Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πόσα πράγματα αλήθεια ξέρουμε για την τέχνη του κουκλοθέατρου πέρα από το ότι απευθύνεται κυρίως σε μικρά παιδιά χρησιμοποιώντας κωμικά τις περισσότερες φορές μέσα; Οι συγγραφείς αυτού του τόμου αναγιγνώσκουν μέσα από τη ματιά της επιστήμης, ή/και της τέχνης, πτυχές του συναρπαστικού αυτού θεατρικού είδους που ασκεί γοητεία σε παιδιά αλλά και σε ενήλικες. Προερχόμενοι από διαφορετικούς χώρους, από το χώρο της λογοτεχνίας, της κοινωνικής ανθρωπολογίας, του κινηματογράφου, της παιδαγωγικής και των εικαστικών, καταθέτουν τις σκέψεις τους σε θεωρητικό αλλά και εφαρμοσμένο ε...

Η Παναγία των Παρισίων είναι ένα μυθιστόρημα που αγαπιέται από όλους σε κάθε εποχή, γιατί εκφράζει τον πιο καθαρό ρομαντισμό του ανθρώπου, τον οποίο συχνά απωθεί για λόγους κοινωνικής σύμβασης. Τιμή μου που επωμίστηκα τη θεατρική διασκευή του. Οι ιδέες του καλού και του κακού, του δικαίου και του αδίκου, της ομορφιάς και της ασχήμιας -εννοώ της πραγματικής κι όχι της φαινομενικής-, παρελαύνουν στο μεγάλο αυτό έργο προσωποποιημένες στους ήρωές του. Δεν είναι τυχαίο που όλοι ερωτεύονται την Εσμεράλδα, ενσάρκωση της ομορφιάς, της ανυπότακτης ελευθερίας, αλλά και της καθαρότ...

Σύρθηκα με δυσκολία να δω την πρόβα του "Λεονάρντο". Όμως τιμώ τον Γιώργο βαθιά. Δεν νοείται να μην είμαι κοντά σε κάθε του δημιουργία. Είναι μια πράξη ελευθερίας κι αγάπης. Κάθε έργο του, μια σελίδα που τη γυρίζω με περιέργεια και, όταν τελειώνει, νιώθω έκπληκτη, όλο και πιο περήφανη. Κάθε του σελίδα πιο πυκνογραμμένη από την προηγούμενη. Η πορεία του στο θέατρο αποτυπωμένη σε σελίδες που τις γυρίζω μία μία. Με κάνουν και σκέφτομαι τις ελάχιστες αντιρρήσεις που είχα όλα αυτά τα χρόνια που τον παρακολουθώ. Δεν ωφελεί να τις εκφράζω γιατί έχει χαράξει τον δικό του δρόμο και...

Υπάρχουν άνθρωποι που γεννούν το ρόλο με καισαρική τομή· άλλοι που γεννούν φυσιολογικά. Στον Χορν έχεις την εντύπωση πως γεννά με το έμβρυο εν προβολή και χρειάζεται μεγάλη μαιευτική τέχνη, ίσως και εμβρυουλκός, για να γεννήσει το ρόλο. Γι' αυτό και το θράσος της πρώτης ατάκας, επειδή γνωρίζει πως το παιχνίδι παίζεται στα όρια, στις παρυφές, και επειδή γνωρίζει πως, άμα γεννηθεί κάτι, αρχίζει να πεθαίνει· αυτό το θράσος είναι η άμυνα μπροστά στην αναπότρεπτη καταστροφή. Ο Χορν είναι ο κατεξοχήν ειρωνικός ηθοποιός μας. Χρησιμοποιώ τον όρο με την πρώτη του σημασία, όχι τη φθ...

Η τηλεόραση συνέχισε να μεταδίδει έκτακτες εικόνες από το αστυνομικό δελτίο με την καταδίωξη τριών Ρουμάνων που αιματοκύλησαν ολόκληρη γειτονιά στου Ρέντη. Μπροστά στις κάμερες που βρέθηκαν στον χώρο των επεισοδίων, πολύ πριν από τα ασθενοφόρα και τις αστυνομικές ενισχύσεις, το πλήρωμα του τυχαία διερχόμενου περιπολικού εκτελούσε τον αρχηγό, όπως διαπιστώθηκε αργότερα, της συμμορίας με ριπή από σφαίρες που, ενώ κατευθύνονταν στα πόδια, του θέρισαν την κοιλιακή χώρα. Στο μεταξύ οι άλλοι δύο, αλλά και ο αποδημήσας προς τη μακαριότητα, πριν την εκεί μετάβασή του, είχαν γαζώ...

Είναι τρομακτικό, όπως και η ίδια η ζωή, όταν πέφτουν τα λέπια από τα μάτια μας και βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι. Το έργο έχει στέρεη φόρμα και περιεχόμενο, τη σοφία που έρχεται με την πάροδο της ηλικίας, καθώς η γνώση συσσωρεύεται και μαθαίνουμε να κατανοούμε. Με αυτόν τον τρόπο ο "υφαντής" υφαίνει τη μοίρα των ανθρώπων. Μυστικά σαν αυτά (του έργου) υπάρχουν σε κάθε σπίτι. Οι άνθρωποι είναι πολύ εγωιστές για να το παραδεχτούν. Οι περισσότεροι κομπάζουν για την καλή τους τύχη και κρύβουν τη μιζέρια τους. Ο Συνταγματάρχης παίζει την προσωπική του κωμωδία μέχρι το τέλος. Η...

Μια εικονογραφημένη περιπλάνηση σε κάθε είδους (πολιτισμικά, ιδεολογικά, θεολογικά, εγκόσμια και υπερ-κόσμια) σημαινόμενα του πιο κυρίαρχου συμβόλου του χριστιανικού δόγματος, αλλά και, πρωτίστως, μια μυθολογημένη αναζήτηση της χρυσής τομής μεταξύ σάρκας και ψυχής, ύλης και πνεύματος. Ζητήματα όπως αυτά της πίστης, της ηθικής, της ελευθερίας, της μεταφυσικής και του επέκεινα συναντώνται στο σταυροδρόμι εικόνας και λόγου, αποδομώντας φαντασιακά τα πιο έμμονα ιδεολογήματα του έγχρονου υποκειμένου.

Η πορεία και οι σκέψεις που πραγματοποιεί κάποιος, ενώ βαδίζει, ενεργοποιούν μια διαδικασία αέναη που τον συνοδεύει. Τη στιγμή που κάποιος βαδίζει καταγράφει εικόνες, σκέφτεται ιδέες και προβλήματα, συναντά ανθρώπους και καταστάσεις, διασχίζει τοπία. ''Το ημερολόγιο ενός ΠΔ 407/80'' είναι ένα road movie ιδεών. Οι φωτογραφίες και οι εικόνες του βιβλίου σχηματίζουν ένα κείμενο που παραθέτει χωρία που είναι βιωματικά, κείμενα καλλιτεχνικής εκφραστικής ανάγκης και τεκμηριωμένα δοκίμια. Φλώρινα, Αθήνα, Χαλκίδα, Θεσσαλονίκη σχηματίζουν έναν ενιαίο τόπο που συνδέεται από την καλλι...

"Η Αναγνώριση" πρωτογράφτηκε τον χειμώνα του 2002. Δεν θυμάμαι την αφορμή. Θυμάμαι μόνο το τετράδιο: μπλε, μεσαίου σχήματος. Πενήντα σελίδες, όλες με ρίγες. Σκεφτόμουν τη Λούλα Αναγνωστάκη. Ένα τηλεφώνημα. Κάτι αδιέξοδους έρωτες. Γυναίκες και άντρες να χάνουν τα χρόνια τους λησμονώντας - πώς το ‘γραψε ο Καρούζος; - «τον ήχο ενός ανθρώπου μεσ’ στα ενδύματα». Τις παραιτήσεις. Ύστερα δεν σκεφτόμουν τίποτα. Μονάχα ότι ήθελα να γράψω αυτή την ιστορία, μ’ αυτόν τον τρόπο. Γι’ αυτή τη γυναίκα και γι’ αυτόν τον άντρα, που είναι ανυπόφορα παρών σ’ όλο το έργο κι ας μη μπορε...

Αν παρακολουθήσει και μελετήσει κάποιος συστηματικά τις σχέσεις της ελληνικής σκηνής με τη ρωσική, σοβιετική και μετασοβιετική δραματουργία, θα πρέπει να θεωρήσει ως ουσιαστική τους αφετηρία την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα και να απαριθμήσει παραμέτρους και μηχανισμούς που συντελούν στις διαδικασίες πρόσληψης όσον αφορά τόσο τη συγκρότηση του δραματολογίου των θιάσων και των καλλιτεχνικών συνεργασιών, όσο και τις σκηνικές τύχες των συγγραφέων. Η αυτονόητα επίπονη και χρονοβόρα εύρεση και καταγραφή στοιχείων για περισσότερες από επτακόσιες παραστάσεις ρωσικών έργων της...

Ο κύριος όγκος των θέσεων που εκφράστηκαν κατά καιρούς στον πολιτισμό νομίζω προέκυψε από την συμβατική υποχρέωση κάποιων να διαβιβάσουν όσα είχαν παραλάβει από τους προηγούμενους χωρίς καμιά προσωπική αξιολόγηση. Αυτή η πλευρά της επιστήμης, που καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της, έχει βέβαια πρακτικό χαρακτήρα, καθώς το να αμφιβάλλεις για τα πάντα οδηγεί σ' έναν άγονο σκεπτικισμό που κάνει άχρηστη τη γνώση, αφού δεν μπορεί να ορίσει πια τίποτα ούτε να καταλήξει σε οποιαδήποτε εφαρμογή. Από την άλλη όμως η αδρανής αποδοχή δεν μπορεί να ιδρύσει κάτι καινούριο όπως απαι...

Η Σταματίνα, για να εκδικηθεί τον μπεκρή άντρα της, τον Σγαναρέλο, επειδή την ξυλοφόρτωσε, πληροφορεί τον Μπομπάρδα και τον Παπαρδέλα, που ψάχνουν για γιατρό, πως ο Σγαναρέλος είναι ο καλύτερος γιατρός του κόσμου. Όμως ποτέ δεν παραδέχεται αυτή του την ιδιότητα, παρά μόνο αν φάει ένα γερό μπερτάχι. Ο Μπομπάρδας και ο Παπαρδέλας, ακολουθώντας τη "συνταγή" της Σταματίνας, οδηγούν τον Σγαναρέλο στο σπίτι του αφεντικού τους, του Μπατζαστόκου, για να γιατρέψει την κόρη του, την Ευανθία, η οποία καμώνεται τη μουγκή, γιατί δεν θέλει να παντρευτεί τον Μπαλαούρα που της προξενεύει ο...

"Άλεξ!... Δεν είναι τρένο... Είναι η Ολυμπία! Δεν με ξέρει, μίλα της, πες της πως την αγαπάω..." "Σε ποια γλώσσα να της μιλήσω;" "Ξέρεις εσύ, σαν πρώην άνθρωπος".

"Μήπως, αναρωτιόταν ο Σωκράτης.... μήπως υπάρχει μια σφαίρα σοφίας απ' όπου έχει απελαθεί κάθε ειδήμονας της λογικής; Μήπως είναι η τέχνη ένα αναγκαίο συνακόλουθο και συμπλήρωμα της επιστήμης;" Ο Σωκράτης, όπως ήδη αναφέρθηκε, είναι ο εκπρόσωπος της οπτιμιστικής γνώσης. Αυτή είναι όμως η αιτία, σύμφωνα με τον Νίτσε, που γεννά την τραγική παραίτηση. Συνέπεια αυτής όμως είναι η ανάγκη δημιουργίας τέχνης. Εδώ πρέπει να εντοπίσουμε και την αντιθετική λειτουργία της οπτιμιστικής γνώσης, αφού όταν η δίψα γι' αυτήν είναι σε κατώτερο επίπεδο, αποτελεί εχθρό της τέχνης. Για τον...

Η Γαλάτεια Καζαντζάκη ανήκει στους συγγραφείς των οποίων η προσωπική με την πνευματική ιστορία είναι απόλυτα συνυφασμένες. Έχοντας ζήσει μια ιδιόμορφη και εκτός των ορίων -τοπικών και χρονικών ζωή, παράλληλα έχει χαράξει και τα όρια του δημιουργικού της πεδίου. Η ερμηνεία του έργου της -εξίσου δύσκολη όσο και της ζωής της- απαιτεί παράλληλη σπουδή και των δύο πεδίων, τα οποία άλλοτε παρακολουθούμε από κοντά, άλλοτε πάλι χάνουμε ξαφνικά το νήμα. Η πρόωρη καταξίωση από τους συγχρόνούς της και η εξίσου αναπάντεχη λήθη της από τους μεταγενέστερους συνιστούν σπάνιο φαινόμενο για...

Το λογοτεχνικό αφήγημα μέσω του κειμένου, όπως και το κινηματογραφικό αφήγημα μέσω της διαδοχικής ροής των φιλμικών εικόνων και των ήχων που τις συνοδεύουν, παρουσιάζουν κοινές σταθερές σχετικά με λειτουργίες και δομικά στοιχεία της αφήγησης. Για τον λόγο αυτό, η συγκριτική προσέγγισή τους πραγματοποιείται υπό το πρίσμα της αφηγηματολογίας. Η αναπαράσταση της αλληλουχίας γεγονότων μιας ιστορίας με αρχή και τέλος, ο τρόπος με τον οποίο τα γεγονότα αυτά διαδραματίζονται στον χώρο και τον χρόνο, οι χαρακτήρες και οι καταστάσεις αυτών, ο τρόπος εκφοράς της αφήγησης και η εστίασ...