Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα παραμύθια βοηθάνε τα παιδιά να ονειρεύονται πιο όμορφα τις νύχτες που κοιμούνται. Και τα πιο ωραία όνειρα είναι αυτά που βλέπουν τα παιδιά όταν είναι ξύπνια. Όμως η φαντασία είναι αυτή που μπορεί να γράψει το καλύτερο παραμύθι κι όταν μάλιστα η υπόθεσή του είναι η περιγραφή ενός ονείρου, τότε τα παιδιά αισθάνονται πανέμορφα. Ξέρετε γιατί; Γιατί έτσι μαθαίνουν πως κάθε δικό τους όνειρο μπορεί να γίνει ένα παραμύθι, όπως και κάθε παραμύθι μπορούν να το ονειρευτούν...

Απόσπασμα Χορογραφία των βράχων Βράχοι των φαραγγιών αποκομμένοι στο κενό της αμφισβήτησης. Ίκαροι ισορροπιστές, κροταλίζετε στον άνεμο τον αιώνιο Θρίαμβο ακύρωσης του ολέθρου.

Θέλει κόπο η αλήθεια Ποιος τη χωρά; Ο πόνος; Το δικαίωμα; Η τρυφερότητα; Ο δρόμος; Κάθε κίτρινο τοπίο έχει τ' όνομά μας, κάθε θλίψη το χνάρι μας. Κι είναι τραγούδι ο έρωτας, σαγήνη ο χορός... Τι είναι ορατό; Εσύ; Εγώ; Η ανάγκη; Ο δρόμος; Κοίτα τα χέρια μας πώς χαράζουν ήλιους στις παρυφές του πλήθους...

Μ' ένα πλοίο, μ' ένα τρένο οι αποσκευές να ταξιδεύουν μα στους ηλεκτρονικούς πίνακες αναχωρήσεων στις άκρες των ματιών, πάντοτε ίδιος να μένει ο προορισμός. Τι μπορούν άραγε κι εκείνα να κρύψουν; Τι ν' αποφύγουν; Από πού να κρατηθούν; Στην ούγια της ψυχής έχει γράψει με γράμματα μεγάλα τ' όνομά του ο πόνος, τ' όνομά σου, κι από το ξέφτισμα της μόνο εκείνη απομένει άθικτη. Η ούγια με τ' όνομά σου. Κι ο ήλιος να βρίσκει στα σκοτεινά το βλέμμα μου να το διαβάζει, να το τρυπάει, να το διαπερνά, ώσπου εκεί να φθάνει που ξημερώνει η αλλιώτικη μέρα...

Η ηθική κερματίζει τα νοητά είδωλα και καθιστά τους όρους άτμητο, άφθαρτο, αδιάστατο, αναντιπαράστατο θετικότατους, πεμπτουσία κοινωνίας στην ενότητα. Ήδη και η αγάπη που αγγέλλεται ως οικουμενική συμπάθεια καθοράται ως καθαρότητα, ως απέραντη οντολογική διαφάνεια του ηθικού, ως απόλυτο πλήρωμα το οποίο θραύεται υπό μορφές καθαρότητας, δεκτικότητας, προσφοράς, θυσίας. Να γιατί αυξάνεται όποιος κατεδαφίζει το ειδωλικό του εγώ, όποιος τρέφεται προσφερόμενος. Μόνο ηθικά ο άνθρωπος αναγνωρίζεται στη γνησιότητά του. Ο όρος ηθική, βεβαρυμένος από χρησιμοθηρικές και ευδαιμονιστ...

Ο G. E. Moore αποτελεί σημαντική φιλοσοφική προσωπικότητα του εικοστού αιώνα και ανήκει στους θεμελιωτές της αναλυτικής φιλοσοφίας, τουλάχιστον στα πρώτα στάδια διαμόρφωσής της. Το έργο του το οποίο είναι σχετικά περιορισμένο σε έκταση διακρίνεται για την καθαρότητα των θέσεών του και για τον καθαρό του προσανατολισμό σε νέες αναζητήσεις της φιλοσοφικής έρευνας, μακριά από ιδεαλιστικά, εμπειριστικά, εγωμονιστικά ή και σχετικιστικά και σκεπτικιστικά προηγούμενα. Ορθώνει διαμέσου της γλωσσικής ανάλυσης τη γνώση ως συνειδητή πράξη του υποκειμένου με αμετάθετη αφετηρία την π...

Ένας νεαρός φλαουτίστας που παίζει υπέροχες μελωδίες, φτιάχνει γύρω του μια όμορφη παρέα από παιδιά που ακολουθούν τα βήματά του και ζουν ευτυχισμένες ώρες μαζί του. Ξαφνικά όλα αλλάζουν!... Ο εσωτερικός πόλεμος ενός γειτονικού χωριού γίνεται αιτία μιας μεγάλης καταστροφής. Ο νεαρός φλαουτίστας προσπαθεί με τη μουσική του να τους περάσει μηνύματα ζωής, φιλίας, ειρήνης. Θα τα καταφέρει; Γιατί η ζωή, μας επιφυλάσσει πάντα πολλές εκπλήξεις...

Περιέχονται τα κείμενα: - Προλογίζοντας - Εισαγωγικά - Κρίση - κατάκριση - έννοια - περιεχόμενο - Τα αίτια της κατακρίσεως - Τα αποτελέσματα της κατακρίσεως - Πώς θα αποφύγουμε την κατάκριση - Τι να κάνομεν όταν μας κακολογούν και μας συκοφαντούν - Να μην ακούμε εκείνους που κατακρίνουν και κακολογούν τον πλησίον - Πρέπει να σκεπάζομε τα σφάλματα των άλλων και να μην τους διαπομπεύομεν α) το παράδειγμα των αγίων β) ας είναι πρότυπό μας ο Κύριος - Πότε επιτρέπεται η κρίση - Επίλογος - Η κατάκριση διώχνει το Θεό (ποίημα)

Ένα ταξίδι έχει να σου προσφέρει μύρια τόσα, ώστε επιστρέφοντας να συνεχίσεις τη ζωή σου με νέες δυνάμεις, μεγαλύτερο κουράγιο και περισσότερη διάθεση. Γεμίζεις καθώς λένε τις μπαταρίες σου με γνώσεις, εμπειρίες, ψυχική ευεξία, που μόνο από ακούμπισμα μπορείς να τις αποκτήσεις. Γιατί είναι αλήθεια όσα και να διαβάσεις, όσα και να δεις σε φωτογραφίες, ωχριούν μπροστά στην ζωντάνια μιας άμεσης προσέγγισης. Κάθε ταξίδι μου έχει και την ιστορία του. Ακολουθώ τη γνωστή σε όλους διαδικασία: επιλογή, διάβασμα, ξεναγήσεις, προσωπικά βιώματα, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού -και επ...

Είσαι το ποτάμι Και είμαι η χλωρόκαρπη γη Ενθουσιαστική Φωτοφόρα Οργιαστική! Ξεχειλίζεις πάνω μου Θερμόχρωμος Ολόγιομος οσμές Σ' ένα κυκλόστροφο δέσιμο Δίφυλλου έρωτα

Κατά την αρχαιότητα η Γορτυνία δεν ήταν γνωστή όπως την ξέρουμε στις μέρες μας. Μέχρι τον 11ο αιώνα θα παρακολουθήσουμε, στην κοινή αρκαδική ιστορία, την ιστορία εκείνων κυρίως των μικρών ορεινών κοινοτήτων οι οποίες αντιστοιχούν στα σημερινά όρια της επαρχίας, ανάμεσα στις οποίες διέπρεψαν η Τραπεζούντα, η Ηραία, η Θέλπουσα, η Τεύθις, το Μεθύδριο κ.ά. Η αληθινή όμως και αυτοτελής ιστορία της Γορτυνίας, πολύ περίεργη και ενδιαφέρουσα, αρχίζει με την ίδρυση της Μονής Φιλοσόφου και κυρίως απ' το 1205, όταν κυριεύθηκε απ' τους Φράγκους και διαιρέθηκε σε δύο Βαρωνίες. Ονομαζ...

Η Αρτοτίνα Δωρίδος είναι ένα χωρίο-κωμόπολη στο κέντρο της Ρούμελης και περιβάλλεται από ψηλά βουνά. [...] Μέσα σε αυτή την απεραντοσύνη της φύσης γεννήθηκε και ανδρώθηκε ο ήρωας της Αλαμάνας. Αυτός είναι ο αληθινός και πραγματικός τόπος όπου γεννήθηκε ο Αθανάσιος Διάκος, η Αρτοτίνα Δωρίδος. Στο ίδιο χωριό γεννήθηκαν και άλλοι καπεταναίοι και οπλαρχηγοί όπως Σκαλτσάς Δήμος, Σιαφάκας και άλλοι και στα Βαρδούσια είχαν τα λημέρια οι οπλαρχηγοί αυτοί και οι καπετάν Τσάμης Καλόγερος. [...] (από το κείμενο του βιβλίου)

Η προσευχή, ως πράξη επικοινωνίας του ανθρώπου με το Θεό, έχει γίνει μέχρι σήμερα αντικείμενο πολλών μελετών και βιβλίων. Όμως το ανά χείρας βιβλίο, εξετάζει την προσευχή από ένα νέο πρίσμα, εκείνο της στρατηγικής της επικοινωνίας, που επιδιώκει να απαντήσει στα ερωτήματα τι είναι προσευχή, ποια είναι τα είδη της προσευχής, ποια είναι η σπουδαιότητά της, τι είναι ατομική προσευχή, τι ομαδική προσευχή, και πώς εντάσσονται στις επικοινωνιακές ανάγκες του σύγχρονου ανθρώπου. Το νέο αυτό βιβλίο του Δρα Κώστα Γ. Μαγνήσαλη, εμπεδώνει και ενισχύει την προσευχή ως πράξη επικοινω...

Ξεχασμένα πλέον τα όνειρα μιας ζωής που άφησες κι έφυγε... Ό,τι ακόμα απόμεινε δικό σου είναι το δάκρυ που πέτρωσε!...

"... αύριο, αύριο να ξαναδούμε πάλι απ' την αρχή τον ήλιο αύριο, υπάρχει πάντα ένα αύριο μέσα στη δύσκολη σιωπή για την ψυχή που έφθειρε το πρόσωπό της σε σημασίες μάταιες σφίγγοντας μαγεμένα δάκρυα προορισμένα για μικρούς θεούς". Μ.Γ.