Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Κώστας, νέος συγγραφέας με όνειρα και πάθος, βρίσκει επιτέλους την τύχη του στο πρόσωπο της μεγάλης πρωταγωνίστριας Τζένης Ανδρέου. Διάσημη, πλούσια, ερωτευμένη κι όμως ξαφνικά, αυτοκτονεί. Ο νεαρός Κώστας όμως δεν πιστεύει στην αυτοκτονία. Αλλά κι αν δεν είναι αυτοκτονία είναι φόνος; Ποιος θα μπορούσε να σκοτώσει την "απόλυτη" σταρ; Γιατί; Τι μυστικά κρύβει η ένδοξη ζωή της; Τι αμαρτίες κρύβονται πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας; Πόσο επικίνδυνη είναι η δόξα, ο πλούτος και η ευτυχία;

Η Λένη, έχοντας φτάσει πια στην τελευταία ωριμότητα της πονεμένης της ζωής, παλεύει με την ψυχική δύναμη, το Θεό της, την τύχη που ποτέ δεν κατάλαβε ποιους βοηθάει. Αναμνήσεις πικρές, αναμνήσεις χαρούμενες, ένας βίος με έντονες συναισθηματικές καταστάσεις, και η τύχη πάντα εκεί... να περιγελά και να παίζει. Η Λένη είχε πάντα το χάρισμα. Να αντιλαμβάνεται, να αγαπάει τους ανθρώπους, να αντέχει, και προπάντων να συγχωρεί. Με αυτό το χάρισμα θα ζήσει την τρυφερότητα, την αναγνώριση, την αγάπη, τον πόνο, την προδοσία. Κι όμως, θα ξαναπάρει το δρόμο τον ανθρώπινο, ξεγελώντας την...

Στη γενιά του Κωνσταντή όλα είναι έντονα. Το πάθος για τη ζωή, η αγάπη, το μίσος, η εκδίκηση, μα πάνω απ' όλα η δίψα να' ναι Αφέντες. Αυτή η δίψα για αφέντεψη κυριαρχεί από πατέρα σε γιο και από παππού σε εγγόνι... Αυτή η δίψα ούτε καταλαγιάζει ούτε και σβήνει ποτέ. Οι άνθρωποι για χάρη της αφέντεψης υψώνουν το ανάστημα πάνω από τ' ανθρώπινα αλλά και πάνω από το θεό. Τυρρανούν τη σκέψη και την ψυχή τους, κάνουν συμμαχίες περίεργες πότε με το θεό και πότε με το διάβολο. Στήνονται έχθρες και μίση ανάμεσα σε οικογένειες, ακόμα κι ανάμεσα σ' αδέλφια και ανδρόγυνα. Τ...

Θέριευε μέσα της η οχιά που την κατάτρωγε με επιθυμίες και πάθη. Μα πάνω απ' όλα το πάθος για τον έρωτα και τη ζωή. Μια ζωή που τη γεύτηκε ως το μεδούλι, κοχλαστή. Μάχονταν να ημερέψει την οχιά, μα αυτή όλο και δάγκωνε την ψυχή της με λύσσα και η γυναίκα γινόταν οχιά και μάτωνε η καρδιά της. Ο έρωτας μάτωνε τα όνειρα, η μάνα μάτωνε τα σπλάχνα της, η ζωή μάτωνε τα χέρια της κι οι αμαρτίες μάτωναν τον ήλιο. Κι όσο πόναγε τόσο ήθελε περισσότερα κι όσο έπαιρνε τόσο επιθυμούσε κι όσο αποκτούσε τόσο και δάγκωνε η οχιά μέσα της που κατασπάραζε την ψυχή της. Γιατί η οχιά που θέ...