Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η αρχαία τέχνη αγνοούσε την υποκειμενικότητα. Η έννοια του μυστηρίου, της εσωτερικότητας, της αγωνίας και συνακόλουθα ο κόσμος της ελπίδας και της μεταμόρφωσης παρέμεναν για τους Έλληνες ένας τομέας σχεδόν απαγορευμένος. Έτσι, οι ωραιότερες μορφές του ελληνισμού φαντάζουν βυθισμένες μέσα σ' έναν απρόσωπο κόσμο.... το έργο αυτών των πρόδρομων αιώνων συνίσταται ακριβώς στο να φέρει τον "ψυχικό" άνθρωπο των ελληνο-ρωμαϊκών πορτραίτων στο κατώφλι της πνευματικής εσωτερικότητας των βυζαντινών εικόνων και ψηφιδωτών. ...Ο ελληνισμός μπόρεσε να δείξει τις πραγματικές του δυνατότ...

Με οδηγούς τα έργα του Ν. Berdiaeff ("Η Ρώσσικη Ιδέα"), του Ν. Ο. Lossky ("Ιστορία της ρωσσικής φιλοσοφίας"), του Β. Zenkovsky ("Ιστορία της ρωσσικής φιλοσοφίας") αλλά και του G. Florovsky ("Δρόμοι της ρωσσικής: θεολογίας") επιχειρείται εδώ μία κριτική παρουσίαση των κυριοτέρων ρευμάτων της ρωσσικής φιλοσοφικής σκέψεως του ιθ΄ και του κ΄ αι. Από μεθοδολογικής πλευράς, το παρόν έργο παρακολουθεί την σκέψη των Ρώσσων διανοητών κατά χρονολογική και συνάμα θεματική σειρά και πάντοτε με κριτική διάθεση. Εκρίθη αναγκαίο να παραλειφθούν λεπτομέρειες του βίου των φιλοσόφων, παρό...

Αυτό που, ακόμα και στις μέρες μας, ονομάζουμε Αριστερά αντλεί από την ίδια, ακριβώς, φλοσοφική πηγή με τον σύγχρονο φιλελευθερισμό. Η ύπαρξη, ακριβώς, αυτής της αρχέγονης μήτρας, κοινής στη σκέψη της Αριστεράς και στον Φιλελευθερισμό του Διαφωτισμού, εξηγεί, κατά την άποψή μου, τις αιτίες που οδήγησαν την πρώτη στο να επικυρώνει επί της ουσίας το πνεύμα του δεύτερου. Οι αιτίες αυτές είναι θεμελιωδώς "οντολογικές", συνδέονται δηλαδή με την ίδια τη φύση της Αριστεράς. Κατά συνέπεια, οι ίδιες οι απαιτήσεις ενός ουσιαστικού αγώνα ενάντια στη φιλελεύθερη ουτοπία, και την ενι...

Φτάνουμε στο σημείο ακριβώς που ανάγγειλαν οι πρώτοι οραματιστές της μετα-καπιταλιστικής εποχής όταν, πέρα από τη βιομηχανική τάξη που μόλις γεννιόταν, διέβλεπαν μια διαφορετική κοινωνία: μια κοινωνία όπου ο "ελεύθέρος χρόνος" θα αναδυθεί σαν μέτρο του "πραγματικού πλούτου". Ο "ελεύθερος χρόνος" όχι ως κατανάλωση τηλεόρασης και φαστ-φουντ, αλλά ως δημιουργικότητα, πέρα από την "κοινωνικά αναγκαία εργασία". Ο Γκορζ απορρίπτει τη φενάκη της απόλυτης "αυτονομίας" και, πιστός στη σαρτρική αντίληψη της αλλοτρίωσης, θεωρεί ως μέτρο της απελευθέρωσης της κοινωνίας την επέκταση της...

Στη Γενεύη, στην πανσιόν Μανζόνι, στην αρχή της δεκαετίας του εξήντα, ζούσε μια παρέα κοριτσιών. Φοιτήτριες οι περισσότερες. Σύχναζαν στο Πανεπιστήμιο, στη Βιβλιοθήκη, στην αίθουσα συναυλιών, στο πάρκο των Μπαστιών, στα μπιστρό της παλιάς πόλης, στα καφέ της πανεπιστημιακής συνοικίας. Στο δωμάτιο του βάθους της πανσιόν, το φως έμενε συχνά ανοιχτό ως τα ξημερώματα. Εκεί, τα κορίτσια, η Ινώ, η Μπούσρα, η Νεφέλη, η Λουτσία, η Δώρα, από την Αθήνα, τη Βαγδάτη, τη Βενετία, κουβαλούσανε βιβλία, μεταφράζανε μπροσούρες, μεταφέρανε τις εμπειρίες των φίλων που κατοικούσαν έξω από τα...

[...] Τόσο ο καθαρευουσιανισμός όσο και ο δημοτικισμός βασίζουν τη διακήρυξη και το γλωσσικό τους πρόγραμμα στην αποδοχή ως αυτονόητης αυτής της καρατόμησης της ελληνικής γλώσσας, για να περιμαζέψουν και θάλψουν από τα αιμάσσοντα κομμάτια της ο πρώτος το κεφάλι με το πνεύμα, ο δεύτερος τα σπλάχνα και την καρδιά. Κι όμως αυτός ο σφαγιασμός της ελληνικής γλώσσας από τους μορφωμένους Ευρωπαίους δεν είναι μόνο πράξη βαρβαρική· είναι συγχρόνως (και κυρίως) ιδεοληπτική και αντεπιστημονική. Τα "αρχαία ελληνικά" και τα "νέα ελληνικά" είναι ψευδοσύνολα: λεξιλογικά η γλώσσα του Ξενοφ...

Ο συγγραφέας, -από τα ιδρυτικά στελέχη του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ- επιχειρεί μια γενική εξιστόρηση της ιδεολογικής και πολιτικής διαδρομής του Ανδρέα Παπανδρέου από την δεκαετία του 60, που εμφανίστηκε στην πολιτική σκηνή, έως την έξοδο του απ' αυτήν. Ταυτοχρόνως καταγράφει και ερμηνεύει τις ιδεολογικές και πολιτικές αρχές και αξίες, καθώς και την οργανωτική δομή των πολιτικών φορέων της Ένωσης Κέντρου, του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ και της δράσης τους, όπου ο ίδιος έπαιξε πρωταγωνιστικό και καθοριστικό ρόλο. Μεγάλοι σταθμοί στην περιγραφή της πορείας του Ανδρέα Παπανδρέου αποτελεί η...

Το 1204 -χρονολογία κατά την οποία κατεστράφη ολοσχερώς η Κωνσταντινούπολη, συμπαρασύροντας το χιλιόχρονο οικοδόμημα του Βυζαντίου- παραμένει σχεδόν άγνωστο ή αγνοημένο. Πώς και γιατί σβήστηκε και αποσιωπήθηκε το 1204 από τη συλλογική μνήμη, παρότι αποτέλεσε ένα γεγονός αποφασιστικότερης σημασίας και από αυτή την Άλωση του 1453; Πώς και γιατί δεν αντιμετωπίζεται ως το γενέθλιο ορόσημο στην ιστορία του νεώτερου ελληνικού έθνους; Η απόκρυψη της σημασίας της πρώτης και καθοριστικής Άλωσης συσκοτίζει την ίδια τη διαδικασία συγκρότησης του νεώτερου ελληνισμού και της συνέχεια...

Οι γιατροί εξουσιάζουν αρρώστιες, όχι ανθρώπους· οι ψυχίατροι εξουσιάζουν ανθρώπους, όχι αρρώστιες. Στόχος της φυσικής θεωρίας είναι να αυξάνει την κατανόησή μας για τον κόσμο· στόχος της ψυχολογικής θεωρίας είναι να αυξήσει την αυτοπεποίθηση του ψυχολόγου. Το θεμελιώδες λάθος της ψυχιατρικής είναι ότι θεωρεί τη ζωή ως ένα πρόβλημα που πρέπει να λυθεί, αντί να τη θεωρεί ως έναν σκοπό που πρέπει να εκπληρωθεί. Η ψυχανάλυση είναι μια καινούρια εκδοχή του Ιουδαϊσμού. Ο ορθόδοξος Εβραίος πιστεύει ότι οι Εβραίοι είναι ο Περιούσιος Λαός, ανώτερος όλων των άλλων. Ο ορθόδο...

Στον παρόντα τόμο δημοσιεύουμε μια σειρά από πολιτικά κείμενα του Μ. Ράπτη που αφορούν, όπως εύλογα δηλώνει ο τίτλος, τις απόψεις του για τον Τρότσκι και το τροτσκιστικό κίνημα και έχουν γραφτεί σε μια περίοδο από το 1958 ως το 1994. Τα άρθρα 1 ως 6 περιλαμβάνονται σε μια συλλογή που εκδόθηκε στη Γαλλία για τα 50 χρόνια της 4ης Διεθνούς. Σ' αυτά προσθέσαμε την ομιλία στο συμπόσιο του Βούπερταλ για τον Τρότσκι και τα υπόλοιπα ανέκδοτα κείμενα. Η συλλογή αυτή φωτίζει την ιστορία της 4ης Διεθνούς από την ίδρυσή της το 1948 και την εσωτερική ιδεολογική πάλη των διαφόρων τάσεων...

[...] Η ιδέα, ο σχεδιασμός και η διεξαγωγή της έρευνας, για τις συνέπειες της επιβολής του μονοτονικού, είναι προϊόν παρατηρήσεων και προβληματισμών που έγιναν σε χώρο όχι της εκπαίδευσης, αλλά της υγείας, όταν διαπιστώθηκε ότι, εκτός από τους φυγόπονους διορθωτές ("κάτω τα αιματοβαμμένα γραπτά"), τώρα έχουμε και πελατοθήρες θεραπευτές... καθώς και βεβαιωσιολόγους για μαθησιακές δυσκολίες, δυσλεξίες και "δυσλεξίες". Η έρευνα αυτή είναι, δυστυχώς, η πρώτη και η μόνη η οποία έχει γίνει κατά τα 23 χρόνια που πέρασαν, από τη μεταμεσονύχτια συνεδρίαση της Βουλής των Ελλήνων, τη...

[...] Σε διεθνές επίπεδο, με βάση τα πορίσματα πρωτοποριακών ερευνητικών προσπαθειών, έχει τεκμηριωθεί, όπως φαίνεται και στα σχετικά κείμενα του συλλογικού αυτού τόμου και τις αναφορές τους, ότι η αδιάσπαστη ενότητα του "όλου" της συγκεκριμένης φυσικής και κοινωνικοοικονομικής πραγματικότητας κάθε περιοχής / περιφέρειας με τις πολυδιάστατες διαλεκτικές σχέσεις, αλληλεξαρτήσεις και αλληλεπιδράσεις τους και τις τάσεις μεταβολής τους στο χώρο και το χρόνο, χαρακτηρίζει την κατάσταση και την ποιότητα του πραγματικού οργανικού "όλου" της διαλεκτικής σχέσης της ανάπτυξης και του...

Η απόκλιση-παρέκκλιση, -η παρέγκλισις του Επίκουρου- είναι συστατική του κόσμου μας. Μια απόκλιση από τις ευθείες τροχιές των ατόμων, που θα χάνονταν στο άπειρο, επιτρέπει στον κόσμο να συγκροτηθεί, στην ύλη να πορευτεί -αντίστροφα από την αποσυνθετική εντροπία- προς διαρκώς ποοολυπλοκότερες συγκροτήσεις, στο σύμπαν και στη ζωή να υπάρξουν. Η δημιουργός παρέκκλιση είναι το θεμέλιο του κόσμου και η αιτία για την εμφάνιση του ανθρώπου ως είδους, και της ιστορίας του ως δημιουργίας... ...Η ιδιαίτερη οπτική αυτού του δοκιμίου εδράζεται στην προσπάθεια συνδυασμού δύο διαστάσεων...

Ένα άγνωστο κείμενο του Κώστα Παπαϊωάννου, γραμμένο γύρω στο 1950, το οποίο εκδίδεται για πρώτη φορά. Πρόκειται για τη σχέση των μαζών με την ιστορία, και πιο συγκεκριμένα, για το ρόλο της "επαναστατικής μάζας" στην ιστορική διαδρομή. Ίσως ένα από τα πιο φιλόδοξα εγχειρήματα του Κ. Παπαϊωάννου, το οποίο παραμένει καταπληκτικά επίκαιρο και θα ήθελε να αποτελέσει έναν αντίποδα στην αντίληψη περί "μαζικής κοινωνίας" και "εξέγερσης των μαζών" του Γουστάβου Λε Μπον και του Ορτέγα Υ Γκασέτ. Για τον Παπαϊωάννου η λεγόμενη μαζική κοινωνία δεν είναι παρά μια κοινωνία απόλυτης υποταγ...

(...) Μετά το 1968 ο εβραϊκός μεσσιανισμός θα πάψει να παίρνει, πλειοψηφικά, επαναστατική κατεύθυνση και θα στραφεί προς το κράτος του Ισραήλ και την εξυπηρέτηση της παγκοσμιοποίησης. (...) Αν λοιπόν ο μεσσιανισμός, από επαναστατικός και αντικαθεστωτικός, περάσει στην "υπεράσπιση της Δύσης", μπορεί ευκολότατα να μεταβληθεί σε ένα ακόμα όχημα του νέου "περιούσιου" λαού, των Αμερικάνων. Γι' αυτό και θα είναι οι Εβραίοι της Αμερικής που θα πραγματοποιήσουν με μεγαλύτερη ευκολία τη σύνδεση ανάμεσα στην πλανητική ηγεμονία και τον παγκοσμιοποιητικό οικουμενισμό των ΗΠΑ, από τη μ...

Τι εστί lifestyle; Τι ήταν η 11η Σεπτεμβρίου; Και ποια ήταν η -καθ' ημάς- 17Ν; Τρεις κάπως ασύνδετες θα λέγαμε σε άλλες εποχές περιπτώσεις, έφτασαν στις μέρες μας να συστεγάζονται σχεδόν ασφυκτικά, κάτω απ' το ίδιο, παγκοσμιοποιημένο αδιέξοδο. Όχι το δικό μας. Το ζωτικό, πολλές φορές. Αλλά αυτό του ορατού, ή και του άυλου αντιπάλου. Το μικρό αυτό αλλά πυκνό κείμενο, και που αποτελεί τελικά μιαν ενότητα, ακολουθεί κάποια δύσβατα μονοπάτια, προκειμένου να αναδείξει ορισμένες χρήσιμες για αυτές τις περιπτώσεις αλήθειες. Τα συμπεράσματα όμως, θα είναι έτσι κι αλλιώς δικά σ...

Βρισκόμαστε στο κοίλον της ιστορίας. Μια μορφή πολιτισμού έχει τελειώσει, χωρίς να έχει αναδυθεί το καινούργιο. Και η χώρα μας, οι αξίες "μιας άλλης ζωής, πέρα απ' τα αγάλματα" πιέζονται ασφυκτικά. Δεν αρκεί η αηδία, η απόρριψη, η προσφυγή στις ρίζες και τις παραδόσεις για τη διαμόρφωση μιας συνεκτικής εναλλακτικής πρότασης. Αποτελούν όμως αναγκαία προϋπόθεση γι' αυτήν. Η κοινωνία μας χρειάζεται συζήτηση, ανάλυση, προβληματισμό, κινήσεις και πρωτοβουλίες σε μοριακό επίπεδο, για να αποκτήσει περισσότερη εμπιστοσύνη στον εαυτό της, για να συσσωρεύσει δυνάμεις που θα επιτρέψου...