Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Is there life after death? And if so, will our credit cards work? These are the primordial questions that Arkas addresses in the series Life Hereafter. His hero dies young, like all good men, he goes to heaven. But life there has nothing heavenly about it. The other inmates are oddballs and the Angel in charge has a satanic sense of humor. And as if all this was not enough, a low-ranking Devil keeps coming up and disrupting the serenity of afterlife. So what to do? The Angel recommens patience, "It's Only Forever", it ll be over in a tick.

Mετά την πρωτοφανή επιτυχία του Θανατάδικου, που έγινε το υπ’ αριθμόν 1 βιβλίο της χρονιάς για το περιοδικό Time, η Άλισον Μπέχντελ διηγείται με τον δικό της μοναδικό τρόπο πώς έγινε η καλλιτέχνις που ήθελε να γίνει η μητέρα της. Το Θανατάδικο της Άλισον Μπέχντελ ήταν ένα λογοτεχνικό φαινόμενο. Και τώρα, άλλη μια συναρπαστική ιστορία, αυτή τη φορά για τη μητέρα της: τη βιβλιοφάγος, τη μουσοτραφή, την πρωταγωνίστρια του ερασιτεχνικού θεάτρου. Κι ακόμα, τη γυναίκα που δυστύχησε μ’ έναν ομοφυλόφιλο σύζυγο, που με τις καλλιτεχνικές της φιλοδοξίες σημάδεψε την παιδική ηλικί...

Μπάτε σκύλοι!... Σαν να μην έφτανε ο ίδιος ο Ζαχαρίας, ο δύστροπος, γκρινιάρης και μοχθηρός σκύλος, που ταλαιπωρεί νυχθημερόν τον δυστυχή Γεράσιμο, τώρα φέρνει στο σπίτι και τους φίλους του, για να ολοκληρωθεί η απόγνωση του ιδιοκτήτη του. Έτσι ο φτωχός συνταξιούχος αναγκάζεται να μοιραστεί τον καναπέ του και το τραπέζι του με έναν βρώμικο και γεμάτο παράσιτα σκύλο του δρόμου, που ο Ζαχαρίας επιμένει να θεωρεί φίλο του μόνο και μόνο για να σπάσει τα νεύρα του ηλικιωμένου αφεντικού του. Όμως τα βάσανα του Γεράσιμου δεν σταματούν εδώ. Υπάρχει και ο Χαράλαμπος, ο δικός του...

Ο Γιάννης Μπενάκης, γνωστός στους φίλους ως "Μπεν", είναι πρώην αστυνομικός που πλέον βγάζει τα προς το ζην παριστάνοντας τον ιδιωτικό ντετέκτιβ -με παράνομες μικροδουλειές για γνωστούς- ενώ περνάει τον υπόλοιπο καιρό του ερωτοτροπώντας με νεαρές κοπέλες και πίνοντας με δύο απρόσμενους φίλους: έναν αλκοολικό μπουγατσατζή και έναν παρανοϊκό καθηγητή αγγλικών. Η καινούργια δουλειά που αναλαμβάνει ο Μπεν αποδεικνύεται πολύ πιο απαιτητική απ ό,τι περίμενε αρχικά, καθώς συνδέεται μυστηριωδώς με τον φαινομενικά τυχαίο θάνατο μιας από τις πρώην κοπέλες του, της Μαριάννας Κουτζαβασ...

Για άλλη μια φορά, μετά τους "Εχθρούς εξ αίματος", ο Αρκάς μάς βυθίζει στα έγκατα του ανθρώπινου σώματος. Τώρα οι ήρωές του είναι το Συκώτι, η Χολή και ο Σπλήνας. Τρία όργανα που φιλονικούν, με απολαυστικές ατάκες, για την τύχη ενός τέταρτου, ενός ξένου. Ένα καινούριο Νεφρό, που έχει μόλις μεταμοσχευτεί στον οργανισμό, γίνεται η αιτία των διαπληκτισμών, της ίντριγκας, των απειλών και των φοβερών αποκαλύψεων που οδηγούν την πλοκή στην κορύφωση και στο φινάλε. Ο Αρκάς, με αδιάπτωτο κέφι και απαράμιλλο χιούμορ, μας προτείνει πάλι μια αναπάντεχα πρωτότυπη ιδέα, σε θεατρική φ...

Το "Δεκαήμερον" είναι το γνωστότερο και σπουδαιότερο έργο του μεγάλου ιταλού ποιητή Βοκάκιου. Ο Βοκάκιος έγραφε το "Δεκαήμερον" στα μέσα του 14ου αιώνα στη Φλωρεντία. Πρόκειται για 100 διηγήματα τα οποία δένονται αριστοτεχνικά με ένα ακόμη, το εκατοστό πρώτο. Ο κορμός του έργου είναι η περιγραφή δέκα ημερών μιας νεανικής συντροφιάς εφτά κοριτσιών και τριών αγοριών, που διηγούνται και ανταλλάσσουν εκατό ιστορίες. Σ αυτές τις ιστορίες παρουσιάζεται με κωμικό τρόπο η ζωή στην Ιταλία τον καιρό που γράφεται το Δεκαήμερον, και καυτηριάζονται οι πρακτικές των αριστοκρατών,...

Άσπονδος σκύλος!... Ναι, υπάρχει και τέτοιο είδος. Τυπικό παράδειγμα ο Ζαχαρίας, το γέρικο σκυλί του χαμηλοσυνταξιούχου Γεράσιμου. Ο Ζαχαρίας, παρά το γλυκό του όνομα, ποτίζει καθημερινά πίκρες και φαρμάκια τον δυστυχή ιδιοκτήτη του: τον ειρωνεύεται τον λοιδορεί και τον περιφρονεί βαθύτατα για τη φτωχή και μίζερη ζωή του. Και όταν κάποτε ο Γεράσιμος μπαίνει στο νοσοκομείο με πρόβλημα καρδιάς, ο Ζαχαρίας εξαντλεί επάνω του τη χλεύη και τον σαρκασμό του. Ο μόνος που καταλαβαίνει τον Γεράσιμο είναι ο αιωνόβιος φΙλος του, ο Χαράλαμπος. Τον καταλαβαίνει, τρόπος του λέγειν δηλαδ...

"Ο Δρόμος με τις Φάμπρικες" στο Μόντρεϋ στην Καλιφόρνια είναι ένα ποίημα, μια βρομισιά, έχει ένα δικό του φως, ένα έντονο χρώμα, είναι κάτι πολύ συνηθισμένο μα κι ένα όνειρο μαζί, μια νοσταλγία. Κάτι το σκόρπιο και το συγκεντρωμένο, σίδερα, τενεκέδες, σκουριά και πελεκούδια, το στρώσιμο του δρόμου όλο γούβες, παντού κουλούρες τα σκοινιά, κόφες λαχανικά, φάμπρικες για σαρδέλες του κουτιού, καταγώγια, ταβέρνες και μπορντέλα μικρομάγαζα, εργαστήρια χημικά, παλιοξενοδοχεία. Κάποιος είπε πως στο δρόμο τούτο κατοικούνε "πόρνες, ρουφιάνοι, χαρτοπαίχτες, μπάσταρδοι" -εννοούσε, δηλα...

Can a wolf fall in love with a sheep? Could he, where other wolves see a tasty meal, see his other half? Could he turn vegetarian for the sake of love? Or lie awake at night, singing songs about his sheepheart? Could he fearlessly face the sheepdogs, no matter how badly they beat him? This wolf can, and hes not a Big Mad Wolf. Hes a Wool-Wooing Wolf who sees the good side of everybody. He insists that the world will one day be a better place. Hes the Big Bad Wolf turned good! A book of true love, heroism, friendship and stalking.

Γέννημα του σκοτεινού ρομαντισμού, ο Πόε έγραψε τις πιο μακάβριες ιστορίες του για να ανταποκριθεί στα γούστα του αναγνωστικού κοινού της εποχής. Ο θάνατος, η νεκροφάνεια, η αγωνία της πρόωρης ταφής, το πένθος, αλλά και η επιστροφή των νεκρών, ήταν τα θέματα που προορίζονταν κάποτε για άμεση κατανάλωση, κι όμως του εξασφάλισαν παντοτινή φήμη. Εκτός από τις ιστορίες αυτές, είναι καιρός να ξαναθυμηθούμε και το χιούμορ του, όπως αποτυπώθηκε αριστοτεχνικά, με όπλα του τη λεπτή ειρωνεία και τις εξωφρενικές υπερβολές. (Το ενδιαφέρον είναι πως κάπως έτσι, σαρκάζοντας, ξεκίνησε να...

Πόσες ανθρώπινες ιστορίες μπορούν να χωρέσουν μέσα στις ετοιμασίες για ένα πάρτι; Και πόσα χρόνια μέσα σε μια μέρα του Ιουνίου; Στο αριστούργημα της Βιρτζίνια Γουλφ, που θεωρείται απάντηση στον "Οδυσσέα" του Τζέημς Τζόυς, ο χρόνος διαστέλλεται αφύσικα ανάμεσα στη λογική και στην παραίσθηση, ορίζοντας ένα σύμπαν όπου τα πουλιά κελαηδούν στα ελληνικά.

Ένας ισοβίτης με 622 χρόνια ποινή; Συμβαίνουν κι αυτά. Ακόμα κι αν πρόκειται γιατα καλύτερα χρόνια της ζωής του. Και πόσο θα χουν φτάσει τα νοίκια, όταν βγει!...Γιατί φυσικά ελπίζει σε μια αύξηση του μέσου όρου μακροβιότητας. Αλλά αυτό δεν είναιό,τι χειρότερο μπορεί να του συμβεί. Χειρότερο κι από την απομόνωση, όπου το πλέξιμο δεν είναι ακατόρθωτο (και το κέντημα άθλος). Χειρότερο απ τη μαγειρική της φυλακής, αιτία πλήθους εξεργέσεων... Τι μπορεί να είναι χειρότερο; Ο Μοντεχρήστος! Σύμβουλος μοναξιάς, επαγγελματίας της απόγνωσης, μαυρίζει με το χιούμορ του την αισιόδοξη πλ...

Διαθέτει αγάπη, καλοσύνη, συμπόνια, αλτρουισμό... και όλα αυτά σε πολύ λογικές τιμές. Ε ναι, είναι ο Μοντεχρήστος, ο αρουραός της φυλακής, ο πασίγωνστος έμπορος αισθημάτων και αποφθεγμάτων. Σ αυτό το άλμπουμ θα εκφράσει μια μεγάλη αλήθεια, που φαίνεται να μας διαφεύγει πολύ συχνά: "Ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη". Είναι φυσικά ένα απόφθεγμα της φυλακής, βγαλμένο από την εμπειρία πολύπειρων ανθρώπων και ποντικιών. Κι ο Μοντεχρήστος έχει βαλθεί να αποδείξει τις βλαβερές συνέπειες της τιμιότητας, κάνοντας τον Ισοβίτη μας να νιώθει φριχτές ενοχές που είναι αθώος. Κάποτε θα τα θυμόμ...

Αν ζούσε σε άλλες εποχές, θα τραβούσε κουπί σε γαλέρα ή θα έχτιζε πυραμίδες στην έρημο. Αν ήταν πίθηκος, θα του έκλεβαν τις μπανάνες οι άλλοι πίθηκοι. Ναι, φυσικά πρόκειται για το γνωστό μας Ισοβίτη, ανηλέητο θύμα σ όλες τις περιστάσεις, ό,τι κι αν κάνει. Θα προσπαθήσει να κάνει φίλους και θα του σπάσουν τα γυαλιά. Θα προσπαθήσει να δραπετεύσει και θα βρεθεί στην απομόνωση. Κι όταν κάνει απεργία πείνας, για να τον βγάλουν από κεί, προτιμώντας να πεθάνει παρά να φάει, πάλι δεν έχει κάνει τη σωστή επιλογή: με το φαΐ της φυλακής το ένα δεν αποκλείει το άλλο. Αλλά μην ανησυχεί...

"Ο Βοκάκιος έδωσε οριστική μορφή στην τοσκανική γλώσσα. Είναι ακόμα ο πρώτος υποδειγματικός συγγραφέας πρόζας, για την ακρίβεια και την καθαρότητα του ύφους του, καθώς και για τη φυσικότητα της αφήγησής του. Η ιταλική γλώσσα, τελειοποιημένη από τον Βοκάκιο και τον Πετράρχη, δε δέχτηκε άλλες μεταβολές, ενώ όλοι οι άλλοι λαοί της Ευρώπης, ακόμα και οι Έλληνες, άλλαξαν το γλωσσικό τους ιδίωμα". Βολταίρος "[...] Κι αυτός ο ίδιος, για να γίνει αρεστός στις κυρίες, έγραψε μυθιστορήματα, και ξαναφτιάχνοντας το μυθιστόρημα του Φλώρου και της Μπανκαφλώρας, αναζήτησε στα ηρωικά...

"Ο Βοκάκιος έδωσε οριστική μορφή στην τοσκανική γλώσσα. Είναι ακόμα ο πρώτος υποδειγματικός συγγραφέας πρόζας, για την ακρίβεια και την καθαρότητα του ύφους του, καθώς και για τη φυσικότητα της αφήγησής του. Η ιταλική γλώσσα, τελειοποιημένη από τον Βοκάκιο και τον Πετράρχη, δε δέχτηκε άλλες μεταβολές, ενώ όλοι οι άλλοι λαοί της Ευρώπης, ακόμα και οι Έλληνες, άλλαξαν το γλωσσικό τους ιδίωμα". Βολταίρος "[...] Κι αυτός ο ίδιος, για να γίνει αρεστός στις κυρίες, έγραψε μυθιστορήματα, και ξαναφτιάχνοντας το μυθιστόρημα του Φλώρου και της Μπανκαφλώρας, αναζήτησε στα ηρωικά...

Αλήθεια, "Γερνάει καλύτερα όποιος γερνάει τελευταίος";.. Πιθανόν. Ο Γεράσιμος πάντως, γερνάει πολύ άσχημα. Κι αυτό γιατί γερνάει φτωχός, μόνος και -το χειρότερο- γιατί γερνάει έχοντας για κατοικίδιο τον σκύλο Ζαχαρία. Ο Ζαχαρίας πάλι, γερνώντας μισεί όλον τον κόσμο, αλλά έχοντας πρόχειρο μόνο το Γεράσιμο, τον ταλαιπωρεί αδιάκοπα με τη δηλητηριώδη γκρίνια του. Ενίοτε ταλαιπωρεί και τον Χαράλαμπο, τον φίλο του Γεράσιμου, τον θαλερό υπερήλικα με τη γεροντική άνοια και τη νεανική λίμπιντο. Αυτός ίσως γερνάει καλύτερα απ όλους, αφ ενός γιατί δεν έχει σκύλο και αφ ετέρου γιατί εί...