Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια εικονογραφημένη περιπλάνηση σε κάθε είδους (πολιτισμικά, ιδεολογικά, θεολογικά, εγκόσμια και υπερ-κόσμια) σημαινόμενα του πιο κυρίαρχου συμβόλου του χριστιανικού δόγματος, αλλά και, πρωτίστως, μια μυθολογημένη αναζήτηση της χρυσής τομής μεταξύ σάρκας και ψυχής, ύλης και πνεύματος. Ζητήματα όπως αυτά της πίστης, της ηθικής, της ελευθερίας, της μεταφυσικής και του επέκεινα συναντώνται στο σταυροδρόμι εικόνας και λόγου, αποδομώντας φαντασιακά τα πιο έμμονα ιδεολογήματα του έγχρονου υποκειμένου.

Πώς γράφεται ένα σενάριο; Τι είναι ο κινηματογραφικός ήρωας και σε τι διαφέρει από το χαρακτήρα; Ποια είναι τα σημαντικότερα αφηγηματικά μοτίβα; Με πόσους τρόπους μπορούμε να δομήσουμε μια κινηματογραφική ιστορία; Ποια είναι τα μυστικά της επιτυχημένης σκηνοπλασίας; Είναι μερικά από τα ερωτήματα στα οποία απαντά αυτό το βιβλίο, που είναι μια μελέτη της δομής και της τεχνικής συγγραφής ενός κινηματογραφικού έργου και επιλέχτηκε ως βοήθημα σε δύο πανεπιστημιακές σχολές (Πανεπιστήμιο Αιγαίου και Πάντειος Σχολή). Γραμμένο από το συγγραφέα και σεναριογράφο Στάθη Βαλούκο, αποτε...

[...] "Το σ΄αγαπώ δεν είναι ντομοντέ" προσφέρει μια νέα εκδοχή του έργου του Κάουαρντ που, παρά το σπάσιμο της πλοκής με τραγούδια και προβολές, παραμένει πιστή στην αρχική εκδοχή αντικατοπτρίζοντας τη σκωπτική διάθεση του συγγραφέα απέναντι σε καταστάσεις και συμπεριφορές που σ' εμάς σήμερα ίσως νοσταλγία δημιουργούν· τη νοσταλγία για μια άλλη εποχή. Σίσσυ Παπαθανασίου

Η θρησκευτική πίστη υποστηρίζεται από τους Σικελούς ναυτικούς που ευχαριστούν τον Κύριο, μέσα και έξω από τον ναό, με ιαχές, τραγούδια, θεαματικές και επώδυνες μετάνοιες. Στον περίβολο όμως, της μικρής εκκλησίας και στις τριγύρω τοποθεσίες, λαμβάνει χώρα η πικρή όψη της ζωής: η μέθη, η κλοπή, η απάτη, η απιστία, το ψεύδος, η αγριότητα, η εγκατάλειψη. Οι φωνές των ζώων που σφαγιάζονται ακούγονται εξακολουθητικά, ενώ ο κόσμος διασκεδάζει σε παράλληλη δράση, τρώγοντας ανενόχλητος το κρέας των πρόσφατα δολοφονημένων ζώων. Σχεδόν όλα τα μέλη της οικογένειας Λαβακάρα περιγράφοντα...

Το να ζεις στον εικοστό αιώνα είναι για πάμπολλους ανθρώπους τόσο αφόρητα πληκτικό ή απελπιστικό, που αρκετοί απ' αυτούς, ελπίζοντας να βρουν διαφυγή, ερεθίσματα ή γαλήνη, σπρώχνουν το σώμα και την ψυχή τους σε μια τερατώδη ένωση παίρνοντας ναρκωτικά. Κι ένας ακόμη μεγαλύτερος αριθμός ανθρώπων που δεν έχουν κουράγιο να τα παίρνουν, βρίσκουν ευχαρίστηση διαβάζοντας βιβλία που αναφέρονται σε ναρκομανείς. Η συμβολή του Κοκτό σ' αυτό τον περίεργο κλάδο της λογοτεχνίας είναι μοναδική. Με το "Όπιό" του, το ημερολόγιο μιας αποτοξίνωσης, ζωντανεύει την ημέρα και τη νύχτα του κόσμου...

Τζίγκα στα ουκρανικά σημαίνει σβούρα αλλά και τσιγγάνος. Και οι δύο ετυμολογίες υποδηλώνουν αδιάκοπη κίνηση και περιπλάνηση. Το ρήμα βερτέτ απ' όπου παράγεται το Βερτώφ σημαίνει κι αυτό γυρίζω, περιστρέφομαι, στριφογυρίζω. Ο Τζίγκα Βερτώφ, ο εμπνευστής της Κάμερα-Μάτι, της σύλληψης της ζωής στο απρόοπτο και οραματιστής τόσων θαυμάτων που επακολούθησαν στην Ιστορία του κινηματογράφου, δικαιούται τον τίτλο του προστάτη αγίου της χρήσης μιας τεχνολογίας που σήμερα έχει περάσει στα χέρια του καθενός. Ο Γκοντάρ, ο Μορέν, ο Ρους, ο Ρούσπολι, ακολουθώντας τα διδάγματα του Βερτώφ,...

Αυτό το βιβλίο δημιουργήθηκε για να καλύψει, όσο είναι δυνατόν, το μεγάλο κενό που υπάρχει στην ελληνική βιβλιογραφία σχετικά με την τέχνη του ντοκιμαντέρ. Πρωτίστως είναι ένα πρακτικό βιβλίο, κάτι σαν "οδηγός επιβίωσης μέσα σ' ένα συναρπαστικό αλλά πολύπλοκο οικοσύστημα". Απευθύνεται σε καθέναν που ενδιαφέρεται για την τέχνη του ντοκιμαντέρ, από κάθε άποψη: καλλιτεχνική, επαγγελματική, τεχνική, οικονομική, εμπορική, κοινωνική, ιστορική, πολιτική, αισθητική ή εκπαιδευτική καθώς είναι γραμμένο από έναν επαγγελματία κινηματογραφιστή. Είναι ένα κείμενο περιεκτικό σε πληροφορίε...

Ο κινηματογράφος διανύει ήδη τον δεύτερο αιώνα της προσφοράς του στην ανθρωπότητα. Όταν βρισκόταν ακόμα στα πρώτα του βήματα, τότε που κανένας δεν τον λογάριαζε σαν τέχνη, ο Μελιές, έκπληκτος, είδε να μεταμορφώνεται μια παρισινή άμαξα σε νεκροφόρα. Ένα σκάλωμα της μηχανής λήψης τού γέννησε την ιδέα των κινηματογραφικών τρικ. Αυτό ήταν και η αρχή του μοντάζ, έννοια άγνωστη, τότε. Η φιλμική δράση δεν ταυτίζεται με τον φυσικό χρόνο. Δύο δεκαετίες αργότερα θα έρθει η δαιμόνια παρέα των Κουλέσοφ, Αϊζενστάιν, Βερτόφ, να ανακαλύψει ξανά τον κινηματογράφο· ως τέχνη αυτή τη φορά. Ω...

[...] Ο ίδιος ο Βιζυηνός στην έναρξη του εν λόγω διηγήματος, παραθέτει το γοητευτικό παραμύθι του ραφτόπουλου με τη Νεράιδα/Μητέρα Τέχνη που τον εμπνέει και τον καθοδηγεί να ολοκληρώσει σε μια νύχτα το υπεράνθρωπο έργο που του ανέθεσε ο βασιλιάς, ώστε να γίνει αντάξιος του έρωτα της βασιλοπούλας και να γλιτώσει το θάνατο. Δημιουργεί έτσι μια θαυμάσια παραβολή της λειτουργίας και του σκοπού της τέχνης, που τίθεται από το νόμο του Άλλου με όρους δραματουργικής και αισθητικής αρτιότητας τέτοιας, που να μη φαίνεται το έντεχνο της κατασκευής, στα σημεία κυρίως των συνδέσεων (χω...

Το "Μελτεμάκι" του Παντελή Χορν είναι, γραμμένο με πολλή μαστοριά, άριστη θεατρική δομή, σπαρταριστό λόγο, έξυπνες ανατροπές, που προκαλούν άφθονο γέλιο, ωραίους θεατρικούς χαρακτήρες και θεωρείται η ωραιότερη κομεντί της ελληνικής δραματουργίας. Η παράσταση φιλοδοξεί να ταξιδέψει το θεατή μ' ένα καραβάκι στα αιγαιοπελαγίτικα νερά, για ν' αποδράσει, έστω για λίγο, από τα προβλήματα και την αγριότητα της εποχής μας. Το "Μελτεμάκι" διαδραματίζεται σε μια νησιώτικη αμμουδιά και είναι γεμάτο τρυφερότητα, συγκίνηση, νοσταλγία, κωμικά επεισόδια κι έναν διάχυτο ερωτισμό που...

Τι να πω γι' αυτό το έργο; Πώς ξεκίνησε; Πόσα χρόνια το γράφω και το σβήνω ή πόσο το αγαπώ; Να ξεκινήσω από το τέλος. Σαν γνήσια ψυχασθενής λοιπόν, αγαπώ τους φόβους και τους εφιάλτες μου. Αυτό το έργο είναι ένας εφιάλτης. Ένας εφιάλτης που κάποτε ήταν όνειρο. Κάποτε τρέχαμε με τα ποδήλατα στον χωματόδρομο έχοντας στην τσέπη λίγο ψωμί με τυρί και άμμο. Κάποτε κλέβαμε μούρα και τα τρώγαμε άπλυτα. Κάποτε στήναμε καρτέρι στη γωνιά δίπλα από την εκκλησία για να δούμε αυτόν που μας είχε πάρει την καρδιά. Κάποτε περιμέναμε τη φίλη μας ώρες μέσα στη βροχή. Τότε δεν υπήρχαν κινητά...

Η περιοχή της Λαυρεωτικής είναι ένας "προνομιακός χώρος" -όρος που χρησιμοποιεί ο σκηνοθέτης Θόδωρος Αγγελόπουλος- του φιλμικού θεάματος. Πράγματι ένα πλήθος ταινιών για τον κινηματογράφο, την τηλεόραση αλλά και ντοκιμαντέρ, έχουν γυριστεί στην ευρύτερη περιοχή της (Κερατέα, Ανάβυσσος, Λαύριο, Σούνιο). Ειδικότερα η ατμόσφαιρα της πόλης του Λαυρίου με το Τεχνολογικό Πολιτιστικό Πάρκο του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου από το 1994 έως σήμερα (παλαιότερα Γαλλική Εταιρεία Μεταλλείων Λαυρίου ως το 1981 και από το 1983-1989 Ελληνική Μεταλλευτική Μεταλλουργική Εταιρεία), τα νεοκλα...