Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Φορεσιές, μουσικά όργανα, σπίτια, πλεούμενα, δέντρα και λουλούδια, εργαλεία, αεροπλάνα και ελικόπτερα, το ανθρώπινο σώμα... Ένα βιβλίο για ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΧΕΔΟΝ!

Ένας φιλήσυχος Γάλλος κουρέας και κομπογιαννίτης οδοντογιατρός, ο Μονγκάρ, μαζί με τον Τίμι Κιντ, έναν νεαρό που κανείς δεν ξέρει από πού κρατάει η σκούφια του, μπαρκάρουν σε ένα καράβι για να φτάσουν στην Ευρώπη. Απρόσμενα, όμως, θα μπλεχτούν σε μεγάλες περιπέτειες, με αποτέλεσμα ο μπαρμπέρης να βρεθεί καπετάνιος, και μάλιστα πειρατικού. Από 'κει και πέρα ξεκινά και για τους δυο τους μια ζωή γεμάτη επιδρομές και ρεσάλτα, πολέμους και φιλίες, κυνήγια θησαυρών και διασώσεις σε ολόκληρο τον κόσμο. Κι όλα αυτά παρέα με ένα πολύγλωσσο γραφικό πλήρωμα, με μια πινελιά σοφίας κ...

"Δεν θα προτιμούσες ένα μπαλόνι που να έχει το σχήμα κάποιου ζώου;" τη ρώτησα. "Μου αρέσει το μπαλόνι μου επειδή είναι πολύ στρογγυλό. Μοιάζει με τον αριθμό οκτώ και το όνομα Άννα", είπε η Ζένια. "Έχεις δίκιο", απάντησα σκύβοντας το κεφάλι. Τι θα μπορούσα ν’ απαντήσω σ’ αυτό; Ένα βιβλίο που καταγράφει τον ποιητικό διάλογο μεταξύ του συγγραφέα και της βαφτιστήρας του δείχνοντας ως πού μπορεί να φτάσει μια ευφάνταστη συζήτηση με τον μαγικό κόσμο της παιδικότητας. Δύο καταξιωμένοι δημιουργοί, ο ποιητής Δημήτρης Αγγελής και ο ζωγράφος Δημήτρης Αναστασίου, ενώνουν τις δυ...

Από την Αρκαδιά Πελοποννήσου στη Νάπολη του 17ου αιώνα, η συναρπαστική ζωή του ζωγράφου Βελισσάριου Κορέντσιο. Δωδεκάχρονο αγόρι έφτασε ο Βελισσάριος από την Αρκαδιά της Πελοποννήσου, στο μεγάλο λιμάνι της Νάπολης, σε μια άγνωστη γη. Άραγε, ονειρευόταν ήδη πως θα γίνει μεγάλος ζωγράφος και θα κατακτήσει με την τέχνη του τα πλούσια σαλόνια και τις μεγαλοπρεπείς εκκλησίες με τη ζωγραφική του; Σίγουρα, έδειχνε από μικρός, πως ήξερε να αντιμετωπίζει τις αναποδιές της ζωής, να αρπάζει τις ευκαιρίες, να στρώνει το δικό του δρόμο. Ταξίδεψε στη Βενετία, για να μαθητεύσει...

Από το οικογενειακό κτήμα στα Επισκοπιανά της Κέρκυρας, ο Ιωάννης Καποδίστριας βρέθηκε αρκετά νέος να σταδιοδρομεί ως διπλωμάτης στην Ευρώπη του Ναπολέοντα. Η μόρφωση, η πατρική επιρροή, η εμπειρία του στην Επτάνησο Πολιτεία οδήγησαν σε μια ζωή γεμάτη προκλήσεις. Ταξίδεψε σε όλη την Ευρώπη, υπηρέτησε μια τεράστια αυτοκρατορία, συνεργάστηκε ή συγκρούστηκε με τις μεγαλύτερες πολιτικές φυσιογνωμίες της εποχής του. Αλλά δεν ήταν ζωή χωρίς δυσκολίες: μακριά από την πατρίδα, συχνά χωρίς φίλους, με περιορισμένα μέσα και βαριές ευθύνες, αναγκάστηκε τελικά να εγκαταλείψει μια ζηλευτ...

Το παιδί στην οικογένεια αναφέρεται στο νεογέννητο -στα πρώτα χρόνια της ζωής- και απευθύνεται κυρίως σε γονείς. Η Δρ Μοντεσσόρι, εκτός του ότι περιγράφει εδώ την πρότασή της για μια σχολή γονέων, αγγίζει δύσκολα θέματα με τέτοιο τρόπο ώστε να αιφνιδιάζει τον αναγνώστη, εκεί ακριβώς που δεν το περιμένει, με τα τολμηρά συμπεράσματά της. Καλεί τους γονείς να αναθεωρήσουν τις βαθύτερες προθέσεις τους στη σχέση τους με το νεογέννητο. Μιλάει για τη βία που υφίσταται αυτό το μικρό βρέφος από καλοπροαίρετους γονείς, οι οποίοι όμως δεν καταφέρνουν να αναγνωρίσουν και να σεβαστούν...

Μικρή ελεγεία για ένα αγαπημένο βιβλιοπωλείο στο κέντρο μιας πόλης, για ένα παράθυρο πάντα ανοιχτό στους μικρούς αναγνώστες, τους γονείς και τους δασκάλους τους. Ένα πραγματικό στέκι του βιβλίου, που, αν και χρειάστηκε να κλείσει, άνοιξε ορίζοντες και συνέβαλε σοβαρά στη διάδοση της φιλαναγνωσίας.

Ο πόθος και η αγάπη για τον άλλο συμφιλιώνει, συχνά τ' ανόμοια, διότι εκεί το νόημα κάθε ζωής μπροστά στο θάνατο και στο αιώνιο. Δύο δέντρα, παλεύοντας τη μοναξιά, ανοίγουν δίγλωσσο της φύσης ευαγγέλιο, συνομιλούν ώσπου τα βρίσκουν. Αγκαλιάζονται να γίνουν ένα, με ζεστές υποδοχές, με κελαηδισμούς και μουσικές, με ανέμους να λυσσομανούν κι αυτά μαζί, να υψώνονται μες στο γαλάζιο και ν' αντέχουν.

Είναι άδικο! φώναξε το άσπρο κοντομάνικο μακό μπλουζάκι, γεμάτο παράπονο κι απογοήτευση. Εμένα με φοράνε όλη μέρα, ιδρώνουν μέσα μου, με λερώνουν, με λεκιάζουν, με ξεχειλώνουν... κι ούτε η παραμικρή στεναχώρια! Μετά με ρίχνουν στο πλυντήριο (αχ, τι βασανιστήριο!) κι ούτε γάτα ούτε ζημιά. Τι να'ναι άραγε αυτό που τόσο στενοχωρεί και θυμώνει το κοντομάνικο μακό; Έχει δίκιο που γκρινιάζει; Γιατί η Λένα, το κοριτσάκι που το φοράει, πήγε κι αγόρασε κι άλλο μακό, γκρι, με μια στάμπα στο μπροστινό μέρος; Μια ιστορία για την ανάγκη αναγνώρισης και αποδοχής, αλλά και για τη...

Ένα είναι σίγουρο, μιλώντας βέβαια για τον εαυτό μου και μόνο. Η πανοπλία που φοράω από μικρό παιδί φεύγει από πάνω μου πάρα πολύ δύσκολα. Αν και υπήρξαν φορές που πίστεψα ότι την ξεφορτώθηκα, έφτανε να τη δω στα μάτια κάποιου άλλου για να ξαναθυμηθώ την ύπαρξή της. Ευτυχώς, περνώντας τα χρόνια, έμαθα τον τρόπο να τη βλέπω πιο καθαρά και να αφαιρώ στη συνέχεια ένα ένα τα κομμάτια από τα οποία είναι φτιαγμένη. Έμαθα, επίσης, τον τρόπο να αφήνω τους ανθρώπους που αγαπώ να μου τα αφαιρούν. Πολλά μπορούν να ειπωθούν για τη μοναξιά, τον φόβο, τις ανασφάλειες που κουβαλάμε...

Δεκαοχτώ ζωάκια, από εκείνα που τα μικρά παιδιά συναντούν καθημερινά στο παιχνίδι τους. Ζωγραφισμένα με λιτές γραμμές και ζωηρά χρώματα, περιμένουν τα χεράκια που θα τα ξεφυλλίσουν!

Τα παιδιά θα βρουν πολλές όμορφες εικόνες σ' αυτό το μικρό, διασκεδαστικό βιβλίο. Κι ακόμα, θα μάθουν νέες λέξεις και θα παίξουν με μια... πραγματική κόρνα, που θα τα κρατήσει απασχολημένα για ώρες! Κοιτάξτε μαζί τις εικόνες, ακολουθήστε το μικρό κουνελάκι πάνω στο ποδήλατο του και κορνάρετε με την ψυχή σας! Ένα απολαυστικό βιβλίο, που εμπλουτίζει το λεξιλόγιο του παιδιού σας καθώς παίζει.

Αυτό το βιβλίο με τα αυτοκόλλητα συνδυάζει τις δραστηριότητες που λατρεύουν όλα τα παιδιά: να κολλάνε και να χρωματίζουν. Το παιδί σας θα διασκεδάσει πολύ αναζητώντας τα σωστά αυτοκόλλητα και κολλώντας τα. Μετά, θα χρωματίσει τις εικόνες. Έτσι, διασκεδάζοντας, θα ανακαλύψει πολλές νέες λέξεις, πλουτίζοντας γρήγορα το λεξιλόγιό του.

"Είναι φθινόπωρο. Ο αέρας φυσάει δυνατά. Παρασέρνει τους σπόρους των λουλουδιών ψηλά στον ουρανό και τους ταξιδεύει πάνω από τη γη. Ένας από αυτούς είναι μικρούλης, πιο μικρός από τους άλλους. Θα καταφέρει το σποράκι να μη μείνει πίσω και χαθεί; Αλλά για πού το 'βαλαν όλοι τους;" Με χρώματα φωτεινά ο Eric Carle μας μιλά για τις τέσσερις εποχές του χρόνου και μας αφηγείται τη συναρπαστική ιστορία ενός πανέμορφου ηλιοτρόπιου, που φύτρωσε από ένα μικρούτσικο σποράκι. Ο Eric Carle θεωρείται σήμερα ένας κλασικός στο χώρο του παιδικού βιβλίου. Τα θέματά του, συνήθως εμπνευσ...

Μ' ένα όνειρο μεγάλωσε ο Φερεϋντούν από το Χοραμσάρ. Να μάθει γράμματα και να γυρίσει όλον τον κόσμο μ' ένα ποδήλατο. Κι όταν το σπίτι του βομβαρδίστηκε στον πόλεμο, το μόνο που του απέμεινε ήταν ο πολύχρωμος χαρταετός του. Τον πέταξε όσο πιο ψηλά μπορούσε, πέρασε τα σύννεφα, πλησίασε τ' αστέρια. Τις νύχτες έλαμπε στον ουρανό, με την πανέμορφη ουρά του να λικνίζεται, σαν να ήθελε να προσκαλέσει τον μικρό Φερεϋντούν στο ταξίδι που ονειρευόταν. Κι εκείνος έπαιρνε θάρρος, μέχρι που αποφάσισε να ταξιδέψει ολομόναχος σ' άγνωστα μέρη. Μολονότι τα πράγματα δεν ήταν πάντα εύκολα γι...

Έπειτα περπάτησαν µαζί ως το παράθυρο κι άνοιξαν τα παραθυρόφυλλα, και το τυφλό σπίτι δεν ήταν πια τυφλό. Και τα χελιδόνια σταµάτησαν πια να στροβιλίζονται στον ουρανό και στάθηκαν κι έχτισαν τις φωλιές τους στη στέγη του σπιτιού. Το παραµύθι αυτό γεφυρώνει το χρόνο, ξυπνάει ξεχασµένες αναµνήσεις και µας οδηγεί σε καινούργια µονοπάτια κάπου ανάµεσα στην πραγµατικότητα και το όνειρο. Το κορίτσι, το αγόρι, το σπίτι, το ταξίδι,τα πουλιά, η θάλασσα, η µουσική... Είναι όλα εκεί.

Άραγε το είδωλό μας αποτελεί πάντα το πιστό μας αντίγραφο; Μήπως υπάρχουν στιγμές που επαναστατεί με μορφασμούς και σκιρτήματα, κι εμείς απλώς πιστεύουμε πως είναι κάποιο σκέρτσο του καθρέφτη μας; Πόσες φορές κιοτέψαμε σαν το κοιτάξαμε στα μάτια και ρίξαμε το βλέμμα μας αλλού; Ο Κωνσταντίνος, συγγραφέας επί χρόνια, έμαθε να βουτά την πένα του στο μελανοδοχείο των Θεών και των Δαιμόνων. Για όλους φαντάζει παρανοϊκός. Αυτός όμως αρνείται να κρίνει και να ερμηνεύσει τα συμβάντα της ζωής. Μ’ ένα γερό μακροβούτι στα κατάβαθα της συνείδησής του, απολαμβάνει τον έρωτα, το πάθος...

Ο Χάρης πάντα ήθελε ένα δικό του ζώο: έναν ελέφαντα, ας πούμε - ή, έστω, ένα χρυσόψαρο. Όμως, πώς να πείσει τους γονείς του; Το διαμέρισμά τους είναι τόσο μικρό... Η λύση έρχεται... ουρανοκατέβατη, όταν ο Χάρης βρίσκει ένα ψάρι κυριολεκτικά στο δρόμο. Τι θα γίνει; Θα το κρατήσει; Πόσον καιρό μπορεί το ψάρι να ζήσει μακριά από το ποτάμι του;

V [C. Debussy] Στην πύλη των παραμυθιών σταματημένος ο χρόνος γνέφει με ουρές χελιδονιών μια καληνύχτα. Αν δεν ψιθύρισες ποτέ σου πριν τώρα είν' η ώρα. VI [F. Mendelssohn] Μικρό κοχύλι και δεν έχει ηχώ. Κι αν του το πεις δεν θα το πει το μυστικό σου. Πες στο κοχύλι τη χαρά σου να τη χάσεις. VII [G. Mahler] Δεν τον ορίζω πια τον ύπνο μου· κατοικημένα τα όνειρά μου από αγνώστους ή αυτούς που έχω ξεχάσει πως θυμάμαι. Τις νύχτες με ταράζουν οι φωνές τους·...

Τρεις φίλοι, η αρκούδα, ο τάρανδος και ο κάστορας, αποφασίζουν να περάσουν μια μέρα στο ποτάμι κάνοντας κωπηλασία. Στην πορεία ανακαλύπτουν πως η συνεννόηση δεν είναι πάντα εύκολη, η φύση κρύβει κινδύνους και οι αναποδιές δεν είναι δύσκολο να συμβούν. Το βιβλίο συνεχίζει τη συνεργασία μας με τον ΑΡΚΤΟΥΡΟ (www.arcturos.gr) και μέρος των εσόδων από τις πωλήσεις του στηρίζουν προγράμματα για την άγρια ζωή.