Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Εκατόν τρία τετράστιχα από τα περίφημα Ρουμπαγιάτ του Ομάρ Καγιάμ βρίσκονται μέσα στο μικρό αυτό βιβλίο. Εκατόν τρία τετράστιχα που αποτελούνται από ανεξάρτητες στροφές και που η καθεμιά τους συντίθεται από τέσσερις στίχους ίσης αλλά ποικίλης προσωδίας· κάποιες φορές όλοι ομοιοκαταληκτούν όμως συχνότερα ο τρίτος στίχος αναιρεί την ομοικαταληξία. Όπως συνηθίζεται με τέτοιου είδους στίχους της Ανατολής, τα Ρουμπαγιάτ ακολουθούν το ένα το άλλο, και όλα μαζί μία ρίμα αλφαβητική - παράξενη διαδοχή χαράς και πένθους. Όσα από αυτά έχουν επιλεγεί εδώ, συνθέτουν μία Παστορέλα, με μί...

Σε κάθε απόφθεγμα ή αφορισμό του βιβλίου εδρεύει το πνεύμα ενός από τους πλέον ιδιοφυείς καλλιτέχνες της εποχής του, και όχι μόνο, παγκοσμίως: παιγνιώδες, σαρκαστικό, πικρό και πικραμένο μέσα από προκλητικές παραδοξολογίες, οξυδερκές χιούμορ και ανατρεπτική ειρωνεία, και αποκαλύπτεται η σκέψη του κυριότερου εκπροσώπου του κινήματος του Αισθητισμού που εμφανίστηκε στη Βρετανία στα τέλη του 19ου αιώνα.[...]

Γραμμένος πριν από το 1886, "Ο πύργος των Καρπαθίων", θα δημοσιευθεί το 1892, στην αρχή της τελευταίας συγγραφικής περιόδου του Βερν, και ένα χρόνο μετά, το 1893, δηλαδή τέσσερα χρόνια πριν από την έκδοση του "Δράκουλα" του Μπραμ Στόουκερ, θα μεταφραστεί και θα κυκλοφορήσει στα Αγγλικά με τον τίτλο "Castle of the Carpathians". Kαι τα δύο βιβλία, τόσο αυτό του Ιουλίου Βερν όσο και εκείνο του Μπραμ Στόουκερ πραγματεύονται τα απομονωμένα κάστρα της ορεινής Τρανσυλβανίας, κάστρα τυλιγμένα στην αχλύ των θρύλων της λαϊκής δεισιδαιμονίας και τον βίο υπερφυσικών, με τον έναν ή τ...

Οι ιστορίες του Κόκκινου Χάνραχαν υπάρχουν ως ένα λογοτεχνικό έργο που αντιδρά στην απολυταρχική εικονική πραγματικότητα του βιομηχανικού προϊόντος που προβάλλεται σήμερα ως τέχνη -είτε πρόκειται για λογοτεχνία, είτε για κινηματογράφο, είτε για μουσική είτε για οποιαδήποτε άλλη έκφραση πολιτισμού- και κραυγάζει ουσιαστική λαϊκή τέχνη: τέχνη που απευθύνεται στα θεμελιώδη και λαϊκά ένστικτα κάθε κοινωνικής τάξης και τύπου ανθρώπου. Η δημιουργική, με μοντέρνο τρόπο, διαχείριση της παραδοσιακά λαϊκής λογοτεχνίας ως τρόπος επαναμάγευσης μιας εθνικής λογοτεχνίας ή συνολικά της...

Επαναπροσέγγιση των λαϊκών θρύλων και των παραδοσιακών δοξασιών και η αναγωγή τους σε εθνική κληρονομιά, είναι το ιδεολογικό και αισθητικό πλαίσιο μέσα στο οποίο συγκροτείται ο Ρομαντισμός και είναι δηλωτικά στοιχεία της κατεύθυνσης της φιλοσοφικής σκέψης και της καλλιτεχνικής δημιουργίας σε ζητήματα που αφορούν τη γλώσσα και τον πολιτισμό των διαφόρων λαών της Ευρώπης στα τέλη του 18ου και στον 19ο αιώνα. Στο δοκίμιό του αυτό ο Μπωντλαίρ σκιαγραφεί λεπτομερώς την αισθητική του έργου του Ρίχαρντ Βάγκνερ, του πιο αντιπροσωπευτικού μουσικού δημιουργού του Γερμανικού Ρομαντ...

Στο βιβλίο του τσαγιού προβάλλεται με ξεχωριστό τρόπο η λατρεία προς την Ιαπωνία. Μοιάζει να είναι ποτισμένο με το ελιξήριο της νεότητας, αφού έχει διατηρήσει τη δροσιά και τη ζωντάνια του για τόσα χρόνια. Μέσα από αυτό το απλό θέμα αποκαλύπτεται ένα ενιαίο όραμα τέχνης και ζωής, φύσης και τέχνης, συγκερασμένων στην αρμονία της καθημερινότητας. Όραμα που δεν μπορεί παρά ν' αγγιξει την ευαίσθητη χορδή ενός κόσμου που αγωνιά να βρει διέξοδο από το λαβύρινθο των περιπλοκών. Έτσι, το Βιβλίο του Τσαγιού, εξακολουθεί να περνάει από χέρι σε χέρι, με την θερμή πάντα διαβεβαίωση,...

Ο κόσμος του Μυστικού Πράκτορα - ο κόσμος του νόμου και της τάξης, των ανόητων δημοσίων υπαλλήλων και των διεφθαρμένων αστυνομικών - καθρεφτίζεται με τρόπο κωμικοτραγικό στον υπόκοσμο, ένα ρυπαρό και ελεεινό τοπίο τρομοκρατών όπου, μεταξύ άλλων, κατοικούν ο Καθηγητής, που πάντα κουβαλάει μια βόμβα στην τσέπη του, και ο Βέρλοκ, ο πορνογράφος, απατεώνας και κατάσκοπος. Απωθητικοί χαρακτήρες και ανήθικες καρικατούρες συνεργάζονται προκειμένου να δημιουργήσουν μια μαύρη σάτιρα της αγγλικής κοινωνίας, μια σάτιρα οξυμένη ακόμη περισσότερο από ένα πορτραίτο "οικογενειακής ζωής":...

Η ιστορία του γενναίου Κάσπερλ και της όμορφης Άννερλ, είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά έργα των Γερμανών Ρομαντικών. Πρόκειται για ένα αφήγημα εμπνευσμένο από τα μεσαιωνικά παραμύθια και τους λαϊκούς θρύλους της Γερμανίας, μέσα από το οποίο ξεπροβάλουν ξεκάθαρα τα κύρια καλλιτεχνικά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά του γερμανικού Ρομαντισμού έτσι όπως αυτά διαμορφώθηκαν στις αρχές το δεκάτου εννάτου αιώνα. Ο Κλέμενς Μπρεντάνο μέσα από το αισθητικό και ιδεολογικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσει αυτή την φανταστική αφήγηση αναδεικνύει το ρομαντικό ιδεώδες για ένα "νέο" λογοτεχνι...

"Ο εκδικητής" ("The Avenger: A Narrative"), η πιο εμπνευσμένη από τις τρεις όλες κι όλες ιστορίες τρόμου που έγραψε ο περίφημος "Άγγλος οπιομανής" Τόμας Ντε Κουίνσυ δημοσιεύθηκε πριν από 168 χρόνια στο λονδρέζικο περιοδικό Blackwood's Edinburgh Magazine και από τότε παραμένει μία από τις σημαντικότερες -και οπωσδήποτε η πρώτη στην ευρωπαϊκή λογοτεχνία- ψυχολογικές σπουδές στην τρομοκρατία. Ωστόσο η πραγματική δύναμή της φανερώνεται όταν αρχίζει το ίδιο το κείμενο να ενεργεί σαν τρομοκράτης! Αυτό μόνον ο Ντε Κουίνσυ θα μπορούσε να το κατορθώσει.

Ο Τσαρλς Ματσουρίν, θείος της μητέρας του Όσκαρ Ουάιλντ, ήταν ένας εκκεντρικός Ιρλανδός κληρικός, που κυκλοφορούσε με περίεργες κομμώσεις, πήγαινε για ψάρεμα φορώντας μεταξωτές γυναικείες κάλτσες, συμλεκόταν άγρια με τους συνομιλητές του επί καλλιτεχνικών και θεολογικών θεμάτων ή κολλούσε τα χείλη του με αλευρόκολλα για να αποφύγει την συζήτηση και έγραφε περίπλοκα μυθιστορήματα. Η ιστορία τρόμου, Μέλμοθ ο περιπλανώμενος, είναι το σημαντικότερο έργο αυτής της εξωφρενικής πνευματικής μορφής, ένα έργο που έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην γένεση και την διαμόρφωση του ευρωπαϊκού...

Οι "Ατθίδες αύραι" αν και δεν είναι, από την τόσο προσφιλή στην κριτική μας τυπική, ληξιαρχική άποψη, η πρώτη εκδήλωση του ποιητικού κλίματος που σήμερα αναγνωρίζουμε στην γενιά του 1880, πρόκειται για ένα βιβλίο που περιλαμβάνει σχεδόν το σύνολο των εξελίξεων στην ελληνική ποίηση. Στον κορμό τους, οι "Ατθίδες αύραι" έχουν χαραγμένα όλα τα στοιχεία της ποιητικής ανανέωσης: γλώσσα δημοτική καθαρή και ξάστερη στα περισσότερα ποιήματα, λόγος απλός, καθημερινός και σταράτος, εικόνες διαυγείς και καθημερινές, συναισθήματα ρεαλιστικά και ανθρώπινα, θέματα σύγχρονα, στιχουργία ζων...

Εκατόν εξήντα χρόνια μετά, "Το κοράκι" του Πόε αριθμεί χιλιάδες μεταφράσεις σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, εκατομμύρια σελίδες αφιερωμένες στην ανάλυση του και χιλιάδες λογοτεχνικά, ζωγραφικά, κινηματογραφικά, μουσικά έργα εμπνευσμένα από τους πυρετώδεις στίχους του. Το δοκίμιο "Η φιλοσοφία της σύνθεσης", που συμπληρώνει ως παράρτημα την έκδοση και στο οποίο ποιητής περιγράφει βήμα βήμα την δημιουργία του "Κορακιού" δεν είχε την ίδια τύχη, ωστόσο αποτελεί ένα ανεπανάληπτο σε δύναμη μάθημα δημιουργικής γραφής, από το οποίο άντλησαν τα βασικά στοιχεία της τέχνης τους οι μεγ...

"Ο βασιλιάς του χρυσού ποταμού" είναι ένα εξαιρετικό παραμύθι, γραμμένο με το γοητευτικό ύφος, την αγάπη για τα ορεινά τοπία και την ασυνήθιστη καρτερία με την οποία η πένα του Τζων Ράσκιν οδηγούσε πάντα σε ηθικά συμπεράσματα. Εν τούτοις είναι πολύ διαφορετικό από τα υπόλοιπα γραπτά του. Σε όλη του τη ζωή καταγινόταν με την ερμηνεία της φύσης των ζωγραφικών πινάκων και των αρχιτεκτονικών δημιουργιών. Αν και κριτικός της τέχνης, με λεπτή αίσθηση της αρμονίας και βαθύτατη προσήλωση στην ομορφιά, ένιωθε πάντα πως είχε μιαν αποστολή και παρέμενε ακλόνητος στις υποχρεώσεις που π...

"Ο βίος της Μαρίας" ολοκληρώθηκε μέσα σε λίγες μέρες, από τις 15 έως τις 23 Ιανουαρίου του 1912, χρονικό διάστημα το οποίο ταυτίζεται με την περίοδο συγγραφής των πρώτων "Ελεγειών του Ντουίνο", που επρόκειτο να αποτελέσουν τη μέγιστη λυρική σύνθεση του Ρίλκε. Ωστόσο "Ο βίος της Μαρίας" δεν αποτελεί άσκηση γραφής ή πάρεργο, αλλά σχετίζεται με μια σημαντική για την καλλιτεχνική σταδιοδρομία του Ρίλκε περίοδο ποιητικής κυοφορίας. "Ο βίος της Μαρίας" θα πρέπει να διαβαστεί ως μοναδικό ποιητικό επίτευγμα εσωτερικής αναζήτησης, στο οποίο διασταυρώνεται η υπαρξιακή αγωνία ενός από...

Ο Πούσκιν άρχισε να γράφει το μυθιστόρημα "Ο Νέγρος του Μεγάλου Πέτρου", με θέμα την τραγική οικογενειακή ζωή του προπάππου του, Αβραάμ (Ιμπραήμ) Γκάνιμπαλ, στα τέλη του Ιουλίου του 1827. Όπως ο θρυλικός τσάρος Μεγάλος Πέτρος ξεχώρισε ένα μαύρο σκλαβάκι για να το χώσει σαν αγκάθι στο μάτι των Αυλικών του, κάνοντας το έναν μορφωμένο στρατιωτικό, αυθεντία σε θέματα μηχανικής, έτσι και ο ποιητής ξεχωρίζει τον νέγρο προγονό του για να τον μπήξει στην καρδιά της διεφθαρμένης αριστοκρατίας, κάνοντας τον ήρωα ενός αιχμηρού μυθιστορήματος. Κάθε εικόνα και ένα καλοζυγισμένο χτύπημα...

Εκείνο τον καιρό, παιδιά χωρίς κυβερνήτες και χωρίς οδηγούς, απ' όλες τις πόλεις και τα χωριά όλων των περιοχών, έτρεχαν προς υπερπόντιους τόπους με ακόρεστα βήματα. Ήταν λευκές φωνές που τα καλούσαν μέσα στη νύχτα. Καλούσαν όλα τα μικρά παιδιά. Ήταν σαν τις φωνές των πουλιών που είχαν πεθάνει στη διάρκεια του χειμώνα. Και όταν ο κόσμος ρωτούσε πού έτρεχαν, απαντούσαν: "Προς την Ιερουσαλήμ, να αναζητήσουμε τους Αγίους Τόπους..." Μέχρι να φτάσουν εκεί, το τι θα γινόταν ήταν άγνωστο.

Ήταν κάποτε ένα κουρείο, που πήγαιναν οι άνθρωποι για να φρεσκαριστούν, να γίνουν όμορφοι, να διώξουν από πάνω τους την βρωμιά της μεγάλης πόλης. Το κουρείο βρισκόταν δίπλα σε μια μεγάλη εκκλησία, όπου πήγαιναν οι άνθρωποι για να σώσουν την ψυχή τους από την ανηθικότητα της μεγάλης πόλης. Και από την άλλη πλευρά της εκκλησίας υπήρχε ένας φούρνος, όπου πήγαιναν οι άνθρωποι να φάνε λαχταριστές κρεατόπιτες, και να ξεχάσουν την κούραση, την πείνα, την αθλιότητα της μεγάλης πόλης. Και όλα αυτά στην καρδιά του νόμου, εκεί όπου εργάζονταν καθημερινά οι δικαστές, οι δικηγόροι, οι α...

Μα είμαι όντως αθάνατος; Επί τριακόσια τρία χρόνια έθετα συνεχώς στον εαυτό μου αυτό το ερώτημα, και απάντηση δεν έπαιρνα. Κάποια μέρα - μέρα σημαδιακή - ανακάλυψα μιαν άσπρη τρίχα ανάμεσα στις καστανές μπούκλες μου. Αυτό σίγουρα σημαίνει πως γερνώ. Αλλά μπορεί κιόλας να ήταν εκεί κρυμμένη τριακόσια χρόνια. Κάποιοι ασπρίζουν εντελώς πριν φτάσουν τα είκοσι. Θα πω την ιστορία μου και ας κρίνει ο αναγνώστης τι συμβαίνει πραγματικά, θα πω την ιστορία μου. Να, λοιπόν, που μηχανεύτηκα έναν τρόπο να περάσω μερικές ώρες μιας αιωνιότητας που άρχισε να καταντά αφόρητη. Για πάντα! Γί...

Δυο συναρπαστικές προσωπικότητες συναντώνται στις σελίδες αυτού του βιβλίου, ο πατέρας της ψυχανάλυσης και ο ζωγράφος Λεονάρντο ντα Βίντσι. Ο μυθικός τόπος που σκηνοθετείται εδώ, ο τόπος που ξανάρχεται στο φως για να πραγματοποιηθεί και να καρποφορήσει αυτή η παράξενη συνάντηση είναι η παιδική ηλικία, απ' την οποίαν η ψυχανάλυση (όπως και η ποίηση) αντλεί συνήθως το υλικό της. Μια παιδική ανάμνηση, λοιπόν και η αινιγματική της εμφάνιση σ' έναν πίνακα του μαιτρ, είναι τα κίνητρα που κάνουν τον Φρόυντ να σκύψει ύστερα από αρκετούς αιώνες πάνω από έναν κόσμο φαντασμάτων και κρ...