Όταν όλα μοιάζουν χαμένα ή έτσι τουλάχιστον φαίνονται, ανάμεσα στο σκοτάδι της απόγνωσης και στα γκρίζα σοκάκια της θλίψης, αναπάντεχα, σιγοφέγγει, κάπου μακριά, ένας άσβεστος φάρος, για να θυμίζει πως τίποτα δεν έχει τελειώσει, γιατί ακριβώς, δεν έχει ακόμα αρχίσει...
