Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στην παράθεση των γεγονότων και στην ερμηνεία τους από το Θουκυδίδη δεν υπάρχει τίποτε το μεταφυσικό. Επιμένει ότι η ανθρώπινη φύση ("το ανθρώπινον") είναι ο σταθερός παράγοντας που δίνει τα ιστορικά γεγονότα. Από τα επιφανειακά φαινόμενα αναζητά τις αιτίες που δρουν στο βάθος των γεγονότων. Το έργο του Θουκυδίδη φέρνει τη σφραγίδα του λόγου του φιλοσόφου Αναξαγόρα: "όψις αδήλων τα φαινόμενα" (από τα επιφανειακά "όψις" που φαίνονται μπορούμε να δούμε αυτά που δεν φαίνονται"). Και ακόμα, ο άνθρωπος που δρα για το Θουκυδίδη είναι πριν απ' όλα ο πολιτικός, ο δυναμικός πολίτης...

Στην παράθεση των γεγονότων και στην ερμηνεία τους από το Θουκυδίδη δεν υπάρχει τίποτε το μεταφυσικό. Επιμένει ότι η ανθρώπινη φύση ("το ανθρώπινον") είναι ο σταθερός παράγοντας που δίνει τα ιστορικά γεγονότα. Από τα επιφανειακά φαινόμενα αναζητά τις αιτίες που δρουν στο βάθος των γεγονότων. Το έργο του Θουκυδίδη φέρνει τη σφραγίδα του λόγου του φιλοσόφου Αναξαγόρα: "όψις αδήλων τα φαινόμενα" (από τα επιφανειακά "όψις" που φαίνονται μπορούμε να δούμε αυτά που δεν φαίνονται"). Και ακόμα, ο άνθρωπος που δρα για το Θουκυδίδη είναι πριν απ' όλα ο πολιτικός, ο δυναμικός πολίτης...

Στην παράθεση των γεγονότων και στην ερμηνεία τους από το Θουκυδίδη δεν υπάρχει τίποτε το μεταφυσικό. Επιμένει ότι η ανθρώπινη φύση ("το ανθρώπινον") είναι ο σταθερός παράγοντας που δίνει τα ιστορικά γεγονότα. Από τα επιφανειακά φαινόμενα αναζητά τις αιτίες που δρουν στο βάθος των γεγονότων. Το έργο του Θουκυδίδη φέρνει τη σφραγίδα του λόγου του φιλοσόφου Αναξαγόρα: "όψις αδήλων τα φαινόμενα" (από τα επιφανειακά "όψις" που φαίνονται μπορούμε να δούμε αυτά που δεν φαίνονται"). Και ακόμα, ο άνθρωπος που δρα για το Θουκυδίδη είναι πριν απ' όλα ο πολιτικός, ο δυναμικός πολίτης...

Στην παράθεση των γεγονότων και στην ερμηνεία τους από το Θουκυδίδη δεν υπάρχει τίποτε το μεταφυσικό. Επιμένει ότι η ανθρώπινη φύση ("το ανθρώπινον") είναι ο σταθερός παράγοντας που δίνει τα ιστορικά γεγονότα. Από τα επιφανειακά φαινόμενα αναζητά τις αιτίες που δρουν στο βάθος των γεγονότων. Το έργο του Θουκυδίδη φέρνει τη σφραγίδα του λόγου του φιλοσόφου Αναξαγόρα: "όψις αδήλων τα φαινόμενα" (από τα επιφανειακά "όψις" που φαίνονται μπορούμε να δούμε αυτά που δεν φαίνονται"). Και ακόμα, ο άνθρωπος που δρα για το Θουκυδίδη είναι πριν απ' όλα ο πολιτικός, ο δυναμικός πολίτης...

Στην παράθεση των γεγονότων και στην ερμηνεία τους από το Θουκυδίδη δεν υπάρχει τίποτε το μεταφυσικό. Επιμένει ότι η ανθρώπινη φύση ("το ανθρώπινον") είναι ο σταθερός παράγοντας που δίνει τα ιστορικά γεγονότα. Από τα επιφανειακά φαινόμενα αναζητά τις αιτίες που δρουν στο βάθος των γεγονότων. Το έργο του Θουκυδίδη φέρνει τη σφραγίδα του λόγου του φιλοσόφου Αναξαγόρα: "όψις αδήλων τα φαινόμενα" (από τα επιφανειακά "όψις" που φαίνονται μπορούμε να δούμε αυτά που δεν φαίνονται"). Και ακόμα, ο άνθρωπος που δρα για το Θουκυδίδη είναι πριν απ' όλα ο πολιτικός, ο δυναμικός πολίτης...

Στην παράθεση των γεγονότων και στην ερμηνεία τους από το Θουκυδίδη δεν υπάρχει τίποτε το μεταφυσικό. Επιμένει ότι η ανθρώπινη φύση ("το ανθρώπινον") είναι ο σταθερός παράγοντας που δίνει τα ιστορικά γεγονότα. Από τα επιφανειακά φαινόμενα αναζητά τις αιτίες που δρουν στο βάθος των γεγονότων. Το έργο του Θουκυδίδη φέρνει τη σφραγίδα του λόγου του φιλοσόφου Αναξαγόρα: "όψις αδήλων τα φαινόμενα" (από τα επιφανειακά "όψις" που φαίνονται μπορούμε να δούμε αυτά που δεν φαίνονται"). Και ακόμα, ο άνθρωπος που δρα για το Θουκυδίδη είναι πριν απ' όλα ο πολιτικός, ο δυναμικός πολίτης...

Στην παράθεση των γεγονότων και στην ερμηνεία τους από το Θουκυδίδη δεν υπάρχει τίποτε το μεταφυσικό. Επιμένει ότι η ανθρώπινη φύση ("το ανθρώπινον") είναι ο σταθερός παράγοντας που δίνει τα ιστορικά γεγονότα. Από τα επιφανειακά φαινόμενα αναζητά τις αιτίες που δρουν στο βάθος των γεγονότων. Το έργο του Θουκυδίδη φέρνει τη σφραγίδα του λόγου του φιλοσόφου Αναξαγόρα: "όψις αδήλων τα φαινόμενα" (από τα επιφανειακά "όψις" που φαίνονται μπορούμε να δούμε αυτά που δεν φαίνονται"). Και ακόμα, ο άνθρωπος που δρα για το Θουκυδίδη είναι πριν απ' όλα ο πολιτικός, ο δυναμικός πολίτης...

Μετά την αποτυχία του θιάσου του στο Παρίσι ο Μολιέρος έφυγε για περιοδεία στη γαλλική επαρχία, όπου και παρουσίασε αρκετές φάρσες - ένα είδος που η θεατρική ζωή της πρωτεύουσας είχε ξεχάσει. Από αυτές τις φάρσες έχουν διασωθεί μόνο "Η ζήλεια του μουντζούρη" και "Ο ιπτάμενος γιατρός", που εκδόθηκαν για πρώτη φορά το 1819. Από τότε περιλαμβάνονται σε όλες τις εκδόσεις των Απάντων του Μολιέρου. Η υπόθεση της "Ζήλειας του Μουντζούρη" συναντάται σε ένα μύθο από το "Δεκαήμερο του Βοκκάκιου». "Τα πρόσωπα είναι στερεότυποι χαρακτήρες φάρσας και πολλές σκηνές περιγράφονται επιγραμ...

Ο Μολιέρος αντλεί την υπόθεση του έργου "Ο ιπτάμενος γιατρός" από τον καμβά μιας κομεντί ντελ άρτε. Ο τύπος του γιατρού είναι παραδοσιακό πρόσωπο της φάρσας, εδώ όμως το εύρημα είναι ο διπλός ρόλος που παίζει ο Σγαναρέλλος. Ο ψευτογιατρός "πετιέται" από το ένα σημείο στο άλλο, αλλάζοντας συνέχεια κοστούμι και υποκρινόμενος δύο διαφορετικά πρόσωπα. Ο γρήγορος ρυθμός και η σταδιακά κορυφωνόμενη αγωνία για την αποκάλυψη της απάτης, σε συνδυασμό με τα ακροβατικά τεχνάσματα που απαιτούνται για τις διαδοχικές μεταμφιέσεις ζωηρεύουν τις επιγραμματικά σχεδιασμένες σκηνές, αφήνοντας...

Είναι η πρώτη κωμωδία που ο Μολιέρος παρουσίασε στο Παρίσι: αποτελείται από επιμέρους ελάσσονες πλοκές αρκετά ανεξάρτητες μεταξύ τους. Πρόκειται για μια γεύση του ιταλικού και του ισπανικού θεάτρου που επλανάτο στο Παρίσι. Τότε οι κωμωδίες δεν ήταν παρά ένας καμβάς παράδοξων περιπετειών, όπου κανένας δεν είχε ακόμα επιχειρήσει την παραμικρή σκιαγράφηση ηθών. Το θέατρο δεν ήταν εκείνο που οφείλει να είναι, η αναπαράσταση δηλαδή της ζωής του ανθρώπου. Η ταπεινωτική για την ανθρωπότητα συνήθεια των ισχυρών να έχουν στην υπηρεσία τους τούς λεγόμενους τρελούς είχε μιάνει το θέατ...

Ο Μολιέρος αποτελεί μια αναλυτική παρουσίαση των πληροφοριών που έχουν καταγραφεί από τους μελετητές του Γάλλου κωμωδιογράφου στην προσπάθεια να απαντηθούν καίρια ερωτήματα σχετικά με τον βίο και το έργο του. Η αυτοτελής έκδοση της εργογραφίας του στη σειρά των "Απάντων" από τις εκδόσεις "Επικαιρότητα" έχει στόχο να εμπλουτίσει με νέα στοιχεία την ελληνική προσέγγιση του Μολιέρου και να φωτίσει κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις συνθήκες σύνθεσης των κωμωδιών του.

Ο πλατωνικός διάλογος "Ίων" πραγματεύεται το θέμα της θεόσταλτης έμπνευσης, που κατακυριεύει όλους όσοι ασχολούνται με την ποίηση. Είτε αυτοί συνθέτουν (ποιητές), είτε ερμηνεύουν (ραψωδοί, ηθοποιοί, χορευτές, χοροδιδάσκαλοι), είτε απλώς παρακολουθούν και συμπάσχουν (ακροατές, θεατές). Η ικανότητα των ποιητών να συνθέτουν ωραία, καθώς και των ραψωδών να απαγγέλλουν και να ερμηνεύουν ωραία τα ποιητικά έργα, δεν βασίζεται σε γνώση που έχουν αποκτήσει, διότι τάχα κατέχουν τη συγκεκριμένη τέχνη ή επιστήμη, αλλά είναι θείο δώρο. Γι' αυτό και ο καθένας τους διαπρέπει όχι σε όλα τα...

Στο έργο «Μαρία Στούαρτ» όλοι οι χαρακτήρες είναι πειστικοί σαν δραματικοί ήρωες και η ηθική νίκη της Μαρίας παρόλο το άθλιο τέλος της, λάμπει επάνω από τον ξεπεσμό και τη σκοτεινή απομόνωση της εξουσιάστριας Ελισάβετ. Η πρωτοτυπία και η δύναμη του έργου, ο ζωηρός φωτεινός διάλογος, η μαστορική πλοκή, οι συγκλονιστικές σκηνές αναγνώρισης και ειρωνείας, ο διάχυτος λυρισμός που γίνεται ενθουσιασμός στη σκηνή λίγο πριν από τη συνάντηση της Μαρίας με την Ελισάβετ, ανάδειξαν το έργο αυτό ένα από τα ωραιότερα του παγκόσμιου δραματολογίου και το θεατρόφιλο κοινό το εχτίμησε και τ...

Αλήθεια, τόσα και μύρια άλλα τόσα... μπορεί να δει, ν' ακούσει και να ζήσει ο άνθρωπος όταν έχει "μάτια και αφτιά" σε μια μόνο ημέρα. Σε μια σειρά από δώδεκα διηγήματα βιωμένα από τις ατέλειωτες καθημερινές περιπλανήσεις. Η Ζουμπουλάκη μας περιγράφει με το χαρακτηριστικό, γεμάτο χιούμορ και ευαισθησία τρόπο που εκφράζει τις τραγικές μα και θαυμάσιες στιγμές που ζει ο άνθρωπος καθημερινά. Εικόνες της καθημερινότητας με τις ελπίδες, τις ψευδαισθήσεις, τους καημούς και τις απογοητεύσεις, είναι δοσμένες έτσι που μας συγκινούν βαθιά και μας προβληματίζουν. Διαβάζοντάς τα ζεις...