γιατί δεν το επιδίωξε, είτε γιατί έμεινε πιστή στην βασική αρχή του αριστερισμού: την πολυδιάσπαση! Όπως πιστή έμεινε και σ...

Δυο χρόνια μετά τα "Μπλουζ του Αγίου Παντελεήμονα", ο Κώστας Ποντικόπουλος επιστρέφει με την αρθρωτή συλλογή διηγημάτων "Το τριαντάφυλλο και το φορτηγό". Μικρές, μεστές ιστορίες από την Ελλάδα της κρίσης, με τη μνήμη μιας εποχής αθωότητας, την πικρή τρυφεράδα ελπίδων που δεν ευοδώθηκαν και ένα υπόγειο αλλά ανελέητο χιούμορ που φωτίζει τις καταστάσεις ως τον πυρήνα τους. Δυο στρατιώτες του Εμφύλιου -ένας από τη μια πλευρά και ο άλλος από την αντίπερα όχθη- συναντιούνται γέροντες πια κι αδύναμοι στο θάλαμο ενός νοσοκομείου, ένας αρχιτέκτονας στην Ελλάδα της κρίσης ελπίζει...

Στο βιβλίο αυτό θα διαβάσουμε ιστορίες γυναικών βίαιες και δραματικές, αλλά και ιστορίες αγώνων, αντίστασης, αλληλεγγύης. Από τα σκοτεινά μπουντρούμια του Ντράπσι στο Θιβέτ μέχρι την πρακτική της κλειτοριδεκτομής στη Γαλλία και στο Μαλί, μην ξεχνώντας την αναγνώριση των Κούρδων στην Τουρκία, τις μητέρες, αδελφές και κόρες εξαφανισμένων στη Χιλή, τους πρόσφυγες στα στρατόπεδα των Παλαιστινίων, τις δημοσιογράφους στην Τυνησία, τις δικηγόρους στο Μαλάουι. Όλες αυτές οι γυναίκες έχουν κοινό τις βιαιότητες που έχουν υποστεί και τις μάχες που έχουν δώσει για να καταγγελθούν κα...

Τις, ξένος ω ναυαγέ; Και τώρα τον βυθό βλέπουμε που είναι μαύρος Ένα καράβι μια νύχτα ένα πέλαγος Δεν ήρθαμε για θάνατο Τα χέρια να πουλήσουμε ήρθαμε στην αγορά

ΠΑΡΑΜΥΘΙ Η Ραπουνζέλ φορά το πανωφόρι του αδελφού της και κατεβαίνει από τη σκάλα του πύργου στα άδεια δωμάτια. Υπήρχε σκάλα τελικά εσωτερική και μπορούσε να ανεβοκατεβαίνει όποτε ήθελε. Για τα άλλα με το "ρίξε σκάλες τα μαλλιά σου" Δεν ξέρω δεν το πιστεύω ήταν χαρακτήρας συγκρατημένος εσωστρεφής

Ιστορικό μυθιστόρημα με φόντο τη ζωή του αγωνιστή-μάρτυρα Ναπολέοντα Σουκατζίδη, της σύντομης ζωής του και ταυτόχρονα λεηλατημένης. Από φύτρα μικρασιατική είναι. Από εκεί ξεκινάει η ιστορία του. Το 1909. Και η Ιστορία του τόπου 1909 - 1944. Οι μικρασιάτικοι τόποι, οι σχέσεις με τους Τούρκους, οι εκτοπισμοί του 1914 - 15, η Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών, η τραγωδία και η καταστροφή, ο νόστος και η απώλεια, η αποκατάσταση και η προσαρμογή, ο μεσοπόλεμος, το ιδιώνυμο, η οικονομική κρίση, οι τόποι εξορίας, η 4η Αυγούστου, ο πόλεμος, η κατοχή, η αντίσταση... οι...

Το πρωί, πριν καλά-καλά ξημερώσει, ξυπνήσαμε έντρομοι από τα ουρλιαχτά της Φρίντας, της σκυλίτσας που είχαμε σαν έκτο μέλος της οικογένειας. Βγήκαμε στην αυλή και παγώσαμε από το θέαμα. Ποτέ δεν την είχαμε ξαναδεί έτσι. Έτρεχε ουρλιάζοντας σαν αφιονισμένη πάνω κάτω στην αυλή, έβγαζε αφρούς απ' το στόμα και κοπανιόταν στην εξώπορτα, σα να 'θελε να τη σπάσει, να βγει έξω. Η μητέρα μου έκανε το σταυρό της, έπιασε το κεφάλι της και σε λίγο ,οι οιμωγές της κάλυψαν τ' αλυχτίσματα της Φρίντας. - Το φάγανε το παιδί μου!... το φάγανε!... Το μεσημέρι μάθαμε πως πράγματι, τους εί...

Ο συνοικισμός πλέον είχε αλλάξει ολότελα μορφή. Οι παράγκες είχαν μετατραπεί σε κανονικά σπίτια με τούβλα, οι τσίγγινες στέγες σε μπετόν αρμέ. Αποκτήσαμε ηλεκτροδότηση κι αργότερα υδροδότηση. Όμως άλλαξαν κι οι άνθρωποι. Τα παιδιά έχασαν τις αλάνες που έπαιζαν, οι χαρούμενες φωνές τους ακούγονταν όλο και λιγότερο. Οι μεγάλοι, απομακρύνθηκαν σιγά-σιγά ο ένας απ' τον άλλον, η ζωή στα καινούργια σπίτια είχε περισσότερες απαιτήσεις, που σημαίνει και περισσότερες σκοτούρες. Άρχισε και λίγο ο ανταγωνισμός μεταξύ τους, κάτι που πριν δεν είχε λόγο ύπαρξης. Δίχως να το καταλάβουν, π...

Ο Γιάννης γέλασε καθησυχαστικά. - Έλα ρε, μη φοβάσαι. Είναι πολύ απλό. Θα γεμίσουμε τους πλαϊνούς τοίχους με δυο-τρεις γιγαντογραφίες απ' την εποποιία της Αλβανίας. Τους Έλληνες στρατιώτες να ορμούν μέσα στα χιόνια "εφ όπλου λόγχη" φωνάζοντας "αέρα". Μουλάρια να ανεβαίνουν τα χιονισμένα βουνά φορτωμένα εφόδια και πυρομαχικά και ένα μεγάλο "ΟΧΙ" στο νεφοσκεπή ουρανό. Μερικά δάφνινα στεφάνια, κανένας μαίανδρος και άλλα παρόμοια. Κι απέναντι, πίσω απ' τους ομιλητές, μια μεγάλη παράσταση με το κοτόπουλο που ψήνεται και τον φαντάρο μπροστά με τ' όπλο στον ώμο. Άμα βλέπουν τέτοι...