Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Η θαυμαστή μπαλωματού" είναι μια απλή φάρσα, σε καθαρό κλασικό ύφος, όπου περιγράφεται το πνεύμα μιας γυναίκας, όπως είναι όλες οι γυναίκες, και γίνεται, συγχρόνως και με τρυφερό τρόπο, ένας απολογητής της ανθρώπινης ψυχής. Έτσι που, η Μπαλωματού είναι ένας τύπος και ένα αρχέτυπο ταυτόχρονα· είναι, την ίδια στιγμή, ένα πρωταρχικό πλάσμα και ένας μύθος της καθαρά ανικανοποίητης ψευδαίσθησής μας. Μέσω της Μπαλωματούς ο Λόρκα επιθυμεί να εκφράσει τον αγώνα της πραγματικότητας με τη φαντασία που υπάρχει στο υπόβαθρο κάθε πλάσματος. Ο ίδιος ο Λόρκα χαρακτηρίζει αυτό το έργο ως...

Το παιδικό θεατρικό έργο "Νεφελοκουκοχώρα", σε διασκευή Χάρη Ρώμα, στηρίζεται στην περίφημη κωμωδία "Όρνιθες" του Αριστοφάνη. O Αριστοφάνης είναι ένας μεγαλοφυής κωμωδιογράφος. Εμπνέεται από τα προβλήματα του δήμου, τις πολιτικές αντιπαραθέσεις, τα νέα φιλοσοφικά ρεύματα, τα φαινόμενα διαφθοράς της εξουσίας, τις οικονομικές ατασθαλίες των διοικούντων. Όλα τα πράγματα και τα πρόσωπα που απασχολούν τους συμπολίτες του και την καθημερινότητά τους, τα σατιρίζει ανελέητα...

Ο "Βαφτιστικός" των Ενεκέν, Βεμπέρ και Ντε Γκορς, είναι μια χαρακτηριστική Γαλλική φαρσοκωμωδία. Γράφτηκε το 1913 κι έκανε αμέσως τεράστια επιτυχία σε μεγάλες θεατρικές σκηνές της Γαλλίας, χάρη στο σπινθηροβόλο χιούμορ και τις απίθανες ανατροπές του. Στην Ελλάδα πρωτοπαίχτηκε το 1917 με πρωταγωνιστές τον Αιμίλιο Βεάκη και την Κυβέλη, αλλά με τη μετατροπή που έκανε ο Θεόφραστος Σακελλαρίδης και τα μουσικά μέρη που προσέθεσε, έμελλε να γίνει η δημοφιλέστερη ελληνική οπερέτα όλων των εποχών. Ο Χάρης Ρώμας στηρίχτηκε στο αυθεντικό κείμενο των Ενεκέν, Βεμπέρ, Ντε Γκορς και...

Αισθάνομαι την ανάγκη να ανατρέξω στα εφηβικά μου χρόνια και να αποθέσω μια εμπειρία μου. Εκείνη την εποχή (παρά το νεαρό της ηλικίας μου) επεξεργαζόμουν μια θεωρία, που την είχα ονομάσει "Θεωρία των θέσεων". Η θεωρία αυτή, εν ολίγοις, υποστήριζε ότι στις θέσεις κάθε ατόμου υπάρχουν: η μάνα, η αδελφή, ο φίλος, ο δάσκαλος κ.λπ. Οι θέσεις αυτές, έτσι κι αλλιώς, καλύπτουν κάποιες ανάγκες του ανθρώπου και αποτελούν ένα πλέγμα... σχέσεων και ρόλων. Τις θέσεις, έτσι κι αλλιώς τις αγαπάμε, αλλά παίζει ρόλο και η βιοψυχική ιδιοσυστασία του ατόμου που τις καλύπτει. Για παράδειγμ...

Ο χώρος στο θέατρο αποτελεί ένα ιδιαίτερο μέγεθος το οποίο παραπέμπει είτε σε θεματική είτε σε μορφική διάταξη συστατικών. Οι ήρωες κινούνται πάντα μέσα σε έναν χώρο, όπως είναι φυσικό. Συνδιαλέγονται με τον χώρο αυτόν και συχνά οι σχέσεις που αναπτύσσονται εντός του χώρου είναι συγκρουσιακές. Χαρακτηριστική είναι η ιδέα του εγκλεισμού στο θέατρο. Στο πλαίσιο αυτό αναζητείται συχνά μια διέξοδος από το μη φιλικό περιβάλλον των δρώντων. Με όρους της Σημειολογίας επιχειρούμε να προσεγγίσουμε τη διατύπωση του ζητήματος της διαλεκτικής του χώρου. Πιο συγκεκριμένα θα μας απασχ...

Το βιβλίο αυτό ασχολείται με τη ζωή και το έργο δύο κορυφαίων Ελλήνων λογίων, του Γεωργίου Μ. Βιζυηνού και του Εμμανουήλ Ροΐδη -ο Βιζυηνός, υπήρξε και ποιητής- που άφησαν το στίγμα τους στην ελληνική πεζογραφία και ποίηση του 19ου αιώνα. Ο Βιζυηνός, μετά από λαμπρές σπουδές στην Ευρώπη, διαπρέπει στα γράμματα, αλλά πολεμάται άγρια από το αθηναϊκό λογοτεχνικό κατεστημένο. Η έντονη πολεμική που δέχεται, η αποτυχία στα σχέδιά του για το ορυχείο του Σαμακόβου και τέλος ο παράφορος έρωτάς του για μια παιδούλα, την Μπετίνα Φραβασίλη, τον οδηγούν στην φρενοβλάβεια και τον εγκλε...

Έτος 1823, στην πόλη Μπενάρες, στη βόρειο Ινδία. Πρωταγωνιστές ο Δημήτριος Γαλανός και ο Ρώσος Πέτρος Φιεντέρωφ. Ο Γαλανός ήδη ζει στο Μπενάρες από το 1792. Ως συνήθως, είναι αφοσιωμένος στη συγγραφή, στις μεταφράσεις Σανσκριτικών κειμένων, απ’ τα οποία πολλά έχει ήδη μεταφράσει, όπως το "Bhagavadgita" και το "Κανάκυα". Μέρες Πάσχα. Αυτές τις μέρες βρίσκεται στο Μπενάρες ο Καπετάν Νικόλας, απ’ τη Ζάκυνθο. Είναι ένα αμφισβητούμενο πρόσωπο, με ένα "πολύχρωμο", εκρηκτικό παρελθόν. Ο Γαλανός, με συγκίνηση τον καλοδέχεται, τον εμπιστεύεται, παρά τις αντιρρήσεις του Ρώσου Φιε...

Τα ποιήματα, αυτής της συλλογής, μετοίκησαν απ’ τη σκέψη μου στον χώρο του χαρτιού σε διαφορετικές εποχές και κάτω από ποικίλες συνθήκες και συναισθήματα... Αν η ποίηση είναι ένα ταξίδι ζωής, τότε το "Εν καιρώ" είναι το καράβι στο οποίο επιβιβάστηκαν όλα τούτα τα ποιήματα. Υπάρχουν εδώ ποιήματα που εισήλθαν με όλες τις "νομότυπες διαδικασίες" και τ’ "απαιτούμενα στοιχεία" στη συλλογή αυτή... Υπάρχουν όμως και κάποια άλλα που "μπάρκαραν" ως "λαθρεπιβάτες"... αλλά δεν θέλησα να τους φερθώ με αγένεια και να τα "τιμωρήσω"... Ίσως να έχουν κι αυτά τους δικούς τους λόγους επιβ...

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Μιλάμε για Ελευθερία... Πορείες και παράτες διοργανώνουμε στο Πανάγιο όνομά της, δίχως να ’χωμε σε βάθος βιώσει το θείο αυτό Δώρο... Με αποτέλεσμα αισχρό να την λοιδωρούμε, να την εξεφτιλίζουμε μετατρέποντάς την Σε ΑΝΑΡΧΙΑ...

Στο "Άμεσο θέατρο" ο συγγραφέας καταπιάνεται με καθημερινά αλλά μόνιμα θέματα. Το γάμο, το χωρισμό, την κοινωνική αδιαφορία σε κάθε επίπεδο, την ανέντιμη πολιτική, την ανέντιμη εξουσία, την εγγενή ανθρώπινη κακία, τον άχρηστο πλουτισμό, την απρόβλεπτη μόδα, την ανθρώπινη δυστυχία. Την ιδέα της Επιστήμης, της θρησκείας, της δικαιοσύνης και των Οργάνων τους. Με καυστική σάτιρα, ή απλή ειρωνεία. Σε γλώσσα απλή και ρέουσα, θεατρική, προοδευτική, στα πλαίσια της Τέχνης, που ανεβάζει το άτομο, το καλυτερεύει και το κάνει ευφυέστερο και ειρηνικότερο.

Να κλέψω μια νύχτα από τη Μοίρα και να στη χαρίσω! Να κλέψω μια μέρα από τη Μοίρα... και να αρχίσω πάλι από την Αρχή!

Το βιβλίο "Μικρή σουίτα για έναν μεγάλο άνθρωπο" είναι κατάθεση ψυχής και φόρος τιμής στον Θανάση Βέγγο που ο συγγραφέας θαύμασε, αγάπησε και εκτίμησε πολύ. Ο Σάκης Τσιλίκης γράφοντάς το, έβγαλε από μέσα του όσα δεν πρόλαβε να πει στον ήρωά του και όσα ζωντανά παραμένουν ακόμα στη μνήμη του και τον φορτίζουν συναισθηματικά. Δεν διεκδικεί δάφνες συγγραφέα, αν και αποδεικνύει ότι το μπορεί. Είναι συνθέτης, φίλος του Βέγγου και συνεργάτης του. Τον θαυμάζει πολύ και αισθάνεται ευγνώμων για τη συνεργασία τους και για τα όσα έμαθε κοντά του. Ο Βέγγος του έμαθε ήθος και ανθρ...

Τα εικοσιπέντε τραγούδια, που εμπεριέχονται εδώ, φτιαγμένα από το 1976 μέχρι σήμερα, έχουν και μουσική. Άλλα όλη, άλλα λίγη. Άλλα έτοιμη, άλλα σχεδόν. Αυτά του πρώτου μέρους ευτυχώς κατάφερα και υπάρχουν, σχεδόν όλα, σε CD με τον ίδιο κοινό τίτλο "Μπαρμπαριά", φτιαγμένο από το 1997 μέχρι το 2000 με την άψογη επιμέλεια του Μιχάλη Γλυνιαδάκη, με τις εξαιρετικές ερμηνείες της Νένας Βενετσάνου, του Κώστα Θωμόπουλου, της Κατερίνας Βλάχου, του Τεό Λαζάρου και του Θοδωρή Αντωνίου και με την θαυμάσια δουλειά των μουσικών που παίζουν. Τα υπόλοιπα υπάρχουν μόνο στο μυαλό μου, μ...

Ο υπαρξιακός στοχασμός του Gabriel Marcel (1889-1973) ο οποίος αναδύθηκε από προσωπικές εμπειρίες και χωρίς εξαρτήσεις από τρέχουσες ιδέες και ρεύματα, προκαλεί δημιουργικά και ειρηνικά τη φιλοσοφική και γενικότερα τη διανθρώπινη συνείδηση επειδή, χωρίς να καταλήγει σε κλειστό σύστημα ιδεών, αγγίζει ακρώρειες του ανθρωπίνως υπάρχειν, επειδή ιχνεύει όριά του τα οποία δεν έχουν ηλικία, ούτε συγκεκριμένη υπηκοότητα. Σε αυτές τις λυτρωτικά πυρίκαυστες ζώνες του υπάρχειν στον κόσμο δοκιμάζεται ο γνήσιος φιλοσοφικός στοχασμός τον οποίο προσπαθεί να αναδείξει η παρούσα μελέτη.

Ο "Τρόπος" ή "Δρόμος" που οδηγεί στην Αλήθεια, θεωρήθηκε από τον Λάο Τσε, τον "Σοφό Γέροντα" της μακρινής Κίνας, ως μία διαδικασία εσωτερικού "εξαγνισμού" ή "κάθαρσης" που αποτελεί περισσότερο προϊόν "αφαίρεσης" και όχι "πρόσθεσης": "Προσθέτοντας κάτι μέρα με την ημέρα, μπορώ να γνωρίσω πολλά στους δρόμους της μάθησης. Αφαιρώντας κάτι μέρα με την ημέρα, μπορώ να κατανοήσω τα πάντα, στους δρόμους του Τάο. Αφαιρώντας και λιγοστεύοντας, μέχρι να φτάσω στην τέλεια ηρεμία. Κι όταν φτάσω στην τέλεια ηρεμία, όλα μοιάζουν να γίνονται σαν από μόνα τους. Με την αταραξία κερδίζω τον κ...

Γλύπτης ο χρόνος στην ανθρώπινη ύπαρξη, τα σύννεφα λύσανε τα πανιά τους, πέτρωσε την ψυχή σου ο ήλιος, και σου έφερε νέα πατρίδα και νέους ουρανούς Μελβούρνη -Σικάγο- Στουτγάρδη. Ένα θλιμμένο φεγγάρι, οδηγούσε τη στράτα σου κι ένα κοπάδι από άστρα στην αγκαλιά σου. Τις νύχτες, γύριζες στις ερημιές και μέτραγες άστρα, τις μέρες έδιωχνες τους ίσκιους και φύτευες γνώση και με δάκρυ τα πότισες. Έσπειρες το κλάμα στη θάλασσα και το κύμα αγρίεψε, ξεσηκώθηκε δάκρυσε ο ήλιος και χάθηκε μια δροσοσταλίδα σε πότισε και μ’ αλέτρι του ήλιου όργωνες την έρημο κι έσπερνες τ...

Η τέχνη παρουσιάζει με το δικό της τρόπο τη ζωή, αλλάζοντας και διαφοροποιώντας με τα δικά της εκφραστικά μέσα, τις καταστάσεις και τις συνθήκες της. Μεταβάλλει την πραγματικότητα και μεταμορφώνει την αλήθεια. Αυτή η αλλαγή, αυτή η μεταμόρφωση, εκτός του ότι είναι ένας από τους κύριους λόγους ύπαρξης της τέχνης, εμπεριέχει επίσης και το στοιχείο της μαγείας που η τέχνη οφείλει να εξασκεί. Η τέχνη είναι σύμφυτη με τη μαγεία και ο καλλιτέχνης δημιουργός είναι ένας μάγος που μπορεί με τα τεχνάσματά του να μας γοητεύσει, να μας "παραπλανήσει", να μας "εξαπατήσει". Η τέχνη, λοι...

Ματωμένος γάμος είναι μια τραγωδία τοποθετημένη σε ένα τραγικό τοπίο ανδαλουσιανό, αλλά και καθολικό. Το κύριο θέμα με το οποίο ασχολείται αυτό το δράμα είναι η Ζωή και ο Θάνατος. Αλλά με έναν τρόπο απόκρυφο και προγονολατρικό, που περιλαμβάνει μύθους, θρύλους και τοπία που εισάγουν τον αναγνώστη-θεατή σε έναν κόσμο ζοφερών παθών, τα οποία οδηγούν στη ζήλια, την καταδίωξη και το τραγικό τέλος: τον Θάνατο. Ο Έρωτας ξεχωρίζει ως η μόνη δύναμη που μπορεί να ξεπεράσει τον θάνατο. Το έργο παρουσιάζει έθιμα -τα οποία διατηρούνται ακόμα, της ανδαλουσιανής γης, όπου διαδραματίζε...

Το βιβλίο αυτό περιέχει διάφορες ανεξάρτητες -μεταξύ τους- ιστορίες, που έζησα ο ίδιος ή μου τις διηγήθηκαν άλλοι. Τις πιο πολλές τις έζησα ο ίδιος και συνθέτουν οδοιπορικά ειρήνης ή πολέμου, σε ιστορικές καθοριστικές στιγμές, όμως και σε στιγμές που μπορούν να χαρακτηρισθούν σα νηφάλιες, καθώς διαβαίνει η ζωή της χώρας στον ατέλειωτο, όπως πιστεύουμε, δρόμο της. Υπάρχει όμως μια εξαίρεση. Την εξαίρεση αποτελεί το πρώτο διήγημα που αναφέρεται σα θρύλος. Ο θρύλος αυτός εκπροσωπεί μια πραγματικότητα για δύο άτομα -κατά κύριο λόγο- και μπορεί να υποστηριχθεί ότι αποτελεί την...

Η περιχώρηση Ιστορίας και Πολιτισμού και η παράδοξη συμπληρωματικότητά τους εγείρουν πολλά προβλήματα στη φιλοσοφική συνείδηση, όπως και σε κάθε θεωρό του ανθρωπίνου φαινομένου. Η παρούσα σπουδή προσπαθεί να "αναδιατάξει" το πρόβλημα και να διανοίξει δίοδο η οποία φωτίζει κατά το δυνατό τα δυσεπίλυτα ερωτήματα προστρέχοντας στην ανθρώπινη φύση, στις αντιφάσεις της αλλά και στις δυνατότητές της, χωρίς να οδηγεί σε εύδια λιμάνια εφησυχασμού. Επικαλείται ό,τι ωραιότερο πρόσφερε ο διανθρώπινος και διαπολιτισμικός νόστος, ό,τι υποκρούεται σε κάθε προσπάθεια ανάβλεψης του διαλαν...