Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Καθώς ο γνήσιος ποιητής παλεύει να φανερώσει την αρετή της γλώσσας του, υψώνει με τις λέξεις του ένα φως να γνωριστεί ο άνθρωπος και ο κόσμος - το μυστήριο μέσα στο μυστήριο. Και όσο ψηλότερα ανεβαίνει ο ποιητής, τόσο μεγαλώνει μέσα στους θύλακες του έργου του αυτό το παρήγορο, εξανθρωπιστικό φως. Φως τέτοιας έντασης, τελετουργικής ποιότητας της ελληνικής μας γλώσσας, φως μέγα αντικρύζουμε να υψώνεται στην αγιασμένη πόλη της Θεσσαλονίκης, καθώς θεωρούμε την σεμνότατη μορφή της κορυφαίας μας ποιήτριας Ζωής Καρέλλη να ανέρχεται προς την περιωπή της αθανασίας. Την αθανασ...

Κείμενα ομιλιών που δόθηκαν στο Σπίτι της Κύπρου σε εκδήλωση τιμής και μνήμης του ποιητή, στις 16 Απριλίου 1997 (Ορέστη Αλεξάκη, "Μνήμη Τάσου Κόρφη", Γιάννη Βαρβέρη, "Οι πολλαπλές ποιήσεις του Τάσου Κόρφη"). Ο τόμος περιέχει επίσης μικρό εργοβιογραφικό σημείωμα του Τάσου Κόρφη.

Ο ποιητής Δ.Π. Παπαδίτσας απεβίωσε στις 22 Απριλίου 1987. Όλα του τα βιβλία, του δόθηκε η χάρη κι εκδόθηκαν ενόσω εκείνος βρισκόταν σωματικά παρών στον κόσμο αυτό. Τα φρόντισε, λοιπόν, ο ίδιος ως την τελευταία τους μορφή και λεπτομέρεια, με τη ζηλευτή επιμονή της αψεγάδιαστης ακρίβειας που τον στόλιζε. Η κωδικοποίηση λοιπόν ολόκληρου του ποιητικού του έργου, που πραγματοποιείται με τον τόμο αυτό, δεν παρουσιάζει φιλολογικά προβλήματα. Ακουλουθείται η τελική μορφή των ποιημάτων που εδωσε στην έκδοση της "Ποίησης, 1" του 1985 -και που περιλαμβάνει τις ποιητικές συλλογές "Το...

Μια μέρα του Σεπτεμβρίου, το 1981, συνομιλώντας με τον Πρόεδρο Κωνσταντίνο Τσάτσο, τον ερώτησα αν θα δεχόταν να μου δώσει μία συνέντευξη χωρίς να του έχω υποβάλει από πριν τα ερωτήματά μου γραπτώς, μια συνέντευξη - αυθόρμητη και απροσχεδίαστη μάλλον συνομιλία, σαν τόσες και τόσες που τα τελευταία εκείνα χρόνια είχαμε πραγματοποιήσει. Στην προϋπόθεση της απροσχεδίαστης συνομιλίας μας πρόσθεσα και μιαν άλλη, συμπληρωματική: πως η συνέντευξη αυτή δεν θα δημοσιευόταν παρά πολύ μετά από την εκδημία του από τον κόσμο αυτό. Δέχτηκε πρόθυμα και καλόβολα. Για μέρες κατόπι, συλλογιζ...

Το βιβλίο αυτό το οφείλω κατά μεγάλο μέρος στον Μάριο Πλωρίτη. Σ' ένα εξαίρετο άρθρο του ("Το Βήμα" 20/9/95), το πλέον συγκροτημένο κείμενο σε μορφή και έκταση δοκιμίου, που έχει κατά τη γνώμη μου γραφεί πάνω σε ανάλογο θέμα: "Θάλασσα - μοίρα των Ελλήνων (Μικρό τάμα στην υγρή Ελεούσα)". Εκεί, αναφέρεται η φράση του Κολόμβου: "Ο Θεός πρώτα έφτιαξε την αγάπη και μετά τα μακρινά ταξίδια". Έτσι μπήκε μέσα μου η μικρή φλόγα, που φούντωσε σε ώρες κρισιμότατες στο Ωνάσειο, όπου ζητούσα να μ' αξιώσει ο Θεός σ' ένα μακρυνό θαλασσινό ταξίδι, αν έβγαινα γερός απ' εκεί. Πρόσφατα έγινε...

[...] Γράφω για τη γραφή με τη νοσταλγία της λέξης εκείνης που δεν μπορώ επακριβώς να αρθρώσω. Γράφω αναζητώντας τις λέξεις της παιδικής μου ηλικίας, τότε που πρωτομάθαινα να μιλώ κι η ίδια η λέξη λειτουργούσε μαγικά κι έφερνε κοντά μου τον κόσμο. Τώρα γράφω φέροντας το βάρος της ανείπωτης θλίψης μου για την απώλεια της σημασίας των λέξεων και για τον θάνατο των πραγμάτων της εποχής εκείνης, του παραδείσου της παιδικής ηλικίας. Ο κόσμος που άλλοτε βρισκόταν κοντά, σε απόσταση μόλις μιας χειρολαβής, έχει πια για τα καλά ξεμακρύνει κι η σκέψη φορτωμένη μ' ένα σωρό ανώφελες απ...

Περιέχονται τα κείμενα: Γιωργή Κότσιρα, "Θεόφιλος Δ. Φραγκόπουλος, συνοπτική θεώρηση του ποιητικού έργου του", Στέλιου Καραγιάννη, "'Άλλη γραφή' ή για την τιμή των αρωμάτων στην αγορά", Γιάννη Βαρβέρη, "Ένας Γιούγκερμαν", και Δημήτρη Κονιδάρη, "Φύσει φυγάς".

Η ελληνική μυθολογία με διάφορες παραλλαγές, θεωρεί τον έρωτα ως την κινητήρια δύναμη της κοσμογονίας. Αυτός ώθησε τον Έρεβο και τη Νύκτα να σμίξουν ερωτικά. Από τη συνουσία αυτή γεννήθηκε το Αιθέρας και η Ημέρα, τα στοιχεία του χώρου και του χρόνου, στοιχεία απαραίτητα για να συνεχισθεί το έργο της δημιουργίας. Στα ιστορικά χρόνια ένας από τους πιο σημαντικούς προσωκρατικούς φιλοσόφους, ο Εμπεδοκλής, θεώρησε ως το βασικό αίτιο της δημιουργίας τη φιλότητα και το νείκος, τις δύο μορφές του έρωτα, τη δημιουργική και την καταστροφική. Ο Πλάτων, ο πιο ερωτικός φιλόσοφος, ενδιέτ...

Ηγετική φυσιογνωμία της περίφημης, και στη ζωγραφική, Γενιάς τους '30 ο Ν. Χατζηκυριάκος-Γκίκας υψώθηκε, μ' ένα χάρισμα μοναδικού δυναμισμού δημιουργικού, σε κορυφή και της νεοελληνικής, και της ευρωπαϊκής ζωγραφικής του αιώνα μας κατορθώνοντας, με τρόπους μοναδικούς και νέους, να συνδυάσει και να συνθέσει την ελληνικότητά του με τα πιο γόνιμα, ανανεωτικά κινήματα στην Τέχνη των καιρών μας. Υπήρξε υπόδειγμα, οδηγός και αποκαλυπτικός σύμβουλος, σοφός σηματωρός του πνευματικού μας πολιτισμού συμπληρώνοντας με τον λόγο, όσα άφηνε μισοκρυμένα, κατά τον αθάνατο Αλεξανδρινό, μέσα...