Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το ελληνικόν κρατίδιον από της Επαναστάσεως του 1821 μέχρι των ημερών μας έζησε βίον "νομικώς" μεν ανεξάρτητον, πραγματικώς δε αποικιακού ή νεοαποικιακού τύπου. Οι εξωτερικοί συντελεσταί της αναγνωρίσεως της πολιτικής του υπάρξεως εγκαίρως ενήργησαν κατά τοιούτον τρόπον, ώστε να εμποδισθή η μελλοντική φυσιολογική του ανάπτυξις και εις τους εθνικοαπελευθερωτικούς του στόχους και εις τους όρους της κοινωνικής του χειραφετήσεως. Εξ άλλου, ό,τι επετεύχθη, επετεύχθη πάντοτε καθ' υπέρβασιν της «προστάτιδας» συνταγής. Και μόνον εις το σημείον τούτο είναι δυνατόν να καρποφορήση μί...

Ο Βάλτος επροσκύνησε κι' όλο το Ξηρομέρι το Μεσολόγγι απόμεινε δε θέλ' να προσκυνήσει· Στεριάς το δέρνει ο Κιουταχής κι' Αράπης του πελάγου πέφτουν τα τόπια σα βροχή κι' οι μπόμπες σα χαλάζι, κι' αυτά τα λιανοντούφεκα, σαν άμμος της θαλάσσης.

Τα ζητήματα που πραγματεύεται το ανά χείρας βιβλίο εκκινούν από τη ίδια διαπίστωση: Ότι η "αλληλεγγύη" έχει μεταβληθεί σε ιδεολογικό όπλο για να δικαιολογήσει την εγκαθίδρυση ενός αυτοκρατορικού, και αντιδημοκρατικού καθεστώτος. Ως προνομιακό όπλο χρησιμοποιείται και η ανεξέλεγκτη μετανάστευση, ενώ τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και η Ελλάδα συνολικά έχουν μεταβληθεί στο κατ' εξοχήν πειραματόζωο αυτού του εγχειρήματος. Οι δυνάμεις που επιδιώκουν κάτι τέτοιο μπορούν να ανήκουν τόσο στον συστημικό όσο και στον αντι-συστημικό χώρο: Ο "δικαιωματισμός" φέρνει στην ίδια πλευρ...

Η εκτέλεση του πατριάρχη υπήρξε η πράξη που μεταστοιχείωσε τον Αγώνα των Ελλήνων από απελευθερωτική επανάσταση σε θρησκευτικό πόλεμο, καθιστώντας έτσι αδύνατη την οποιαδήποτε πιθανότητα για συνεννόηση και συνδιαλλαγή με τους Τούρκους, ενώ γέμισε τις ψυχές των Ελλήνων από ακόρεστη δίψα για εκδίκηση. Όλοι, Έλληνες και ξένοι, εχθροί και φίλοι, γνώριζαν και παραδέχονταν ότι ο μαρτυρικός πατριάρχης είχε μια μοναδική ενάρετη προσωπικότητα, με σπάνιο ήθος, καθώς διακρινόταν για το ασκητικότατο παρουσιαστικό του, την απέχθειά του προς τα χρήματα, και την παροιμιώδη φιλευσπλαχνία κ...

Με ποια πλευρά συντάσσεστε λοιπόν; Οι αναγνώστες θα θεωρήσουν τις θέσεις μου δυσνόητες μόνο αν επιμένουν να πιστεύουν ότι η κάθε θέση που δεν εντάσσεται ανοιχτά στο κλασικό σχήμα Αριστερά - Δεξιά παραπέμπει αυτόματα στη Δεξιά. Εν τούτοις, η μόνη υπερασπίσιμη ηθικά επιλογή είναι να επιλέξει κανείς τον οίκτο, τη συμπόνοια και τη συγχώρεση, ενάντια στους άρχοντες και τις εξουσίες αυτού του κόσμου, να επιλέξει την αλήθεια έναντι της ιδεολογίας. Και για να κάνει κανείς αυτή την επιλογή σήμερα, θα πρέπει να απορρίψει εξ ίσου την Αριστερά και τη Δεξιά. H ελπίδα για μια νέα πολι...

Σ' αυτό το βιβλίο εξιστορώ το απάνθισμα των αναμνήσεών μου και τα γεγονότα, όπως διαδραματίστηκαν τον καιρό του Εμφυλίου Πολέμου στο χωριό Βαβούρι της Ηπείρου. Αφηγούμαι την πορεία μας μέχρι την Αλβανία και αργότερα τη ζωή μας στο χωριό Μπελογιάννης της Ουγγαρίας. Οι αναμνήσεις μου δεν είχαν γραφεί για τόσες δεκαετίες από φόβο ή ίσως κι από ντροπή. Πρόθεσή μου ήταν πάντα να τις μοιραστώ. Ήθελα απλά να γράψω ό,τι ήταν κρυμμένο στο πίσω μέρος του μυαλού μου για πολλά χρόνια. Αυτό που ήθελα ήταν να το αποτυπώσω στο χαρτί, αλλά φοβόμουν να πάρω το μολύβι. Έπρεπε να προετοιμα...

Το 2019 βρίσκει την ενότητα της Ορθοδοξίας στον έσχατο κίνδυνο. Τον Οκτώβριο του 2018 η Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου αποφάσισε να δώσει την αυτοκεφαλία στους σχισματικούς Ορθοδόξους της Ουκρανίας, χωρίς τη συναίνεση του Πατριαρχείου της Μόσχας, υπό την δικαιοδοσία του οποίου ήταν η Εκκλησία της Ουκρανίας από το 1686, και χωρίς την έγκριση ουδεμιάς άλλης τοπικής Εκκλησίας. Μετά την ενέργεια του Οικουμενικού Πατριαρχείου το Πατριαρχείο της Μόσχας προχώρησε μονομερώς στην με Αυτό διακοπή της εκκλησιαστικής κοινωνίας, που είναι η αρχή του σχίσματος. Η Εκκλησία της Ελλ...

Μεγαλύτερος και ωριμότερος, ρίχνω μια πιο ελεύθερη ματιά στο σήμερα. Χωρίς λυρισμό, χωρίς γωνίες, κάποιες αναλύσεις ημερολογιακού χαρακτήρα. Ύστερες σκέχεις, μια ανθολογία άρθρων με άρνηση, απαισιοδοξία και αναθεματισμό σε καθημερινά γεγονότα, στην χώρα που ταλαιπωρείται και μας ταλαιπωρεί. Ένας εξαγνισμός από ένα βαρύ παρελθόν που κουβαλάμε. Δύσκολα προβλήματα ισορροπίας.

Σε ολόκληρη τη μακρά περίοδο των έξι ή επτά αιώνων της κατοχής, τουλάχιστον μετά το 1204, η ορθοδοξία αποτελεί τον κατ’ εξοχήν φορέα της διατήρησης της εθνικής συνείδησης των Ελλήνων, ακριβώς διότι η ελληνική ιδιοπροσωπία, κατέναντι των των Τούρκων αλλά και των Λατίνων, αναδεικνύεται, πρωταρχικώς, ως θρησκευτική ιδιοπροσωπία. Τα εκατομμύρια των εξισλαμισθέντων της Μικράς Ασίας και των Βαλκανίων χάθηκαν οριστικά για την ελληνισμό. Συναφώς, ο ρόλος της Εκκλησίας υπήρξε αποφασιστικός: ο ελληνισμός επιβίωσε διά της ορθοδοξίας. Στη Δύση, η καθολική θρησκεία αποτέλεσε επί πολλ...

Η σειρά των θεατρικών έργων του Ώγκουστ Στρίντμπέρι αποτελείται από τα 69 έργα που έγραψε στα σουηδικά, μαζί με τρία ακόμη που διασκεύασε ο ίδιος για το γαλλικό κοινό (Ένα ονειρόδραμα, ο πατέρας, δανειστές), ως και μία διασκευή κατάλληλη για παράσταση του μεγάλου σε διάρκεια έργου (8 ώρες), Γουσταύος Αδόλφος. Όλα τα έργα συνοδεύονται από πλήθος ερμηνευτικών σημειώσεων και όπου χρειάζεται αναδεικνύονται λάθη διαφόρων μεταφράσεων (αν υπάρχουν), του Edward Bjοrkman (αγγλικά) και του Emil Schering στα γερμανικά. Οι μεταφράσεις βασίζονται στην μεταθανάτια σουηδική έκδο-ση των...

Το θεατρικό έργο, με αριθμό 14, με τίτλο "Ο κοινωνικά επικίνδυνος μεταρρυθμιστής ή Υγρό Φθινόπωρο" δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα TIDEN (Η εποχή), στις 5-7-1884. Εκδίδεται για πρώτη φορά στα ελληνικά. Είναι μία πολιτική σάτυρα για τις σχέσεις των εξουσιαστών με τους εξουσιαζόμενους. Το έργο συμπεριλήφθηκε στην έκδοση των Απάντων, μαζί με άλλα πολιτικά και κοινωνικού χαρακτήρα κείμενα, όπως η "Ανώτερη και η Κατώτερη τάξη", η "Μικρή κατήχηση για την Κατώτερη τάξη", η "Χαρά της ζωής" κτλ. Το έργο βασίζεται κυρίως στις θεωρήσεις του συγγραφέα από την "Μικρή κατήχηση για την Κατώτε...

Το θεατρικό έργο με αριθμό 31, είναι από τα μικρότερα του Στρίντ- μπέρι, αλλά και από τα πλέον αμφιλεγόμενα. Βασίζεται στις απόψεις του συγγραφέα σχετικά με τον κόσμο, που πηγάζουν κυρίως από τα κείμενα του σουηδού θεοσοφιστή Σβέντερμπόρι, του οποίου ήταν φανατικός οπαδός. Το θεατρικό έργο με τίτλο: "Coram populo! De creatione et sententia vera mundi Mysterium" "Ενώπιον του λαού! Περί της δημιουργίας και αντίληψης του πραγματικού κόσμου, Έργο μυστήριο" υπήρχε στην εισαγωγή του έργου "Inferno - Κόλαση" που γράφτηκε από τον συγγραφέα στα γαλλικά (πρωτότυπο). Η βασική ιδέα π...

Ο "Πελεκάνος" είναι ένα έργο που γράφτηκε το 1907 για τις ανάγκες του Μικρού Θεάτρου. Είναι το τέταρτο στην σειρά από τα αποκαλούμενα θεατρικά έργα δωματίου. Τα άλλα (με την σειρά που γράφτηκαν, πλην του "Πελεκάνου") είναι: - "Σφοδρή κακοκαιρία ή Καταιγίδες" - "Το καμένο οικόπεδο" - "Η σονάτα των φαντασμάτων" - "Το μαύρο γάντι" Ο τίτλος προέρχεται από τον θηλυκό πελεκάνο που ενώ φροντίζει μέχρι θανάτου τα παιδιά του, η ηρωίδα του έργου, η μητέρα, ξεζουμίζει πλήρως τα παιδιά της. Το έργο είναι νατουραλιστικό, εξπρεσσιονιστικό και εκτός κοινής λογικής. Στην Σουηδία πα...

Ο Γιάννης Βλαχογιάννης κατόρθωσε να δει τον Νεοέλληνα στις πρώτες του ριζιμιές απαρχές. Κατόρθωσε να βρει κάτι απ' το μυστικό, τον εσώτερο ρυθμό του. Πιάνει τον σφυγμό του Λαού και του τόπου. Βρίσκει μια γλώσσα απλή και ανθρώπινη, βρίσκει έναν τρόπο απέριττο να μας παρουσιάσει την τέχνη και τα φαρμάκια της. Αλλά επίσης τον καλλιτέχνη και τα φάρμακά του. Γιατί το θέατρο σκιών, όπως κάθε θέατρο και όπως κάθε τέχνη, είναι και "Ιατρείον των ψυχών"...

Το βιβλίο συνιστά ένα σχεδίασμα της συμβολής του Παναγιώτη Κονδύλη στην ελληνική πνευματική ζωή: Τα νεανικά του χρόνια σφραγίστηκαν από την απομάγευση της επαναστατικής ουτοπίας και την απογοήτευση από το σοβιετικό πείραμα, η οποία θα ολοκληρωθεί με την έλευση της δικτατορίας το 1967 που θα θέσει τέλος στην πολιτιστική και πνευματική άνθηση του 1960. Αυτές υπήρξαν οι αφετηρίες -σε συνάρτηση με προσωπικές επιλογές- της ριζικής αποστασιοποίησής του από τα τρέχοντα κοινωνικά και πολιτικά τεκταινόμενα. Στη διάρκεια των δεκαετιών του 1970 και του 1980, θα διαμορφώσει μια φιλο...

Αντί μιας πραγματικής πολιτισμικής πολλαπλότητας, ο μετανεωτερικός "πολυπολιτισμός" ως ιδεώδες, καταλήγει μοιραία να συμβιβάζεται με εικόνες που συμβαδίζουν με τα αγοραία στερεότυπα της παγκοσμιοποίησης, ως στοιχείου μιας δήθεν "αναμφισβήτητης προόδου": η αποεδαφοποιημένη και ανεδαφική πρόσληψη της "Γης" ως πλανήτη σε μόνιμη κρίση. Η βιοπολιτική θεμελίωση του οικουμενισμού των ατομικών δικαιωμάτων όλων των ομιλούντων διπόδων. Ο ανθρωπισμός ως ηθική αξία "υπεράνω πολιτικών παθών" και πολιτισμικών προκαταλήψεων. Η "ανθρωπότητα" ως πολιτικό υποκείμενο που βρίσκεται πέρα από τι...

Το έργο "Ένα ονειρόδραμα" είναι από τα πλέον πρωτοποριακά έργα του εικοστού αιώνα. Το παρόν βιβλίο μεταφράζει βιωματικά από το πρωτότυπο σουηδικό κείμενο, επακριβώς, ως επίσης καταδεικνύει τα λάθη που έχουν γίνει σε άλλες μεταφράσεις, κυρίως στα γερμανικά και αγγλικά. Επίσης με τις περίπου χίλιες υποσημειώσεις δίνει την δυνατότητα εναλλακτικών μεταφράσεων, πάντοτε όμως μέσα στο ύφος του συγγραφέα και την εποχή που γράφτηκε.

"Η σονάτα των φαντασμάτων" είναι ένα συμβολικό έργο σε τρία μέρη ή πράξεις. Ανήκει στην κατηγορία των έργων φαντασίωσης ή ρομαντικού δράματος ή φαντασμαγορίας, ή ονειροπαιγνίου, ή ονειροδράματος, όπου όλα είναι πιθανά, όλα είναι δυνατά. Το πραγματικό και το φαντασιακό, οι ζωντανοί και οι νεκροί, η ομορφιά και η ασχήμια, εναλλάσσονται συνεχώς. Όμως η δραματουργία και η σκηνή ακολουθούν τον χαρακτήρα της μουσικής δωματίου.