Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Κοκτώ θαύμαζε και λάτρευε την Πιάφ. Έγραψε για κείνη δύο μονολόγους "Το φάντασμα της Μασσαλίας" και "Ο ωραίος αδιάφορος". Στο δεύτερο, ο Κοκτώ σχοινοβατεί και ψυχαναλύει ανάμεσα στον "υπόκοσμο" και τον "αξιοπρεπή κόσμο μας". Στο "Ο ωραίος αδιάφορος", εκμαιεύει όλα τα συναισθήματα μιας πόρνης για τον ζιγκολό της. Μια ύπαρξη από κείνες που είχαν την ατυχία να γεννηθούν μέσ’ τη μιζέρια, υπάρξεις χαμένες από την αρχή της ζωής τους, που αγκιστρώνεται από έναν ζιγκολό για να μπορέσει να συνεχίσει να ζει. Όλα τα τρυφερά πρωτόγονα, παθιασμένα συναισθήματα μιας ψυχής χαμένης. Α...

Παιδί στην Κατοχή, έφηβος στον εμφύλιο και ενεργός πολίτης έκτοτε, συμμετείχα σε πολιτικές συζητήσεις επί παντός επιστητού και έχω ακούσει για το κάθε θέμα διαμετρικά αντίθετες απόψεις: την άποψη του βενιζελικού και του βασιλικού, του κομμουνιστή και του εθνικόφρονα, του δημοκρατικού και του λάτρη της δικτατορίας, του αναρχικού και του νομοταγή, του ακροαριστερού, του κεντροαριστερού, του κεντρώου, του κεντροδεξιού, του ακροδεξιού και του αριστεροδέξιου, του φανατικού Ορθόδοξου Χριστιανού και του άθεου, του διεθνιστή και εθνικιστή, του εργοδότη και του εργαζόμενου κ.λ.π. κ....

Όταν όλα μοιάζουν χαμένα ή έτσι τουλάχιστον φαίνονται, ανάμεσα στο σκοτάδι της απόγνωσης και στα γκρίζα σοκάκια της θλίψης, αναπάντεχα, σιγοφέγγει, κάπου μακριά, ένας άσβεστος φάρος, για να θυμίζει πως τίποτα δεν έχει τελειώσει, γιατί ακριβώς, δεν έχει ακόμα αρχίσει...

Το βιβλίο τούτου αξίζει να μεταφραστεί σε κάθε ξένη γλώσσα και να κυκλοφορήσει σε όλα τα σχολεία του κόσμου. Αυτό θα ανάψει τη φωτιά της αμφισβήτησης, της ρήξης και της επανάστασης των συνειδήσεων όλων των νεολαιών του κόσμου... Με τη γνώση της άγνοιας θα γίνει το γκρέμισμα της σημερινής φαύλης και χωρίς ήθος κοινωνίας και θα ανοίξει ο δρόμος για μια καινούργια συμπαντική και πανανθρώπινη κοινωνία, μια κοινωνία της γνώσης, του ήθους, της αλήθειας, της αρετής, της ειρηνικής συμβίωσης όλων των ανθρώπων, των λαών και των πολιτισμών. Ο άνθρωπος, φύσει, γνώσει και εντελεχεία,...

"Ο υπαρξιακός Καζαντζάκης" αφορά, ασφαλώς, τη φιλοσοφική τοποθέτηση της συγγραφέως, ταυτόχρονα, όμως δίνει και μια άλλη διάσταση που καλύπτει την πορεία του στα μονοπάτια της σκέψης έως και την τελική του καταξίωση ως ύπαρξη. Ο δυϊσμός του Καζαντζάκη, που εδώ υπερτονίζεται, του δίνει μεν το στίγμα του βαθιά σκεπτόμενου ανθρώπου αλλά και του χωρίς μεταφυσική υπαρξιακού όντος, που αφού καλλιεργηθεί στη διάσταση που τον χαρακτηρίζει περισσότερο και βρει τον πραγματικό του εαυτό, επιθυμεί να τον προσφέρει στην ανθρωπότητα. Με αυτή την έννοια ανατρέπονται οι μέχρι τώρα μύθοι π...

Η φυγή, ως συναίσθημα και επιθυμία, παίζει κυρίαρχο ρόλο στην αφήγηση του κάθε συγγραφέα. Υπάρχουν συγγραφείς που ικανοποιούν αυτό το συναίσθημα, ταξιδεύοντας αδιαλείπτως κι άλλοι μένοντας αμετακίνητοι σ' έναν τόπο, "φυλακισμένοι" οικειοθελώς, με μοναδική τους πυξίδα τη φαντασία τους. Με αυτά τα διηγήματα ο συγγραφέας, επιχειρεί ένα ταξίδι στο παρελθόν... Μόνο που, όσες φορές και αν ξεκίνησε το ίδιο μονοπάτι, βρίσκεται ακόμα στην αρχή του... Σκιαγραφεί τους ήρωές του με αμεσότητα και ρεαλισμό... Ειδικά στον "Τρελό του καραμελάδικου", επιχειρεί να προσεγγίσει και να αιτιο...

Ο Νίκος Καββαδίας, ο ποιητής της θάλασσας, των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων, είναι σήμερα, 34 χρόνια μετά τον αιφνίδιο θάνατό του, ένας από τους πιο γνωστούς και διάσημους ποιητές μας. Οι εκδόσεις των λίγων βιβλίων του -τρεις ποιητικές συλλογές και τρία πεζά- είναι πάρα πολλές, όσο δε για τις μελοποιήσεις των ποιημάτων του από σημαντικούς δημιουργούς, συνθέτες και ερμηνευτές, όπως ο Θάνος Μικρούτσικος, η Μαρία Κωχ και η αείμνηστη Μαρία Δημητριάδη, έχουνε σημειώσει ρεκόρ πωλήσεων δίσκων. Ο Νίκος Καββαδίας στο έργο του είναι συνήθως ο "δράστης" και ο άφθαστο...

Εμείς φτιάχνουμε μια οικογενειούλα, πιθηκάκια και πάπαλα! Εσείς βρε θεόμουρλοι, τι θέλατε και φτιάξατε ένα εξάμβλωμα σαν τον καπιταλισμό; Μαζόχες είσαστε, να ζείτε σ' ένα σύστημα εξάρτησης; Όλα είναι εξαρτημένα από δεσμά κι' από δεσμεύσεις: μια απέραντη σκλαβιά, μια κατάντια ζωής, αλλά κυρίως ψυχής, γιατί οι ψυχές σας ζουν τρομαγμένες κι' ολομόναχες, μέσα σ' έναν κόσμο απάτης. Ξέρει μήπως κανένας σας τίποτ' άλλο εκτός από απάτες; Αν κάποτε οι απάτες γκρεμίζονταν, και τολμούσες να κοιτάξεις πίσω, θα 'μενες στήλη άλατος! Είσαστε τα μόνα ζώα που έχετε ανάγκη, να δικαιολογείτε...

Ο μικρός Περικλής μέσα από τις μαγικές ιδιότητες μιας καραμέλας θα ψυχαγωγηθεί και θα μάθει. Θα ψυχαγωγηθεί με τα ανάποδα παραμύθια, θα μάθει για τα μεγάλα αρχαία μνημεία, θα πάρει θέση στα οικολογικά προβλήματα του καιρού, θα κρίνει τον κυβερνοχώρο και με τα έξυπνα επιχειρήματά του θα τονίσει την ανάγκη της επικοινωνίας και της ανταπόκρισης των μεγάλων στις απορίες και τα ερωτήματα των παιδιών. Μέσα από το κείμενο και τα υπέροχα τραγούδια του έργου, τα παιδιά θα βιώσουν τις μεγάλες ανθρωπιστικές αξίες της αγάπης, της φιλίας, της ειρήνης και του δημοκρατικού διαλόγου.

Το να μιλήσεις στην εποχή μας για κάποιον απλοϊκό, μικροσκοπικό ανθρωπάκο, που με ένα ραβδί και χωρίς σακούλι γύριζε, πριν διακόσια χρόνια, στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα κηρύσσοντας "τον λόγο του Θεού", μοιάζει να σπέρνεις στάρι στη θάλασσα. Μοιάζει. Γιατί στην πραγματικότητα, είναι σα να ρίχνεις βάλσαμο σε πληγωμένο... Ο πληγωμένος είναι, γνωστό δα, ο άνθρωπος της εποχής μας, και το βάλσαμο η πίστη, η θρησκεία μας που σαν έρθει σε επαφή με την "πληγή" κάνει ν' "αντιδρά", αδιάφορο αν αρνητικά ή θετικά, κάθε οργανισμός που δεν πέθανε ακόμη... Έτσι, το να μιλήσεις στις μέρες...

Σαν τις φλόγες π' ανάβουν τη φωτιά, έτσι ας ανάψει μέσα μας το αίσθημα της αγάπης και του αλτρουισμού. Σαν τον καπνό που απλώνεται σε κάθε μεριά του ορίζοντα, έτσι ας απλωθεί σ' όλο τον κόσμο η ωραία προσκοπική ιδεολογία μας. Σαν τις σπίθες που πέφτουν και σβήνουν, έτσι ας σβήσουν μέσα μας τα κακά συναισθήματα μας. Σαν τη ζεστασιά που μας χαρίζει η καλή μας φωτιά, έτσι ας ζεστάνουν τις καρδιές των ανθρώπων, οι καθημερινές καλές μας πράξεις.

Ο Νίκος Καζαντζάκης ήταν το πρότυπο για τον Μανώλη Μαρκάκη. Απ’ τα πρώτα γυμνασιακά του χρόνια άρχισε να διαβάζει και να ξαναδιαβάζει το ένα βιβλίο του μετά το άλλο, θέλοντας να μπει στο πνεύμα και τη σκέψη του. Παρακολουθούσε τις δημοσιεύσεις στον τύπο, συναντιόταν με συγγενείς του: Λευτέρη και Στέλιο Αλεξίου (αδελφό και ανιψιό) της Γαλάτειας και Έλλης Αλεξίου, και με άλλους ανθρώπους που τον είχαν γνωρίσει, για να μαθαίνει από πρώτο χέρι οτιδήποτε σχετιζόταν με αυτόν. Αρκετές από τις πληροφορίες του δεν είχαν δει το φως της δημοσιότητας. Όσο για μένα, είχα και μια επί...

Ο Ναός του Σολομώντος, που οικοδομήθηκε επί επτά ή κατ' άλλους οκτώ περίπου χρόνια, μεταξύ 1012 π.Χ.-955 π.Χ., υπήρξε το επιστέγασμα του ηγέτη που προσπάθησε να ενοποιήσει τα δύο βασίλεια του Ισραήλ και του Ιούδα σε ενιαίο Κράτος-Έθνος. Ο Ναός αντικατέστησε την "Σκηνή του Μαρτυρίου" που στέγαζε την "Κιβωτό της Διαθήκης" το Θρησκευτικό Σύμβολο του Λαού του Ισραήλ, περιέχοντας το Κείμενο που συνέταξε ο ένθεος Μωυσής κατά θεϊκή επιταγή. Οι Βαβυλώνιοι καταστρέψανε τον Ναό το 586 π.Χ. οδηγώντας στην αιχμαλωσία τον λαό του Ισραήλ. Ανοικοδομήθηκε μετά την επιστροφή από την αιχμα...

Κάθε πλάσμα στη γη, από τη μέρα που θα γεννηθεί μέχρι το θάνατό του, βρίσκεται υπό συνεχή επιρροή από τις φυσικές δυνάμεις του σύμπαντος. Ο μυστικός κύκλος του πεπρωμένου απελευθερώνει τον άνθρωπο από κάθε είδους σκοταδισμό, σε ό,τι αφορά τις σχέσεις του με τις κοσμικές επιδράσεις. Η φύση έχει καθορίσει τους κύκλους της, που διαδέχονται ο ένας τον άλλον στους αιώνες. Την επίδρασή τους δέχεται καθημερινά ο άνθρωπος και θα ήταν, λοιπόν, παράλογο να ισχυριστεί κανείς ότι δεν επιβάλλει η φύση σε όλα τα δημιουργήματά της και μάλιστα με τόση ακρίβεια. Χρησιμοποιώντας τη μέθοδο...

Αν η λογοτεχνία εισάγει στη μαγεία της ζωής και μάλιστα χωρίς καμιά επιτήδευση, το μυθιστόρημα ανακαλεί σε εγρήγορση με τη συνδρομή της λογοτεχνικής γοητείας τις γονιμότερες δυνάμεις μας. Στις σελίδες αυτού του μυθιστορήματος ο συγγραφέας προσπαθεί να μυηθεί και να μυήσει τον αναγνώστη στις βαθύτερες αφετηρίες του, στον κόσμο ο οποίος, ουσιαστικά θεωρούμενος, είναι και κόσμος όλων των ανθρώπων. Μυθιστόρημα της παγκοσμιότητας και όχι της παγκοσμιοποίησης ο Μαγεμένος Πύργος και ο Παλιάτσος, ανατρέπει ειρηνικά το προσωπείο και ιχνεύει το πραγματικό πρόσωπο του ανθρώπου. Γι...

Θεωρώντας τον κόσμο πνευματικό στη φύση του και τα μεγέθη του ενεργήματα του πνεύματος το οποίο και μαρτυρούν με τις ποιότητες και ιδιότητες που δεν είναι υλικής προέλευσης, αποφεύγουμε τη ριζική διάκριση αίσθησης και νόησης, τη μείξη τους, ή το δυιστικό χωρισμό τους. Πώς όμως; Μήπως εμφιλοχωρεί ο κίνδυνος της πνευματοκρατίας ο οποίος δεν είναι παρά δυναμικός πανθεϊσμός; Παράλληλα, διαπιστώνοντας πως το κοσμικό και το ανθρώπινο είναι ταυτίζονται, δεν καταφάσκουμε στις αρχές του πανθεϊσμού; Τα ερωτήματα θα μπορούσαν να πολλαπλασιασθούν, αλλά οφείλουμε να πούμε κάτι απλό: Η...

Το θαύμα του ποιητικού έργου του Κ. Π. Καβάφη επαληθεύει την άποψη: ότι "η ασθένεια ορισμένων οστράκων δημιουργεί τα μαργαριτάρια", γιατί πραγματικά η δομή του ψυχισμού του Καβάφη πέρασε, λόγω λαθεμένης στάσης της μάνας του που τον ήθελε κορίτσι, στη σεξουαλική του ιδιαιτερότητα. Ο ίδιος εξομολογείται την αστόχαστη στάση της μάνας του: "Το έργον των θεών διακόπτομεν εμείς, / τα βιαστικά κι άπειρα όντα της στιγμής" (Κ. Π. Καβάφη, Ποιήματα, Διακοπή, εκδ. Ίκαρος 1958, σ. 16). Πέρα όμως από την καθήλωση του ψυχισμού του σ’ ένα πρωτογενές ανεξέλικτο ναρκισσιστικό στάδιο, ο πο...

Ένας νεαρός φλαουτίστας που παίζει υπέροχες μελωδίες, φτιάχνει γύρω του μια όμορφη παρέα από παιδιά που ακολουθούν τα βήματά του και ζουν ευτυχισμένες ώρες μαζί του. Ξαφνικά όλα αλλάζουν!... Ο εσωτερικός πόλεμος ενός γειτονικού χωριού γίνεται αιτία μιας μεγάλης καταστροφής. Ο νεαρός φλαουτίστας προσπαθεί με τη μουσική του να τους περάσει μηνύματα ζωής, φιλίας, ειρήνης. Θα τα καταφέρει; Γιατί η ζωή, μας επιφυλάσσει πάντα πολλές εκπλήξεις...

Ο "Ηγεμών" εγγράφη στο 1513, αλλά δεν έπαψε να σχολιάζεται συνεχώς, επί 5 αιώνες. Δεν λέγει τι ο άνθρωπος πρέπει να κάνει. Λέγει τι ο άνθρωπος κάνει. Δεν είναι μόνο βιβλίο Ιστορίας ή Πολιτικής Επιστήμης. Είναι και βιβλίο ανθρώπινης ψυχολογίας και Ανθρωπολογίας. Τα κύρια dramatis personae, είναι δύο. Ο Ηγέτης και ο Λαός, αλλά σε αναγκαία σχέση συνεργίας. Σε αυτή την διαλεκτική, ο "αγιασμένος" Σκοπός του Μακιαβέλλι είναι πρώτιστα η ευημερία του Λαού και οι επιδιώξεις του Έθνους. Ο σκοπός αυτός, "κινεί" τα μέσα κατά τα ήθη της εκάστοτε εποχής. Τα οιαδήποτε "μέσα", απογυμνωμένα...