Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το λογοτεχνικό αφήγημα μέσω του κειμένου, όπως και το κινηματογραφικό αφήγημα μέσω της διαδοχικής ροής των φιλμικών εικόνων και των ήχων που τις συνοδεύουν, παρουσιάζουν κοινές σταθερές σχετικά με λειτουργίες και δομικά στοιχεία της αφήγησης. Για τον λόγο αυτό, η συγκριτική προσέγγισή τους πραγματοποιείται υπό το πρίσμα της αφηγηματολογίας. Η αναπαράσταση της αλληλουχίας γεγονότων μιας ιστορίας με αρχή και τέλος, ο τρόπος με τον οποίο τα γεγονότα αυτά διαδραματίζονται στον χώρο και τον χρόνο, οι χαρακτήρες και οι καταστάσεις αυτών, ο τρόπος εκφοράς της αφήγησης και η εστίαση συνιστούν τις συστατικές παραμέτρους του λογοτεχνικού και φιλμικού αφηγήματος. Αυτές ακριβώς τις παραμέτρους καλείται ο αναγνώστης ή ο θεατής να αναγνωρίσει και να ερμηνεύσει. Οι μεταφορές των λογοτεχνικών κειμένων στον κινηματογράφο αναπαράγουν λιγότερο ή περισσότερο το αρχικό κείμενο. Η γενετική συγγένεια που προκύπτει ποικίλλει ανάλογα με την ερμηνευτική ανάγνωση του σκηνοθέτη/κινηματογραφιστή και σύμφωνα με τις ευαισθησίες, τις γνώσεις, τις εμπειρίες και την προβληματική του. Το φιλμικό υπερκείμενο δημιουργείται κατά τη διαδικασία μετασχηματισμού του γραπτού κειμένου και τη συγκεκριμενοποίησή του στην κινηματογραφική γλώσσα. Η διακειμενική αυτή σχέση μεταξύ προτύπου και ταινίας μπορεί να έχει πολλές διαβαθμίσεις, από τη μίμηση έως την ελεύθερη ερμηνεία. Περιεχόμενα - Κωνσταντίνος Κυριακός, "Λογοτεχνία και ελληνικός κινηματογράφος. Το παράδειγμα των διασκευών έργων του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη στην οθόνη". - Παναγιώτα Μήνη, "Μια μέθοδος ανάλυσης κινηματογραφικών διασκευών: Το παράδειγμα της διασκευής της "Μάνας" του Γκόρκι από τον Πουντόβκιν και τον Ντονσκόι". - Θανάσης Αγάθος, "'Οι σκλάβοι στα δεσμά τους': από την πένα του Κωνσταντίνου Θεοτόκη στον κινηματογραφικό φακό του Τώνη Λυκουρέση". - Δέσποινα Κακλαμανίδου, "Οι τέσσερις φιλμικές μεταφορές των 'Επικίνδυνων Σχέσεων': Η "παράδοση" της μαρκησίας de Merteuil στην κινηματoγραφική πατριαρχία". - Αλίκη Τσοτσορού, "Από την πεζογραφία στον κινηματογράφο μέσω του θεατρικού λόγου: η περίπτωση του έργου του Τάκη Χατζηαναγνώστου 'Ψαρόγιαννος'" σε σκηνοθεσία Βασίλη Μαριόλη. - Ευριπίδης Γαραντούδης, Άννα-Μαρία Σιχάνη, Νάντια Φραγκούλη, Ερευνητικό πρόγραμμα "Επαφές της ελληνικής λογοτεχνίας του 20ού αιώνα με τον κινηματογράφο. Σχολιασμένη βιβλιογραφική καταγραφή". - Ειρήνη Σταματοπούλου, "Από τη λογοτεχνία στον κινηματογράφο: Αφηγηματικές τεχνικές κινηματογραφικών ειδών και κινημάτων". - Νικόλαος Ρούμπης, "Οι κινηματογραφικές μεταφορές έργων της νεoελληνικής λογοτεχνίας ως εργαλείο για τη διδασκαλία της Νέας Ελληνικής ως ξένης γλώσσας". - Bernard Alavoine, " De Henri Decoin a Georges Lautner: deux lectures des 'Inconnus dans lα maison' de Georges Simenon. - Raphaelle Μoine, "Nouvelle adaptation ou remake? Querelles de legitimite et conflits d' auteurite". - Frideriki Τabaki - Iona, "La mise en abyme de Ι' 'Odyssee' dans le 'Mepris' de Jean-Luc Godard ". - Irini Apostolou, "Louis XIV et sa cour dans 'Angelique mαrquise des αnges': du roman au cinema ". - Maria- Eleftheria Galani, "'Lα Belle et lα Bete': du conte de Madame Leprince de Beaumont au film de Jean Cocteau. Une histoire pour enfants ου pour adultes?". - Dora Leontaridou, "La conνergence des arts dans le film 'Tous les mαtins du monde'".