Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Με το επεισόδιο του Αρισταίου παρεισφρέει μέσα σε ένα κατά τα άλλα "ρεαλιστικό" έργο η μυθοπλασία ως αποτέλεσμα μιας εμφανώς μη ρεαλιστικής οδηγίας: της βουγονίας. Η εκβολή των πραγματιστικών, απτών και λίγο πολύ γνωστών γεωργικών τεχνικών σε μια μυθική, εξωτική και ανεφάρμοστη μέθοδο γενέσεως μελισσών καθιστά τη βουγονία αρχετυπικό γεωργικό θέμα που περικλείει τη ζωή και τον θάνατο, την αναζωογόνηση και τον μαρασμό, το εφήμερο του μόχθου και τη δημιουργική δύναμη της τέχνης, λίγο πολύ όλες τις πτυχές του γεωργικού βίου αλλά και της θεματικής των "Γεωργικών". "Έτσι, το έργο...

Η συγκεκριμένη συλλογή έρχεται να φωτίσει μιαν άλλη πλευρά του Βιττγκενστάιν: εκείνη του λογοτέχνη. Υποστηρίζεται ευρέως ότι η γερμανική του πρόζα αποτελεί σπουδαία συνεισφορά στα αυστριακά γράμματα. Ωστόσο η ομορφιά των στοχασμών του δεν οφείλεται σε κάποια ιδιομορφία του λόγου του (εκτός ίσως στην απέριττη, δωρική, θα έλεγε κανείς, έκφραση), αλλά πηγάζει από το βάθος και το βάρος των σκέψεων που εκφράζονται με τη συγκεκριμένη πρόζα. Οι ιδέες που κλείνονται μέσα σε αυτούς τους στοχασμούς είναι μεγάλες, καινοφανείς, ανατρεπτικές, χαριτωμένες και συχνά με μιαν αδιόρατη αίσθη...

[...] Από όλα τα πρωτόλεια της πρώτης νεανικής του περιόδου, ο Φλωμπέρ δημοσίευσε στο δισεβδομαδιαίο λογοτεχνικό περιοδικό της Ρουέν "Το Κολιμπρί" -που η έκδοσή του άρχισε τον Μάρτιο του 1836 και κράτησε έως το 1841- μονάχα δύο, με τα αρχικά του Γ. Φ.: "Ένα μάθημα φυσικής ιστορίας, είδος: "αντιγραφεύς" (30 Μαρτίου 1837), και τη "Βιβλιομανία", που το χειρόγραφό της φέρει τη χρονολογία: Νοέμβριος 1836 (γραμμένο, δηλαδή, όταν δεν είχε ακόμη συμπληρώσει τα δεκαπέντε του χρόνια) αλλά δημοσιεύτηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1837. Τα γραπτά του της προαναφερθείσης περιόδου -συγκλονιστικ...

Συγγραφέας μεγάλης εμβέλειας, ποιητής, θεωρητικός της "ποιητικής" και δοκιμιογράφος, ο Βαλερύ υπήρξε οξυδερκής και ανατρεπτικός στοχαστής, που ανίχνευσε τις πηγές, τις δυνατότητες και τα όρια της δημιουργικής νόησης, διερεύνησε τις ποικίλες εκφάνσεις της αλληλουχίας "Σώμα- Πνεύμα- Κόσμος", ανέλυσε τους μηχανισμούς της γλώσσας και τις διαδικασίες της γνώσης, της ποίησης και της καλλιτεχνικής δημιουργίας γενικότερα, με ιδιαιτέρως απαιτητική κριτική διάθεση όσο και με επώδυνα οξυμμένη ευαισθησία. Εύστοχοι και διαυγείς οι στοχασμοί του μαρτυρούν ένα τολμηρό πνεύμα, που επιχειρε...

Η παρούσα έκδοση των "Αφορισμών" δεν είναι κριτική, αφού γίνεται από γιατρό που δεν έχει την πρόθεση να οικειοποιηθεί την ιδιότητα του κριτικού φιλολόγου. Ο χαρακτήρας της προσδιορίζεται περισσότερο από την ιατρική και λιγότερο από τη φιλολογική φύση του κειμένου, επειδή οι "Αφορισμοί" συνιστούν κατ' εξοχήν ιατρικό κείμενο. Στην παρούσα έκδοση το αρχαίο κείμενο ακολουθεί, με ελάχιστες αποκλίσεις, την έκδοση του E. Littre, "Oeuvres completes d' Hippocrate", τομ. ΙV, σ. 458-609. (από το σημείωμα του βιβλίου)

"Οι γυναίκες διαθέτουν τουλάχιστον τουαλέτες. Αλλά με τι καλύπτουν οι άνδρες την κενότητά τους;" [...] "Οι Έλληνες στοχαστές αρκούνταν στις πόρνες. Οι Γερμανοί στρατιωτικοί δεν μπορούν να ζήσουν δίχως κυρίες." [...] Η επίδραση του Karl Kraus στον πολιτισμό της Ευρώπης κατά τον 20ο αιώνα υπήρξε βαθειά και πολύπλευρη. Ο Arnold Schoenberg του έγραψε κάποτε ότι έμαθε απ' αυτόν περισσότερα από όσα θα έπρεπε να μάθει κάποιος που επιθυμεί να παραμείνει ανεξάρτητος. Ο Bertolt Brecht τον θεωρούσε ως τον πρώτο συγγραφέα της σύγχρονης εποχής, και ο Ludwing Wittgenstein α...

Οι "Αφορισμοί", που η Μαρί φον Έμπνερ-Έσενμπαχ συνέθεσε στην ώριμη ηλικία της, έχουν μια σπάνια διεισδυτικότητα. Στην ηθική της συνδέονται άρρηκτα, σχεδόν με σωκρατικό τρόπο, η γνώση και η αρετή. Απορρίπτει τις εντολές της αστικής ηθικής, που δεν πηγάζουν από λεπτομερή γνώση του κοινωνικού περίγυρου, και απαιτούν θυσίες, αγνοώντας τις πιεστικές ανάγκες επιβίωσης των αγροτών και εργατών Η επίδρασή της σε συγγραφείς όπως, π.χ. ο Κάφκα, ο Καρλ Κράους και ο Στάνισλαβ Γέρζι Λετς είναι εντυπωσιακή και το ενδιαφέρον για το έργο της παραμένει μέχρι σήμερα απαραμείωτο.

Τον Σεπτέμβριο του 1917, ένα μήνα μετά τη διάγνωση ότι πάσχει από φυματίωση, ο Κάφκα επισκέπτεται το σπίτι της αδελφής του στο Zurau της βόρειας Βοημίας. Απαλλαγμένος από όλες τις κοινωνικές υποχρεώσεις, θα αφιερώσει τους επόμενους οκτώ μήνες στη συγγραφή μιας σειράς μικρών κειμένων (αφορισμών) που περιέχουν αινιγματικές εικόνες και στοχασμούς με ανατροπές, λεπτολογίες και αντιφάσεις. Κατά τον Μαξ Μπροντ, το κείμενο αποτελεί την ιδιωτική θεολογία του Κάφκα. Μια δεύτερη συλλογή αφορισμών, με τον τίτλο "Αυτός", περιέχει ημερολογιακές καταγραφές του Κάφκα σε τρίτο πρόσωπο....

Πρέπει από την πρώτη στιγμή να διευκρινιστεί πως τα γραπτά που συγκεντρώνονται σε τούτο το βιβλίο δε διεκδικούν σε καμμία περίπτωση κανέναν τίτλο παραπάνω από το βάρος και το περιεχόμενο που έχουν οι λέξεις: άρθρα και σημειώματα. "Θίγουν" απλώς τα θέματα, δεν τα εξαντλούν, ούτε υπήρξε άλλωστε μια τέτοια πρόθεση ή επιδίωξη από την πλευρά του συγγραφέα. Αυτά, για να κατανοηθεί καλύτερα η "σκοπιμότητα" της έκδοσης του παρόντος βιβλίου, που έχει πολύ περισσότερο χαρακτήρα και ύφος ντοκουμέντου με προορισμό την εκλαΐκευση και τη μαχητική προβολή ορισμένων απόψεων μέσα στα πλα...

"Ένας καλλιτέχνης μπορεί να ευστοχήσει ή να αστοχήσει στο έργο του, δηλαδή να κερδίσει ή να χάσει τη ζωή του. Ωστόσο, αν μπορεί να πει στο τέλος της προσπάθειάς του ότι κατάφερε να απαλύνει ή να μειώσει όλες τις δουλείες που βαραίνουν τους ανθρώπους, τότε είναι, σε ένα μεγάλο βαθμό, δικαιωμένος, και μπορεί, ώς ένα ορισμένο σημείο, να συγχωρήσει τον εαυτό του". (Απόσπασμα από την Ομιλία του Camus στη Σουηδική Ακαδημία κατά την απονομή του Νόμπελ λογοτεχνίας 1957)

[...] Ο ανά χείρας πρώτος τόμος περιλαμβάνει λίγα γενικά στοιχεία για την ιστορία και τη διάδοση της "Διήγησης του Αχικάρ" και εκτενή μελέτη του αφηγηματικού υλικού της -που είναι συγχρόνως το υλικό μεγάλου μέρους της "Μυθιστορίας" του Αισώπου. Εδώ έχω συγκεντρώσει και συνοψίσει και τις μέχρι τώρα αδημοσίευτες έρευνές μου σχετικά με τους αγώνες γρίφων (αν και δεν αποκλείεται να επανέλθω στο θέμα με νέα δημοσιεύματα). [...] (από τον πρόλογο του συγγραφέα)