Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Βουβαμάρα εκείνο το πρωί κι άνθρωποι μουδιασμένοι. Οι πόρτες των σπιτιών κλειστές και η αλάνα ορφανή από φωνές και παιχνίδια. Μια περίεργη μελαγχολία σκέπαζε σαν σεντόνι θανάτου τις ψυχές τους. Το χαμόγελο είχε χαθεί από τα χείλη και τα κεφάλια τους, όλο και πιο πολύ έγερναν προς τη γη. Η υποψία που από μέρες γυρόφερνε στις γειτονιές, σήμερα ήταν πιο έντονη. Σαν αερικό έτρεχε από σπίτι σε σπίτι, χτυπούσε τις πόρτες, τα παράθυρα... Κάτι ήθελε να τους πει, να τους προειδοποιήσει. Κανείς όμως δεν της άνοιγε. Κανείς δεν ήθελε η υποψία να πάψει να είναι υποψία! Ένα προαίσθημα βο...

Ανέγγιχτη ψυχή διψά για ένα ανθρώπινο χάδι, που θα μαλάξει και θα δροσίσει την ψυχή... Η πρωταγωνίστρια, των αυτοτελών ιστοριών, η Βαλέρια, επιθυμεί και εύχεται κάθε έναστρη νυχτιά, που αποδρά κάποιο αστέρι και πέφτει στην αγκαλιά της, να αισθανθεί ένα άγγιγμα ψυχής! Οι εποχές διαδέχονται η μια την άλλη, αλλά στην ψυχή της Βαλέριας, έχει κατοικήσει μόνιμα ο βαρύς χειμώνας. Η ψυχή της αποζητά το ανθοβόλημα της Άνοιξης... την ζεστασιά του Καλοκαιριού! Τα πρόσωπα στην κορνίζα της υγρής σοφίτας συνεχίζουν να εναλλάσσονται...

Η "Ελένη" της Rosita Copioli είναι αφιερωμένη στην Ελένη της Τροίας και είναι ένα πολύ μοντέρνο είδος ποιητικού δράματος, στο οποίο μια φωνή αφηγηματικού μονόλογου μπερδεύεται με τα "όνειρα". Μέσα εκεί εμφανίζεται ένα πλήθος προσώπων σε διάλογο, άλλα μυθικά κι άλλα απλά αρχέτυπα: ο Αγγελιοφόρος, το Αγόρι, οι Ερινύες, ο Κάστορας, ο Πολυδεύκης, σε μια ακολουθία από το όνειρο όπου στο όνειρο υπάρχει μια δύναμη φλεγόμενη που σε περιτυλίγει. Αλλά ο πιο έκδηλος νεωτερισμός είναι ότι η φωνή που ενώνει μεταξύ τους τα όνειρα με τις σκηνές δεν είναι η φωνή του αυστηρά λυρικού ρυθμού...

Οι προσπάθειες μεγάλων φιλοσόφων, θεωρητικών της τέχνης και καλλιτεχνών, που ξεκίνησαν στην αρχαιότητα (Πλάτων, Αριστοτέλης κ.λπ.) και συνεχίστηκαν με μεγάλη ένταση τους τελευταίους τρεις αιώνες (Καντ, Χέγκελ, Woelfflin, Heidegger κ.λπ.), για την αντικειμενική αξιολόγηση των έργων τέχνης, δεν ήσαν μάταιες... Παρόλο που δεν έλυσαν το πρόβλημα, οδήγησαν στην οριστική απελευθέρωση της αισθητικής εμπειρίας, του "μου αρέσει"... Όμως, το ιερατείο των κριτικών, επίμονο, μας "προστάζει" ποιου μύθου πρέπει να είμαστε δέκτες, από τους άπειρους που εκπέμπει το δημιούργημα. Φι...

Η σκοτεινή πλευρά του Τζορτζ Όργουελ, που κατέδιδε ονόματα φιλοκομμουνιστών στις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες, οι έντονες αντιδράσεις που ακολούθησαν την κυκλοφορία του λεξικού Μπαμπινιώτη, κατηγορίες βαριές του Γρηγόριου Ξενόπουλου για μαγειρέματα σχετικά με τη βράβευση μυθιστορημάτων από τον Γεώργιο Δροσίνη -τμηματάρχη τότε (1921) του Υπουργείου Παιδείας-, ο στείρος διάλογος και οι κάθετοι αφορισμοί ανθρώπων που θεωρούν τον εαυτό τους κριτές των πάντων, ζοφερές ειδήσεις από την ξεχασμένη ελληνική επαρχία, η μανία της μετονομασίας οδών, χωριών και περιοχών γνωστότατων με...