Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Συνήθως, η γυναίκα που γουστάρεις έχει πάντα δίκιο και το ξέρεις καλά. Κι αν φέρνεις αντίρρηση και πετάς τα "όχι" σου δεν είναι παρά για τα παντελόνια που φοράς. Ουαί τώρα αν η ξελογιάστρα με την οποία έχεις να κάνεις είναι δυο μέτρα περιστατικό με κόκκινα σκαλωτά μαλλιά, μάτια στο βαθύ μπλε της Καλής Ελπίδας και στη θέση της καρδιάς ένα κοτρόνι. Τότε αργά ή γρήγορα θα γυρίσεις στη θάλασσα κουβαλημένος απ’ το ποτάμι. Δεκατρείς ιστορίες, μικρές, μεγάλες, ... δεκατρείς παίχτες, καθένας τη ζαριά του, γύρω από μια ρουλέτα με άξονα την ίδια τη ζωή. Οι ανθρώπινες σχέσεις, αγαπ...

Τα πάντα στο Σύμπαν είναι δομημένα με το ίδιο υλικό, την ενέργεια της αγάπης. Η ενέργεια αυτή εκδηλώνεται και δονείται σε διαφορετικές συχνότητες, η υψηλότερη δόνηση και εκδήλωση της οποίας είναι ο ίδιος ο Δημιουργός. Αυτή η ενέργεια της αληθινής αγάπης, δεν μαθαίνεται, δεν διδάσκεται σε κανένα σχολείο, ούτε υπάρχουν σχετικές οδηγίες χρήσεως, έτοιμα συνταγολόγια και σαφή βήματα, αλλά απελευθερώνεται από μέσα μας γιατί είναι η ουσία της ύπαρξής μας.

Αν και ήταν παιδί, ακόμη η συγγραφέας, θυμάται πως την προβλημάτιζαν όσα αναφέρονταν στην αθανασία της ψυχής, αλλά και τα σχετικά με τον μύθο Αδάμ και Εύας και το αμάρτημα που αποδίδεται μόνο σε αυτήν, ενώ η πτώση συντελέστηκε από τους Αγγέλους. Απορροή των προβληματισμών της αυτών είναι τα εσωτερικά κείμενα τα οποία αποφάσισε να δημοσιευθούν σ' αυτό το βιβλίο. Το γεγονός ότι στην Π. Διαθήκη ο Αδάμ και η Εύα αναφέρονται ως γεννήτορες των Εβραίων δεν την πτόησε, αφ' ενός γιατί διαισθανόταν πως δεν ενσωματώθηκαν τυχαία από τους πεφωτισμένους η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη...

Μνήμες, εικόνες, στιγμές, σκηνές, τόσα και τόσα μικρά έργα, αποτυπωμένα στο ποτάμι της ζωής. Σκέψεις και συναισθήματα ακολουθούν ως πιστοί συνοδοί, άλλοτε τρίζοντας κι άλλοτε ψιθυρίζοντας... Τριγμοί δοκιμάζουνε να ψιθυρίσουνε, ψίθυροι ικανοί να τρίξουνε, ίδιοι νυχτερινές πυγολαμπίδες!

Ο έρωτας είναι η υπέρτατη απόλαυση του ανθρώπινου σώματος, στενά συνδεδεμένη με την αναπαραγωγή και τη διαιώνιση του είδους του. Μικρό ωραίο θεό τον είχαν παραστήσει οι αρχαίοι, που σημαδεύει με τα ερωτικά βέλη του τις καρδιές των ανθρώπων. Γι' αυτόν ο Σοφοκλής θα πει: "Έρως ανίκατε μάχαν... ο δ' έχων μέμηνε". Ακατανίκητο μας τον παρουσιάζει και αποφαίνεται πως όποιος κατακτηθεί από αυτόν χάνει τα λογικά του και κυριεύεται από μανία. Όμως ο Ηράκλειτος, με εκείνο "τα πάντα ρει" έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. Ναι! δεν είναι ψέμα πως τίποτε στον κόσμο δεν μένει σταθερό και α...

Βασική τομή στη φιλοσοφική έρευνα αποτελεί ο προσδιορισμός των "σχέσεων" φιλοσοφίας και μυστικής, δεδομένου ότι το πρόβλημα, παρά το ότι επιψαύεται από πολλές ιστοριογραφίες της φιλοσοφίας και από μελέτες αφιερωμένες σε φιλοσοφικές σχολές ή σε μεγάλους φιλοσόφους, δεν προσεγγίζεται ουσιαστικά. Η παρούσα σπουδή επιχειρεί να δείξει πώς η μυστική είναι ο μοναδικός τρόπος προσέγγισης όχι μόνο της φιλοσοφίας, αλλά και κάθε πνευματικής ενέργειας και μάλιστα υπό το πρίσμα ανοιχτής προσέγγισης, μακριά από οποιοδήποτε "μυστικισμό" που θα δημιουργούσε σύγχυση και αποπροσανατολισμό...

Εμείς φτιάχνουμε μια οικογενειούλα, πιθηκάκια και πάπαλα! Εσείς βρε θεόμουρλοι, τι θέλατε και φτιάξατε ένα εξάμβλωμα σαν τον καπιταλισμό; Μαζόχες είσαστε, να ζείτε σ' ένα σύστημα εξάρτησης; Όλα είναι εξαρτημένα από δεσμά κι' από δεσμεύσεις: μια απέραντη σκλαβιά, μια κατάντια ζωής, αλλά κυρίως ψυχής, γιατί οι ψυχές σας ζουν τρομαγμένες κι' ολομόναχες, μέσα σ' έναν κόσμο απάτης. Ξέρει μήπως κανένας σας τίποτ' άλλο εκτός από απάτες; Αν κάποτε οι απάτες γκρεμίζονταν, και τολμούσες να κοιτάξεις πίσω, θα 'μενες στήλη άλατος! Είσαστε τα μόνα ζώα που έχετε ανάγκη, να δικαιολογείτε...

ΦΥΓΗ Οι λέξεις μου σήμερα άρχισαν ν’ αργοκυλούν μελωδικά. Πέρασαν από την κάθαρση μιας ημέρας γκρίζας, έφυγαν μακριά για την ουτοπία των φεγγαρόφωτων ποιητών, αγκαλιάστηκαν κρυφά με μια ιδέα τρικυμίας· στο τέλος τραγούδησαν το πρελούδιο της αιχμαλωσίας τους. Κοιτάζω στον καθρέφτη τα γερασμένα τους φτερά... Εκείνον τον παλιό καθρέφτη που σου φωνάζει καλημέρα κάθε πρωί ξορκίζοντας νύχτες, σκοτάδια, ελπίδες και χρόνους. Τα μόνα ίχνη που άφησαν ήταν λίγα ματωμένα βήματα. Στην αρχή με τρόμαξαν. Μετά τα συνήθισα. Μα τώρα πια, τους μοιάζω.

Ο μικρός Περικλής μέσα από τις μαγικές ιδιότητες μιας καραμέλας θα ψυχαγωγηθεί και θα μάθει. Θα ψυχαγωγηθεί με τα ανάποδα παραμύθια, θα μάθει για τα μεγάλα αρχαία μνημεία, θα πάρει θέση στα οικολογικά προβλήματα του καιρού, θα κρίνει τον κυβερνοχώρο και με τα έξυπνα επιχειρήματά του θα τονίσει την ανάγκη της επικοινωνίας και της ανταπόκρισης των μεγάλων στις απορίες και τα ερωτήματα των παιδιών. Μέσα από το κείμενο και τα υπέροχα τραγούδια του έργου, τα παιδιά θα βιώσουν τις μεγάλες ανθρωπιστικές αξίες της αγάπης, της φιλίας, της ειρήνης και του δημοκρατικού διαλόγου.

Οι "σχέσεις" φιλοσοφίας και λογοτεχνίας είναι όντως γοητευτικές. Το "οδοιπορικό" αυτού του βιβλίου, πέρα απ’ το συγκεκριμένο του χαρακτήρα, δημιουργεί εναύσματα προσωπικών αναβλέψεων και εξακοντισμών, δεδομένης της θεματικής του προοπτικής η οποία δεν αναφέρεται αποκλειστικά σε ένα συγκεκριμένο έργο. Αγκαλιάζει πολυφωνικά και με οντολογική τρυφερότητα εκζητήσεις οι οποίες υπερβαίνουν τις προοπτικές της καθημερινότητας ανοίγοντας ταυτόχρονα ορίζοντες δημιουργικού στοχασμού που προσβλέπει στο κάλλος.

Ένα τρίχρονο παιδάκι... Ένα θαυμάσιο ταξίδι στον Παράδεισο... Κι ένα πολύ σημαντικό μήνυμα για όλα τα παιδιά: Ο Ιησούς στ’ αλήθεια αγαπά πάρα πολύ όλα τα παιδιά! Και ο Ιησούς στ’ αλήθεια αγαπά πάρα πολύ εσένα!!! Ο Κόλτον μοιράζεται με τα παιδιά πώς είναι ο Ιησούς, πώς είναι ο Παράδεισος, και μιλάει γι’ αυτούς που συνάντησε εκεί! Απαντά σε ερωτήσεις που κάνουν τα παιδιά όπως: πόσο ψηλοί είναι οι άγγελοι; Υπάρχουν και ζώα στον Παράδεισο; Αυτό το βιβλίο βασίζεται στο μπεστ σέλλερ "Στ’ αλήθεια ο Παράδεισος υπάρχει!!!" με τα λόγια του Κόλτον, και δείχνει στα παιδιά, μέσα απ...

Το βιβλίο αυτό παρουσιάζει, με τρόπο σύνθετο και τολμηρό, τα αποτελέσματα των ερευνών που μπορούν να αποφέρουν νέες μεθόδους στον τομέα της μαγείας και γενικά στον αποκρυφισμό. Κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, οι ανθρωπολόγοι άρχισαν να ενδιαφέρονται για τον αποκρυφισμό και γενικά τις ψυχικές έρευνες, με σκοπό να αναλύσουν τη μαγεία εξετάζοντας περιπτώσεις που αφορούσαν λαούς όλου του κόσμου και να μελετήσουν τη θέση της μαγείας στην εξέλιξη όλων των θρησκειών του ανθρώπου, από την προϊστορία μέχρι τη σύγχρονη εποχή. Στην αρχαιότητα, η μύηση γινόταν μέσα στη σκιά κα...

Με τη φυγή Σου, ράγισε ο ουρανός, μαζί με μένα. * Γιέ μου κρυώνω, η παγωνιά της φυγής ανελέητη. * Δώρο θεϊκό, ό,τι εκπορεύεται απ’ την αγάπη. Προσφέρεις ρόδα; στο χέρι σου θα μείνει το άρωμά τους. * Αξία έχει όχι γιατί νίκησες, αλλά ο τρόπος. * Οι στίχοι είναι των ποιητών η ψυχή, όταν δακρύζει.

Το έργο "Στη χώρα των άλλων", μέσα από δύο ανορθόδοξους θεατρικούς έρωτες, δείχνει πώς σ’ αυτή την κοινωνία, ακόμη και τα ορθόδοξα άτομα, καταλήγουν στον τυχοδιωκτισμό! Αφορά τους πάντες, που προσπαθούνε να σχεδιάσουν τη ζωή τους σύμφωνα με τις προσωπικές τους δυνάμεις... Αυτό φαίνεται ότι είναι πολύ άσκημο! Το έργο όμως, το παρουσιάζει πολύ ωραία!...

Ο Κόλτον Μπούρπο έχει γυρίσει από τον Παράδεισο για να μας πει ένα σημαντικό μήνυμα: ο Ιησούς αγαπά στ' αλήθεια πάρα πολύ τα παιδάκια!!! Και αγαπά στ' αλήθεια πάρα πολύ κι εσένα!!! Η παιδική έκδοση του μπεστ σέλλερ "Στ' αλήθεια ο παράδεισος υπάρχει!!!" είναι ένας υπέροχος τρόπος για να μεταδίδουμε το νόημα του παραδείσου, στις νέες καρδούλες: τα παιδάκια! Στ' αλήθεια ο παράδεισος υπάρχει, και θα σας αρέσει πολύ!!!

Περιλαμβάνονται τα θεατρικά: - Πάλι χάλασε το ασανσέρ - Όταν ο... αποφάσισε να... - Μη την πονέσετε... σας παρακαλώ! - Αναπαυτήριο "Η Γαλήνη" Ετούτο το βιβλίο περιέχει τέσσερα θεατρικά έργα, το ένα απ' αυτά είναι μονόπρακτο. Όλοι εμείς που γράφουμε Θέατρο -ή που πιστεύουμε ότι γράφουμε, κάτι που αφορά τη διακριτική ευχέρεια του θεατή- το κάνουμε γιατί αγαπούμε τη Ζωή και τους συνανθρώπους μας. Πολύ απλά γιατί τι άλλο είναι το Θέατρο, παρά η αναπαράσταση της ίδιας της Ζωής; Είναι η ίδια η Ζωή! Εμείς που γράφουμε Θέατρο, προσπαθούμε να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους...

Ω ζητητή της ομορφιάς και του ωραίου, απίθανε ιππότη άγνωστων δρυμών και λιβαδιών με χάρη περισσή που ολοτυφλώνουν της ψυχής τα μάτια καθαίροντας τη χαρμονή των οφθαλμών στο έκπαγλο σεργιάνισμα των κοσμικών αιώνων των χρόνων, των στιγμών που θραύονται αέναα στης έκστασης την αρπαγή, το πάθος που καταστέφει της συγκίνησης τις επισκέψεις κομίζοντας τη θεία λήθη των δεινών του βίου κι εισάγοντας στην άγια Μνημοσύνη εμπνοών.

Εαρινές πνοές αγάπης και πόνου οι αναμνήσεις, στο ηλιόγερμα της ζήσης... Τα εωθινά σκιρτήματα της ψυχής όταν αφυπνίζεται αγάλι αγάλι κι ελπίζει... Η πρώτη αγάπη... Της άγουρης εφηβείας τ’ ανάλαφρα φτερουγίσματα, που κάποτε σκλάβο τους, ισόβια σε κρατούν. Η απογοήτευση, που κατακλύζει το Είναι, η οδύνη με το τσάκισμα των ονείρων μιας Μυριανθισμένης Νιότης... Κι αλαργινά, ο θάνατος πανώριου γιου, η λαίλαπα του Πόνου, που κουρελιάζει την ψυχή, σαρώνουν όλ’ εκείνα π’ ακόμη την ύπαρξη στηρίζανε μαζί με την ελπίδα... Ωστόσο... Όταν ο λυγμός κοπάσει, ν’ ανασάνε...