Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ήταν σαν να ανακάλυψε μια πελώρια σπηλιά πλάι της, σαν να βρήκε το κλειδί και ξεκλείδωσε τις αναμνήσεις, αυτές που τόσα χρόνια φυλάγονταν στα βάθη της και είχαν σχεδόν μουχλιάσει στον χώρο της φυλακής τους. Καθώς όμως τις έπιανε μία μία και τις έβγαζε έξω, στο καθαρό φως, είδε με έκπληξη πως είχαν χρώματα, φορέματα με νταντέλες, αρώματα, αποξηραμένα μπουκέτα λουλουδιών, κορδέλες, δρομάκια με βασιλικούς και κόκκινα γεράνια. Τόσο άρωμα μέσα στη φυλακή, τόσο χρώμα..., πού κρυβόταν όλα αυτά τα χρόνια...; Ο Χρόνος περπατούσε αγέρωχος και σκληρός πάνω στα δρομάκια, ήταν τόσο νέος...

Στη δύση της δεύτερης χιλιετίας η ανθρωπότητα εισήλθε σε μια μεγάλη μεταβατική περίοδο παρακμής των αξιών, που όμως θα οδηγήσει τελικά, με άνωθεν παρέμβαση, σε έναν πνευματικά αναγεννημένο άνθρωπο. Για αυτή την εξέλιξη του ανθρώπου είναι αναγκαίο να προηγηθούν η γνώση του εαυτού, η γνώση γύρω από τον εαυτό και τέλος η γνώση πέρα από τον εαυτό. Είναι δηλαδή αδύνατο να ανακαλύψει κανείς το απέραντο συμπαντικό γίγνεσθαι, το αόρατο και το νοητό, χωρίς να μελετήσει τον άνθρωπο ή αντίστροφα, να μελετήσει τον άνθρωπο χωρίς να μελετήσει το σύμπαν. Ακριβώς ως αρωγός στη συμπαντική α...