Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αγώνας ενάντια στη λήθη το παρόν πόνημα, είναι σίγουρο ότι θα προκαλέσει προβληματισμούς κι αντιπαραθέσεις μεταξύ των αναγνωστών του. Ωστόσο, δεν πρέπει να θεωρηθεί μόνον ως μια ποιητική συλλογή με την κλασική σημασία του όρου, αλλά να διαβαστεί κυρίως σαν ένα έργο που περιγράφει κι αφηγείται ποιητικά την καθημερινότητά μας τη δεκαετία 2009-2019. Υπό αυτήν την έννοια, προσωπικά βιώματα κι εμπειρίες, εντυπώσεις, ερεθίσματα, ανθρώπινες σχέσεις, πολιτικές καταστάσεις, πρόσφατες αναμνήσεις, συνήθειες και πράξεις που μας απασχολούν καθημερινά, αποτέλεσαν την έμπνευση για τη σ...

ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΑΣ Κι αυτός κουβάλησε τον θάνατο για να μας φοβερίσει Τώρα που μπλέχτηκε ανάμεσα στα πόδια μας πρέπει κι εμείς

Στο παρόν πόνημα συστεγάζονται η θεωρία με την πράξη σε μία διαδρομή που εκκινεί από το αρχαίο δράμα και καταλήγει στο σύγχρονο δράμα. Ενδιάμεσοι σταθμοί θεωρούνται τα διακείμενα που αντλούν τον βίο και την πολιτεία της θεατρικής γραφής στο "εδώ και τώρα" και στο "εκεί και τότε". Η θεωρία του σημείου συνδέεται οπωσδήποτε με τις τάσεις που προβάλλουν οι αισθητικές κατηγορίες ως προϊόντα ελέγχου της τέχνης και της επιστήμης. Τόσο η τέχνη όσο και η επιστήμη καλλιεργούν την αντίληψη του κόσμου και αφήνουν ανοιχτούς λογαριασμούς με το πρόβλημα της απροσδιοριστίας των πραγμάτων,...

Παλαιά κατά τα φαινόμενα προβλήματα της φιλοσοφίας αποδεικνύονται ως κατ’ εξοχήν σύγχρονα. Τι είναι η γνώση και ποια η σχέση της με τη συνείδηση; Ποιος ο ρόλος της αίσθησης, της αντίληψης, της μνήμης, της φαντασίας, της κρίσης στη διαμόρφωση της γνώσης; Επιπλέον, πώς συνειδητοποιούμε το γιγννωσκόμενο και ποιος ο ρόλος του συναισθήματος στο συν-υπάρχειν ανθρώπου και κόσμου; Αν λαμβάνουμε υπόψη μας πως οι γνώσεις είναι απ' τη φύση τους μεταβαλλόμενες, αλληλοβελτιούμενες ή και αυθυπερβαινόμενες, οφείλουμε να αναζητήσουμε την κρηπίδα τους, τη Γνώση που καθιστά δυνατές τις τόσες...

Σας αποχαιρετώ όλους με αδελφική αγάπη και σας απευθύνω τις καλύτερες ευχές μου για προσωπική και οικογενειακή υγεία και προκοπή, μαζί με τη θερμή παράκληση να σταθείτε όλοι στο πλευρό του Ελληνικού Προσκοπισμού και να βοηθήσετε με ζήλο στην εξάπλωσή του. Με αδελφικούς χαιρετισμούς Γιώργος Ασημακόπουλος (ΚΙΜ)

Γαλάζια μαλλιά πλεγμένα μ’ αρμυρίκια όσο το καλοκαίρι τελειώνει αμφίρροπο μετρά μορφές πίσω απ’ τον κρυστάλλινο τοίχο σιγομουρμουρίζοντας τις οπτασίες που τρεκλίζουν σφυρίζοντας αρωματισμένα λόγια. Δεν έζησα στο σπήλαιο, κι όμως μισοκλείνω τα μάτια και τα χείλη που αρνούνται. Τυφλώνομαι μόνο απ’ το χαμόγελο του Ιούνη που ’λεγε θα σταματήσει το καλεντάρι, ο υβριστής! Τον λάξεψε κι αυτόν ο φόβος της λάβας κι ας ήταν δίπλα η πηγή. Δεν έμαθα ποτέ καλό σημάδι! Ούτε να τιθασεύω τα ριζώματα! Ένα λιβάδι ανοίχτηκε μπροστά, καμένο απ’ τον λίβα... And all I loved, I lov...

Τα παραδοσιακά παιγνίδια που υπάρχουν σε αυτό το βιβλίο, είναι έργο της Μάνας μου. Επέλεξα τριάντα από αυτά να δημοσιευθούν. Αφιερώθηκε πολύς χρόνος, παρέα με τη Μάνα μου, για να με βοηθήσει στην περιγραφή κάποιων από τα παιγνίδια που δεν τα θυμόμουν ή δεν γνώριζα. Και αυτός ο χρόνος αποτελεί για μένα ανεκτίμητο θησαυρό ψυχικής επένδυσης, τώρα που η Μάνα μου, από τον Δεκέμβρη του 2018, δεν υπάρχει πλέον στη ζωή. Και αυτό το βιβλίο, είναι αφιερωμένο σε εκείνη. Θ. Α

Εκτός από τα οφέλη της αυτογνωσίας, που προκύπτουν από τη μελέτη και του βιβλίου και την εφαρμογή των 50 περίπου διαγραμμάτων, ο αναγνώστης έχει τη δυνατότητα να διευρύνει τον ορίζοντα των γνώσεών του μέσα από τον θησαυρό των θεμάτων που αναπτύσσονται καθώς και να οξύνει και να αναπτύξει τη διαίσθηση που μπορεί να βρίσκεται σε λήθαργο μέσα του. Το βιβλίο είναι ιδιαίτερα χρήσιμο σε όσους δεν διαθέτουν τον απαραίτητο ελεύθερο χρόνο να μάθουν για τον εαυτό τους και το εκκρεμές, δεν βρίσκουν σεμινάρια στα μέτρα τους, αφού τα περισσότερα είναι σχετικά ακριβά και χωρίς εγγυημέ...

ΕΡΕΙΠΙΑ Ήμουν αηδόνι κι έγινα νοτιάς με τ’ άστρο στη χούφτα άγγελος λησμονιάς γιασεμί της ασβεστωμένης εκκλησιάς σου φιλί άχραντο της σκέψης σου Αυγουστιάτικο μεθυσμένο φεγγάρι μισάνοιχτο παραμύθι στην καλντέρα της καρδιάς σου. Ήσουν παιδί κι ενηλικιώθηκες σε μια νύχτα όταν έφυγαν τα πετροχελίδονα για πάντα. Ψυχή μου, δεν συστεγάζονται τα ερείπια.

Γη των ωραίων λογισμών μπρούτζινη στον πυρετό του θέρους μοίρα ανέμου στα γαλανά σου άρμενα με το τραγουδισμένο αίμα στα φουσκούνια στους καλαμιώνες σου εστίλβωσες την πέτρα.

Στη χαραμάδα του ύπνου σου θα ’ρθω με το ρολόι μιας άχρονης μέρας κέρινη θα κρατώ απολαμπή εσπέριος όταν φύγω. Στο τηλεσκόπιο της αιωνιότητας το δέλτα της αρμονίας σου θωρώ πως έχεις σύννεφα απλωμένα στους κλώνους των κυπαρισσιών. Στον αναστραμμένο κόσμο των δέντρων στο καταφύγιο της σιωπής που οι τερμίτες σιγοσκάβουν τα χρόνια σου θα ξεφυλλίσω. Μπρούτζινους φύλακες θ’ ανταμώσω σαν θα διαβαίνω στους επίχρυσους δρόμους τη λευκοφορεσιά του ανέμου ντύσου εσύ και γω τα παιδικά μου αποφόρια ρούχα. Τις προγονικές μας ανάσες γροικώ και το ψιθυριστό σου ανάβρυσμα...

Το σύμπαν συνωμότησε για όλο αυτό που θα ακολουθούσε! Τυχαία μια μέρα, μέσα στο 1959, συναντήθηκα με τον Νάσο. Μέναμε κι οι δύο στην Κυψέλη, αλλά σε διαφορετική γειτονιά. Ήταν αθλητής της ενόργανης και πολύ δυνατό παιδί. Η συνάντησή μας έγινε στην παιδική χαρά στον Προμπονά, που διέθετε και μονόζυγο. Αυτή ήταν η πρώτη συνάντηση με τον Νάσο! Λίγο καιρό αργότερα, στο πλαίσιο ενός νεανικού ενθουσιασμού, "αποφασίσαμε" τη δημιουργία ενός ακροβατικού ντουέτου. Η ιδέα έγινε πράξη και η "περιπέτεια" ξεκίνησε!

Η ιστορία δημιουργεί την παιδεία υπό την έννοια ότι εντός της αναπτύσσεται η θρησκεία, η ποίηση, η φιλοσοφία, η επιστήμη. Η παιδεία δημιουργεί την ιστορία υπό την έννοια ότι δυνάμεις που προκύπτουν από τα ανείκαστα βάθη της ανθρώπινης συνείδησης υπερβαίνουν τις φυσικές διαδικασίες και θέτουν σε κίνηση τις ιστορικές διαδικασίες. Υπάρχει μια δωρημένη διάνοιξη προς τον κόσμο, η οποία υπερβαίνει τον κόσμο και δημιουργεί την ιστορία. Ο άνθρωπος είναι παιδαγωγούμενος και παιδαγωγός συγχρόνως. Είναι παιδαγωγούμενος επειδή προηγήθηκε η ιστορία. Και είναι παιδαγωγός επειδή έχει την...

Στο σημείο μηδέν της ανθρώπινης δημιουργίας όλοι θεωρητικά είμαστε ίδιοι. Η πορεία, η εξέλιξη, διαμορφώνει χαρακτήρες, προσωπικότητες. Γεννιούνται επιστήμονες, ηγέτες, καλλιτέχνες, άνθρωποι με ειδικές ικανότητες και όχι ανάγκες, άνθρωποι απλοί αλλά με ήθος, αξιοπρέπεια, δύναμη για να στηρίζουν τους παραπάνω, αλλά και άνθρωποι κενοί, δειλοί, χρήσιμοι και αυτοί για να δίνουν παραδείγματα προς αποφυγήν και άλλοι που είχαν την τύχη; τη γνώση; Να μην γεννηθούν ποτέ. Στο σημείο μηδέν η τύχη έχει τον πρώτο λόγο. Να σας ζήσει, είναι κορίτσι, ευτυχώς τις σώσαμε και τις δύο!!! ΑΛΛΑ...

Οι αποθησαυρισμένες πλατωνικές ρήσεις όχι μόνο είναι ικανές να γίνουν στέγαστρα πολιτειακής και ατομικής ζωής, αλλά και αποσβολώνουν τους όποιους, πάντα επιδερμικούς, Popper-ερμηνευτές του Πλάτωνος που, μαραγκοί μιας προκρούστιας κλίνης, μηρυκάζουν μονόπλευρες ιδεοτροφές της επιλογής τους. Σ’ αυτούς θα ταίριαζε ό,τι ο Πλάτων λέει για όσους "τα σκολίεθρα των μελλόντων καθίζεσθαι αποσπώντες χαίρονται και γελώσιν, επειδάν ίδωσιν ύπτιον ανατετραμμένον" (Ευθύδημος 287c). O ίδιος γελά τελευταίος, κάθε φορά που ο μελετητής του αναγνωρίζει ότι ο Αθηναίος φιλόσοφος ενεργεί όπως ο...

"Κι έτσι μπήκα σ’ έναν σπασμένο κόσμο αναζητώντας την ονειρική συντροφιά της αγάπης..." (BrokenTower) Προφανώς ο "σπασμένος κόσμος" είναι η μεταπολεμική Αμερική. Μετά από την τεράστια οικονομική κρίση που πήρε διαστάσεις πολέμου, οι αξίες και οι κοινωνικές ισορροπίες επαναπροσδιορίζονται. Ο παλιός κόσμος που πεθαίνει (Blanche) θέλει να υιοθετηθεί από έναν άλλον που βρίσκεται σε περίοδο οργασμικής δημιουργικότητας (Kowalski). Προβάλει μια νέα ταυτότητα, μια σεξουαλικότητα έντονη και προσπαθεί να ριζώσει στο καινούργιο που με την σειρά του τρέφεται από τις σάρκες του π...

Μέγιστη εθνική φυσιογνωμία: λόγιος, διηγηματογράφος και ποιητής, γεννημένος στη Βιζύη της Θράκης στα 1849 ο Γεώργιος Μ. Βιζυηνός μετά τις εγκύκλιες και πανεπιστημιακές σπουδές του στην Ελλάδα, φεύγει στη Γερμανία όπου και εκπονεί τη διατριβή του καθώς και την μελέτη του επί υφηγεσία στο Λονδίνο. Το ανά χείρας βιβλίο: "Ψυχολογικαί μελέται επί του καλού" Α' και Β' κυκλοφορείται από τον ίδιο μετά την επιστροφή του στην Αθήνα στα 1885. Πρόκειται για λόγιο κείμενο από τις γραμμές του οποίου παρελαύνουν διανοητές σαν τον Καντ και ποιητές σαν τον Σίλλερ που απηχούν παλιότερες...